عشق
از منطق‌الطیر عطار
عقل، در سودای عشق، استاد نیست
عشق، کار عقلِ مادرزاد نیست
مرد کارافتاده باید عشق را
مردم آزاده باید عشق را
گزیده‌ی متون ادب فارسی، دکتر حمیرا زمرّدی و دیگران، ص ۵۴.
#عقل‌و‌عشق
#عطار
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
ماهی تُنگ
از مهدی جهاندار
فریاد بزن ماهیِ افتاده در این تُنگ
فریاد بزن سرخ، ولو با نفسی تنگ
عقل آمده بر عشق مگر تنگ بگیرد
آتش نشود خانه‌اش از خار و خسی تنگ
مرتد، غزل‌های حماسی، مهدی جهاندار، ص ۶۹.
#عقل‌و‌عشق
#مهدی‌جهاندار
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عقل و عشق
از محمدجان قُدسی مشهدی
رمزی است حدیثِ عشق، دریافتنی
این رشته نیامد از ازل، تافتنی
ای عقل، مکن ستیزه با عشق که نیست
سرپنجه‌ی آفتاب، برتافتنی
تاریخ ادبیات در ایران، دکتر صفا، ج ۵، بخش ۲، ص ۱۱۵۸.
#عقل‌و‌عشق
#قدسی‌مشهدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عقل و عشق
از صادق رحمانی
آن کیست که بی تو غمگساری بکند؟
در غربتِ آفتاب، یاری بکند
کاری که ز دست عقل ما ساخته نیست
من منتظرم که عشق کاری بکند
گوشه‌ی تماشا، ص ۱۸۵.
#عقل‌و‌عشق
#صادق‌رحمانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
تکیه به عقل
از فاضل نظری
طوفان اگر فرو بنشیند، عجیب نیست
پایانِ بی دلیل دویدن، نشستن است
در راه عشق، تکیه به تدبیر عقل خویش
با چتر، زیر سایه‌ی بهمن نشستن است
آن‌ها، نظری، ص ۴۵.
#عقل‌و‌عشق
#فاضل‌نظری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عقل و عشق
از تأثیر تبریزی
می‌روم چند قدم براثرِ عقل، اگر
مادرِ عشق نگوید که پسر، عاق من است!
شعله‌ی آواز، ص ۱۱۸.
#عقل‌و‌عشق
#تأثیرتبریزی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عقل و عشق
از فاضل نظری
در قنوتم، ز خدا، عقل طلب می‌کردم
عشق اما خبر از گوشه‌ی محراب گرفت...
کی به انداختنِ سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شود از حافظه‌ی آب گرفت؟!
گریه‌های امپراتور، نظری، ص ۲۷.
#عقل‌و‌عشق
#فاضل‌نظری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
بی‌خبر
از فاضل نظری
با عقل خود از عشق سخن گفتم و خندید
آری، سخن از بی‌خبری خواسته بودم!
گریه‌های امپراتور، نظری، ص ۶۷.
#عقل‌و‌عشق
#فاضل‌نظری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عقل و عشق
از علیرضا قزوه
پشت این بازار ناموزون، ترازودارها
عقل را کم می‌خرند و عشق را کم می‌کشند
آخرت‌جویان خدایا، بیشتر دنیایی‌اند
آخر از چاه زَنَخدان،* آب زمزم می‌کشند!
[*زنخدان: چانه.]
چمدان‌های قدیمی، گزیده‌ی غزل‌های علیرضا قزوه، به انتخاب علی‌محمد مؤدب و مبین اردستانی، ص ۱۰۸.
#عقل‌و‌عشق
#علیرضا‌قزوه
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae