پاکبازان از دکتر شفیعی کدکنی هر که تابِ جرعه‌ای جام جنون بر دل نداشت وای بر حال دلش، کز زندگی حاصل نداشت... در محیط پاکبازان، فکر آسایش فناست موج ما، جز نیستی، آرامشِ ساحل نداشت آیینه‌ای برای صداها، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۴۸ و ۴۹. #پاکبازان #آرامش #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

حتی به روزگاران از دکتر شفیعی کدکنی ای جویبار جاری، زین سایه‌برگ، مَگریز کاین گونه فرصت از کف، دادند بی‌شماران گفتی: "به روزگاران، مهری نشسته" گفتم: "بیرون نمی‌توان کرد، حتی به روزگاران" توضیح: بیت دوم، اشاره است به این بیت سعدی: سعدی به روزگاران، مهری نشسته بر دل بیرون نمی‌توان کرد، الّا به روزگاران بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۴۸۹. #مهرو‌روزگاران #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

من و دریا از دکتر شفیعی کدکنی اگر ساحل، خموش و صخره، آرام و گر کار صدف، چشم‌انتظاری است من و دریا نیاساییم هرگز قرارِ کار ما، بر بی‌قراری است هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۴۱۶. #دریا #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

زلزله و عشق از دکتر شفیعی کدکنی بیهوده مگو که دوش حیران شده‌ای سرحلقه‌ی عاشقانِ دوران شده‌ای از زلزله و عشق، خبر کس ندهد آن لحظه خبر شوی که ویران شده‌ای طفلی به نام شادی، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۳۳۱. #عشق #زلزله #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

گهواره‌ی دروغ از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی هم روزنامه، غرق دروغ و دریدگی است هم ماهواره‌های درین بیکران رها گهواره‌ی دروغ، زمین بود پیش ازین وَ اکنون فضای خالیِ بین ستاره‌ها طفلی به نام شادی، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۱۵۹. #ماهواره #دروغ #زمین #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

اگر مردی از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی بیا ای دوست، این جا در وطن باش شریکِ رنج و شادی‌های من باش زنان، این جا، چو شیر شَرزه کوشند اگر مردی، در این جا باش و زن باش! هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، خطی ز دلتنگی، ص ۱۴۲. #وطن #زنان #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

باران و ناودان از دکتر شفیعی کدکنی آن لحظه که من، روی به راه آوردم رو سوی شما، به اشتباه آوردم بگریختم از نم‌نمِ باران به شتاب وان گاه، به ناودان پناه آوردم هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، خطی ز دلتنگی، ص ۱۸۰. #اشتباه #باران #ناودان #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

عشق از دکتر شفیعی کدکنی عشق، یک واژه نیست؛ یک معناست نردبانی به عالم بالاست هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، غزل برای گل آفتابگردن، ص ۱۹۱. #عشق #معنا #نردبان #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

گل آفتابگردان از دکتر شفیعی کدکنی گل آفتابگردان و نمازِ آفتابش به شب و به ابر و ظلمت نشود دَمی بر او گُم دل اوست قبله‌یابش! هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، غزل برای گل آفتابگردان، ص ۲۶۷. #گل‌آفتابگردان #نمازآفتاب #دل‌قبله‌یاب #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

مرثیه دکتر شفیعی کدکنی ماند قلبِ اَرَس از تپیدن رودهای جهان، سوگوارند دیگر از چشم یاران چه خیزد؟ ابرها را بگو تا ببارند! هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، در ستایش کبوترها، ص ۳۸۴. #سوگوار #ابر #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

آرزوی قناری‌ها از دکتر شفیعی کدکنی کمترین تحریری از یک آرزو، این است آدمی را آب و نانی باید و آن گاه آوازی در قناری‌ها نگه کن، در قفس، تا نیک دریابی کز چه در آن تنگناشان، باز شادی‌های شیرین است هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، در ستایش کبوترها، ص ۳۳۴. #آرزو #آدمی #قناری #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

بهشت فیلسوفان و شاعران از دکتر شفیعی کدکنی هر آن راهی که دل گوید، بر آن باش وزین بیهوده‌گویان، بر کران باش بهشتِ فیلسوفان، دوزخی بود نگهبانِ بهشتِ شاعران باش هزاره‌ی دوم آهوی کوهی، ص ۴۱۶. #بهشت #شفیعی‌کدکنی https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae