کودکی
از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
هستی چه ساده بود، در ایّام کودکی
هر چیز شادمانه، به هنگام کودکی
می‌بُرد تا کجا ز کجا خاطر تو را
یک نقش از کتابِ پُر الهام کودکی...
از عمر، آن چه مانده، بگیر از من و بیار
یک روز از آن چه رفته، ز ایّام کودکی.
نامه‌ای به آسمان، شش دفتر شعر، بارانی از درون، شفیعی کدکنی، ص ۳۱۲ و ۳۱۳.
#کودکی
#شفیعی‌کدکنی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
کفران نعمت
از حاجب شیرازی
هر محنتی که می‌کشم از تنگی قفس
کفران نعمتی است که در باغ کرده‌ام
مشاعره، خرّمی، ص ۳۰۳.
#کفران‌نعمت
#حاجب‌شیرازی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
رانده از بهشت
از عمران صلاحی
من رانده از بهشتم و گندم نخورده‌ام
این هم خلافِ قصّه‌ی حوّا و آدم است!
ناگاه یک نگاه، ص ۱۵۱.
#بهشت
#عمران‌صلاحی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
دو گونه دوست
از دکتر شفیعی کدکنی
هستند دوستانِ فراوان که قاه قاه
در جمعشان، به خنده و شاباش زیستیم
اما کمند و سخت گرامی‌تر آن گروه
که گاه گاه، همرهِ ایشان گریستیم
نامه‌ای به آسمان، شش دفتر شعر، بارانی از درون، ص ۲۴۷.
#دوست
#شفیعی‌کدکنی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
بیستون
از علی‌اکبر رشاد
بیستون، مثل عشق پابرجاست
آخر او قامت قبیله‌ی ماست
گر به چشم درون نظاره کنی
خودِ فرهاد هم هنوز آن جاست
تماشای جمال، علی‌اکبر رشاد، ص ۱۰۵.
#بیستون
#علی‌اکبر‌رشاد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
امروز
از سعدی
سعدیا، دی رفت، فردا همچنان معلوم نیست
در میان این و آن، فرصت شمار امروز را
مشاعره، خرّمی، ص ۱۸۰.
#امروز
#سعدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
غزل و تغزّل
از محمدعلی بهمنی
غزل در نزد من، هرچند جانِ شعر ایرانی‌ست
تغزّل در چنین ایّام، امّا راوی ما نیست
تغزّل، لهجه‌ی عشق است و با هر گویشی، گویاست
بَدا، در میهنم اینک، زبان عشق، گویا نیست
من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم، ص ۷۵.
#غزل‌و‌تغزل
#محمدعلی‌بهمنی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae