﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۵۸ صدایے از گلویم خارج نمیشود تا حرفے بزنم،با شدت آب دهانم را فرو میدهم. حالت چهرہ ے پدرم تغییر میڪند. نفس عمیقے میڪشد،آنقدر عمیق ڪہ گویے ریہ هایش تمام اڪسیژن جهان را نیاز دارند! مطهرہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ صداے زنگِ در پیش دستے میڪند. سریع از ڪنار در دور میشوم،همراہ با قدم هایے ڪہ با عجلہ برمیدارم چادرم روے شانہ هایم سُر میخورد. مادرم چون حجاب مناسبے ندارد با عجلہ وارد خانہ میشود،از داخل خانہ میگوید:بیا تو ببینم چے شدہ؟ مُردم از نگرانے دختر! پدرم اخمے میان ابروانش جاے میدهد و در را باز میڪند. سریع بہ خودش مے آید،مثل همیشہ محڪم و جدے! میخواهم وارد خانہ شوم ڪہ با شنیدن صدایش مے ایستم! _سلام آقاے نیازے! پدرم سرفہ اے میڪند و با لحن جدے همیشگے اش جواب میدهد:سلام مهندس! از این طرفا؟! سرم را برمیگردانم،تنها رو بہ روے پدرم ایستادہ؛خبرے از شهاب نیست. آستین هاے پیراهن مشڪے اش را تا روے آرنج بالا زدہ،چهرہ اش جدے و سرد است. نگاهے بہ برگہ ے ڪوچڪے ڪہ در دست دارد مے اندازد و میگوید:راستش... مُردد است،شاید فڪر میڪند بین من و آن پسر چیزے بودہ ڪہ خانوادہ خبر ندارند. با اینڪہ لختہ خون هاے خشڪ شدہ روے لب ها و چانہ ام اذیت میڪنند و از وضعیتم چندشم شدہ میگویم:بابا! ایشون خواستن بهم ڪمڪ ڪنن شاهد همہ چیز بودن! پدرم متعجب نگاهش را میان من و فرزاد میچرخاند،مطهرہ بہ صورتم زل میزند و میگوید:بیا بریم صورتتو بشور! سرم را بہ نشانہ ے "باشه" تڪان میدهم. میخواهیم باهم وارد خانہ بشویم ڪہ میبینم فرزاد برگہ ے در دستش را بہ سمت پدرم میگیرد و میگوید:شمارہ پلاڪ ماشینشو برداشتم! خواستید براے شهادتم میام. پدرم گیج سرش را تڪان میدهد و برگہ را میگیرد سپس بہ سمت من برمیگردد. اخم وحشتناڪے روے صورتش جاے خوش ڪردہ! دوبارہ بہ سمت فرزاد سر برمیگرداند. فرزاد بدون اینڪہ بہ جایے جز صورت پدرم‌ نگاہ ڪند دست راستش را بہ سمت پدرم دراز میڪند. _با اجازہ تون! پدرم دستش را میفشارد و میگوید:یاعلے! دستانشان از هم جدا میشود،یڪ قدم برمیدارد ڪہ انگار چیزے یادش مے افتد. جدے میگوید:راستے بابت اون قضیہ بازم فڪر ڪنید،پدر منتظرہ! پدرم سرش را تڪان میدهد و میگوید:سلام منو بهشون برسون! صداے موسیقے بے ڪلامے از سمت فرزاد مے آید،با عجلہ دستش را داخل جیبش شلوارش میبرد و موبایلش را بیرون میڪشد. همانطور ڪہ بہ صفحہ ے موبایل زل زدہ میگوید:بزرگے تونو میرسونم! یاعلے! انگشت شصتش را روے صفحہ موبایل میڪشد و بہ گوشش مے چسباند:جانم روزبہ! با بستن شدن در دیگر چیزے نمیبینم! همراہ مطهرہ وارد خانہ میشویم،بے رمق چادرم را از روے شانہ هایم پایین میڪشم. حضور ڪسے را پشت سرم احساس میڪنم،همین ڪہ سرم را برمیگردانم با چهرہ ے عصبے پدرم رو بہ رو میشوم. سعے دارد آرام باشد و جلوے مطهرہ چیزے نگوید! با صدایے ڪہ از شدت خشم و نگرانے دو رگہ شدہ میگوید:این چہ سر و وضعیہ؟! محبتش اینطور است! مختص بہ خودش،با همین جدے بودن و مردسالارے! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ مادرم با نایلونے پر از یخ بہ سمتم مے آید. سریع ڪنارم مے ایستد و مجبورم میڪند روے مبل بنشینم. همانطور ڪہ ڪنارم مینشیند بہ مطهرہ میگوید:مطهرہ جون شرمندہ! آیہ رو اینطور دیدم هول شدم. با لبخند ادامہ میدهد:بشین عزیزم. سپس رو بہ من ادامہ میدهد:گونہ ت ورم ڪردہ! مطهرہ با خجالت بہ پدر و مادرم نگاہ میڪند و معذب رو بہ روے من مینشیند. صداے پدرم ڪمے بالا میرود:جون بہ لب شدیم میگے چے شدہ یا نہ؟! این پسرہ چے میگہ؟!‌ شاهد چے بودہ؟! حالِ صحبت ڪردن ندارم. فریاد میزند:پسرِ تو ڪوچہ باید بدونہ چہ بلایے سر دختر من اومدہ،من نباید بدونم؟! مادرم بہ آرامش دعوتش میڪند:مصطفے آروم باش!دستانش را در هوا تڪان میدهد و میگوید:چطور آروم باشم؟! معلوم نیس چے بہ چیہ! صورتش سرخ شدہ،تا سڪتہ ڪردن فاصلہ اے ندارد. مظلوم بہ چشمان مطهرہ خیرہ میشوم. با زبان لبش را تر میڪند و میگوید:خب... سپس شروع میڪند بہ تعریف ڪردن تمامِ ماجرا! پدر و مادرم در تمام این مدت با دقت و نگرانے بہ لب هاے مطهرہ خیرہ شدہ بودند. با پایان صحبت هاے مطهرہ پدرم نفسِ راحتے میڪشد! فڪرش را میخوانم،ذهنش بہ سمتِ شهاب رفتہ. شهاب ڪیست ڪہ پدرم از او میترسد؟! ڪم ڪم رگ هاے برجستہ ے گردن و پیشانے اش خودنمایے میڪنند. دندان هایش را با حرص روے هم میسابد و میگوید:مرد نیستم پیداش نڪنم و پدرشو درنیارم! ریتم نفس هاے عصبے اش همہ مان را نگران میڪند،مادرم با انگشت شصت آرام گونہ ام را نوازش میڪند:دستش بشڪنہ ایشالا! ببین با صورتت چے ڪار ڪردہ! فردا میام اون مدرسہ رو سر دخترہ خراب میڪنم. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۵۹ پدرم ڪتش را از روے رخت آویز برمیدارد،مادرم میگوید:ڪجا؟! همانطور ڪہ ڪتش را تن میڪند میگوید:میرم این عوضیو پیدا ڪنم،اسمم مصطفے نیس نڪشمش! سپس وارد حیاط میشود. مادرم با ‌نگرانے دنبالش میرود،من هم پشت سرش. قبل از اینڪہ چیزے بگوید لب باز میڪنم:بابا! صبر ڪن باهم بریم! جلوے در میرسد فریاد میزند:تو ڪجا؟! نگاهش بہ صورتم مے افتد،دستش را مشت میڪند و بہ زور میگوید:میدونم صورتشو چے ڪار ڪنم ڪہ تا آخر عمرش حَض ڪنہ برہ جلو آینہ! سریع میگویم:بابا قانونے میشہ اقدام ڪرد،شما ڪہ شمارہ پلاڪ ماشینشو دارے. بہ زور صدایش را ڪنترل میڪند:یعنے فقط برہ یڪم آب خنڪ بخورہ؟! جبران میشہ؟! انگشت اشارہ اش را با حرص سمت پایین تڪان میدهد:غیرتِ من جبران میشہ؟! حالِ مادرت جبران میشہ؟! صورتِ عین گُلت جبران میشہ؟! هاج و واج میمانم از لفظے ڪہ بہ ڪار برد! "صورتِ عین گلم" با حرص مدام نفسش را بیرون میدهد،مادرم با چشم ابرو اشارہ میڪند بروم. سرم را تڪان میدهم و بے حرف وارد خانہ میشوم،اما صداے پدرم را میشنوم. صداے آرامش قلبم را میلرزاند:یعنے دستِ منم با صورتش اینطور میڪرد پروانہ؟! من چقدر بے شرفم! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم میچڪد،تازہ فهمیدہ چہ میڪردہ! دیر فهمید... اما فهمید چہ خودش چہ هر مرد دیگرے،نامهربانے و زورش گلبرگ هایم را پر پر میڪند... جسمم‌ ترمیم میشود اما روحم شاید نہ... ڪاش این را درڪ ڪند ڪہ "من ریحانہ ے خدام" _چقدر وحشتناڪ شدے تو! بہ مطهرہ نگاہ میڪنم،میخواهد از یادم ببرد. با خندہ دستم را بہ سوے چشمانم میبرم و اشڪانم را پاڪ میڪنم:دیدنے ام نہ؟! میخندد:خیلے! باید برے جشنِ هالوین! با حرص بہ سمتش میدوم:میخوام بخورمت! جیغ میڪشد و از روے مبل ها خودش را پرت میڪند،با خندہ میگوید:تو رو خدا آیہ! بیاے سمتم خودڪشے میڪنم! با خندہ بہ سمت دستشویے میروم،با لحنِ ناراحت ساختگے میگویم:باهات قهرم! حالا انگار چطورے ام؟! همش خون خشڪ شدہ و خاڪ و اشڪہ دیگہ! با تصور جملہ ے آخر خودم چندشم میشود. در دستشویے را باز میڪنم و وارد میشوم،همین ڪہ رو بہ روے آینہ مے ایستم مطهرہ هم مے آید. بہ چهرہ ے خودم در آینہ زل میزنم،با دیدن چهرہ ام هین بلندے میڪشم و سپس با دست روے سرم میڪوبم! _مطهرہ نگو اینے ڪہ تو آینہ س منم! _چرا عزیزم خودتے! _نگو تو ڪوچہ خیابون همہ اینطورے منو دیدن؟! _دیدن عزیزم دیدن! با بهت بہ صورتم نگاہ میڪنم،با دیدن لختہ خون هاے خشڪ شدہ از بینے تا روے چانہ ام حالت تهوع میگیرم،گونہ ے راستم ڪمے ورم ڪردہ و جاے چهار انگشتِ مردانہ رویش خودنمایے میڪند. سریع مقنعہ ے ڪثیفم را در مے آورم و روے شیر آب مے اندازم. آب را ڪہ باز میڪنم صداے پدرم مے آید،بلند میگویم:بابا جایے نریا الان آمادہ میشم بریم ڪلانترے و پزشڪ قانونے! سپس هر دو دستم را پر از آب میڪنم و روے صورتم مے پاشم. همانطور ڪہ صورتم را میشورم میگویم:فڪ ڪنم شنید بہ مسخرہ گفتم سوپرمن! مطهرہ میخندد:بهت ثابت شد سوپرمنہ؟! ڪمے آب روے صورتش مے پاشم:آرہ! ولے منم زنِ عنڪبوتے ام میندازمش تو تار! مطهرہ از خندہ ریسہ میرود و زیر لب میگوید:آفرین زنِ عنڪبوتے! دوبارہ بہ چهرہ ے خودم در آینہ نگاہ میڪنم،خبرے از آن آشفتگے نیست! صورتم را زیر آب میگیرم،خنڪے آب حالم را خوب میڪند. بے خبرم از اینڪہ تصمیم سادہ ے پدرم براے جواب دادن بہ خواستہ ے آقاے ساجدے چطور سرنوشتم را عوض میڪند... مغز گردویے داخل دهانم میگذارم و بے حوصلہ بہ نوشتہ هاے ڪتاب چشم میدوزم. از زبان انگلیسے متنفرم! روے تخت بہ شڪم دراز ڪشیدہ ام و دو دستم را زیر چانہ ام زدم. مثل خنگ ها بہ تڪ تڪ خطوط نگاہ میڪنم و غر میزنم:مگہ اونا زبان ما رو میخونن ڪہ من زبان اونا رو بخونم؟! با برخورد چند تقہ بہ در ساڪت میشوم. _بفرمایید. دستگیرہ ے در بہ سمت پایین ڪشیدہ میشود،مادرم لیوان شیر ڪاڪائو بہ دست در چهار چوب در مے ایستد. دستانم را از زیر چانہ ام برمیدارم و ڪش و قوسے بہ بدنم میدهم. مادرم همانطور ڪہ بہ سمتم مے آید میگوید:بیا بخور جون بگیرے! خودم را لوس میڪنم:هنوز اینا رو نخوردم! سپس با سر بہ ڪاسہ ے مملو از ڪشمش و گردو اشارہ میڪنم. لیوان شیرڪاڪائو را بہ دستم میدهد و میگوید:دو روزہ چپیدے تو این اتاق ناهار و شامم ڪہ بہ زور میخورے! ازت غافل شم باید راهے بیمارستان شے. بدون حرف نگاهم را بہ صورت مهربان و نگرانش میدوزم. موهاے انارے رنگ شدہ اش را با دو انگشت پشت گوش مے اندازد و با دقت بہ بینے و گونہ ام چشم میدوزد. دو روز از ماجراے سیلے خوردنم گذشتہ،چون روز چهارشنبہ بود هنوز با ویشڪا رو بہ رو نشدہ ام. http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۶۱ همان قسمت ۶۰ همانطور ڪہ بُرِس را آرام روے موهاے مشڪے ام میڪشم بہ چهرہ ام در آینہ نگاہ میڪنم. صورتم ڪمے از قبل لاغرتر شدہ،اما برق عجیبے چشمان قهوہ اے تیرہ ام را روشن ڪردہ! بہ چهرہ ام دقیق نگاہ میڪنم،چهرہ اے ڪاملا معمولے خبرے از زیبایے خاصے نیست. بیشتر شبیہ خواهر بزرگم مریم هستم،تنها تفاوتم با مریم رنگِ چشمان تیرہ ام است برعڪس چشمان عسلے او. نساء و نورا هم شبیہ بہ هم هستند و چهرہ شان زیباست،مخصوصا نورا ڪہ صورتش معصومیت خاصے دارد. لب و لوچہ ام را آویزان میڪنم و بہ خودم میگویم:فردا میخواے چے ڪار ڪنے آیہ؟! سر و صداهایے از داخل ڪوچہ مے آید،توجہ نمیڪنم. برس را ڪنار آینہ میگذارم و در فڪر فرو میروم. راهے براے معاف شدن از مهمانے فردا بہ ذهنم نرسیدہ،با هر دو دست موهایم را بالاے سرم جمع میڪنم و با پاپیون مشڪے رنگے میبندم. زیر لب میگویم:هادے ایشالا فردا بیام حلواتو بخورم! سپس با لحن مسخرہ اے ادامہ میدهم:موردِ تایید! فقط مورد تایید خونہ تونے بابا! نگاهم بہ ڪتاب تست اقتصادم ڪہ وسط زمین باز ماندہ مے افتد‌. براے برداشتنش خم میشوم،همانطور ڪہ برمیدارمش میگویم:نظر تو چیہ؟! حلواش خوشمزہ س؟! ڪتاب تست را داخل قفسہ هاے ڪتابم میگذارم و دوبارہ بہ سمت آینہ برمیگردم. با دو دست موهایم را میڪشم تا محڪم شود،دوبارہ میخواهم زبان بگیرم ڪہ صداے یاسین اجازہ نمیدهد:مامان! مامان! از داخل اتاق تقریبا فریاد میزنم:مامان خونہ نیس! صداے نفس نفس زدنش را میشنوم،ڪنجڪاو در اتاق را باز میڪنم. همانطور ڪہ با عجلہ ڪتانے هاے آبے رنگش را در مے آورد ڪیفش را روے زمین پرت میڪند. متعجب میگویم:یاسین خوبے؟! با عجلہ وارد خانہ میشود و بہ سمتم میدود. گونہ هایش قرمز شدہ،نفس نفس زنان رو بہ رویم مے ایستد. با دست بہ سمت حیاط اشارہ میڪند و میگوید:آ..‌.آ..‌بجے... دستانش را محڪم میگیرم و نگران میگویم:چندتا نفس عمیق بڪش بعد حرف بزن داداشے! نفس عمیقے میڪشد اما هنوز نفس نفس میزند،با ترس میگوید:با...با... _بابا چے؟! _دارہ دعوا میڪنہ! دستانش را رها میڪنم:با ڪے؟! اشڪ در چشمانش حلقہ میزند:با یہ پسرہ! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

یاصاحب الزمان(عج)... یک باربه عشق توسحرپانشدیم، ازترس شکم دررمضان، همه سحرخیزشدیم...😔 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #انظر_الینا #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت https://eitaa.com/javanan_enghelabi313

یوسف كنعان من، كنعان شعرم پیر شد باز آی از مصر باور كن كه دیگر دیر شد درد هجرت چشم یعقوب دلم را كور كرد پس توپیراهن بیاور ناله ام شب گیر شد 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

❣خجالت میکشم آقا بگویم که یارتان هستم ❣که میدانی و میدانم فقط سربارتان هستم ❣و با این بی وفایی ها در این توبه شکستن ها ❣حلالم کن که عمری موجب آزارتان هستم 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

🌷هفدهمین سحر رمضان را میہمان #سپهبد_شهید_علی_صیاد_شیرازی باشیم🌷 ڪہ أَحیاء هستند و رزق‌شان عندربـــ ! شایداز برڪتـــ حضورشان خودِغریبمان رابیابیم...🌹 #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

درسحـ⛅️ـرهفدهم مـ🌔ـاہ‌خـدا حین‌دعـا🙏 ڪاش‌مے‌داد ندا🗣 هاتـفےازعـرش‌خـدا☝️ ڪہ پس‌ازماہ محـ❣ـرم جمـلہ‌ے سینہ زنا👋 همہ مهمان ابـالفضـ💚ـل اربعـ💔ـین ڪرب‌وبلا #ان_شاءللہ😍 http://eitaa.com/golestanekhaterat

ما همیشه فکر میکنیم شهدا یه کار خاصی‌کردن .... نه رفیق .. خیلی کارهارو نکردن که شهید شدن ... #شهیدحسین_معزغلامی🌹 #آخرالزمانےها #صبحتون_شهدایے #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌹🍃🌹🍃

📖جزء خوانی روزانه ماه مهربانی 🌙 🌹جزء هفدهم 🎤استاد معتز آقایے 💈حجم فایل : ۳/۶ مگابایت 🌷هدیه به شهیدان #ابراهیم_هادی و #ابراهیم_همت http://eitaa.com/golestanekhaterat

*دعاى روز هفدهم ماه مبارك رمضان* *بسم الله الرحمن الرحیم* 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 *اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ وَ اقْضِ لِي فِيهِ الْحَوَائِجَ وَ الْآمَالَ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ وَ السُّؤَالِ يَا عَالِماً بِمَا فِي صُدُورِالْعَالَمِينَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ.* *خدایا راهنمائیم كن در آن به كارهاى شایسته واعمال نیك وبرآور برایم حاجتها وآرزوهایم اى كه نیازى به سویت تفسیر وسؤال ندارد اى داناى به آنچه در سینه هاى جهانیان است درود فرست بر محمد وآل او پاكیزگان* 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 التماس دعا 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

حالا ڪہ نزدیڪ است فزت و رب الڪعبہ مولا بار سفر را بستہ تا دیدار زهرا ماندہ صد و یڪ روز تا گوید حسینش اعوذ با اللہ من الڪرب و البلا http://eitaa.com/golestanekhaterat

مراقب‌های امتحان نهایی سر جلسه😂 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 در نشر لینک حذف نشود 🌷🌷🌷

🔊قربون کبوترای حرمت امام رضا... 🔹نجوا با امام رضا علیه السلام 🔸️بیاد شهدای عملیات رمضان #پیشنهاد_دانلود 🎤حجت الاسلام میرزامحمدی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/javanane_enghelabi313

#به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

#سلام_شهید در نجواهای عاشقانه‌ات گفته بودی: «خدایا بگذار #دریا باشم؛ساکن و ساکت،  که طوفان‌های سخت هم من را به هیجان نیاورد» اتفاقاً #دریا بودی و از طوفانِ القاب، #زلالِ وجود و #خلوص باطنت مواج نشد.. «فیزیک‌دان،سیاست‌مدار،وزیر،چریک» اما وصیت کردی بر سنگ مزارت، فقط یک پرچم باشد! چقدر جای چون تو خالیست در رکاب امام مظلوم‌مان! رزق #روز_هفدهم رمضان‌المبارک در محضر #شهید_دکتر_مصطفی_چمران #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

(💛) این قلبِ به خـون تپیده را دریابید این جـٰانِ به لـب رسیده را دریابید چندیست ڪه #دلتنگ_شھـٰادت هستم این از هـمه جـٰا بـریده را دریابید 😔 | #شهادت_ڪجایـے_ڪم_آورده_ام |😭💔 #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

✨ سید شهیدان اهل قلم؛ مرتضی آوینی ✨ ✅در جمهوری اسلامی همه آزاداند؛ جزء بچه حزب‌اللهی ها ... 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

#شعرینـــگ🎼 #هفدهم شد، قلبِ مـن حتـے تڪانے هم نخورد چشم دارم بر شب قَدْرَٺ، علـے جان رحمتے #بحق_امیرالمومنین_علـے_ع♥️ #یا_رب_الهـے_العـفـو💚 🕊 http://eitaa.com/golestanekhaterat

﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۶۲ متعجب دوبارہ وارد اتاق میشوم،با عجلہ مانتویم را میپوشم و شالے روے سرم مے اندازم. چادر نمازم را برمیدارم و وارد پذیرایے میشوم. همانطور ڪہ چادرم را سر میڪنم میگویم:با ڪدوم پسرہ؟! ڪنارم راہ مے آید:دیدمشا! اما اسمشو نمیدونم! همین ڪہ وارد حیاط میشویم صداے فریاد پدرم بہ گوشم میخورد. نڪند شهاب را دیدہ؟! با عجلہ همراہ یاسین بہ سمت در مے دویم،در را باز میڪنم پدرم را میبینم ڪہ یقہ ے پیراهن فرزاد را گرفتہ و بر سرش فریاد میزند،چند تا از ڪارگرها هم دورشان جمع شدہ اند. گیج نگاهشان میڪنم. محڪم یقہ ے فرزاد را با دو دست سمت خودش میڪشد و همانطور ڪہ دندان هایش را روے هم مے سابد میگوید:بہ اون دوست عوضیتم بگو! از من و خانوادہ م دور باشید! فرزاد با حرص یقہ اش را از دستان پدرم جدا میڪند و میگوید:احترام سنتونو دارم ڪہ چیزے نمیگم! گفتم من چیزے نمیدونم شهابم همچین آدمے ڪہ شما میگید نیست! نگران صدایش میزنم:بابا! هر دو بہ سمتم برمیگردند،تازہ ردِ خونے ڪہ ڪنار لبِ فرزاد راہ افتادہ میبینم،سریع نگاهش را از من میگیرد. پدرم با خشم فریاد میزند:برو خونہ! درماندہ نگاهے بہ پدرم و چشمان پر اشڪ یاسین مے اندازم. پدرم انگشت اشارہ اش را محڪم چندبار روے ڪتفِ فرزاد میڪوبد و شمردہ شمردہ میگوید:من حرفامو زدم حواستو خوب جمع ڪن! دوبارہ بہ من نگاہ میڪند:تو ڪہ هنوز اینجایے! چادرم را محڪم با دست میگیرم و جوابے نمیدهم،فرزاد انگشت اشارہ اش را ڪنارِ لبش میڪشد؛سپس بہ خونے ڪہ روے انگشتش ڪشیدہ شدہ نگاہ میڪند. پدرم میخواهد دوبارہ چیزے بگوید ڪہ صداے بوق پرشیاے مشڪے رنگے ڪہ نزدیڪ جمعیت شدہ مانع میشود. همہ بہ ماشین نگاہ میڪنند،ڪارگرها با دیدن رانندہ سریع بہ سمت ساختمان میروند! چند لحظہ بعد پسرے بے اندازہ شبیہ بہ فرزاد از ماشین پیادہ میشود. پلیور قهوہ اے تیرہ با شلوار ڪتان ڪرمے رنگ پوشیدہ،اخم ڪم رنگے ابروهایش را بہ هم پیوند زدہ. چهرہ اش پر سن و سال تر از فرزاد بہ نظر میرسد. جدے بہ جمع نگاہ میڪند و میخواهد وارد ساختمان شود ڪہ نگاهش بہ فرزاد مے افتد. اخمش پر رنگ تر میشود. محڪم بہ سمت فرزاد و پدرم قدم برمیدارد،یڪ جورے میشوم. حس خوبے نسبت بہ او ندارم! بہ صورت فرزاد چشم مے دوزد و میگوید:این چہ وضعیہ؟! فرزاد با دست بہ داخل ساختمان اشارہ میڪند:هیچے! بیا تو نقشہ ها یہ ایرادایے هست. پسر بدون اینڪہ توجہ ڪند بہ سمت پدرم برمیگردد:بہ بہ آقاے نیازے! نگاهش را میان فرزاد و پدرم مے چرخاند:لابد گُلہ رو لبشو شما ڪاشتے! فرزاد پوفے میڪند و میگوید:بیخیال روزبہ! پسرے ڪہ فرزاد روزبہ خطابش ڪرد جدے میگوید:تو ڪلانترے بیخیال میشم! سپس گستاخانہ رو بہ پدرم ادامہ میدهد:شما دردت چیہ؟! اون از قضیہ خونہ ڪہ میخواے چند برابر بہ ما بندازے اینم از حالا! ما بیخیالت شدیم شما ول ڪن نیستے؟! فرزاد سریع بازوے روزبہ را میگرد و با تحڪم میگوید:روزبہ! سپس با چشم و ابرو بہ ریش و موهاے سفید پدرم اشارہ میڪند! یعنے بزرگتر است احترامش را نگہ دار. پدرم دستش را مشت میڪند و محڪم میفشارد:من ڪے درمورد قیمت خونہ حرف زدم؟! خونمہ،مالمہ نمیخوام بفروشم! روزبہ پوزخند میزند:چون میدونے افتادہ تو نقشہ ساختمونا میخواے قشنگ نرخ ببرے بالا! پدرم میخواهد چیزے بگوید ڪہ پشیمان میشود جایش چند لحظہ بعد میگوید:ڪافر همہ را بہ ڪیش خود پندارد! ادب یاد بگیر مهندس! ڪلمہ ے مهندس را میڪشد! تڪہ مے اندازد بہ مدرڪ تحصیلے و تربیتش. دلم خنڪ میشود ڪہ جوابش را خوب داد! روزبہ جوابے نمیدهد در عوضش پوزخند تمسخر آمیزے روے لبانش مے نشاند! پدرم بہ من نگاہ میڪند:تو چرا هنوز اینجا وایسادے؟! سرم را تڪان میدهم،یاسین محڪم گوشہ ے چادرم را در دست میگیرد. میخواهم‌ بہ سمت خانہ برگردم ڪہ صداے لعنتے اش نگرانم میڪند:تو دادگاہ میبینیمتون آقاے نیازے! سپس بہ صورت فرزاد اشارہ میڪند و ادامہ میدهد:تا حواستون بہ دستتون باشہ! فرزاد دوبارہ پا درمیانے میڪند:ڪار فوریہ ها! بریم. متعجب میشوم از اینڪہ چند روز پیش اصرار داشت تا پیگیر ماجراے آن پسر شوم اما خودش حالا آرام است! اصرارے بہ دعوا و پیگیرے ندارد! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۶۳ سوالات در مغزم بیشتر میشود،آنقدر ڪہ دیگر جایے براے فڪر ڪردن بہ فردا و هادے نمے ماند. نمیخواهم پدرم عصبے شود،دست یاسین را میگیرم و بہ سمت خانہ از آن ها روے برمیگردانم. یاسین با اڪراہ همراهم مے آید،قدم اول را داخل حیاط میگذارم. با نگرانے آرام میگوید:بابا؟! با آرامش نگاهش میڪنم:چیزے نیس ڪہ حرف میزدن! الان میاد. پدرم نگاہ خشمگینِ آخرش را نثار روزبہ و فرزاد میڪند و با عجلہ نزدیڪ ما میشود. همانطور ڪہ ریموت را بہ سمت ماشینش میگیرد میگوید:من میرم مغازہ،مادرتون اومد سریع بهش مُشتُلوق ندید. من و یاسین جوابے نمیدهیم. پدرم عصبے نفسے میڪشد،معلوم است فشارش رفتہ بالا‌. _تفهیم شد؟! یاسین بہ صورت پدرم زل میزند،لبان ڪوچڪش را تڪان میدهد:چشم بابا! سپس با اخم ابروهایش را بہ هم گرہ میزند و با حرص ادامہ میدهد:بابا برم بزنمشون؟! میخواستم‌ بیام جلو ولے... سرش را پایین مے اندازد و بغض میڪند:تَ...ر...سے...دم! دستم را محڪم دور "شانہ هاے نحیف مردانہ اش" حلقہ میڪنم. خوشحالم او از الان شبیہ پدرم نیست! مرد بودن را در این چیزها نمیبیند. باید مرد بودن را یادش بدهم،مثل تڪالیف مدرسہ اش،مثل املاء،مثل تمرین هاے ریاضے اش! پدرم دستش را میان موهایش مے لغزاند:عیب ندارہ بابا! فعلا مراقب خواهرت باش تا بیام بهت یاد بدم چطور خوب مشت بزنے. نفسم‌ را بیرون میدهم،چہ آموزش مهم و حیاتے اے! یاسین سرش را بلند میڪند و با لبخند دندان نمایے میگوید:باشہ! با گفتن این حرف دستش را مشت میڪند و بہ سمت پدرم میگیرد،پدرم آرام با مشت روے مشتش میڪوبد. سپس زیر لب خداحافظے اے میڪند و سوار ماشینش میشود. حرڪت میڪند،بہ حرڪت ماشین نگاہ میڪنم تا اینڪہ از دیدم دور میشود. بخاطرہ شهاب با فرزاد درگیر شدہ بود،فڪر میڪند فرزاد با شهاب همدست است. شاید درست فڪر میڪند! شاید هم نہ! نمیدانم! اصلا همدستِ چہ؟! فڪر و خیال هاے در سرم را پس میزنم،رو بہ یاسین میگویم:بریم خونہ. یاسین سرش را تڪان میدهد و ڪمے از من فاصلہ میگیرد. زبانش را دراز میڪند:بیا خونہ نترس من مراقبتم! مے خندم،فسقلے را چہ جَوے گرفتہ! قصد میڪنم براے بستن در،چادرم ڪمے عقب میرود. روزبہ و فرزاد مشغول جر و بحث هستند. چند سانت ماندہ در بستہ شود ڪہ نگاہ روزبہ بہ چشمانم گرہ میخورد. چشمان مشڪے اش ترسناڪند! یڪ جورے ڪہ... نمیدانم چہ جور! اما من میترسم! نمیدانم حالت چهرہ ام چطور است ڪہ با اخم میگوید:چیہ ڪوچولو لولو دیدے؟! اخمش را پر رنگ تر میڪند و بہ سمت ساختمان برمیگردد. هم زمان با بستہ شدن در بلند میگوید:خانوادہ شم مثل خودش اُمَلن! از قصد بلند گفت ڪہ بشنوم. سرم را بہ نشانہ ے تاسف تڪان میدهم،در را میبندم؛ارزش جواب دادن ندارد! وارد پذیرایے میشوم،بہ سمت اتاقم میروم. باید بدترین لباسم را براے فردا آمادہ ڪنم و یڪ نقشہ ے اساسے ....! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۶۳ سوالات در مغزم بیشتر میشود،آنقدر ڪہ دیگر جایے براے فڪر ڪردن بہ فردا و هادے نمے ماند. نمیخواهم پدرم عصبے شود،دست یاسین را میگیرم و بہ سمت خانہ از آن ها روے برمیگردانم. یاسین با اڪراہ همراهم مے آید،قدم اول را داخل حیاط میگذارم. با نگرانے آرام میگوید:بابا؟! با آرامش نگاهش میڪنم:چیزے نیس ڪہ حرف میزدن! الان میاد. پدرم نگاہ خشمگینِ آخرش را نثار روزبہ و فرزاد میڪند و با عجلہ نزدیڪ ما میشود. همانطور ڪہ ریموت را بہ سمت ماشینش میگیرد میگوید:من میرم مغازہ،مادرتون اومد سریع بهش مُشتُلوق ندید. من و یاسین جوابے نمیدهیم. پدرم عصبے نفسے میڪشد،معلوم است فشارش رفتہ بالا‌. _تفهیم شد؟! یاسین بہ صورت پدرم زل میزند،لبان ڪوچڪش را تڪان میدهد:چشم بابا! سپس با اخم ابروهایش را بہ هم گرہ میزند و با حرص ادامہ میدهد:بابا برم بزنمشون؟! میخواستم‌ بیام جلو ولے... سرش را پایین مے اندازد و بغض میڪند:تَ...ر...سے...دم! دستم را محڪم دور "شانہ هاے نحیف مردانہ اش" حلقہ میڪنم. خوشحالم او از الان شبیہ پدرم نیست! مرد بودن را در این چیزها نمیبیند. باید مرد بودن را یادش بدهم،مثل تڪالیف مدرسہ اش،مثل املاء،مثل تمرین هاے ریاضے اش! پدرم دستش را میان موهایش مے لغزاند:عیب ندارہ بابا! فعلا مراقب خواهرت باش تا بیام بهت یاد بدم چطور خوب مشت بزنے. نفسم‌ را بیرون میدهم،چہ آموزش مهم و حیاتے اے! یاسین سرش را بلند میڪند و با لبخند دندان نمایے میگوید:باشہ! با گفتن این حرف دستش را مشت میڪند و بہ سمت پدرم میگیرد،پدرم آرام با مشت روے مشتش میڪوبد. سپس زیر لب خداحافظے اے میڪند و سوار ماشینش میشود. حرڪت میڪند،بہ حرڪت ماشین نگاہ میڪنم تا اینڪہ از دیدم دور میشود. بخاطرہ شهاب با فرزاد درگیر شدہ بود،فڪر میڪند فرزاد با شهاب همدست است. شاید درست فڪر میڪند! شاید هم نہ! نمیدانم! اصلا همدستِ چہ؟! فڪر و خیال هاے در سرم را پس میزنم،رو بہ یاسین میگویم:بریم خونہ. یاسین سرش را تڪان میدهد و ڪمے از من فاصلہ میگیرد. زبانش را دراز میڪند:بیا خونہ نترس من مراقبتم! مے خندم،فسقلے را چہ جَوے گرفتہ! قصد میڪنم براے بستن در،چادرم ڪمے عقب میرود. روزبہ و فرزاد مشغول جر و بحث هستند. چند سانت ماندہ در بستہ شود ڪہ نگاہ روزبہ بہ چشمانم گرہ میخورد. چشمان مشڪے اش ترسناڪند! یڪ جورے ڪہ... نمیدانم چہ جور! اما من میترسم! نمیدانم حالت چهرہ ام چطور است ڪہ با اخم میگوید:چیہ ڪوچولو لولو دیدے؟! اخمش را پر رنگ تر میڪند و بہ سمت ساختمان برمیگردد. هم زمان با بستہ شدن در بلند میگوید:خانوادہ شم مثل خودش اُمَلن! از قصد بلند گفت ڪہ بشنوم. سرم را بہ نشانہ ے تاسف تڪان میدهم،در را میبندم؛ارزش جواب دادن ندارد! وارد پذیرایے میشوم،بہ سمت اتاقم میروم. باید بدترین لباسم را براے فردا آمادہ ڪنم و یڪ نقشہ ے اساسے ....! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۶۴ بے توجہ بہ غرغرهاے مادرم ڪتاب فلسفہ ام را داخل ڪولہ ام میگذارم. _آیہ خانم ڪَر شدے؟! پوفے میڪنم و زیپ ڪولہ ام را میڪشم. همانطور ڪہ بلند میشوم میگویم:خدا دوتا گوش بهم دادہ عینِ... حرفم را قطع میڪنم،حیوانے بہ ذهنم نمے رسد ڪہ مثال بزنم! دستگیرہ ے در اتاق بہ سمت پایین ڪشیدہ میشود. مادرم در را باز میڪند و با اخم نگاهش را از پا تا سرم بالا میڪشد. _عین چے؟! جوابے نمیدهم. _تو چرا هنوز آمادہ نشدے؟! ساعت شیشہ! بیخیال شانہ هایم را بالا مے اندازم:من درس دارم نمیتونم بیام! نفسش را با شدت بیرون میدهد و وارد اتاق میشود. میخواهد در را ببندد ڪہ پدرم صدایش میزند:پروانہ! آمادہ نشدید؟ مادرم همانطور ڪہ در را مے بندد بلند جواب میدهد:چقدر عجلہ دارے! چند دیقہ دیگہ میایم! سپس بہ سمت من برمیگردد. در حالے ڪہ بہ سمتم قدم برمیدارد میگوید:شَر راہ ننداز! عین‌ بچہ ے آدم دو دیقہ بیا اونجا بشین! همانطور ڪہ خودم را مثل بچہ ها محڪم روے تخت پرت میڪنم میگویم:من فردا دوتا امتحان دارم،هیچے ام نخوندم! سپس شمردہ شمردہ ڪلمہ ے مورد نظرم را اَدا میڪنم:نِ،مے،یام! سہ بخشہ! دندان هایش را روے هم مے فشارد:حرص باباتو درنیار! دست از این لجبازیت بردار،یہ مهمونے سادہ س! پوزخند میزنم،همراہ با پوزخندم دو انگشت اشارہ ام را روے ابروهایم میڪشم:آرہ عاشق چشم و ابروے منن! سپس دستانم را پایین مے آورم و دست بہ سینہ میشوم:بابا من نمیخوام ازدواج ڪنم! اونم با این پسرہ،مگہ زورہ؟! مادرم چند قدم بہ سمتم برمیدارد،یاعلے اے میگوید و ڪنارم مے نشیند. روسرے بلند فیروزہ اے رنگے صورتِ گردش را قاب ڪردہ. مثل همیشہ براے بیرون از خانہ هیچ آرایشے ندارد. با دو دست دستانم را میگیرد،سعے میڪند نرم رفتار ڪند:اگہ تو با بابات راہ بیاے،یڪم دندون رو جیگر بذارے نمیذارم اتفاقے بیوفتہ! دستانم را میفشارد و ادامہ میدهد:تو لجبازے میڪنے باباتم بدتر میڪنہ،پدر و دختر لنگہ ے همید! صداے باز شدن در اجازہ ے صحبت بیشتر نمیدهد‌. هر دو بہ سمت در برمیگردیم،نورا با لبخند بزرگے میگوید:سلام! مادر و دختر بدون من خلوت ڪردین؟! مادرم جدے بہ صورت نورا چشم مے دوزد:بهت یاد ندادم میخواے وارد جایے بشے در بزنے؟! _چرا! اما من و آیہ نداریم،سرے ڪہ آیہ دارہ تنهایے اینجا میبرہ سر منم هست! مادرم متوجہ حرفش نمیشود:هان؟! نورا همانطور ڪہ وارد اتاق میشود میگوید:مگہ نمیخواستے بگے شاید دارن اینجا سر مے برن؟ گفتم پیشاپیش جواب بدم! سپس بہ من زل میزند:تو چرا آمادہ نشدے؟! ناسلامتے عقد توئہ نہ من! چشمانم گرد میشود تقریبا فریاد میزنم:عقد؟! جدے میگوید:اوهوم! متحیر بہ مادرم نگاہ میڪنم. سرش را بہ نشانہ تاسف تڪان میدهد و میگوید:دارہ مسخرہ بازے درمیارہ! نورا معترض میشود:نہ خیر! بابا انقدر هولہ بعید نیس عاقد خبر ڪردہ باشہ! سپس با عجلہ ڪیفش را از روے دوشش پایین میڪشد‌. در حالے ڪہ زیپ ڪیف را میڪشد و نگاهش بہ آن است میگوید:منم فڪر همہ جارو ڪردم! گفتم معطل نشیم یا مراسم بہ هم نخورہ. ڪمے داخل ڪیفش را میگردد و سپس چهار شناسنامہ بہ سمتمان میگیرد. مادرم متعجب میگوید:اینا چیہ؟! نورا نگاهے بہ جلد شناسنامہ ها مے اندازد و میگوید:شناسنامہ! _میدونم شناسنامہ س چرا برشون داشتے؟! _چون بابا یادش رفتہ بود گفتم شناسنامہ ے آیہ و بابا و تو و خودمو بردارم عقد بہ هم نخورہ! سپس چشمڪ معنادارے نثارم میڪند و ادامہ میدهد:دامادمونم ڪہ مشتاق! بلند شروع میڪنم بہ خندیدن! از دست این نورا. مادرم دندان هایش را روے هم میفشارد و از روے تخت بلند میشود:واے از دست تو نورا! بدہ من اونا رو! نورا مثل بچہ ها نچے میگوید و ادامہ میدهد:مالہ هرڪیو میدم بہ خودش! با خندہ میگویم:حالا چرا شناسنامہ خودتو بر داشتے؟! برایم زبان درازے میڪند:چون من تاثیر بہ سازایے تو همہ چیز دارم! مادرم شناسنامہ ها را از دست نورا میڪشد و رو بہ من میگوید:سیریڪم ڪہ دیدے! پاشو آمادہ شو الان صداے بابات درمیاد. سرم را بہ نشانہ باشہ تڪان میدهدم. همین ڪہ از اتاق خارج میشود نورا با عجلہ بہ سمتم مے آید و میگوید:ببین دلت قرص! باهم امشب جونشو درمیاریم! مثل سربازے ڪہ قرار است بہ ماموریت مهمے برود آرام و با احتیاط میگویم:مگہ قرارہ بڪشیمش فرماندہ؟! صدایش را ڪلفت میڪند و با اخم میگوید:روحیہ شو سرباز! روحیہ شو میڪشیم! از روے تخت بلند میشوم و دست راستم را ڪنار گوشم مے گذارم:جونمو در راہ این ماموریت میدم قربان! نگاهے بہ چهرہ ے هم مے اندازیم و میخندیم. چقدر داشتنش خوب است! داشتنِ خواهرانہ هایمان... مادرم مدام با اخم سرش را برمیگرداند و نگاهم میڪند. پدرم هم از آینہ ے جلو! مادرم لبش را بہ دندان میگیرد و سرش را بر میگرداند و نگاهم میکند. پدر هم از آینه ے جلو! مادرم لبش را به جلو میگیرد و سرش را تکان میدهد. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanek 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠پَـــنـــد نــٰـامــہء شٌــــهَــــداء " ۱۱ "💠 🌹 شَـــهــید رحیم انجفی 🌹 ✅ #پند_نامه_شهدا ✅ #تلنگر @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯