هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
#مجردها_بخوانند
🔴 یادت باشد
زندگی یک #راه است
و تو در ازدواج به دنبال #همراه
میگردی.
اگر مقصد تو و همراهت یکی نباشد،
راهتان از هم #جدا میشود.
✅ شناخت برای ازدواج یعنی همین.
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۴۹-۱۵۰
میان خونہ رو میگردن،اول موبایلمو میبینن ڪہ با انگشتر نشون روے تخت افتادہ بعد هر چقدر میگردن خبرے از شناسنامہ و لباسام نیست!
تازہ میفهمن ڪہ چے شدہ!
خوشحال بودم از اینڪہ بہ ازدواج اجبارے تن ندادم و از اون زندان فرار ڪردم.
یہ لحظہ هم بہ آبروے پدرم فڪر نڪردم! بہ آبرو و غرور اون خانوادہ فڪر نڪردم!
مهم این بود ڪہ من هر طور ڪہ شد بہ خواستہ م رسیدم!
رسیدم شیراز،یہ تاڪسے دربست گرفتمو رفتم خونہ ے دوستم فائزہ.
بهش گفتم براے تعطیلات چند روز اومدم شیراز بمونم،همونطور ڪہ توقع داشتم با روے باز ازم استقبال ڪرد.
وارد خونہ شون ڪہ شدم بہ مادرش گفت قرارہ چند روز مهمونشون باشم و اونم بهم خوش آمد گفت.
از اونجا ترسم شروع شد!
مگہ چند روز میتونستم پیش فائزہ بمونم؟!
پولم تا ڪے تموم نمیشد؟!
از طرفے بابام اگہ پیدام میڪرد خونم حلال بود!
دیگہ خوشحال نبودم،ترس و دلهرہ افتاد بہ جونم انقدر ڪہ میخواستم همون لحظہ سریع برگردم تهران و یہ دروغے سر هم ڪنم براے غیبتم!
اما باز غرور و خودخواهیم ڪار دستم داد! بہ خودم گفتم روے پاے خودت وایمیسے اما بہ اون جهنم برنمیگردے!
اولش این حرفا روم تاثیر گذاشت و شیرم ڪرد اما چند روز بعد ڪہ پولم داشت تموم میشد و باید از خونہ ے فائزہ اینا میرفتم فهمیدم چے ڪار ڪردم!
برام جاے تعجب داشت چرا تو این چند روز خبرے از بابام نشدہ اگہ بہ پلیس خبر میداد حتما تو اون چند روز پیدام میڪردن.
چند جرعہ از قهوہ ام را مینوشم:پس چرا خبرے ازشون نشد؟
دوبارہ آسمان چشمانش ابرے میشوند:سہ چهار سال پیش فهمیدم بابام اصلا دنبالم نگشتہ! گفتہ نازنین براے من مُرد نمیخوام دنبال جنازہ ش بگردم!
مُردد میگویم:میتونے حالشو تصور ڪنے وقتے ڪلے آشنا و غریبہ براے مراسم عقد دخترش جمع شدن و خبرے از عروس نمیشہ؟ ڪہ مردم وقتے دیدنش در گوش هم چیا پچ پچ ڪردن؟ با خانوادہ ے خواستگارت چہ درگیرے اے داشتہ؟ از همہ مهمتر غیرت خودش،غیرت مردے مثل پدرت!
نازنین لبش را میگزد:چند روز بعد از فرارم سڪتہ ڪرد! البتہ اینم چند سال پیش فهمیدم،اگہ براش مُردم حَقمہ!
مات و مبهوت بہ نازنین زل میزنم،بہ دخترے ڪہ نامش را زیاد شنیدہ ام "دختر فراری"!
اما هیچوقت این واژہ را براے خودم باز نڪردم!
باورم نمیشد الان پشت یڪ میز رو بہ روے "دختر فرارے ای" نشستہ ام و قهوہ میخورم!
اما نازنین شبیہ تصوراتم اصلا ترسناڪ و ڪریه نیست!
متوجہ سر در گمے ام میشود،میان اشڪ میخندد:من خطرناڪ نیستم!
بہ خودم مے آیم،سریع میگویم:نہ! نہ! شوڪہ ام!
چشمانش را بہ چشمانش میدوزد،چشمانش بغض دارند:اما نگاهت یہ چیز دیگہ میگہ! یہ چیزے ڪہ من خیلے بدترشو از بقیہ ے مردم دیدم و شنیدم!
سرم را پایین مے اندازم،میخواهم بحث را عوض ڪنم:بعدش چے شد؟
لبخند تلخے میزند:چهار سال از عمرم تو شیراز انقدر سخت گذشت ڪہ نمیخوام بهش فڪر ڪنم!
نمیخوام بگم از شبایے ڪہ تا صبح تو خیابونا با ترس و لرز پرسہ میزدم ڪہ اذیتم نڪنن ڪہ گیر پلیس و گشت نیوفتم!
ڪہ چہ آدمایے رو دیدم و میخواستن منو وادار بہ چہ ڪارایے ڪنن!
همون روزا ڪلا خداے مامان و بابامو گذاشتم ڪنار!
یہ چیزے یادم موندہ بود،بابام میگفت مسجد خونہ ے خداست همہ میتونن بہ شرط طهارت برن خونہ ے خدا!
میگفت مرڪز حڪومت پیامبرمون مسجد بودہ و همہ مشڪلاتشونو تو مسجد حل میڪردن،سر پناہ نیازمندا بودہ!
اما در خونہ ے خدا براے منِ بے سر پناہ هر شب بستہ بود!
چقدر التماسشون ڪردم مسجدو نظافت میڪنم،تو ڪارا بهشون ڪمڪ میڪنم پول هم نمیخوام فقط اجازہ بدن شبا با خیال راحت تو مسجد بخوابم نذاشتن!
بہ خودم گفتم دیدے! بهت ثابت شد؟
خدا در خونہ ش همیشہ بہ روت بستہ س! ڪدوم بے پناهے اینجا پناہ گرفتہ؟! ڪدوم مشڪل بزرگے تو اینجا حل میشہ؟!
چند روز بعد تونستم ڪار پیدا ڪنم،پرستارے از یہ پیرزن!
پرستارے و ڪارگرے تو خونہ اے شبیہ بہ خونہ مون ڪہ من خانمش بودم!
هر طور بود گذشت،تونستم با ڪلے سختے چهار سال تو شیراز سالم زندگے ڪنم!
یڪے از شانس هایے ڪہ آوردم این بود ڪہ خانم اون خونہ اے ڪہ توش ڪار میڪردم بہ اڪثر هنرا علاقہ داشت و امتحانشون میڪرد.
یہ مربے حرفہ اے دڪوراتورے ڪیڪ چند روز اومد خونہ شون بهش حصوصے آموزشے میداد.
منم تو آشپزخونہ ڪنارشون بودم،با دقت نگاہ میڪردم و بہ ذهنم مے سپردم.
چندبار خانم خواست تو درست ڪردن ڪیڪ بهش ڪمڪ ڪنم،اینطورے یہ هنر یاد گرفتم.
یہ مدت حقوقمو صرف این ڪار ڪردم و توش جا افتادم،چهار پنج سال پیش تو ایران این هنر انقدر شناختہ شدہ نبود و یہ امتیاز ویژہ برام محسوب میشد.
هم زمان با قنادے هاے معروف شیراز ڪار میڪردم،سہ سال پیش تصمیم گرفتم برگردم تهران تا هم ڪارمو توسعہ بدم هم برگردم پیش مامان و بابا....
#ادامہ_دارد...
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۵۱
چند جرعہ از قهوہ اش را مینوشد و آہ میڪشد:تو اون سال ها چندبار خواستم از مامان و بابا خبر بگیرم یا باهاشون صحبت ڪنم اما اجازہ ندادن،با تمام سختے ها و دلخوریا دلم براشون تنگ میشد!
وقتے ازشون دور شدم فهمیدم هرطور ڪہ بودن ڪنارشون ڪہ باشم جام امنہ!
میپرسم:برگشتے تهران؟
سرش را تڪان میدهد:آرہ! تو ڪارم جا افتادہ بودم و تا یہ حدے قنادیا و مربیا میشناختنم.
بیشتر بخاطرہ این برگشتم ڪہ پیش مامان و بابا باشم!
همین ڪہ رسیدم تهران رفتم خونہ مون،هر چقدر زنگو زدم ڪسے درو باز نڪرد.
گفتم شاید خونہ نیستن یا از آیفون دیدن منم و نمیخوان درو باز ڪنن.
یڪے از همسایہ ها از خونہ اومد بیرون دید مدام زنگو میزنم گفت یڪ سالہ اومدن این محل و تو این یڪ سال این خونہ ساڪنے نداشتہ!
تنها ڪسایے ڪہ تا قبل از اینڪہ از خونہ برم باهاشون صمیمے بودیم خانوادہ ے دایے مهدے بود!
دو دل راہ افتادم سمت خونہ شون،وقتے میخواستم زنگو بزنم پشیمون شدم.
بغضم گرفت ڪنار در وایسادم و زنگو نزدم،نمیدونم چند دقیقہ گذشتہ بود ڪہ صداے بوق یہ ماشین بہ گوشم خورد.
سرمو بلند ڪردم دیدم یہ پراید سفید جلوے در پارڪ ڪردہ،چند لحظہ بعد یہ پسر جوونِ آشنا از ماشین پیادہ شد.
با گفتن این حرف لبخند شیرینے لبانش را از هم باز میڪند و چشمانش برق میزنند!
_هادے بود! دو سہ دقیقہ مات و مبهوت بہ صورتم زل زدہ بود.
بغضم ترڪید و زدم زیر گریہ،آروم صدام ڪرد:نازنین!
تا چهارسال قبل هادے همیشہ هوامو داشت حتے بیشتر از همتا و یڪتا!
ولے من ازش دورے میڪردم،همیشہ تصورم این بود ڪہ دایے مهدے و هادے هم مثل بابام هستن.
هادے همیشہ نماز اول وقت میخوند،هیئت بابام و دایے مهدے رو میگردوند،نگاہ و سرش پایین بود،در ڪل آدم معتقدے بہ نظر میرسید.
نمیدونستم بعد از اون ماجراها و گذشت چهارسال چطورے باهام برخورد میڪنہ.
منتظر بدترین برخورد بودم ڪہ ڪلیدو داخل قفل انداخت و گفت:زنگو زدے؟!
آروم لب زدم:نہ!
درو باز ڪرد و گفت:مامان و دوقلوها خونہ ان بیا تو!
گیج نگاهش ڪردم،خبرے از عصبانیت و تیڪہ و طعنہ نبود!
با تردید وارد خونہ شدم،هادے خیلے عادے برخورد میڪرد انگار من همون نازنین چهارسال قبلم و اتفاقے نیوفتادہ!
برعڪس هادے زن دایے فرزانہ برخورد خوبے باهام نداشت از خونہ بیرونم ڪرد!
ولے هادے دنبالم اومد،باهم رفتیم رستوران،رفتارشو دوست داشتم تو نگاهش خبرے از سرزنش یا تحقیر نبود.
هر اتفاقے ڪہ تو اون چهار سال افتادہ بود براش تعریف ڪردم،هادے فقط گوش ڪرد و چیزے نگفت.
خواست باهم ارتباط داشتہ باشیم و ڪنارم باشہ،تو رهن خونہ ڪمڪم ڪرد تو برگزارے ڪلاس هام و ڪارم.
آدرس خونہ ے جدید مامان و بابا رو بهم داد،گفت چند وقت بعد از رفتن من اسباب ڪشے ڪردن!
چندبار باهم رفتیم پیش مامان و بابام اما حاضر نشدن منو ببینن،حق هم داشتن!
هر چقدر تلاش ڪردم هیچڪدوم از اعضاے خانوادہ و اقوام قبولم نڪردن،همہ شدہ بودن خدا و برام حڪم میدادن!
تنها ڪسے ڪہ ردم نڪرد و هوامو داشت هادے بود! دلداریم میداد،سرڪوفت گذشتہ رو نمیزد و ڪمڪم میڪرد.
وقتے همہ ے ماجرا رو براش تعریف ڪردم فقط دو جملہ بهم گفت،گفت:نازے! چرا خدا رو با آدم ها شناختے؟! خدا رو با خودش بشناس!
این دو جملہ ش ڪلے معنے داشت،ڪہ هر چقدر هم بقیہ اشتباہ ڪردن من نباید توجہ میڪردم،باید خدا رو خودم پیدا میڪردم!
دیدم عوض شد،دیگہ با خداے مامان و بابام قهر نبودم!
شناختمش،اونطورے ڪہ یہ عمر بهم نشونش دادن نبود!
لبخند میزنم:پس چطور بود؟!
قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:یا رفیق من لا رفیق لہ!
با انگشت اشارہ گوشہ ے چشمش را پاڪ میڪند:فهمیدم خدا رو نباید با بندہ هاش بسنجم،آدماے معتقد واقعے شبیہ هادے ان و همہ مثل هم نیستن. نمیگم الان آدم خیلے معتقدے ام! نہ!
ولے دارم با خدا دوست میشم!
بے اختیار میگویم:و باعث این دوستے آقاے عسگریہ.
نفس عمیقے میڪشد:آرہ باعثش هادیہ!
مُردد مے پرسم:این حرفا چہ ارتباطے بہ من دارہ؟!
دستش را زیر چانہ اش میزند:نگاہ هاے اون شبت خونہ ے دایے مهدے خیلے عصبے و دلخور بودن!
از همہ ے اعضاے خونہ،مخصوصا هادے!
میخواستم بدونے تو براے من یا هادے ابزار یا عروسڪ خیمہ شب بازے نیستے،مخصوصا براے ڪسے با اخلاق و اعتقادات هادے!
آخرین جرعہ ے قهوہ ام را مینوشم و میگویم:ولے احساس میڪنم با تعریف ڪردن گذشتہ ت خواستے بهم بگے عمق علاقہ تون زیادہ و نباید توے این مدت فڪر اشتباهے ڪنم!
نازنین آرام میخندد:نہ!
اخمانم درهم میرود:خندہ دار بود؟!
خندہ اش شدت میگیرد:آخہ چرا باید نگران باشم تو هادے رو ازم بگیرے در حالے ڪہ اون برادرمہ؟!
گیج نگاهش میڪنم:چے؟!
همانطور ڪہ میخندد جواب میدهد:هادے برادرمہ! یعنے برادر رضاعیمہ!
#ادامہ_دارد...
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
9.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💖کلیپ_صوتے
چی تو چشمای تو بود!؟؟
چه باوری؟؟😭
که تموم دلها رو تکون دادی❤
با ســــــــــر بریده...
یه بار دیگه
راه دل بریدن و نشون دادی....
برای شادی روح شهدا #صلوات
🌸کپی فقط با ذکر #منبع مجاز است...
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷