🔷گلستان خاطرات شهـــدا🏴🔷
بانوتو روح صبرےاسطوره ایثارے اندازه این دنیابےبے فدایےداری تا زنده ایم وهستیم همچون همیشه بےبے یک آ
لطف خودِ بی بی بود
ماهم امیدی داریم
تو #زینبیه ماهم
اسم #شهیدی داریم
روایت هست که شهید میتونه۷۰ نفر رو روشفاعت کنه،ان شاءالله ما هم مورد شفاعت #شهیدعزیز بشیم #صلوات
http://eitaa.com/golestanekhaterat
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۷۶
ڪسے در مغزم فریاد میزند:"احساساتے ڪہ بهش داریو بریز دور! هادے برات موندنے نیست آیہ!"
بہ خودم نهیب میزنم:"نہ! من ڪہ حسے بهش ندارم!"
هادے ڪمے جا بہ جا میشود،بے اختیار او را در لباس نظامے تصور میڪنم.
دلرباتر است....
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
هادے ماشین را نزدیڪ آپارتمان پنج طبقہ اے پارڪ میڪند و میگوید:اینجاست.
نگاهے بہ محلہ مے اندازم،محلہ اے خلوت در یڪے از مناطق متوسط نشین.
هادے ڪمربند را از دور نیم تنہ اش آزاد میڪند و میگوید:راستے اسم دوستم سید علیرضاست و اسم همسرشون یاس سادات!
لبخند میزنم:چہ جالب هر دو ساداتن.
هادے پیادہ میشود و در عقب را باز میڪند،نایلون هاے میوہ و مرغ و گوشت را برمیدارد و روے زمین میگذارد.
سپس ڪیسہ ے برنج و چاے و آجیل را برمیدارد،من هم پیادہ میشوم و دو سہ تا ڪیسہ ے باقے ماندہ ڪہ حاوے حبوبات و سبزیجات بستہ بندے شدہ و پودرماشین لباس شویے است برمیدارم.
هادے سریع میگوید:خودم چندتا چندتا میارم!
در ماشین را میبندم:سنگین نیستن.
سرے تڪان میدهد و بہ سمت آپارتمان میرود،ڪیسہ ها را مقابل در میگذارد و زنگِ واحد سہ را میفشارد.
دو سہ دقیقہ طول میڪشد تا صداے دختر جوانے بگوید:بعلہ؟
هادے سریع میگوید:سلام هادے ام،میشہ چند لحظہ بیاید جلوے در؟
صداے دخترڪ مضطرب میشود:آقا هادے شمایید؟ الان میام!
بہ دو دقیقہ نمے ڪشد ڪہ دختر جوانے در را باز میڪند،همانطور ڪہ بہ زور چادر رنگے اش را روے سرش نگہ داشتہ و با چشمان نگران بہ هادے زل زدہ میگوید:سلام!
گویے متوجہ حضور من نشدہ،چشمان درشت قهوہ اے رنگش آرام و قرار ندارند.
هادے جواب سلامش را میدهد و احوال پرسے میڪند،یاس ڪوتاہ و سریع جواب میدهد.
در چشمانش اشڪ حلقہ زدہ،آب دهانش را با شدت فرو میدهد:آقا هادے! حالِ علیرضا خوبہ؟
هادے سریع میگوید:معلومہ ڪہ خوبہ بہ من گفت براتون یڪم خرید ڪنم.
یاس نگران بہ سمتمان مے آید و با بغض میگوید:تو رو خدا راستشو بگید! علیرضا چیزیش شدہ؟
هادے با اطمینان سرش را تڪان میدهد:از من و شما حالش بهترہ،بهم گفت براتون یڪم خرید ڪنم و بیارم.
باید قبلش خبر میدادم دارم میام نگران نشید!
یاس نفس آسودہ اے میڪشد و چشمانش را مے بندد،قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد و زمزمہ میڪند:خدا رو شڪر!
چشمانش را باز میڪند و با دست صورتش را پاڪ میڪند،نگاهش میڪنم و لبخندے روے لبانم مے نشانم:سلام!
سرش را بہ سمتم برمیگرداند و جوابم را میدهد،ڪنجڪاو نگاهش را میان من و هادے مے چرخاند ڪہ هادے با دست بہ من اشارہ میڪند و میگوید:نامزدم آیہ!
در چشمانش تعجب و شادے برق میزنند،لبخند عمیقے روے لبانش مے نشیند و چهرہ ے نگران و غمگین چند لحظہ قبلش را پنهان میڪند!
با ذوق دستم را میگیرد و میفشارد:اے جانم! پس شما نامزد آقا هادے اید؟ تبریڪ میگم عزیزم.
لبانم را باز میڪنم:خیلے ممنون.
محڪم در آغوشم مے ڪشد:پس بالاخرہ یڪے ام پیدا شد دلِ آقا هادے رو ببرہ!
لبخند خجولے میزنم و از آغوشش بیرون مے آیم،حالا چشمانش میخندند!
_یاس هستم! یاس سادات.
با لبخند جوابش را میدهم:چہ اسم لطیف و قشنگے،منم آیہ ام خوشوقتم.
رو بہ هادے میگوید:چہ بے خبر! ما رو قابل ندونستید؟
هادے با شرم میگوید:این چہ حرفیہ؟! یہ دفعہ اے شد!
سپس بہ ڪیسہ ها اشارہ میڪند و ادامہ میدهد:براتون بیارم بالا؟
یاس لبخند شیرینے میزند و چادرش را مرتب میڪند:چرا زحمت ڪشیدید آخہ؟ خودم میبرم بالا.
در خانہ را تا آخر باز میڪند:بفرمایید.
هادے بہ من چشم میدوزد،رو بہ یاس میگویم:نہ دیگہ مزاحم نمیشیم.
چندتا از ڪیسہ ها را برمیدارد و میگوید:چہ مزاحمتے؟! چے بهتر از اینڪہ بعد از دو سہ هفتہ تازہ عروس و داماد مهمون خونہ م باشن.
خون در صورتم مے دود،گونہ هایم انارے میشوند از شرم.
تازہ عروس!
عروسِ هادے!
یعنے میشود؟!
هادے هم بدتر از من خجالت میڪشد،سریع باقے ڪیسہ ها را برمیدارد و بہ من اشارہ میڪند وارد خانہ بشوم.
آرام میگویم:میخواے چندتاشو بدہ من.
جواب میدهد:نہ خودم میارم.
یاس تعارف میڪند من اول وارد بشوم،میگویم:نہ اول شما و هادے برید ڪہ بار دستتونہ!
هادے جلوتر از همہ راہ مے افتد و من و یاس پشت سرش،بہ طبقہ ے دوم ڪہ میرسیم یاس بہ در سمت چپ اشارہ میڪند:بفرمایید! اینم ڪلبہ ے درویشے من و سید علیرضا.
بہ سر در خانہ نگاہ میڪنم،تابلوے ڪوچڪے بالاے در زدہ شدہ ڪہ رویش نوشتہ "بیت الزهرا"
یاس در را باز میڪند و میگوید اول من و هادے وارد بشویم،خجول همراہ هادے وارد خانہ میشوم.
خانہ اے هفتاد هشتاد مترے با دڪور و چیدمان فوق العادہ لطیف و زیبا!
ڪاغذ دیوارے هاے توسے رنگ با نقش گل هاے متوسط صورتے ڪم رنگ دیوارها را زینت دادہ اند.
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۷۷
وسط پذیرایے مبلمان راحتے و سادہ ے صورتے ڪمرنگ و سیستم هاے صوتے و تصویرے دیدہ میشوند.
روے دیوارے ڪہ در دید است تابلو فرش سفیدے با نقش وان یڪاد بہ چشم میخورد،خانہ با تمام زیبایے اش شادابے ندارد!
یاس بہ سمت آشپزخانہ میرود و میگوید:خیلے خوش اومدید،ببخشید خونہ یڪم نامرتبہ.
هادے ڪیسہ ها را روے ڪابینت میگذارد و بہ سمت مبل ها میرود.
رو بہ روے یاس مے ایستم:چہ خونہ ے قشنگے دارے! مثل خودت ملیح و قشنگہ.
لبخند شیرینے میزند:چشمات قشنگ میبینہ.
بہ چادرم اشارہ میڪند:راحت باش درش بیار.
نگاهے بہ هادے مے اندازم و با اڪراہ چادرم را در مے آورم.
ڪترے را برمیدارد و بہ سمت ظرف شویے میرود همانطور ڪہ شیر آب را باز میڪند بہ سمتم برمیگردد:ببخشید من جلوے در متوجهت نشدم،آقا هادے ڪہ بے خبر اومد فڪر ڪردم خدایے نڪردہ خبرِ...
حرفش را ادامہ نمیدهد،مے ماند چطور براے شهادت بگوید خدایے نڪردہ!
مے پرسم:تازہ ازدواج ڪردین؟
_آرہ! پنج ماهہ.
متعجب نگاهش میڪنم،تازہ دامادش را بہ میدان جنگ فرستادہ!
ڪترے را روے گاز میگذارد و زمزمہ میڪند:وقتایے ڪہ نیست زنگ تلفن و آیفون تنمو مے لرزونہ!
بہ سمت هادے برمیگردم،متفڪر بہ پارڪت خیرہ شدہ،یاس نزدیڪ من میشود:برو بشین عزیزم.
لبخند میزنم:راحتم!
رو بہ هادے اضافہ میڪند:راستے آقا هادے پول خریدا چقدر شد؟
هادے سر بلند میڪند:پولاے خودِ علیرضاست.
یاس مے پرسد:جدے میگید؟
هادے میخندد:بعلہ! مثل زنا بهم لیست داد چے بخرم.
محبت در چشمان یاس موج میزند:آخہ وقتایے ڪہ خونہ ست یا خودش خرید میڪنہ یا باهم میریم.
بہ سمت مبل ها میروم و نزدیڪ هادے مے نشینم،یاس هم بہ سمتمان مے آید و ڪنارم مے نشیند:علیرضا حسابے تو زحمت انداختتون!
هادے میگوید:من ڪہ بهش گفتم مرخصے چندماهہ بگیرہ گوش نڪرد.
یاس تلخ میخندد:هرچے بیشتر ڪنار هم باشیم دل ڪندن برامون سخت ترہ!
یاس از من و نحوہ ے آشنایے ام با هادے میپرسد،خودش دانشجوے سال دوم پزشڪیست و با همسرش علیرضا دخترخالہ و پسر خالہ اند.
بعد از نوشیدن چاے و خوردن میوہ،همراهش بہ آشپزخانہ میروم تا خریدها را بچیند.
در یخچال را باز میڪند و میگوید:باید از آقا هادے ڪلے تشڪر ڪنم ڪہ تو رو آورد داشتم از تنهایے دق میڪردم.
ڪنجڪاو مے پرسم:چرا وقتایے ڪہ همسرت نیست نمیرے خونہ ے مادرت؟
_هم مادرم هم مادرشوهرم خیلے اصرار دارن برم پیششون اما ڪم میمونم.
آخہ...
مڪث میڪند و ادامہ میدهد:مدام غر میزنن و نصیحت میڪنن علیرضا رو راضے ڪنم دیگہ نرہ،میترسم حرفاشون روم اثر بذارہ.
گاهے از این تنهاییا و دلهرہ ها خستہ میشم...
نمیخوام جلوے معراجشو بگیرم...
بہ صورتم زل میزند:میدونے اولش فڪر میڪردم آسونہ،یہ زندگے رویایے و شیرین...
اما بعد از عقدمون بار اولے ڪہ اعزام شد فهمیدم همسر مدافع حرم بودن یعنے چے!
تازہ فهمیدم راهے ڪجاش ڪردم،هر ثانیہ استرس،نگرانے،دلهرہ،گاهے چند روز بے خبرے!
دیونہ شدنت با شنیدن خبر شهید شدن مدافعاے حرم یا دیدن تشیع جنازہ شون!
بہ اینجا ڪہ میرسد بغض میڪند:با خودت میگے ببین ممڪنہ توام یہ روزے اینجا باشے! پشت یہ تابوتے ڪہ روش پرچم سہ رنگ ڪشورتہ و توے تابوت عزیزترین ڪَسَت!
حرف مردم و گاهے مشڪلات مالے بہ ڪنار،نبودنِ خودش مے ڪشتت.
هربار با رفتنش میمیرے و با برگشتنش جون میگیرے و هر لحظہ منتظر از دست دادنشے!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
❣سرزمین جبهه ها رنگی نبود...
❣بینِ یاران غیرِ یکرنگی نبود...
❣حالتی ، حال و هوائی داشتیم...
❣در میانِ جان صفائی داشتیم...
❣هرکسی با خویش نجوا مینمود...
❣در دل مشتـــاق غیر از او نبود...
❣ما از آن معنا اثرها دیده ایم...
❣از درخت جبهه گوهر چیده ایم...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از شهید مدافع حرم جواد محمدی
03-fadaeian-moharam9503.mp3
22.07M
#مناجات
سیدرضا نریمانی
من بریدم دل ز دنیا آبرویم را ...
رو زدم حالا به دریا آبرویم را ...
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۷۸
دستش را میگیرم و گرم میفشارم،قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:تو آخرین نامہ ش نوشتہ یاسم! انگار مادر و عمہ مون خیلے دوستت دارن ڪہ منو براے شهادت قبول نمیڪنن تا دخترشون آشفتہ نشہ!
میان اشڪ میخندد:منظورش حضرت فاطمہ و حضرت زینبہ.
آب دهانش را فرو میدهد:یہ چیزے بگم نمیخندے؟
سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نہ!
لبش را بہ دندان میگیرد و اشڪانش شدت:هر شب نامہ هاشو میخونم و حس میڪنم خودش ڪنارمہ و دارہ تو گوشم نجوا میڪنہ،هرشب نامہ هاشو میبوسم و سرمو میذارم روشون تا خوابم ببرہ! سرمو بہ جاے قفسہ ے سینہ ش میذارم رو نامہ هاش یا عڪساش و زمزمہ میڪنم:یاس! علیرضا برمیگردہ،فقط چهل و پنج شب موندہ! فقط چهل و چهار شب موندہ! فقط چهل و سہ شب موندہ!
توے این شب شماریا میمیرم و زندہ میشم تا برسہ!
آقا هادے رو ڪہ جلوے در دیدم دلم هُرے ریخت گفتم خدایا نڪنہ خبر شهادت علیرضا رو برام آورده.
چادرمو برداشتم و دوییدم،تو پلہ ها چندبار خوردم زمین،هے میخوردم زمینو میگفتم خدایا خبر مجروحیتشو آوردہ باشن!
خدایا من راضے ام دست و پا نداشتہ باشہ ولے ڪنارم نفس بڪشہ،خدایا تیر خوردہ باشہ ولے زندہ باشہ،خدایا جانباز شدہ باشہ ولے شهید نہ!
جلوے در ڪہ رسیدم زمزمہ ڪردم یا فاطمہ پسرتو از خودت میخوام،تو رو بہ حق صاحباے اسمش علیرضا رو بہ من ببخش حتے جانباز! هرطور ڪہ جانباز شدہ باشہ!
آقا هادے ڪہ گفت حالش خوبہ روح بہ بدنم برگشت.
هق هق میڪند:هزار مرتبہ شڪر ڪہ حالش خوبہ!
بغض بہ گلویم چنگ میزند،بے اختیار با بغض بہ هادے خیرہ میشوم،بہ چشمانم زل میزند و لبخند عجیبے رو لبانش نقش مے بندد!
دستم را روے قلبم میگذارم،دلم براے ماندنت ضعف میرود...
بیا ماندنے شو...
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆:
#لیلی_سلطانی
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۷۹
نگاهم را بہ زور از هادے میگیرم و آب دهانم را با شدت فرو میدهم.
یاس با گوشہ ے چادر،اشڪانش را پاڪ میڪند،محڪم دستانش را میفشارم:وقتے خودت عذاب میڪشے چرا میذارے برہ؟
لب میزند:دوستش دارم! حرم عمہ ے ساداتو دوست دارم،آرامش مردممو دوست دارم.
حق بہ جانب میگویم:همین یہ ساعت پیش ڪہ میوہ فروشے بودیم یہ آقایے راجع بہ مدافعاے حرم...
نمیگذارد حرفم را ادامہ بدهم،با لبخند میگوید:میدونم چیا میگن!
_پس چرا باید بخاطرہ شون تویے ڪہ تازہ عروسے عذاب بڪشے و مَردتو بفرستے میدون جنگ؟!
_آیہ جان! عزیزدلم الان خودِ توهم تقریبا همسر یہ مدافع حرمے باید دلتو خیلے بزرگتر از این حرفا ڪنے!
پوزخند میزنم:واقعا نمیفهمم! براے مردمے ڪہ قدر نمیدونن چرا باید جونتو بدے؟!
این بار او دستم را میفشارد:مدافعاے حرم شاید دلایل زیادے براے رفتن داشتہ باشن اما دوتا دلیل اصلے شون حفظ حرم زینب و امنیت ایرانہ،اگہ همینا نخوان از خودشون بگذرن ما باید بهاے سنگین ترے براے آرامش و امنیتمون بدیم!
دهہ ے شصتم ڪہ ماها نبودیم تو این ڪشور جنگ تحمیلے شد،دیگہ جنگ رفتن بایدے بود باید میرفتن ڪہ ایران حفظ بشہ! نزدیڪ سے سال گذشتہ و هنوز شهید میارن!
هنوز یہ مادرایے چشم انتظار یہ تیڪہ استخوون از جیگر گوشہ شونن! تا حالا رفتے آسایشگاہ جانبازا؟ قدر اونا رو خوب میدونن؟!
اونام باید نمیرفتن میگفتن ڪسے قدر نمیدونہ دیگہ!
فقط بهاش این بود الان ما جزو عراق بودیم و هر چند مترے مون سربازاے داعشے یا آمریڪایے وایسادہ بودن!
میتونے تصور ڪنے؟!
نفس عمیقے میڪشم:نہ!
نگاهے بہ هادے مے اندازد و آرام میگوید:نمیدونم چقدر از خاطراتش تو سوریہ برات گفتہ ولے دفعہ ے دومے ڪہ اعزام شد مجروح شد!
متعجب میگویم:هادے مجروح شد؟!
_آرہ! بازوش تیر خورد،سر اینڪہ تو عملیات شوڪہ شدہ بود!
ڪنجڪاو میگویم:شوڪہ چے؟
_پاشو بریم اتاق!
این را میگوید و بلند میشود،همانطور ڪہ چادرش را مرتب میڪند رو بہ هادے میگوید:میخوام عڪساے عروسے مونو بہ آیہ نشون بدم،چند دیقہ تنها بمونید ڪہ اشڪال ندارہ؟
هادے لبخند شیرینے میزند:نہ! چند ساعتے تنها بمونم اشڪالے ندارہ!
همراہ یاس بہ اتاق خوابش میرویم،چادرش را از روے سرش برمیدارد و بہ سمت ڪمد دیوارے میرود:بذار آلبوم عروسے مونو بیارم این سیدِ ما رو ببینے! راستے هادے عڪسے از علیرضا بهت نشون ندادہ؟
لب میزنم:نہ!
آلبومے بیرون مے آورد و میگوید:آخہ علیرضا و هادے جونشون براے هم دَر میرہ حتے...
جملہ اش را ڪامل نمیڪند،میخندم:حتے چے؟
آلبوم را روے تخت میگذارد:بیا عڪسامونو ببین!
روے تخت مے نشینم و با دقت نگاهش میڪنم:جملہ تو ڪامل نڪردیا!
نگاهش را از صورتم میگیرد:هیچے!
آلبوم را باز میڪند،صدایش میزنم:یاس!
بدون اینڪہ نگاهم ڪند جواب میدهد:جانم!
_من یہ ڪوچولو ڪنجڪاوم.
میخندد:مخصوصا تو مسائلے ڪہ بہ آقا هادے مربوط باشہ!
میخندم و چیزے نمیگویم،بہ صورتم چشم میدوزد:علیرضا دوتا خواهر دارہ،هر دوتاشون از علیرضا ڪوچیڪترن،عاطفہ و عطیہ!
عاطفہ دوسالے هست ڪہ ازدواج ڪردہ،موندہ عطیہ ڪہ ڪوچیڪہ ست و عزیز دور دونہ!
نوزدہ سالشہ،علیرضا میگفت آرزومہ هادے یا مردے شبیہ هادے بیاد خواستگاریش ڪہ با خیال راحت خواهرمو بهش بسپارم!
حتے خالہ فرزانہ بحثشو پیش ڪشید و قرار خواستگارے گذاشت.
_خب!
_آقا هادے شب خواستگارے بہ عطیہ گفتہ بود بخاطرہ مدافع حرم بودنش نمیخواد ازدواج ڪنہ و از همہ ڪلے معذرت خواهے ڪرد!
خب عطیہ هم از هادے خوشش مے....
باز جملہ اش را ڪامل نمے ڪند! من تڪمیلش میڪنم:خوشش میاد!
سریع میگوید:قرارہ امشب بیاد پیشم،اینو گفتم اگہ اومد و اینجا دیدیش اگہ ناراحت شد تعجب نڪنے! بہ خدا عطیہ دختر خوبیہ ما خبر نداشتیم هادے نامزد ڪردہ.
بے اختیار مے پرسم:هادے چے؟ عطیہ رو دوست داشت؟
یاس با شیطنت چشمڪ میزند:اگہ دوستش داشت ڪہ الان تو اینجا نبودے!
تلخ میخندم،ڪنارِ هادے بودنم خواستہ ے خودش نیست!
یاس آلبوم را روے پایم میگذارد و میگوید:میخواستم برات بگم چرا هادے مجروح شدا!
_آرہ!
با سر بہ آلبوم اشارہ میڪند:تو هم زمان عڪساے عروسیو رویت ڪن و گوشاتو بدہ بہ من تا بہ نامزدِ گرامت دروغ نگفتہ باشیم!
آلبوم را ورق میزنم،یاس میگوید:براے جلوگیرے از وارد شدن نیروهاے داعش بہ یڪے از شهرا اعزام شدہ بودن،مردمو از شهر خارج میڪنن.
متاسفانہ مجبور شدن عقب نشینے ڪنن،نیروهاے داعش وارد شهر شدن و چندتا از ماشیناشون رفتن سمت بیمارستانے ڪہ یہ سرے از نیروهاے مدافع حرم نزدیڪش بودن.
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆:
#لیلی_سلطانی
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
نمى گویم روزتان به خیر
که خیرى ست
به کوتاهى روز
مى گویم عاقبتتان بخیر
که خیرى ست
به بلنداى سرنوشت
عاقبتتان بخیر
غم هایتان فانى...
شادى هایتان باقى...
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
✅ #سوال:
💟 در جلسه #خواستگاری باید چگونه رفتار کنم که حمل بر غرور و خشکی ام نشود،
و در عین حال به شأن و جایگاهم نیز لطمهای نخورد؟
✅ #پاسخ:
💟 در جلسه خواستگاری، چه دختر و چه پسر باید رفتاری متعادل داشته باشند.
هر گونه افراط و تفریط در رفتار نادرست است.
👈 ترشرویی و سکوت مطلق #دختر جالب نیست؛
همانطورکه خنده رویی و سخن گفتن زیاد خوب نیست.
👈 لبخندی موقرانه بر لب دختر، چیزی از ارزش او نمی کاهد.
خنده های بلند است که به جایگاه او لطمه میزند،
پس رفتار باید آمیزه ای از متانت و صمیمیت باشد.
✅ #پسر هم باید رفتاری متعادل داشته باشد.
گشاده رو باشد، اما شوخی های نسنجیده اصلا درست نیست،
چون ممکن است به خانواده دختر بربخورد.
☑️ ایجاد شادی و سرور در قلب مومنان ثواب دارد،
اما بدلیل حساسیت جلسه خواستگاری
توصیه می شود از این کار بپرهیزید.
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
💞 #سبک_عاشقی 💞
🌹💌🌹 آخرین نامه شهیدچمران به همسرش
❤️من در ایران هستم ولی قلبم با تو در جنوب است، در مؤسسه، در صدر،
باتو احساس میکنم، فریاد میزنم، می سوزم و می روم زیر بمباران آتش،
من احساس میکنم با تو به سوی مرگ میروم، به سوی شهادت، به سوی لقای خدا با کرامت.
من احساس میکنم در لحظه با توهستم حتی هنگام شهادت، حتی روز آخر در مقابل،
وقتی مصیبت روی وجود شما سیطره می کند، دستتان را روی دستم بگیرید و احساس کنید که وجودتان در وجودم ذوب می شود.
عشق را در وجودتان بپذیرید. دست عشق را بگیرید، عشق که مصیبت را
لذت تبدیل می کند، مرگ را به لقا و ترس را به شجاعت❤️
#زندگی_به_سبک_شهدا
#سالگرد_شهادت
#شهید_چمران
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🔷گلستان خاطرات شهـــدا🏴🔷
#شهید_مصطفی_چمران: خون خود را بر زمین میزنم تا مگر #وجدانی بیدار شود، ولی افسوس که #منافع_مادی و #ح
#شهید_مصطفی_چمران
🔰سرپرست وزارت دفاع،نماینده مجلس و بنیانگذار ستاد جنگ های نامنظم
🍃تولد : ۱۳۱۱/۱/۱ - قم
🍂شهادت : ۱۳۶۰/۳/۳۱ - دهلاویه
🍁آرامگاه : تهران - گلزار شهدای بهشت زهرا سلام الله علیها
🌸گفتم "دکتر جان، جلسه رو مي ذاريم همين جا، فقط هواش خيلي گرمه. اين پنکه هم جواب نمي ده.
🌺ما صد، صد و پنجاه تا کولر اطراف ستاد داريم، اگه يکيش را بذاريم اين اتاق...".
🌸👈گفت "ببين اگه مي شه براي همه ي سنگرا کولر بذاريد، بسم الله آخريش هم اتاق من."
♦️زندگینامه در وبلاگ «همسفر شهدا»
http://hamsafarshohada.blog.ir
http://eitaa.com/golestanekhaterat