هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
🔺 بشکند دستی که جامش زهر کرد...
رهبر انقلاب: «قبول قطعنامه از طرف امام، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسؤولین آن روزِ امورِ اقتصادی کشورْ مقابلِ روىِ او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمیکِشد و نمیتواند جنگ را با این همه هزینه، ادامه دهد. امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت.»
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
آیت الله مجتهدی(ره):
یکی از فواید نماز اول وقت این است که به برکت امام زمان(عج) نمازهای ما همگی مقبول میشود. زیرا اول وقت امام زمان(عج) نماز میخوانند.
#درس_اخلاق
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_351
لبخندش را مے خورد و چیزے نمے گوید،دو سہ دقیقہ بعد جلوے پاساژ میرسیم.
داخل شلوغ است و صداے همهمہ و خندہ بہ گوش مے رسد!
دست یاسین را رها میڪنم:خب داداشے تو برو!
لبش را ڪج مے ڪند:باشہ!
میخواهد وارد پاساژ بشود ڪہ سریع مے گویم:مراقب خودت باش! نیم ساعت دیگہ میام دنبالت همین جا باشیا!
سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،میخواهم عقب گرد ڪنم ڪہ دست هاے ظریفے از پشت روے چشم هایم مے نشیند!
متعجب دست هایم را بالا مے برم و روے دست هایش مے گذارم:شما؟!
صداے خندہ ے یلدا مے پیچد:خانم گرگہ!
مے خندم:سلام خانم گرگہ!
دست هایش را بر مے دارد و پر انرژے مے گوید:سلام!
بہ سمتش بر مے گردم و با ذوق در آغوشش مے ڪشم:سلام! خوبے؟! دلم برات یہ ذرہ شدہ بود!
محڪم مے فشاردم:آرہ معلومہ! از شرڪت نمے تونیم بندازیمت بیرون!
آرام مے خندم:نڪہ تو مدام خونہ ے مایے یا بهم زنگ میزنے؟!
لبخند دندان نمایے میزند:تو تلگرام ڪہ هستم!
دستش را پشت ڪمرم مے گذارد و ادامہ میدهد:دارے بر مے گردے خونہ؟!
لبخند تصنعے اے میزنم:نہ!
بہ یاسین اشارہ میڪنم:من ڪار دارم! یاسینو آوردم برہ پیش دوستاش!
یاسین سریع مے گوید:سلام!
یلدا مهربان نگاهش مے ڪند و دستش را بہ سمتش دراز مے ڪند:سلام عزیزم! چقدر شما شیرینے!
یاسین لبخند میزند:ممنون!
یلدا مے گوید:بیا بریم یہ نگاهے بنداز ببین چطورہ! بالاخرہ توام تو شرڪت بودے! بیا بچہ ها خوشحال میشن!
خودم را جمع میڪنم:نہ! ڪار دارم!
ابروهایش را بالا میدهد:ناز نڪن! دو دقیقہ بیا بریم! منم دیر رسیدم تنهام!
_بچہ هاے شرڪت هستن دیگہ!
مے خندد:با تو بیشتر بهم خوش میگذرہ!
بہ سمت پاساژ هلم مے دهد،لبم را مے گزم:اِ زشتہ یلدا!
بے توجہ دنبال خودش مے ڪشاندم،وارد پاساژ میشویم.
یاسین با ذوق دنبالمان مے آید،نگاهے بہ پاساژ مے اندازم ڪہ خیلے شیڪ و بزرگ است!
چهار طبقہ بہ نظر مے رسد،آفتاب از سقف شیشہ اے بہ داخل مے تابد و توجہ را جلب مے ڪند.
همہ در حال رفت و آمد هستند،یلدا بہ طبقہ ے دوم اشارہ مے ڪند:بچہ هاے شرڪت اونجان!
یاسین بہ سمت دوستانش مے رود ڪہ مشغول تماشاے شعبدہ بازے در وسط پاساژ هستند.
همراہ یلدا بہ سمت پلہ برقے مے رویم،بہ طبقہ ے دوم مے رسیم.
با چند نفر از بچہ هاے شرڪت سلام و احوال پرسے میڪنم. نگاهم بہ روزبہ مے افتد ڪہ مشغول صحبت با یڪ زن و مرد میانسال است.
لیوان آبمیوہ اش را با یڪ دست گرفتہ و لبخند خاصے بہ لب دارد!
حواسش بہ ما نیست،بچہ ها از پاساژ و زحمتے ڪہ ڪشیدہ اند تعریف مے ڪنند.
ساڪت نگاهشان مے ڪنم،بہ طبقہ ے سوم مے روند و با دقت همہ جا را از زیر نظر مے گذرانند.
یلدا هم سرش گرم شدہ،بہ سمت نردہ هاے شیشہ اے مے روم و نگاهے بہ طبقہ ے دوم مے اندازم.
_نیوفتے؟!
متعجب و با استرس سر بر مے گردانم،شهاب لبخند بہ لب در چند قدمے ام ایستادہ.
شلوار جین مشڪے رنگے همراہ پیراهنے سفید بہ تن ڪردہ.
لیوان آبمیوہ اش را نزدیڪ لب هایش مے برد و چند جرعہ مے نوشد،همانطور ڪہ آبمیوہ اش را مے نوشد لیوان آبمیوہ ے دیگرے ڪہ در دست دارد بہ سمتم مے گیرد.
نگاهے بہ لیوان آبمیوہ مے اندازم و از دستش نمے گیرم.
لیوان را از لب هایش جدا مے ڪند،پوزخند میزند:نترس توش سم نریختم! فشارت میوفتہ برات خوبہ!
چند قدم فاصلہ مے گیرم:لازم نیست شما نگران فشار من باشے!
نگاهے بہ دور تا دور پاساژ مے اندازد و مے گوید:هرچند روزبہ و فرزاد راضے نبودن اما من بہ دعوت ساجدے بزرگ اینجام! ڪم براے اینجا زحمت نڪشیدم!
دوبارہ لیوان را مقابلم مے گیرد:از قصد اینجا رو انتخاب ڪردہ بودم!
چند نفر نگاهمان مے ڪند،بخاطرہ نگاہ هاے خیرہ لیوان را از دستش میگیرم اما نمے نوشم!
سنگینے نگاہ ڪسے را حس میڪنم،بے اختیار سر بر مے گردانم.
روزبہ با اخم بہ من و شهاب دوختہ! نگاهم را از روزبہ مے گیرم.
✍نویسنده:لیلے سلطانے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_352
میخواهم براے رفتن قدم بردارم ڪہ شهاب سبزے چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد:بهت گفتہ؟!
متعجب نگاهش میڪنم،با سر بہ سمت روزبہ اشارہ مے ڪند:روزبہ! گفتہ من ازش خواستہ بودم استخدامت ڪنہ؟!
قلبم مے لرزد اما باور نمے ڪنم،دوبارہ قصد میڪنم براے رفتن ڪہ مے گوید:پس نگفتہ! همہ تعجب ڪردہ بودن چرا روزبہ تو رو استخدام ڪردہ! نہ تجربہ داشتے! نہ مدرڪ! نہ مثل مطهرہ پارتے!
هیچوقت از خودت نپرسیدے چرا استخدامت ڪرد؟!
آب دهانم را با شدت فرو میدهم و چیزے نمے گویم،نگاہ سردش را بہ چشم هایم مے دوزد! تیر خلاص را مے زند!
_مادرمو ڪہ دیدے! مادرمو ڪہ میشناسے! میدونے ڪہ چقدر برام مهمہ! بہ جونش قسم من ازش خواستم استخدامت ڪنہ!
لیوان آبمیوہ از دستم مے افتد،صداے شڪستنش در گوشم مے پیچد!
بدنم سست میشود! نگاہ متعجب چند نفر رویمان میخڪوب میشود!
نفس عمیقے میڪشم و نگاهم را بہ روزبہ مے دوزم ڪہ بہ ما چشم دوختہ!
پایم را روے شیشہ هاے شڪستہ میگذارم،صداے قدم هاے ڪسے پشت سرم مے پیچد.
با عجلہ بہ سمت پلہ برقے ها مے روم،از خودم بدم مے آید! از حماقتم بدم مے آید!
صداے عصبے روزبہ مے پیچد:چے بهش گفتے؟!
با عجلہ از پلہ هاے برقے پایین مے دوم،صداے قدم هاے تندش پشت سرم مے پیچد!
مے خواندم:آیہ! وایسا! آیہ!
بے توجہ بہ نگاہ هاے خیرہ بہ سمت در مے روم،بلند مے گوید:زشتہ صدام برہ بالا میگم وایسا! شهاب بهت چے گفت؟!
بہ سمتش بر مے گردم،تمام تنم مے لرزد!
با چهرہ اے بر افروختہ مقابلم ایستادہ و نگاهش روے تمام اجزاے صورتم مے لغزد!
در چشم هایش دلتنگے را مے بینم! پوزخند میزنم:چیزے ڪہ باید میگفتو گفت! بہ اندازہ ے ڪافے بہ دوستت ڪمڪ ڪردے نمایش بسہ!
با حرص مے گوید:چے میگے تو؟!
دوبارہ پوزخند میزنم و بے توجہ رو بر مے گردانم،اگر ڪمے دیگر بمانم منفجر میشوم! مثل ڪوہ آتشفشان!
از پشت چادرم را مے ڪشد:جوابمو بدہ! چے بهت گفت ڪہ بہ هم ریختے؟!
با حرص بہ سمتش برمے گردم و چادرم را از دستش مے ڪشم:حد خودتو بدون!
انگشت اشارہ اش را بہ سمتم مے گیرد،صورتش سرخ شدہ و رگ هاے گردنش متورم!
_من آدم آرومے ام اما تا وقتے ڪسے نخواد آرامشمو بہ هم بریزہ! آدم ملاحظہ گرے ام تا وقتے کسی نخواد با آبروم بازے ڪنہ! شهاب پاشو روے این دو تا گذاشتہ! آب از سرم گذشتہ!
اگہ نگے چے گفت همین الان میرم وسط پاساژ انقدر میزنمش ڪہ با دهن پر خونو نیمہ جون خودش بگہ چہ چرت و پرتایے گفتہ!
سرد نگاهش میڪنم:ڪسے با آرامش شما ڪار ندارہ! راجع بہ خودم بود!
بلند و محڪم مے گوید:آرامش من یعنے تو! بفهم!
سرد نگاهش میڪنم:دروغگو!
صورتش سرخ تر میشود،لبش را بہ دندان مے گیرد و وارد پاساژ میشود!
چند ثانیہ بعد صداے همهمہ از داخل پاساژ بلند میشود...
با ترس از پشت شیشہ بہ داخل چشم مے دوزم.
روزبہ ڪتش را بہ دست مهندس تقوے مے دهد و بہ سمت شهاب مے رود!
دستش را مے گیرد و با عجلہ بہ سمت در پشتے مے بردش...فرزاد سریع بہ دنبالش مے رود!
مضطرب بہ سمت ڪوچہ مان راہ مے افتم...
✍نویسنده:لیلے سلطانے
❤️نمازم را ادا ڪردم
بہ تڪبیر دو چشمانت
مگر در عمق چشمانت
موذن زادہ را دارے!؟❤
#لاادرے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷