🌷پیامبر اکرم (ص): از نشانه‌های برکت زن آن است که: خواستگاریش بی‌تکلف و آسان انجام گیرد. https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

گفتم غـَم تو دارم...گفتا غمت سرآید گفتم ڪه ڪنڪور سخت شد... گفتا ڪه سختـر آید!😐 گفتم ز نرخ قصاب،فریاد ما بلند است😥 گفتا ڪه تلاش ڪن ،تا حاجتت بر آیـد گفتم چرا ڪم است این، رایانه هاے نقدے..😑 گفتا خموش غافل ،این نیز هم نیاید!😏 گفتم ڪه از ڪنڪور،جانم به لب رسیده..😓 گفتا تحملش ڪن ،تا جان تو درآید....!!😢 #بریــدببینیم_چه_مےڪنید💥 #خداقوت_پهلوان😎 #ڪنڪوریاے‌پرانرژے #جمعه یادتون نره دعامون کنید... ڪنڪوریا‌ڪلیڪ‌ڪنید😄👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

کیک تولد #شهیدسعیدبیاضےزاده #ارسالی از پدر معزز و بزرگوارشهید ولادت زمینے: ۱۳۷۳/۴/۵ ولادت آسمانی:۱۳۹۵/۷/۲۲ http://sapp.ir/golestanekhaterat http://eitaa.com/golestanekhaterat

🔻۶ تیر ۱۳۶۰ 🚩سالروز #ترور ولی امر مسلمین جهان حضرت #امام_خامنه_ای در مسجد ابوذر تهران به دست #منافقین کوردل #خدا_میخواست_تو_برای_امت_بمانی 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

🔊 #بشنوید | مداحی #شور 🔺 #سالروز_ترور_امام_خامنه_ای 🔹دست خدا روسر ماست،خامنه ای رهبرماست 🎤 #سید_رضا_نریمانی https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۱۶-۲۱۷ _هادے میگفت نازنین خیلے عوض شدہ و پشیمونہ،میخواد برگردہ براے عذرخواهے از تو و آقا ناصر. هادے میخواد تا برگردہ نازنین دوبارہ برگردہ تو جمع مون و... حلما حرفش را قطع میڪند،جدے میگوید:هادے چے ڪارہ ے نازنینہ ڪہ اینطور میخواد؟! پدرشہ یا مادرش؟ آرام میگویم:برادرش! حداقل تو این سہ چهار سالے ڪہ نازنین برگشتہ تهران هادے مثل برادر مراقبش بودہ! حلما بہ حرفم توجهے نمیڪند و بہ فرزانہ میگوید:اونایے ڪہ باید بخوان نازنین برگردہ من و ناصریم ڪہ نمیخوایم. مردد میگویم:عمہ شما واقعا نمیخواید نازنین برگردہ؟ فرزانہ سریع میگوید:همراهمون اومدہ الان تو حیاطہ گفتیم تا تو اجازہ ندادے نیاد داخل! حلما پوزخند میزند:میدونستم اومدن یهویے تو و عروست بے دلیل نیست. فرزانہ نفس عمیقے میڪشد:من فقط بخاطرہ هادے اینجام و شیرے ڪہ بہ دخترت دادم! نازنینم مثل همتا و یڪتاے من! نرم میگویم:بگم نازنین بیاد عمہ جون؟ حلما نگاهے بہ صورتم مے اندازد و چیزے نمے گوید،از روے مبل بلند میشوم و میگویم:با اجازہ تون من صداش میڪنم بیاد. حلما محڪم میگوید:این ڪارتون درست نبود! باید بہ من خبر میدادین میگفتم بیاید یا نہ! با قدم هاے بلند خودم را بہ حیاط مے رسانم و بہ نازنین مے گویم ڪہ داخل بیاید. با ذوق و استرس آرام بہ سمتم قدم برمیدارد،آرام مے پرسد:چے گفت؟ _چیزے خاصے نگفت بیا تو. نازنین آب دهانش را قورت میدهد و زیر لب بسم اللہ الرحمن الرحیم میگوید،باهم وارد خانہ میشویم. نازنین گوشہ ے لبش را بہ دندان گرفتہ و بہ اطراف نگاہ نمے ڪند،نزدیڪ مبل ها میرسیم. لبش را رها میڪند،چند بار لب میزند تا بالاخرہ مے تواند آرام بگوید:سلام! حلما بدون اینڪہ نگاهش ڪند آرام و خشڪ جوابش را میدهد،فرزانہ از روے مبل بلند میشود و چادرم را برمیدارد. متعجب نگاهش میڪنم ڪہ رو بہ نازنین میگوید:این تو این مامانت! تا بابات نیومدہ خوب باهاش صحبت ڪن و بگو تو این مدت بہ توام سخت گذشتہ و برگشتے جبران ڪنے. سپس چادرم را بہ دستم مے دهد،همانطور ڪہ چادرم را سر میڪنم نگران بہ حلما و نازنین نگاہ میڪنم. نازنین مقابل مادرش مے ایستد،ڪیفش را روے یڪے از مبل ها میگذارد. حلما توجهے نمیڪند،آسمانِ چشمانِ نازنین ابرے میشوند. همانطور ڪہ قطرات اشڪ روے گونہ هایش سُر میخورند لب میزند:مامان! حلما سرش را تڪان میدهد و حرفے نمیزند،میخواهد خود دار باشد اما اشڪ در چشمانش حلقہ بستہ! فرزانہ بہ سمتم مے آید و آرام میگوید:بریم! خداحافظے میڪنیم و چند قدم دور میشویم ڪہ حلما از روے مبل بلند میشود. میخواهد براے بدرقہ مان بیاید ڪہ نازنین سریع در آغوشش میڪشد و بلند میگوید:مامان! میدونے چند سالہ صدات نڪردم؟! سپس هق هق میڪند،متاثر بہ صحنہ ے رو بہ رویم نگاہ میڪنم. قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشم حلما مے چڪد،دست راستش مردد بلند میشود و روے ڪمر نازنین مے نشیند. همراہ فرزانہ از خانہ خارج میشویم،مے پرسم:بهتر نبود ڪنارشون مے موندیم؟ ممڪنہ مشڪلے پیش بیاد. فرزانہ جواب میدهد:فڪر نڪنم! احساسات مادرانہ ے حلما تحت تاثیر قرار گرفتہ از اولم معلوم بود بخاطرہ ناصر سمت نازنین نمیرہ،فڪر ڪنم بعد از هفت سال ڪہ دوبارہ نازنینو بغل ڪردہ و بوشو حس میڪنہ دیگہ نذارہ ناصر دورش ڪنہ،مادرہ دیگہ! سوار تاڪسے میشویم و از ڪوچہ دور،نفس راحتے میڪشم‌. انگار همہ چیز دارد درست میشود! ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ دور حیاط راہ میروم و ڪلمات زبان انگلسے را براے خودم معنے میڪنم،چند دقیقہ ڪہ میگذرد صداے زنگ تلفن بلند میشود. بے توجہ درس میخوانم،چند لحظہ بعد مادرم صدایم میزند:آیہ! بلند جواب میدهم:بعلہ مامان؟! _هادے پشت خطہ! این را ڪہ مے شنوم سریع وارد پذیرایے میشوم،با ذوق ڪتاب زبان انگلیسے را روے مبل مے اندازم و بہ سمت تلفن مے دوم. پدرم و نورا متعجب نگاهم میڪنند،خجول سرم را پایین مے اندازم. گوشے تلفن را از دست مادرم میگیرم و بہ سمت اتاق میروم. همین ڪہ وارد اتاق میشوم پر انرژے میگویم:الو! صداے بشاش هادے مے پیچد:سلام! خوبے؟ _سلام،من خوبم تو خوبے؟ مے خندد:الان خوبم! گونہ هایم گل مے اندازند،مے پرسد:چہ خبرا؟ امتحانا رو خوب میدے؟ با ذوق مے گویم:تا الان ڪہ عالے دادم،راستے راستے! پر انرژے مے گوید:جانم! لبم را از ذوق میگزم،وقتے تلفنے صحبت میڪنیم بے تاب تر و دلتنگ تر میشوم. _امروز با فرزانہ جون رفتیم خونہ ے عمہ حلما،نازنینم بردیم فڪر ڪنم تقریبا آشتے ڪردن. یعنے ما تنهاشون گذاشتیم،یہ ساعت پیش ڪہ بہ نازنین پیام دادم گفت با مادرش ڪلے صحبت ڪردہ. از این هفت سال براے هم گفتن،قرار شدہ بعضے روزا همدیگہ رو ببینن تا عمہ با عمو ناصر صحبت ڪنہ. نازنین هم بعد از صحبت ڪردن برگشتہ خونہ ے خودش. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۱۸ مُردد ڪتابم را مے بندم و رو بہ مطهرہ میگویم:نمیدونم چرا چند روزہ آروم و قرار ندارم! برمیگردم خونہ شاید هادے زنگ بزنہ! مطهرہ نگاهے بہ صورتم مے اندازد و میگوید:مثلا اومدہ بودے تا قبل از شروع امتحاناے نهایے با من عربے ڪار ڪنے اما انگار عشق و عاشقے برات هوش و حواس نذاشتہ! _دلشورہ دارم نمیتونم تمرڪز ڪنم! مے خندد:پاشو جمع ڪن برو تا آقاتون زنگ نزنہ آروم نمے گیرے! بلند میشوم،چادرم را از روے تخت مطهرہ برمیدارم. مطهر با لحن شیطنت آمیزے میگوید:آیہ اے ڪہ نمیخواست سر بہ تن هادے باشہ ڪجاست؟! لبخند عمیقے میزنم و چیزے نمے گویم،میخواهد آرامم ڪند:راستے چند روز موندہ برگردہ؟ با ذوق مے گویم:بیست و شیش روز! تا برگردہ مے میرم و زندہ میشم خداڪنہ بتونم چهارتا امتحان نهایے رم مثل امتحاناے داخلے خوب بدم. بے هوا گونہ ام را مے بوسد:حتما میتونے بہ این فڪر ڪن امتحانا ڪہ تموم بشہ یہ چند روز استراحت میڪنے و بلافاصلہ بعد بساط عقد و عرویست بہ پا میشہ! مے خندم:عروسے؟! _حالا هرچے! چادر مشڪے سادہ ام را روے سرم مے اندازم و ڪشش را دور سرم تنظیم میڪنم. ناراحت میگویم:ببخشید زیاد نتونستم ڪمڪت ڪنم،حالا تا امتحان عربے بیشتر از دو هفتہ موندہ حوصلہ م بیاد سرجاش حتما باهات ڪار میڪنم. لبخند میزند:اشڪالے ندارہ،اگہ میخواے بریم بیرون یڪم حال و هوات عوض بشہ؟ در اتاق را باز میڪنم همانطور ڪہ قدم برمیدارم میگویم:نہ خونہ باشم بهترہ! پشت سرم مے آید:حالا چند روزہ زنگ نزدہ تو اینطور ماتم گرفتے؟! سرم را تڪان میدهم:سہ روز! میخندد:اوہ اوہ! چقدر زیاد! چپ‌ چپ نگاهش میڪنم:مسخرہ میڪنے؟! _خب عزیزم آخہ زیاد زمان نگذشتہ ڪہ تو اینطور ماتم گرفتے،تازہ مگہ نگفتے دفعہ ے آخر گفت ممڪنہ چند روز نتونہ تماس بگیرہ؟ _چرا! _خب! آیہ جونم اونجا منطقہ نظامیہ اوضاعش با اینجا فرق میڪنہ تازہ بیچارہ بهت خبر دادہ ڪہ ممڪنہ چند روز زنگ نزنہ. لبخند میزنم اما دلم همچنان نا آرام است! از مادر مطهرہ خداحافظے میڪنم و وارد حیاط میشوم،مطهرہ مردد مے خواندم:آیہ! همانطور ڪہ مشغول پوشیدن ڪفش هایم میشوم میگویم:جانم! ڪمے من من میڪند و آرام میگوید:تو مطمئنے؟! گنگ نگاهش میڪنم،سریع میگوید:مطمئنے میتونے با این شرایط هادے باهاش زندگے ڪنے؟! سہ روزہ زنگ نزدہ نگرانے و آروم و قرار ندارہ،تو آینہ خودتو نگاہ ڪردے؟! رنگ بہ رو ندارے،شرط میبندم تو این سہ روز خواب و خوراڪ نداشتے! بغض میڪنم،چطور مے تواند حال من را بفهمد؟! نفسم بندِ نفس هاے هادیست،بندِ ڪسے ڪہ نفس هایش احتمالیست! شاید یڪ دقیقہ دیگر نفس بڪشد شاید... ادامہ ے حرفم را در ذهن خودم هم تڪرار نمیڪنم! نفسم بندِ نفس هاے احتمالیست،این نفس ڪم آوردن ها بے دلیل نیست! دهان ڪہ باز میڪنم بے اختیار قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:بہ خدا دست خودم نیست،هر لحظہ دلهرہ و نگرانے دارم هادے الان خوبہ؟! پایگاهشونو بمب بارون نڪنن؟! نرفتہ باشن عملیات؟! تو عملیات جلو نباشہ؟! نڪنہ هادے الان دیگہ نفس... حرفم را میخورم،بازوهایم را میگیرد و میگوید:بخاطرہ همین میگم مطمئنے یا نہ تازہ اول راهہ و تو دارے از بین میرے! هادے اینطورے راضیہ؟! بہ چشمانش زل میزنم:دوستش دارم! نفس عمیقے میڪشد:حتے با این عذاب؟! لبخند میزنم و با دست اشڪانم را پاڪ میڪنم:حتے با این عذاب! انگار شیرین ترہ! لبش را بہ دندان مے گیرد،میخواهد چیزے بگوید اما تردید دارد. خداحافظے ڪوتاهے میڪنم و در حیاط را باز. مطهرہ دست روے شانہ ام میگذارد،سر برمیگردانم و مهربان میگویم:حرفتو بزن عزیزم خجالت نڪش. خجول سرش را پایین مے اندازد:وقتے برگشت میتونے براش شرط بذارے دیگہ نرہ! _هزار بار بهش فڪر ڪردم! سرش را بلند میڪند و ڪنجڪاو میگوید:خب! _نہ! وا میرود:چرا؟! _هادے عاشق مدافع حرم بودنہ،عاشق خدا و اهل بیت،عاشق مردم و ڪشورش! اخم میڪند:عاشق تو نیست؟! _من نمیخوام براش شرط بذارم بین عشق خدا و اهل بیتش و عشق بہ من یڪے شو انتخاب ڪن! صد در صد اولے رو انتخاب میڪنہ! پوزخند میزند:این یعنے تو و علاقہ و نگرانے هات ڪشڪ! لبخند پر جانے میزنم:این یعنے هادے تو خدا غرق تر از این حرفاست،جنسش از زمین نیست! من همینطورے عاشقش شدم،همینطورے میخوامش! _یہ چیزے بگم ناراحت نمیشے؟! _نہ! _چرا اون هم خدا رو میخواد هم خرما؟! هم شهادت هم معشوق زمینے! میخندم:اینطور نیست! هادے بخاطرہ همین چیزا مردد بود بهم ابراز علاقہ ڪنہ و ازم خواستگارے ڪنہ! براے اونم همچین آسون نیست،شاید یہ جاهایے براے اون سخت تر هم باشہ! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#زندگی_به_سبڪ_شهدا🍃🌹 همیشه با #وضو بودند حرف #حق را می گفتند اگرچه به #ضرر آدم بود، #نمازشبش ترڪ نمی شد... #راوی_همسر_شهید💕 #جاویدالاثر_حسن_رجایی_فر 🌸 http://eitaa.com/golestanekhaterat

تصویر قرآن جیبی شهید #احسان_فتحی است که ترکش دشمن، اول از قرآنش عبور کرد، سپس قلب شهید را دَرید...😔 #شهید_مدافع_حرم_احسان_فتحی http://eitaa.com/golestanekhaterat

🗓 ششم تیر سالروز شهادت فرمانده قهرمان تیپ دوم محرم و معاون فرماندهی لشکر۱٦ قدس گیلان در عملیات نصر٤ /ماووت عراق ۱۳٦٦ #شهید_سردار_مهدی_خوش_سیرت http://eitaa.com/golestanekhaterat

#شهید.مدافع.حرم.حسین.هریری ▫زهراسادات رضوی،همسر شهید: 🔶همه میگفتند چهره داماد به #شهدا میخوره🔶 لحظه‌ای که سر سفره 💍عقد نشسته بودم این باور قلبی را داشتم که حسین روزی به #شهادت می‌رسد، ولی به خودم می‌گفتم : هرچه خدا بخواهد همان خواهد شد. با آنکه خیلی‌ها برگشتند به من گفتند : چهره داماد چقدر به #شهدا می‌خورد. ما زندگی‌مان را ساده شروع کردیم. هر دو عقیده داشتیم هرچه مهریه کمتر باشد ثواب آن بیشتر است و با اشتیاق هر دو دوست داشتیم به نیت 14 معصوم 14 سکه باشد. نامزدی‌تان چقدر طول کشید؟ در صحبت‌هایتان گفتید که شهید توسط تروریست‌ها شناخته شده بود پس اعزام مجددش چطور انجام گرفت؟ من و شهید 20 تیرماه سال 95 رسماً به عقد یکدیگر درآمدیم. بعد از #یک ماه قصد رفتن به سوریه را کرد که حتی دوستانش به او گفتند : 👈شما تازه عقد کردی برای چه می‌خواهی بروی؟ در همین حین از تهران پرونده اعزامی‌اش برگشت خورد، چون چهره حسین در سوریه نزد #تروریست‌ها شناخته شده بود. برای اعزام مجددش به او اجازه ندادند که برود تا اینکه با تلاش بسیار موفق شدند. ➖ 10 آبان‌ماه 95 با نام مستعار قمر.فاطمیون و از طریق لشکر #فاطمیون توانست اعزام داشته باشد. 🌺22 آبان‌ماه هم به شهادت ‌رسیدند. ➖ کلاً 4⃣ماه دوران نامزدی ما با هم طول کشید و در اصل خدا خواسته بود در کنار شهید بیشتر باشم تا از او بیشتر درس بگیرم.... http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۱۸ مُردد ڪتابم را مے بندم و رو بہ مطهرہ میگویم:نمیدونم چرا چند روزہ آروم و قرار ندارم! برمیگردم خونہ شاید هادے زنگ بزنہ! مطهرہ نگاهے بہ صورتم مے اندازد و میگوید:مثلا اومدہ بودے تا قبل از شروع امتحاناے نهایے با من عربے ڪار ڪنے اما انگار عشق و عاشقے برات هوش و حواس نذاشتہ! _دلشورہ دارم نمیتونم تمرڪز ڪنم! مے خندد:پاشو جمع ڪن برو تا آقاتون زنگ نزنہ آروم نمے گیرے! بلند میشوم،چادرم را از روے تخت مطهرہ برمیدارم. مطهر با لحن شیطنت آمیزے میگوید:آیہ اے ڪہ نمیخواست سر بہ تن هادے باشہ ڪجاست؟! لبخند عمیقے میزنم و چیزے نمے گویم،میخواهد آرامم ڪند:راستے چند روز موندہ برگردہ؟ با ذوق مے گویم:بیست و شیش روز! تا برگردہ مے میرم و زندہ میشم خداڪنہ بتونم چهارتا امتحان نهایے رم مثل امتحاناے داخلے خوب بدم. بے هوا گونہ ام را مے بوسد:حتما میتونے بہ این فڪر ڪن امتحانا ڪہ تموم بشہ یہ چند روز استراحت میڪنے و بلافاصلہ بعد بساط عقد و عرویست بہ پا میشہ! مے خندم:عروسے؟! _حالا هرچے! چادر مشڪے سادہ ام را روے سرم مے اندازم و ڪشش را دور سرم تنظیم میڪنم. ناراحت میگویم:ببخشید زیاد نتونستم ڪمڪت ڪنم،حالا تا امتحان عربے بیشتر از دو هفتہ موندہ حوصلہ م بیاد سرجاش حتما باهات ڪار میڪنم. لبخند میزند:اشڪالے ندارہ،اگہ میخواے بریم بیرون یڪم حال و هوات عوض بشہ؟ در اتاق را باز میڪنم همانطور ڪہ قدم برمیدارم میگویم:نہ خونہ باشم بهترہ! پشت سرم مے آید:حالا چند روزہ زنگ نزدہ تو اینطور ماتم گرفتے؟! سرم را تڪان میدهم:سہ روز! میخندد:اوہ اوہ! چقدر زیاد! چپ‌ چپ نگاهش میڪنم:مسخرہ میڪنے؟! _خب عزیزم آخہ زیاد زمان نگذشتہ ڪہ تو اینطور ماتم گرفتے،تازہ مگہ نگفتے دفعہ ے آخر گفت ممڪنہ چند روز نتونہ تماس بگیرہ؟ _چرا! _خب! آیہ جونم اونجا منطقہ نظامیہ اوضاعش با اینجا فرق میڪنہ تازہ بیچارہ بهت خبر دادہ ڪہ ممڪنہ چند روز زنگ نزنہ. لبخند میزنم اما دلم همچنان نا آرام است! از مادر مطهرہ خداحافظے میڪنم و وارد حیاط میشوم،مطهرہ مردد مے خواندم:آیہ! همانطور ڪہ مشغول پوشیدن ڪفش هایم میشوم میگویم:جانم! ڪمے من من میڪند و آرام میگوید:تو مطمئنے؟! گنگ نگاهش میڪنم،سریع میگوید:مطمئنے میتونے با این شرایط هادے باهاش زندگے ڪنے؟! سہ روزہ زنگ نزدہ نگرانے و آروم و قرار ندارہ،تو آینہ خودتو نگاہ ڪردے؟! رنگ بہ رو ندارے،شرط میبندم تو این سہ روز خواب و خوراڪ نداشتے! بغض میڪنم،چطور مے تواند حال من را بفهمد؟! نفسم بندِ نفس هاے هادیست،بندِ ڪسے ڪہ نفس هایش احتمالیست! شاید یڪ دقیقہ دیگر نفس بڪشد شاید... ادامہ ے حرفم را در ذهن خودم هم تڪرار نمیڪنم! نفسم بندِ نفس هاے احتمالیست،این نفس ڪم آوردن ها بے دلیل نیست! دهان ڪہ باز میڪنم بے اختیار قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:بہ خدا دست خودم نیست،هر لحظہ دلهرہ و نگرانے دارم هادے الان خوبہ؟! پایگاهشونو بمب بارون نڪنن؟! نرفتہ باشن عملیات؟! تو عملیات جلو نباشہ؟! نڪنہ هادے الان دیگہ نفس... حرفم را میخورم،بازوهایم را میگیرد و میگوید:بخاطرہ همین میگم مطمئنے یا نہ تازہ اول راهہ و تو دارے از بین میرے! هادے اینطورے راضیہ؟! بہ چشمانش زل میزنم:دوستش دارم! نفس عمیقے میڪشد:حتے با این عذاب؟! لبخند میزنم و با دست اشڪانم را پاڪ میڪنم:حتے با این عذاب! انگار شیرین ترہ! لبش را بہ دندان مے گیرد،میخواهد چیزے بگوید اما تردید دارد. خداحافظے ڪوتاهے میڪنم و در حیاط را باز. مطهرہ دست روے شانہ ام میگذارد،سر برمیگردانم و مهربان میگویم:حرفتو بزن عزیزم خجالت نڪش. خجول سرش را پایین مے اندازد:وقتے برگشت میتونے براش شرط بذارے دیگہ نرہ! _هزار بار بهش فڪر ڪردم! سرش را بلند میڪند و ڪنجڪاو میگوید:خب! _نہ! وا میرود:چرا؟! _هادے عاشق مدافع حرم بودنہ،عاشق خدا و اهل بیت،عاشق مردم و ڪشورش! اخم میڪند:عاشق تو نیست؟! _من نمیخوام براش شرط بذارم بین عشق خدا و اهل بیتش و عشق بہ من یڪے شو انتخاب ڪن! صد در صد اولے رو انتخاب میڪنہ! پوزخند میزند:این یعنے تو و علاقہ و نگرانے هات ڪشڪ! لبخند پر جانے میزنم:این یعنے هادے تو خدا غرق تر از این حرفاست،جنسش از زمین نیست! من همینطورے عاشقش شدم،همینطورے میخوامش! _یہ چیزے بگم ناراحت نمیشے؟! _نہ! _چرا اون هم خدا رو میخواد هم خرما؟! هم شهادت هم معشوق زمینے! میخندم:اینطور نیست! هادے بخاطرہ همین چیزا مردد بود بهم ابراز علاقہ ڪنہ و ازم خواستگارے ڪنہ! براے اونم همچین آسون نیست،شاید یہ جاهایے براے اون سخت تر هم باشہ! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۲۰ سریع روے مبل مینشینم و نگاهش میڪنم،قلبم فشردہ تر میشود و دلم آشوب تر! دستانم یخ زدہ اند،یاس ڪنارم مینشیند سعے میڪند لبخند بزند! _آدرستونو از علیرضا گرفتم،یعنے هادے بهش داد ڪہ اگہ ڪارے پیش اومد علیرضا بتونہ ڪمڪ ڪنہ. بہ زور لبانم را تڪان میدهم:خب! آب دهانش را با شدت فرو میدهد:علیرضا چند روز بعد از هادے دوبارہ اعزام شد سوریہ گفتم نرو دلم یه‌ جوریہ اما گوش نڪرد و رفت،دیشب بهم زنگ زد دارہ برمیگردہ تهران مجروح شدہ! نفس راحتے میڪشم! پس بخاطرہ این پریشان است! شاید هم سعے دارم خودم را گول بزنم ڪہ ذهنم بہ سمت هادے نرود! سریع میپرسم:آسیب خاصے ڪہ ندیدن؟! لبانش مے لرزند:نہ! پاش تیر خوردہ! با این جملہ اش قلب من هم تیر میڪشد،بے اختیار میپرسم:ڪے عملیات داشتن؟! من من ڪنان میگوید:سہ شب پیش! قلبم مے ریزد! همان شبے ڪہ هادے گفت ممڪن است چند روز نتواند تماس بگیرد! ڪم جان میگویم:هادے ام‌ تو عملیات بودہ؟! بہ زور سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،سریع میپرسم:هادے چیزیش شدہ؟! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد،تند تند میگوید:نہ! نہ! هادے چیزیش نشدہ! اشڪ در چشمانم حلقہ میزند اما اجازہ ے ریزش نمیدهم،عصبے از روے مبل بلند میشوم و بلند مے گویم:پس چے؟!‌ چرا بے خبر پا شدے اومدے اینجا؟!‌ نگو‌ اومدے براے دیدنم ڪہ باورم نمیشہ،چشمات دارن دیونہ م میڪنن یاس! یاس مقابلم مے ایستد،بازوهایم را میگیرد و میگوید:قوربونت برم تو الان عصبے اے استرس درس و سوریہ بودن هادے اعصابتو بہ هم ریختہ! بذار یڪم آروم بشے بگم‌ چے شدہ. بہ چشمانش زل میزنم و دیوانہ وار میگویم:بگو هادے خوبہ! بگو رفتہ تو ڪما! بگو دست و پا ندارہ! بگو چشم ندارہ! فقط بگو هادے هنوز براے آیہ نفس میڪشہ! این ها را ڪہ میگویم اشڪان یاس سرازیر میشوند،سرش را پایین مے اندازد و چیزے نمیگوید! چیزے راہ نفس ڪشیدنم را بستہ! بہ زور میگویم:یاس! یادتہ؟! یادتہ دفعہ اول با هادے اومدیم خونہ تون چہ فڪرے ڪردے؟! یادتہ چطور از پلہ ها پایین اومدے؟! یادتہ چقدر نذر و نیاز ڪردے؟! یادتہ چطور پریشون بہ هادے خیرہ شدہ بودے و نفس نفس میزدے؟! یادتہ وقتے فهمیدے علیرضا خوبہ چطور اشڪ ریختے؟! پس حالمو میفهمے بگو هادے خوبہ! این ها را ڪہ میگویم یاس محڪم بغلم میڪند و هق هقش شدت میگیرد،با چشم هاے گشاد شدہ نگاهش میڪنم. مبهوت مردمڪ هاے چشمانم را مے چرخانم،میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے باز و بستہ شدن در اتاق پدر و مادرم مے آید. مادرم را میبینم ڪہ در چهارچوب در ایستادہ و با چشمانے اشڪ آلود با غم بہ من خیرہ شدہ! حالش از یاس بدتر است! با آرامش میپرسم:چرا گریہ میڪنے مامان؟! مگہ چے شدہ؟! یاس سرش را بلند میڪند،از نگاہ ڪردن بہ چشمانم فرار میڪند! گیج بہ صورتش زل میزنم،لحظہ اے بہ چشمانم نگاہ میڪند. انگار از آرامشم ترسیدہ! من من ڪنان میگوید:سہ...سہ...سہ شب پیش،تو عملیات بہ قلبِ هادے تیر میخورہ! دلم نمیخواهد این حرف ها را بشنوم،میدانم دروغ مے گوید! شاید هم هادے میخواهد زودتر برگردد و اینطورے سر بہ سرم بگذارد! بے توجہ بہ حرفش میپرسم:حالش خوبہ مگہ نہ؟! یاس لبش را بہ دندان میگیرد،چشمانش را مے بندد و بہ جاے اشڪ سیل از چشمانش راہ مے افتدد! _آیہ! هادے...هادے... _هادے چے؟! سرش را بہ شانہ ام مے چسباند و هق هق میڪند:شَ...شَ...شهید شدہ! گیج نگاهے بہ یاس و سپس بہ مادرم ڪہ با دو دست صورتش را پوشاندہ و اشڪ‌ مے ریزد مے اندازم. با آرامش میگویم:اصلا شوخے خوبے نیست! چہ از طرف خودت باشہ چہ هادے گفتہ باشہ! یاس متعجب سر بلند میڪند و بہ صورتم نگاہ میڪند،نفس عمیقے میڪشم و میگویم:هادے حالا حالاها شهید نمیشہ! سپس دستم را بہ سمت گردنبندم میبرم و بیرونش مے آورم،همانطور ڪہ حلقہ را نشانش میدهم با آرامش و ذوق میگویم:نگاہ! هادے خودش قول داد میاد این حلقہ رو دستم میڪنہ هادے زیر قولش نمے زنہ! چرا شماها عزا گرفتید؟! یا دارید انقدر خوب فیلم بازے میڪنید یا اشتباہ بهتون خبر دادن! با احتیاط گردنبندم را زیر پیراهنم برمیگردانم و لبخندم را عمیق تر میڪنم. نمیخواهم بہ دلشورہ ها و نگرانے هاے این چند روز فڪر ڪنم،حتما حال هادے خوب است و تا چند روز دیگر تماس میگیرد. رو بہ یاس میگویم:برات چایے بیارم؟! مات و مبهوت نگاهم میڪند،دستم را روے پیراهنم میڪشم آنجا ڪہ حلقہ ام جا خوش ڪردہ. _چرا اینطورے نگام میڪنے؟! نگران میپرسد:خوبے آیہ؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،صداے آرام مادرم را میشنوم ڪہ میگوید:شوڪہ شدہ! پوزخندے میزنم و چیزے نمیگویم،فڪر میڪنند من انقدر زود باورم؟! همانطور ڪہ بہ سمت اتاقم میروم میگویم:راستے مامان! براے سفرہ ے عقد ڪلہ قند نخرید هادے خودش با حلقہ خریدہ خریده بود. http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

🔺 #شهید_بهشتی می‌گفت "این بنی صدر همه امکانات کشوری دستشه ولی همش میگه اینا نمیزارن من کار کنم" و این سخنان چقدر این روزها آشناست....! 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

روـ{Day}ـز و شـ{Night}ـبـ مـا اگـــر جهــ{🔥}ـنم گــــردد شخصيـ{👤}ـت‌مان تـ{💣}ـرور دمــ{😔}ــادم گــــردد ما بسيجـــ{😎}ــيان نمےگـــ{❌}ـذاريم حتے يــ{One}ـڪ مـــو زســـر خامــ{💚}ـنه‌اے ڪـم گـــردد #شبنشینے_با_مقام‌معظم_دلبرے😍👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

قرار من با ٺو 😍 شب ها راس نقطہ‌ے ماه 🌙 #شهید_مصطفی_صدرزاده 💔 #شبتون_شهدایی 🌹 http://eitaa.com/golestanekhaterat

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #بقره #صفحه_سیزده @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

آقا شنیدم میکشی برسرت عبا را وقتی که قصد رد شدن از شهر،داری وضع حجاب شهر ما خیلی خراب است خسته شدم از این همه بی بند باری #صبحتون_مهدوی http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

☘🌺 هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت او نظر کرده ی زهراست، اباعبدالله❤️ اول صبح☀️ السلام علیک یا ابا عبدالله🖐 http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷