eitaa logo
🦜شعرکده گل وبلبل🦜
421 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.9هزار ویدیو
34 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
3.22M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍂♥️ آن را که صبح و شام به روی تو منظر است در خانه بی‌بهانه، بهشتش میسّر است ☕️🍁
. دلم در دست او گیر است، خودم از دست او دلگیر عجب دنیای بی رحمی، دلم گیر است و دلگیرم 🪴 ‌
                    نسیمِ صبح        مگر می‌وزد ز جانبِ دوست؟                 که مهربانی‌اش            از جنسِ مهربانیِ اوست                     فضای سینه            می‌انبارم از هوای سحر               مگر نه هر چه که        از دوست می‌رسد نیکوست؟! صبحتون ناب❤️💐  
نبضِ مرا بگير و ببر نامِ خويش را تا خون بَدل به باده شود در رَگان من... 🫀
                    نسیمِ صبح        مگر می‌وزد ز جانبِ دوست؟                 که مهربانی‌اش            از جنسِ مهربانیِ اوست                     فضای سینه            می‌انبارم از هوای سحر               مگر نه هر چه که        از دوست می‌رسد نیکوست؟! صبحتون ناب💐                     
4.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نشسته دررهت ای صبح چشم شب‌زده‌ام طلایه‌دار! ز خورشید شب‌شکن چه خبر؟ تان_بخیر_💐
ای عشق! ما که با تو کناری گرفته‌ایم، سرسبز و پرشکوفه بدار این کرانه را با دست خود به شاخه ببندش وگرنه باز توفان ز جای می‌کَنَد این آشیانه را
چون پرسم از پناهی، پشتی و تکیه‌گاهی آغوش مهربانت، از هر جواب خوش‌تر روز پدر 🪴
1.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
‌❄️ زلالِ چشمه‌ی جوشیده از دل سنگی الا که آینه ی صبحِ بی غبار تویی دلم هوای تو دارد، هوای زمزمه‌ات بخوان که جاریِ آواز جویبار تویی.. 🎋 ☕️❄️
کویر بودم و بارانی از تو، باغم کرد بهار می‌شوم ار بارشی دوباره کنی
چنان گرفته تو را بازوانِ پیچکی‌ام که گویی از تو جدا نه که با تو من یکی‌ام نه آشنایی‌ام امروزی است با تو همین که می شناسمت از خواب‌های کودکی‌ام عروس‌وار خیال منی که آمده‌ای دوباره باز به مهمانی عروسکی‌ام همین نه بانوی شعر منی که مدحت تو به گوش می‌رسد از بانگ چنگ رودکی‌ام نسیم و نخ بده از خاک تا رها بشود به یک اشاره‌ی تو روح بادباکی‌ام چه برکه‌ای تو که تا آب، آبی است در آن شناور است همه تار و پود جلبکی‌ام به خون خود شوم آبروی عشق آری اگر مدد برساند سرشت بابکی‌ام کنار تو نفسی با فراغ دل بکشم اگر امان بدهد سرنوشت بختکی‌ام
ز خود چگونه گریزم که بار خویشتنم امانتی است هم از سرنوشت بر شانه!