بخشی از سروده‌ی فریدون مشیری🌴🌴🌴 من مناجات درختان را هنگام سحر رقص عطر گل یخ را با باد نفس پاک شقایق را درسینه‌ی کوه صحبت چلچله‌ها را با صبح نبض پاینده‌ی هستی را در گندم‌زار گردش رنگ و طراوت را در گونه‌ی گل همه را می‌بینم، می‌شنوم... در کوچه باغ شعر نو، طاهری، ص ۳۰۵ و ۳۰۶. #فریدون_مشیری #طبیعت https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303