نشیمن ویران از یوسفعلی میرشکاک ای دل، هر آن چه می‌طلبی، از خدا طلب از اهل کبر، کم طلب از کبریا طلب تا چند از نشیمن ویران، طلب کنی آسایشی که نیست؟ فنا شو، بقا طلب... کو آن توکّلی که اساس خلاص بود از چوب خشک، بار دگر اژدها طلب بردار دست از طلب مُدّعای دیو پای اَمَل، قلم کن و دست دعا طلب امل: آرزو. جای دندان پلنگ، مجموعه اشعار میرشکاک، ص ۳۵۷ و ۳۵۸. #فنا #بقا #دعا https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303