اصطلاحات عرفانی
علمِ لَدُنّی
علم لدنی، علمی است که اهل قُرب را به تعلیم الهی و تفهیم رَبّانی معلوم و مفهوم شود؛ نه به دلایل عقلی و شواهد نقلی؛ چنانکه کلام قدیم، در حقّ خضر -علیه السلام- گفت: وَ عَلَّمناهُ مِن لَدُنّا عِلماً.
[سوره‌ی یوسف (۱۸) آیه‌ی ۶۵: ما خود به او دانش آموخته بودیم.]
مِصباحُ الهدایه و مِفتاح الکفایه، عِزّالدین محمود کاشانی، باب دوم: در بیان علوم، ص ۵۱.
#اصطلاحات‌عرفانی
#علم‌لدنی
#محمود‌کاشانی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
اصطلاحات عرفانی
واقعه و مکاشفه
اهل خلوت را گاه گاه در اثنای ذکر و استغراق در آن، حالتی اتفاق افتد که از محسوسات غایب شوند و بعضی از حقایق امور غیبی، بر ایشان کشف شود؛ چنانکه نایم* را در حالت نوم* و متصوفه آن را "واقعه" خوانند. و گاه بُوَد که در حال حضور، بی آنکه غایب شوند، این معنی دست دهد و آن را "مکاشفه" خوانند.
*نایم: خوابیده.
*نوم: خواب.
مصباح الهدیه، عزالدین محمود کاشانی، باب پنجم، ص ۱۲۴.
#اصطلاحات‌عرفانی
#واقعه
#مکاشفه
#محمود‌کاشانی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303