🔰 کرامت امام رضا علیه السلام و شفا یافتن شهید زنده، ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ محمد صادقی سرایانی، توسط امام رضا علیه السلام و پیام شهدا... 🌷🌹🌷 #ﻛﺎﻧﺎﻝ_ﺷﻬﺪا ﺭا ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮاﻥ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﻴﺪ👇 ว໐iภ ↬ http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb

🌸مختار از طرف جبهه به عنوان تشویقی به حج مشرف شده بود. همه خانواده منتظر بازگشت ایشان بودند. قرار بود زمانی که به شیراز رسید خبر بدهد تا همه اقوام برای استقبال ایشان از داراب به شیراز برویم. آن شب ساعت حدود نه بود که صدایی از داخل حیاط به گوشمان رسید. تا وارد حیاط شدیم، دیدم حاج مختار است که از روی دیوار داخل حیاط پریده است.🙁 داشت در را باز می کرد تا ساک و وسایلش را داخل بیاورد. با خوشحالی او را در آغوش کشیدیم و گفتیم چرا بی خبر!😳 با خنده زیبایی گفت: همین جور بهتره، رسیدنم را خبر می دادم همه شما به زحمت می افتادید و من مدیون می شدم. ✅ چند روز بعد عازم جبهه شد، دیگر برنگشت تا اینکه جنازه اش آمد. چه زیبا حاجت روا شده بود👌. از زیارت خانه خدا تا زیارت خدایش، چهل روز نشد.😞 #شهیدحاج مختار اشرف #شهدای فارس🌷 🌷🌹🌷🌹 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 #نشردهیـد یادشهدازنده شـود اجرشهادت ببرید

با قلبی شکسته وارد شوید؛ اینجا تعمیرگاه دل های خسته است.. زمین خورده ای ؟ قدم بگذار به وادی شهـدا.. شهـدا دست گیرت می شوند اینجا یک جایی دنج برای هوایی شدن دلهای خسته... 🌷خدایا ما را به شهــدا برسان 🌷🌹🌷🌹 #ﺻﺒﺤﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺷﻬﺪا ﻣﻨﻮﺭ ﺑﺎﺩ ☘🌺☘ ว໐iภ ↬ @golzarshohadashiraz

#دلنوشته ❤️ #شهدا 🕊🍃 شمــا را ، #شبيه شــ🌙ــب دوسـت می دارم ..😍 يكدست ، يكرنگ ، بی صدا ، تنها .. .. و البته بی پايان ، بی پايان ، بی پايان.🕊🍃 #التماس_دعا 🤲 # سرداران مقاومت 🍃🌹🍃🌹 #ﻛﺎﻧﺎﻝ_ﮔﻠﺰاﺭﺷﻬﺪا: http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb ﻧﺸﺮﺩﻫﻴﺪﻳﺎﺩﺷﻬﺪا ﺯﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ اﺟﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺒﺮﻳﺪ

🌹🍃🌸🍃🌹 #بی_تـــو هر خنده‌ی من مـزه‌ی تلخی دارد 😣 بید هم در غم تـ♥️ـو رقص کنان #می‌لرزد ... 🌷ســردار دلهــا #سلام_صبحتون_شهدایی🌺 🌹🍃🌹🍃 #ﻛﺎﻧﺎﻝ_ﮔﻠﺰاﺭﺷﻬﺪا: http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb

❣ #سلام_امام_زمانم ❣ گفتم که خدا مرا #مرادی بفرست توفان زده‏ ام🌫 مرا نجاتی بفرست فرمود که با زمزمه یا #مهدی نذر گل نرگسـ🌸 #صلواتی بفرست #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌸🍃 🌹🍃🌹🍃 #ﻛﺎﻧﺎﻝ_ﮔﻠﺰاﺭﺷﻬﺪا: http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb ﻧﺸﺮﺩﻫﻴﺪﻳﺎﺩﺷﻬﺪا ﺯﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ اﺟﺮ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺒﺮﻳﺪ

🌟 #چهـلہ_ولایــت_باشهـــدا🌟

【• #حرفاے_درگوشے🗣 •】 🕊ڪارےکن اےشهیـد‌ بعضے وقتها نمیدانم‌در گـرد وغبار گنـاه این دنیا چه‌ڪنم مـرا جداکن از زمیـن دستم را بگیر‌میخواهم در دنیاے تو آرام بگیرم... @golzarshohadashiraz

❤️ #امام_رضا (ع) را خیلی دوست داشت. یک سال حدود ۲۰ بار برای پابوسی به مشهد مقدس ‌رفت. ✨اگر کسی دلش می‌خواست به زیارت آقا برود و پول نداشت یا خودش او را می‌برد یا هزینه سفرش را تقبل می‌کرد... ✨انگار به او الهام می‌شد که اطرافیانش خواسته‌ای دارند. قبل از گفتن خواسته خودش اقدام می‌کرد. حاجی دست به خیر بود. در حد توانش دست خیلی‌ها را گرفته بود. فرزند یکی از آشنایان می‌خواست با اردوی مدرسه به مشهد برود، اما پدرش هزینه آن را نداشت. خبر به گوش حاجی رسید. پول سفر را داد.🌹 👌طاقت ناراحتی کسی را نداشت. دل رئوفی داشت. در بین دوست و آشنا اگر کسی نیاز به حمایتش داشت پیش‌قدم می‌شد. منتظر نمی‌ماند تا کسی نیازش را به او به گوید. #شهید_حاج_محمد_پورهنگ 🌷🌹🌷🌹 @golzarshohadashiraz

الو حاجی...؟ یه یادی هم از ما بکنید🙃💔 یا علی💙

#براساس_زندگی_شهیدان_ایزدی #نویسنده_مریم_شیدا #منبع_کتاب_مرابه_مسیح_بسپار #قسمت_نهم ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ می ایستم. اول محله و تا جایی که چشم کار کار می کند، نگاه می کنم و به عمق محله سنگ سیاه می روم! روی سنگفرش های کاشی کاری شده خیابان پا میگذارم. تصویر هایی از کودکی و نوجوانی در ذهن دارم. روی سردر بزرگ نوشته شده است مسجد ابوالفضل! خسرو گاهی به این مسجد می آمد. اما من هیچگاه وارد مسجد نشدم .خسرو هم هیچ وقت با من به کلیسا نیامد. مقبره بی بی دختران با آن معماری قدیمی تغییری نکرده است. یادش بخیر! مادر با زنهای همسایه می‌آمد به این امامزاده و من هم می‌آمدم. زنها پنجه توی مشبک های ضریح می‌انداختند و گریه می کردند .من هم ادای شان را در می آوردم و گریه میکردم. زن ها به مادر من گفتند :«خانم صفاریان شما که مسیحی هستید چرا می آیی به امامزاده؟!» مام هم دست روی سر من می کشید و می گفت: من برنابی را از این خانم دارم. بعدها مام برایم تعریف کرد و گفت:« وقتی فقط دو سالت بود ،از بس شیطنت می‌کردی از طبقه دوم خانه ای که اجاره‌نشین بودیم افتادی پایین! هوش نداشتی و نبضت کند میزد. تو را در آغوش کشیدم در حالی که جیغ میکشیدم زنهای همسایه دورم جمع شده بودند تو را به مطب دکتر بردم. دکتر تا تو را دید گفت: باید ببرمت بیمارستان. با مادر خسرو ماشینی گرفتیم و تو را به بیمارستان نمازی بردیم .دکتر وقتی تو را دید گفت :که احتمال زنده ماندنت کم است . شب تو را توی بیمارستان نگه داشتند وقتی به خانه می‌آمدم مادر خسرو رفت سمت مقبره بی بی دختران ،پنجه در مشبک گره زد و خواست تا حال تو خوب شود. من هم دل شکسته همراهش دعا کردم. چند روز بعد از دعا تو به هوش آمدی!صحیح و سالم ،انگار نه انگار که داشتی می مردی. حسی مرا میخکوب می‌کند تا از دور پشت نرده های فلزی دور مقبره اندکی به بایستم .چقدر مادر وقتی می رسید به مقبره گریه میکرد. جلوتر می روم کوچه تنگ تر می شود تا انتهای کوچک بازتر می‌شود می‌روم.بوی نان تازه می خورد زیر دماغم .بیشتر وقتها با خسرو می‌آمدیم دوتا نان سنگک بزرگ می خریدیم و می بردیم خانه. یک بار هم خسرو وقتی مرا با بچه های دیگر می برد که نان سنگک داغ گرفت و یک کاسه آش صبحانه شیرازی. عجب مزه میداد !مزه اش هنوز توی غذاهای آمریکایی ذهنم گم نشده!! هوای گرم تنور نانوایی به صورتم میخورد .وقتی از مدرسه می آمدم خانه چند دقیقه جلوی در نانوایی می‌ ایستادم و پاهایم و خودم را گرم می‌کردم. آن موقع یک پیرمرد سفید‌روی لاغری به اسم مش رحمان توی نانوایی کار می‌کرد .خوش اخلاق بود و هر وقت او نون باسون بود، برای گرم شدن جلوی کوره غمی نداشتیم. اما وقتی نبود پسرش جایش می ایستاد و نان می داد دست مشتری. پسرش خیلی بد اخلاق بود و سیگار می کشید. کسی از این پسر دل خوشی نداشت .زن ها وقتی میدیدند او توی مغازه است برمی‌گشتند و می‌رفتند خانه مردهایشان را می‌فرستادند یا می‌رفتند نانوایی چند کوچه بالاتر. می‌گفتند هیز است و هرزه. وقتی نبودش زنها گله اش را به مش رحمان می‌کردند . یکبار یادم هست تا چند ماه مش رحمان پیدایش نبود. وقتی از خسرو پرسیدم می‌گفت: دستگیرش کردند. وقتی می گفتم کیا؟ در جواب من گفت: ساواک ! آن موقع نمی دانستم ساواک کیست و چیست. اما خسرو می‌گفت: آنها مأمور های ویژه شاه هستند تا به قول خودشان خلافکارها را بگیرند. _یعنی مش رحمان خلافکار بوده؟؟ _به قول خودشان بله. ولی من مطمئنم یکی مش رحمان را به اونا لو داده. با بچه ها دنبال اونیم بدونیم کی؟! انشالله که زود مش رحمان برمیگرده. آخرین بار هم آو را وقتی دیدم که آمده بودم نان بخرم. نان داغ را دستم‌داد یک شکلات هم از جیبش در آورد و به سمتم گرفت و گفت:« برنابی می دونی من اسمت چیه؟!» _یعنی پیامبر !کسی که راهنمایی میکنه مانند عیسی مسیح! _پسرم سعی کن مانند اسمت باشی. نگاهی به نون باسون می اندازم .نانوایی خلوت است دلم هوا کرده خبری از مش رحمان بگیرم .جلوتر باد گرم کوره بیشتر به صورتم می خورد. _ببخشید الان صاحب نونوایی کیه؟! قبلاً مش رحمان صاحب نونوایی بود. _خدا رحمت کنه مش رحمان را! شش سال است عمرش داده به شما .بعد از آن هم پسرش نانوایی را فروخت به بابای من .بابای من هم یه سال پیش به رحمت خدا رفت. _مش رحمان از زندان آزاد شد؟! _ها کاکو .با پیروزی انقلاب بیرون آمد. اما چه بیرون اومدنی !خدا بیامرز وقتی آزاد شد انقدر ساواکیا شکنجش کرده بودند که علیل شده بود و دیگه نمیتونست حرکت کنه و تا موقع مرگش خانه نشین شد! شما مش رحمان را از کجا میشناسی؟! _من بچه بودم در این محل زندگی میکردم هشت سال پیش! http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb

#براساس_زندگی_شهیدان_ایزدی #نویسنده_مریم_شیدا #منبع_کتاب_مرابه_مسیح_بسپار #قسمت_دهم دلم می‌خواهد به خانه‌ای در آن زندگی میکردیم سری بزنم. خانه نزدیک است توی طاق بعدی . نگاهم را می دوزم به ته کوچه .قدم هایم را تندتر برمیدارم .پایم را به اولین پله که مرا به سمت دالان می برد ،می گذارم. بوی نم توی دالان پیچیده است .مام غروب که میشد چراغ گردسوز را نفت میکرد و می گذاشت جلوی در، تا وقتی پدر یا من به خانه می آمدیم جلوی پایمان را ببینیم .از این که خانه‌مان زیرطاق بود گله‌مند بود اما هیچ وقت از پدر نخواست تا خانه را عوض کند. سقف طاق برای قد ۱۷۰ سانتی من کوتاه است و باید گردنم را خم کنم تا بتوانم وارد دالان شوم .درست روبروی ورودی دالان در قهوه‌ای رنگ کوچکی است که خانه ما بود. وینگه زنگ در گوشم می پیچد . _بله بفرمویین! زن با چادر گلدار سفید در قاب در ایستاده است دلم فرو می ریزد. یاد گل‌های رنگی چادر نرگس می‌افتم. می خواهم نگاهش کنم ،شاید خودش باشد. شاید نیمه صورتی که توی چادر گلدار پنهان شده نرگس باشد, اما نمی توانم. زن دوباره می گوید: با کی کار دارین؟! _سلام .ببخشید خونه ما قبلا اینجا بود راستش اومدم... زن نمی گذارد حرفم را تمام کنم که می‌گوید: اگر دنبال صاحبخانه قبلی هستید من خبر ندارم .تا الان خونه دو دست گشته تا به ما رسیده... دیگر شوقی به دیدن زن ندارم.کلامش نشان می‌دهد نرگس نیست. _نه من دنبال کسی نیومدم .فقط میخواستم اگه بشه خونه رو یه نگاهی بندازم. _نمیشه! من شوهر و بچه هام خونه نیستند. دیگه خونه فروخته شده! _میدونم !من خارج از کشور بودم .بعد از مدتها اومدم سری به محله بزنم، اگر بشه فقط از همین جا یک نگاهی می اندازم داخل نمیام. زن در را چهار طاق باز می کند و من چشم می دوزم به داخل خانه.حوض وسط حیاط هنوز هستش اما انگار از رمق افتاده و به لجن افتاده !کیسه های گچی و سیمانی که کنار حوض است نشان می‌دهد به زودی قرار است برداشته شود و سنگ فرشهای خانه یک دست و نو شود.خبری از گلدان های دور حوض نیست.بچه که بودیم وقتی با خسرو مهدی و فرهاد غرق بازی می شدیم ،دیگر یادمان به گلدان ها نبود .آنقدر گلدان‌های سفالی مادر را شکستیم که آخر مجبور شد برود گلدان پلاستیکی برای گلها بخرد. آن وقت دیگر شکستن گلدان ها برایمان مزه نداشت. آشپزخانه درست آن گوشه حیاط روبه‌روی حمام بود .حمام را پدرم خودش ساخته بود تا مجبور نشویم برویم حمام عمومی.همیشه از آشپزخانه بوی شیرینی‌های ما بلند بود و زنهای همسایه را برای دستور پخت می کشاند داخل خانه ما.همین بوی خوش مزه شیرینی های خانگی، بوی نرگس را هم به خانه ما آورد. آن روز را خوب یادم است فکر کنم ۱۷ ساله بودم و تازه از مدرسه برگشته بودم. در خانه‌ که باز شد چشمم به نرگس افتاد که توی چادر گلدار ای پیچیده شده بود. چشمم به او که افتاد قلبم تپید بدون اینکه بدانم چه چیزی در حال رخ دادن است .بدون اینکه دست خودم باشد! از آن پس همیشه منتظر استشمام بوی نرگس بودم و هر دختر چادر گلدار را می‌دیدم خیال میکردم نرگس است. درست ندیده بودمش و جز چشمهایش چیزی توی خاطرم نبود، اما بویش را می فهمیدم. چند روز قبل از رفتن به آمریکا دیدمش. باز هم با مادرش بود و مثل همیشه ته همان کوچه گم شد .نمیفهمیدم کجا می‌رفت و توی کدام یک از خانه‌ها. _اگر اجازه بدهید این در را ببندم؟ صدای زنم را از خاطراتم بیرون می‌آورد. تا به خودم می آیم در بسته می شود. ❤️❤️❤️❤️❤️ http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb