یادنامهی مداحان و ذاکران اهلبیت علیهمالسلام
#زندگینامه
شادروان استاد حاج میرزا محمّدعلی شیرخانی ـ معروف به (ستایشگر) در سال 1310 هـ . ش در کرمان متولّد شد. 6 یا 7 سالش بود که به همراه پدر و مادرش به قم مهاجرت کرد و تا کنون که بیش از 90 سال از زندگی پربرکتش میگذشت، در قم روزگار را میگذراند.
ایشان در بارهی زمان آغاز مدّاحی و دلیل گرایش خود میگوید: "حدوداً 20 ساله بودم و متأهل، که برای یک سفر زیارتی به مشهد رفتم. در آنجا به همراه یکی از دوستان به یک هیأت رفتیم؛ آن روز همه در هیأت از حضرت مسلم (ع) خواندند، مجلس باصفایی بود و مرا تحت تأثیر قرار داد. همانجا بود که مصمّم شدم تا شروع به مداحی اهلبیت (علیهم السلام) کنم.
وقتی به قم بازگشتم، به همراه چند تن از دوستان، خدمت استادالمادحین مرحوم حاج ملّاحسین مولوی رسیدیم و از ایشان خواهش کردیم که جلسهای را ترتیب دهند تا بتوانیم در خدمت ایشان، تلمّذ کنیم. ایشان در بدو امر نمیپذیرفت، اما وقتی که شور و شوق ما را به این کار، و عشق ما را به اهلبیت علیهم السلام دید، قبول فرمود. خوب است بدانید که من تا به حال استادی به کمال ایشان ندیده و نیافتهام".
این جلسهی مداحی، در واقع اولین جلسهی مداحی بود که در قم تأسیس میشد، که تاکنون هم جمعه شبها به مدیریت خودِ آقای ستایشگر ادامه داشت. این جلسه، در واقع در کنار جلسهی شبهای سهشنبهی ایشان است که از سالها پیش تشکیل شده و به قوّت، و منظم برپا میشود.
استاد ستایشگر، عروض و تجوید و تفسیر را در محضر مرحوم استاد مولوی فرا گرفت و به این مقدار بسنده نکرد و سنّت حسنهی همنشینی با علما را از استاد خود، مرحوم مولوی فرا گرفت و بیش از 35 سال در زمینهی اخلاق و حدیث، از محضر بزرگانی چون: مرحوم حضرت آیت الله احمدی میانجی و مرحوم حضرت آیت الله حاج سید مهدی روحانی فیض برد.
وی انسانی بود اهل علم و عمل و مصداق بارز "یبیتون لربّهم سجّداً و قیاماً". وقتی دربارهی ویژگیهای ایشان با دوستان و خواص صحبت کردیم، همگی بهاتفاق، ویژگی مهم ایشان را در پیگیری امور فقرا و رسیدگی به یتیمان بیان میکردند.
از ویژگیهای شادروان استاد ستایشگر در مداحی میتوان به دقّت و تأمّل بالا در امر انتخاب شعر خوب و استفاده از احادیث و روایات و قرآن در مدیحه سرایی اشاره نمود؛ اگر چه برخی از جوانان این دقت نظر ایشان در شعر و ادبیات، را برنمیتابند و تحمل نمیکنند و گاه با وجود تذکرات بسیار ایشان، از شعرهای بی اساس و پایهای استفاده مینمایند که موجب تکدر خاطر وی میشد.
سرانجام پس از عمری تلاش در عرصهی ستایشگری و تربیت و آموزش ذاکران اهلبیت علیهمالسلام در مورخ یکشنبه 1401/11/02 روح استاد ستایشگر ارجمند به ملکوت اعلی پرکشید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
#استاد_ستایشگر
تا سـتایشـگر ِ مـداح ، سوی داور رفت
روحِ مداحیِ اسـتان قــم از پیکر رفت
او که یک عمر ستایشـگر مـولایش بود
وقت رفتن هم، با نغمهی یا حیدر رفت
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1401/11/02
http://maddahaneqom.blogfa.com