(شهادت ‌مادرم‌ افسانه نیست) #زهرای_اطهر ای فاطمه! که دخت شاه انبیایی در بین مخلوق خدا خیرالنسایی هم مادر بابا و ، مام اولیایی حتی شفیع خلق، در روز جزایی آیا چگونه ظالمان با تو عدویند؟ این نابکارارانی که با تو در نبردند با هتک حرمت بر حریمت حمله کردند بر در زدند آتش، چه‌سان گویند مردند؟ والله عمری را ، به نامردی سپَردند. مغلوب شیطانند و راه او بپویند اینان که پهلوی شریفت را شکستند هم رشته‌ی عمر تو را از هم گسستند ‌شد محسن‌ات سِقط و به خوشحالی نشستند میخِ در و ضربِ لگد هم شاهدستند ‌‌ ‌آیا چه‌سان این ظلم را افسانه گویند؟ غصب فدک کردند از دخت پیمبر از همسر شیر خدا ، زهرای اطهر کردند حتی غصب تخت و جاه حیدر این تشنگان قدرت ، این قوم ستمگر چون غیر سود خویشتن چیزی نجویند کافر یقیناً ، پیرو قرآن نباشد پابند عدل و منطق و میزان نباشد چون مسلکش جز مسلک شیطان نباشد در ظاهر است انسان ، ولی انسان نباشد حیوان و انسان همچنان سنگ و سبویند ‌ تبریک اگرچه بر علی گفتند در خم بودند اما از خباثت ، در تلاطم با خدعه و تزویر و با زور و تحکم کِشتند بذر کینه را ، در بین مردم این غاصبان که نزد حق بی آبرویند فرموده در قرآن خدا بر خصم ابتر کوثر بود زهرا و ساقی اَست حیدر زین رو بوَد مولا علی (ساقی) کوثر هستند چون این دو ، عزیزان پیمبر زین موهبت چون خار بر چشم عدویند ‌‌سید محمدرضا شمس (ساقی) @shamssaghi

السلام علیک یا فاطمه الزهرا یا صدیقه الشهیده فاطمه علیهاالسلام، صبر لایزال نبوی بود که در هیأت عفتی سر به فلک کشیده چادر به سر می‏ کشید و در کوچه‏‌های مدینه، در تمام رهگذر‌های هستی حضور خدا را به کائنات، یادآور می‏شد سیلی ستم و تازیانه کینه را به جان خرید تا هجوم تندبادِ انکار، شمع یک‏تنه حقیقت را خاموش نکند فرارسیدن ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد. @maddah_1367

(السَّلاَمُ عَلَیْكِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَةُ الشَّهِیدَةُ) #یاس_کبود خواهم که از خیرالنسا زهرا بگویم از نور چشم مصطفا ، زهرا بگویم از همسر شیر خدا ، زهرا بگویم آری...! ز مام اولیا ، زهرا بگویم آنکه نبی ، " اُمّ ابیها " خوانْد او را مظلومه‌اش مولا به دنیا خواند او را اُمّ الائمه ، حضرت زهرای اطهر (س) او را که در قرآن خدایش خواند کوثر کوثر ، همان خار دو چشم خصم ابتر یاس کبودِ باغ و بستان پیمبر (ص) زهرا که نور چشم خیرالمرسلین است هم همسر مولا ـ امیرالمؤمنین است آن بانویی که نیست همتایش به عالم آنکه کند خم، سر به پیش پاش، مریم نزد خدا و عرشیان ، باشد مکرّم اما ندیده در جهان جز رنج و ماتم در کودکی‌اش داد از کف مادرش را یعنی خدیجه ، مادر غمپرورش را او بود و بابا بود و غم‌های فراوان در کوچه و پس‌کوچه‌ها آن ماه تابان از خشم و توهین‌های قوم نامسلمان می‌دید بر بابا ، جفا ، بی هیچ برهان ای وای...! از نامردمان بی مروّت پرتاب خاک و سنگ بر فرق نبوّت چندی گذشت و داغ بابا شد مضاعف شد فتنه‌ای دیگر ، ز ایوان مُسقف خود را خبیثان با حِیَل خواندند اشرف شادی‌کنان، بربط‌زنان، در دستشان دف بر جانشینی نبی ، خود را نشاندند بر عهد و پیمان غدیری‌شان نماندند خانه‌نشین کردند مولا را ، به تزویر روباه پیری را ، عوض کردند با شیر تخت ولایت شد به حکم زور تسخیر آهن نمی‌گردد طلا ، هرگز به اکسیر کِشتند بذر خودسری را، در سقیفه تا که شوند از شهوت قدرت خلیفه شیر خدا ، هرگز نشد تسلیم کفتار چون بود بر امر ولایت ، خود سزاوار می‌خواستند از او وقیحانه، به اجبار گیرند بیعت ـ لاجرم ، در بین انظار بر خانه‌ی شیر خدا ، آتش کشیدند هرچند خواری را برای خود خریدند در خانه‌ی شیر خدا ، محشر به پا شد توهین به مولا و ، عزیز مصطفیٰ شد زهرا به پشت در ؛ که در با ضربه وا شد شد محسنش سقط و علی بی‌همنوا شد کشتند از کین دخت ختم المرسلین را صاحب عزا ، کردند امیرالمؤمنین را (ساقی) کوثر ماند و اطفال یتیمش حرمت شکستند از دنائت در حریمش غیر از خدا که بود ، همواره کلیمش شد چاه ، همراز غم و رنج عظیمش خاموش اگرچه شد چراغ عمر زهرا داغ غمش آلاله‌ سان مانده به دل‌‌ها سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi