#مقــــام_معــــلّم ای معلم! جان فدای همت شایان تو جان فدای همت و آن صبر بی پایان تو نام زیبایت بوَد جان‌بخش و نغز و دلربا برترین عنوان این کشور بوَد عنوان تو این‌ مباهات تو بس باشد که از بخت رفیع صاحب این نام و این عنوان با سلطان تو روح می‌بخشد به تن انفاس تو عیسی‌صفت جان‌فزا باشد نوای دانش و عرفان تو غنچه‌های گلشنت را هیچگه نبوَد خزان هر سحرگه چونکه بینند آن رخ خندان تو نونهالان تواند آرایش باغ جهان حکمت و دانش بوَد محصول باغستان تو نخبه‌ی تاریخ و ارباب کمال‌اند این گروه کاین‌زمان خوانیم‌شان اطفال ابجدخوان تو باشدت چون خاتم علم ای سلیمان خرد دیو جهل و گمرهی بگریزد از میدان تو شمع دانش بر فروزان بهر یعقوب وطن تا که یوسف بازگردد جانب کنعان تو هیچ عزمی نیست عالی‌تر ز عزم راسخت هیچ ایمان نیست محکم پایه چون ایمان تو درس اخلاق تو باشد لوحه‌ی خلق جهان هر معمایی مبرهن گردد از برهان تو چونکه چوگان قلم را در کف قدرت نهی زهره چون گویی بیفتد در خم چوگان تو دایماً باشد سخن از عفو و از بخشایشت نقل هر محفل بوَد شیرینی احسان تو درّ و گوهر را رباید دزد بد اندیش دهر لیک نتواند رباید گوهر رخشان تو گر شناسی قدر خود، از معجز علم و عمل ثابت و سیار گردد تابع فرمان تو رشته‌ی پیمان بسی شد پاره و پایان نیافت آنکه پایان یافت باشد رشته‌ی پیمان تو میخورم افسوس و غم کز کثرت جور و ستم قدر دانش را نداند دشمن نادان تو نیست یک تن تا به حکم عدل و انصاف و وداد خاتمت بخشد بدین اوضاع بی سامان تو نیست موسایی درین کشور که از روی صفا وارهاند از میان تیه ِ ذلت ، جان تو گر کسی را گوش اسقای سخن نبوَد چه باک سامع الاصوات باشد خالق سبحان تو غم مخور (شمسا) که روز وصل هم خواهد رسید صبر باید تا سرآید این شب هجران تو شادروان سید علیرضا شمس قمی برگرفته از روزنامه استوار قم 1337 https://eitaa.com/shamseqomi

هدیه شاعرانه و ارزشمند من در روز معلم👆 معلم روزت مبارک من اردیبهشتی نوام یا تویی؟ که هر روز سرشار از پرتویی که مانند مهری و اسفندوار اگر کهنه ای ماه تر از نویی من اسمم بهار است اما خزان برایم کشد سرد ، خط و نشان ولی تو زمستان شعله وری پر از گرمی باطن مهرگان شکوفه نکرده پر از آذرم به گرمای مهرت پناه آورم که شاید به دستت شکوفا شوم که شاید شوی سایه ای برسرم پناهنده ام بر تو ای مهربان که وقتی درخشی در این آسمان اگر چه پر از زرد پاییزی ام شود رنگ گلنار من ارغوان کنار تو سرسبز تر می شوم که سرشار علم و هنر می شوم تو که حامی غنچه ام می شوی گل افتخار پدر می شوم خدای طلایی ترین روزگار مساوی است پاییز او بابهار خدایی که خیر مرا خواسته* خداوند عشق است و آموزگار زینت کریمی نیا *خداوند اگر خیر کسی را بخواهد او را علاقمند به علم و دانش می نماید (قرآن کریم) http://eitaa.com/sheydayezeynab

(شهید مطهری) صیاد کفر ، بهر فنای مطهری زد تیر کین به بال همای مطهری بار دگر ، معاویه بر قتل مرتضى فرمان بداد و خواست فنای مطهری دژخیم بت پرست ز تیر جفا درید قلب سليم و قبله نمای مطهری اندر بهار معدلت انقلاب دین بنگر خزان نخل رسای مطهری بر آرزو رسید و شهادت‌نصیب شد کاین بود اصل فرضیه‌های مطهری اصل مطهر آورد این میوه‌ی طهور رحمت به اصل طهر نیای مطهری مرد جهاد بود و مجاهد كز اجتهاد کس نارسیده است به پای مطهری فقه و اصول و فلسفه و منطق و بيان بُد شمه‌ای ز لفظ هجای مطهری لطف بیان و نرمش گفتار نغر او بودی نشان ز لطف و صفای مطهری محصول عمر پاک امامِ خمینی است فضل و کمال و فوز و رقای مطهری گریان نشد ز مرگ جوانش امام ليک گریان شد از فجیع ـ رثای مطهری بر دشمن منافق و فرصت طلب بگوی تا ترک سر کند به سرای مطهری خفاش کور باطن و حاسد روا بود گردد فدای شمس ِ لقای مطهری اُف بر تو ای مگس که ازین عرصه غافلی ای بی خبر ، ز فرّ همای مطهری مرگ و حيات بهر شهیدان مساوی است فرقی مدان به جشن و عزای مطهری خون داد و با شهادت سرخ آبرو گرفت سودا ببین و بیع و شرای مطهری همچون شهید کرببلا شد شهید حق شهر قم است کرب و بلای مطهری همبستگی و وحدت اسلام شد فزون با مرگ سرخ شرک زدای مطهری من تسلیت نگویم و این نیست مرثیت کاین تهنیت بوَد به خدای مطهری زیرا که این شهادت خونین انقلاب ذکر مؤبد است برای مطهری تبریک (شمس قم) به حضور امام باد آن اوستاد و راهنمای مطهری چون مرگ اوست مژده‌ی آغاز زندگی در سایه‌ی امام هدای مطهری شادروان سید علیرضا شمس قمی اردی‌بهشت 1358 @shamseqomi

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ #روز_معلم #مقام_معلم #دوازدهم_اردی‌بهشت (معلم) می‌کند هرکس به نوعی عمر خود را اسپَری یک به گمراهی گراید یک نماید رهبری یک نماید، بذل جان و یک نماید، جمع مال یک بوَد نوعی و نوع دیگر است آن دیگری یک نباشد کشتی نوع بشر بی ناخدا ناخدایانی خدا بگزید بر پیغمبری رنج‌ها بردند تا کشتی به ساحل بر رسد خون دل خوردند پس در راه پیغام آوری خلق را تعلیم می‌دادند بی مزد و عوض بر بشر این‌گونه بود آن سروران را سروری گویمت، شد حرفه‌ی تو حرفه‌ی پیغمبران ای معلم! تا مقام خویش كوچک نشمری طینتی همچون پیمبر سیرتی همچون مَلک زهد سلمانی تو را بایست و صدق بوذری زندگانی معلم از دگر مردم جداست تو خدایی باش اگر هستند این مردم زری گر معلم مادّی شد او معلم کی بود؟ مادّی را خرقه بهتر گر بوَد خنیاگری گوهری‌یی دان معلم را که در هر لحظه او بی عوض با زور، صد گوهر دهد بر مشتری بر سر گیتی بوَد ظلمت ، معلم همچو نور می‌کند بی مزد چون خورشید پرتوگستری قدر ما را گر نمی‌دانند مردم، غم مدار پیش داور می‌بریم از خلق، روز داوری قدر خود را خویشتن بایست بشناسیم از آنک "قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر، گوهری" وز خدا خواهیم ما توفیق خدمت هر زمان گر بوَد خدمت صمیمی هست ما را برتری "شادروان علی عارفی قمی" http://shaeranqom.blogfa.com 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📌در صورت نشر مطالب ڪانال در دیگر ڪانال‌ها و گروه‌های مرتبط،حذف نام شاعر و منبعِ اشعار شرعاً جایز نمی‌باشد. |↲گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع)نشر اشعار بروز ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌