(اَللّٰهْمّ عَجـّـِـل لِوَلٖیّكَ الْفـَــرَج) #قصیده‌ی_بهار آمد بهار و خرّم و شاداب شد چمن عالم به عیش و نوش و طرب گشته مقترن نوباوه ی شکوفه به گهواره ی درخت چون طفل شیرخواره که لب شسته از لبن فرش زمرّدینِ چمن گشته با صفا از نقش‌های زنبق و نسرین و نسترن سوری فراز شاخه ی فیروزه فام بین چون گلرخی که کرده به‌ تن سبز پیرهن نرگس ز خواب ناز ، برآورده سر خمار سوسن به ده زبان شده آماده ی سخن سرو سهی به ناز بُوَد در چمن، چمان گاهی سوی یسار و گهی جانب یمن بر طرْفِ جو بنفشه چو گیسوی دلبران از ژاله شسته کاکل مشکین خویشتن مشّاطه ی صبا همه دم شانه می‌زند بر زلف مُشک ‌پرور دوشیزه ی چمن سوری به عشوه بر زبر شاخ چون وثن بلبل برابرش ز سرِ عشق چون سمن نسرین و یاس و سوسن و سیسنبر از فرح بر گِرد هم به باغ و چمن کرده انجمن قُمری به طرْف دشت زند قهقهِ نشاط کبک دری به ناز ، خرامنده بر دمن ژاله به چهر لاله و گل‌های گلسِتان غلتد چو جوی، بر رخ گلفام یار من آب حیاتِ خضر، روان گشته گوئیا از چشمه‌ سار ، بر اثر ریزش وشن در پای بید، آبِ روان همچنان مسیح دلمرده را ز لطف، روان می‌دهد به تن گر نیک بنگریم به چشم بصیر دل بر محفل ربیع و ریاحین هر چمن هر یک به حالتی و زبان و کنایتی گویند ذکر و حمد خداوند ذوالمنن هر سو که بنگری اثرِ ذات وحدت‌اند گل‌های نیک ‌منظره ، چون سنبل و سمن از برگِ سبز ، دفتر توحید گشته باز وین نکته ثابت است به هر مذهب و سُنن نقاش دهر ، زیرِ زمین نقش می‌زند بر هر گلی نقوش مناسب به علم و فن ای دل! ز باغبان طبیعت عجب مدار این صنعت محیّر و این دانش و فنن او برتر از تصور و وهم و گمان ماست گر بخردی؟ گمان وی از سر به در فکن فهم مقام او ـ نتوان کرد تا ابد چون گوهری بوَد که نباشد روا ثمن مصنوع صنع و قدرت او گشته عرش و فرش مبهوت لطف و رأفت او گشته مرد و زن زین بحث، درگذر که بهار است و وقت عیش باید ز گنج رحمت حق بهره ‌ور شدن فصل بهار می‌گذرد جام مِی بگیر از دست ساقیان خوش اندام سیمتن خواهم درین میان رسد از لطف کردگار یاری خجسته سیرت، با وجهه ی حسن تا در لوای میمنت روی انورش از دل زدایم انده و بیماری از بدن فرمان دهم به مطرب و رامشگران عشق تا عندلیب‌ سان همه گردند نغمه زن مطرب! بزن به چنگ کز آهنگ نغز آن آهنگ باربد ، بشود ناله ی حَزَن ساقی! به پاکبازی اهل نظر بیار از آن زمین که پاک و مبرّاست از فتن آن مِی که بُرد از سر عشاقِ حق خمار آن مِی که داد نشئه به سلمان مؤتمن تک جرعه‌‌ای به کام من دُردنوش ریز کز یمن آن ، رموز دو عالم کنم علن پیر مغان ز جام ولایم حواله کرد ای ساقی فرشته رخ ای ماه انجمن! ای ابروان شوخ تو شمشیر ذوالفقار ای نرگس دو چشم تو شد معجز زَمن انفاس جانفزای تو اعجاز صد مسیح خاکِ ره تو رشکِ دل نافه ی ختن یوسف کجاست تا که بخواند حدیث ما کافتاده‌ ام به عشق رخت در چَهِ ذقن شاها به غیر وصف تو نبوَد سخن مرا هستم گدای درگهت ای شاه بوالحسن طبع خموش من به ولای تو شد روان ای برخیِ تو عمر من و طبع و روح و تن بر (شمس قم) ز لطف، نظر کن درین بهار چندان ‌که تا بهارِ ابد ، نبودَش مِحَن شد شایگان چکامه‌ی من در مدیح تو چون عشق تو گرفته مرا مُهر از دهن شادروان سید علیرضا شمس قمی فروردین 1338 https://eitaa.com/shamseqomi

سلام 🌹🍁میلاد کریم اهلبیت ع مبارک🍁🌹 نیمه ی ماه خدا آمد ودلدار رسید همره باد صبا عطر خوش یار رسید می زند طعنه به خورشید رُخ چون قمرش مژده ای مجلسیان ماه شب تار رسید ای نسیم سحری گو به همه خلق جهان منبع جود و سخا ، مظهر ایثار رسید گوهر ناب دو دریای فضیلت آمد از دل بحر کرامت ، دُر شهوار رسید بانگ تکبیر ملائک رسد از عرش بگوش همه گویند بیایید که دلدار رسید پای تا سر حسن وخُلق نکویش حسن است هر چه حُسن است در عالم همه یکبار رسید لقبش هست کریم و ، کَرمش بی پایان نور حق بین که در آیینه پدیدار رسید همه ی خلق جهان مشتری بازارش یوسف مصر بقا بر سر بازار رسید هاتف غیب دهد مژده به جنات نعیم سید اهل جنان ، بر همه ابرار رسید دشتها پر ز ( شقایق) شده از مقدم یار نفس باد صبا باز به گلزار رسید حمید رضازاده ( شقایق) کرمان

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ #ماه_رمضان #امام_حسن_مجتبی #گلواژه_هاے_اهل_بیت_ع ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع) در نیمه‌ی ماه رمضان، گلشن زهرا از تابش رخسار حسن گشت دلارا آن خانه که از شمس و قمر بود منوّر هر چند صفا داشت فزون گشت مصفا زهرا و علی را پسری داد خداوند کز مقدم او مفتخر امد همه دنیا آراسته امروز سرایی‌ست که در آن اسرار خدایی‌ست ز هر سوی هویدا حسن حسن از مهر جهانتاب سبق برد با خلق حسن ختم بود معنی زیبا صبری که مقدم به نماز است به قران در راه خداوند ، از او امده پیدا ای جان به فدای تو که باخلق خدایی دادی به همه خلق جهان درس مدارا پرورده‌ی زهرا دو گل از باغ ولایت با حلم خداوندی و با همت والا اری حسنین آن دو جوانان بهشتند در هر دو سرا مایه‌ی امید دل ما ای گلشن اسلام ز خون دل تو سبز فرداست کزین خون بدمد لاله‌ی حمرا از خون دو فرزند پیمبر شده گلرنگ گلزار حقیقت بر ِ هر دیده‌ی بینا چونانکه ز خون تن سالار شهیدان بیماری دین راست دگر باره مدارا تو کشتهٔ صبری و شهیدان جهان راست در دامن صبر تو همه دست تولا اسلام سرافراز شد از هر دو برادر سالار شهید او و تو سردار شکیبا یک روز جهاد است به شمشیر دگر روز از صبر ، بقا دین خدا راست همانا یاران تو بودند فرومایه و غدار زین روی شوی دستخوش کینه‌ی اعدا گر عهدشکن خصم تو گردید عجب نیست برهیز ندارد ز خطا دشمن رسوا جان‌ها به فدای تو و صبری که نمودی تا سبز بماند به جهان ، گلشن زهرا شعر: مرحوم دکتر احمد ناظرزاده کرمانی 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📌در صورت نشر مطالب ڪانال در دیگر ڪانال‌ها و گروه‌های مرتبط، حذف نام شاعر و منبعِ اشعار شرعاً جایز نمی‌باشد. |↲گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) نشر اشعار بروز ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌

(اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا حَسَنَ بْنَ عَلِی الْمُجْتَبیٰ) #ماه_خدا #رمضان_المبارک #میلاد_امام_حسن #امام_حسن_مجتبی (یا کریم اهل‌بیت) نیمه‌ی مــاه خـدا گردید و مــاه آمد پدید بر علـی و فاطمـه پشت و پنــاه آمد پدید در گلسـتان ولایـت ، نــوگــلی شـد آشکـار خـــارِ چشـم دشمــنانِ روسـیاه آمد پدید. سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi