هدایت شده از کانال اشعار شمس (ساقی)
(میلاد امام حسن عسکری مبارک)
#نور_عین
تافت تا روی زمین ، روی چو ماهِ عسکری
ماه شد ماتِ شعاعش گشت او را مشتری
تیر و کیوان از تحیّر در سما سوسوزنان
خیره بر انوار قدسی امامِ عسکری
همنوا با زهره آن خنیاگر چرخ فلک
مینوازند اختران گنبدِ نیلوفری
قدسیان در عرش اعلیٰ در سُرورند و سماع
در حلول ماهرویی از تبار حیدری
فرشیان در پایکوبی و نشاط و هلهله
در مدینه گوییا روییده گلبرگِ طری
بلبلان چهچهزنان بر شاخ چون فصل بهار
در هوای شهر در پرواز... کبکان دری
شد مدینه غرق بحر شادمانی و سُرور
چون برون شد از صدف دردانهای با دلبری
بر دهُم شاه ولایت شد عطا از سوی حق
ماهرویی تا کند بر شیعیان روشنگری
دَه امامِ قبل؛ دَه انگشت و او انگشتر است
همچنین پورش نگین حلقهی انگشتری
دلسیه کی میکند درک، این شب فرخنده را
«قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهری»
هست مولود امامی که بوَد فرزند او :
حضرت مهدی که بر عالم نماید سَروری
آن امامی که دهد پایان به تیغ مَعدلت
ظلم و بیداد و جفا و سرکشی و کافری...
در حکومت بی بدیل و در عدالت بیقرین
پادشاهان را سزد نزدش به امر چاکری
(ساقیا) زآن راح روح افزای روحانی بریز
در شبِ میلادِ مسعود امام عسکری (ع)
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1399
eitaa.com/shamssaghi
هدایت شده از اشعار شادروان شمس قمی
✅ 20 مهرماه، سالروز بزرگداشت حضرت لسان الغیب، حافظ شیرازی بر اهالی شعر و ادب و فرهنگ، گرامی باد.
#بر_مزار_حافظ
خواجه برخیز که شیدای تو از قم آمد
عاشقی دلشده با درد و تألّم آمد
گرچه قم شهر فضایل بود و مهد ادب
زائرت شاعرکی با ادب از قم آمد
حافظا کودک نو مکتب و نو پای سخن
به تلمّذ چو پذیری به تعلّم آمد
تو خدای سخن و بندهی طبعم چو کلیم
به سرِ طورِ کلامت به تکلّم آمد
عارفان، مست گر از جام ولای تو شدند
دُردنوش سخن اکنون به سرِ ُخم آمد
هر که آدم صفت آمد به بهشت شیراز
تا خورد دانهای از خرمن گندم آمد
مفتی شهر عجب نیست که از بهر نماز
به سر تربت پاکت به تیمّم آمد
تو به عرش سخن و نظم و ادب جا داری
غزلت زیورِ خضراییِ طارم آمد
تو محیط ادب و قلزم عرفانی لیک
منم آن قطره که در گوشهی قلزم آمد
قطرهسان محو تو گشتم چو ادیبان دگر
تو که دیوان محیطت به تلاطم آمد
مرغ دل راه چو در گلشن عرفان تو یافت
به طفیلِ نغماتت به ترنّم آمد
طبع تو چشمهی فیّاض علوم و حِکم است
که به تعلیم حکیمان به تحکّم آمد
دستِ غیبی چو کمالِ سخنت را پرداخت
شعرِ جاوید تو را حکم تداوم آمد
چونکه در عرصهی گفتار، لسان الغیبی
خامهات بر سر بدخواه تو صارم آمد
در شبستان سخن شاهچراغ غزلی
که فروغ تو ، به سرحدّ تقدّم آمد
حافظا مصحفی و دفتر شعرت زین فضل
به تفأل همه دم ، رهبر مردم آمد
تو شدی حافظ خمخانهی عشق ازلی
که شراب ابدی بهر تو ُخم ُخم آمد
در پناه تو امیران جهان معتکفاند
چو پناهت خَلف حجّت هفتم آمد
به گدایی سرِ کوی تو ای خواجهی عشق!
عجبی نیست اگر قیصرت از رُم آمد
شهسوار غزل استاد سخنور سعدی
پیشبازت سَده ای بهر تفاهم آمد
باغ فضل و چمنِ حکمت و گلزارِ ادب
در قیاس غزلت تودهی هیزم آمد
فهم گفتارِ تو را عقل نیارست که دل
از ره عشق به کویت به تفهّم آمد
کمترین چاکرت از ظلم سخنهای خلاف
به درِ عدلِ کلامت به تظلّم آمد
حالیا کام من و جام تو ای ساقی عشق
گر ز احوال خماران به ترحّم آمد
کن مداوای دل غمزدهای از دل خاک
زآنکه در کوی تو با درد و تألّم آمد
دستگیری کن اگر خواجهی درویشانی
که فقیری سرِ خوانت به تنعّم آمد
درِ مینا بگشا ، گنبدِ مینای ، بهِل
که دل از گریهی مینا به تبسّم آمد
(شمس قم) آمده تا تربت پاکت بوسد
خواجه برخیز و ببین زائرت از قم آمد.
شادروان سید علیرضا شمس قمی
تابستان 1357 - شیراز
https://eitaa.com/shamseqomi
هدایت شده از کانال اشعار شمس (ساقی)
وفات حضرت فاطمهی معصومه (س)
#دریای_رحمت
در و دیوار «قم» از غم به تن، رخت عزا کرده
چنانکه «شهر قم» را در غمت، ماتمسرا کرده
تو مهمان بودی ای دریای رحمت! در کویر قم
ولی قم را غم جانسوز تو ، صاحبعزا کرده
به دیدار برادر راهی مشهد شدی ؛ اما...
به ساوه دشمنت مَسموم با زهر جفا کرده
سعادت داشت شهر قم که باشد میزبان تو
چنانکه مَرقدت این شهر را دارالشِفا کرده
ببالد قم بهخود که هرکه آمد در حریم قم
غبار بارگاهت را به چشمش توتیا کرده
تویی اسطورهی عصمت پس از زهرا درین عالم
که حق، نام تو را همشأن دختِ مصطفا کرده
تو هستی فاطمه، معصومه، دخت حضرت موسیٰ
که از تو فخر بر عالم، علی موسی الرضا کرده
نه تنها خواهر هشتم امام و، دخت موسایی
که ایزد شافعت از رتبه در روز جزا کرده
اگرچه عشّ آل مصطفیٰ باشد یقیناً قم
ولی قم را کرامات تو فارغ ، از بلا کرده
چو در تقوا و زهد و عِلم ، دارای مقاماتی ـ
چنین کشف و کراماتی، خدا بر تو عطا کرده
چو هستی مَظهر عِلم و فضیلت «حائرییزدی»
جوار بارگاهت، «حوزهی قم» را بنا کرده
که قم شد مرکز عِلم و فقاهت در همه عالم
بسی عالِم که زیر سایهات کسب ضیا کرده
خوشا آنکس که بوسد آستانت را به قم زیرا
عنایات تو ، زُوّار تو را از غم ، رها کرده
ببالد (ساقی) ای بانوی آب و آینه! بر قم
که از بَدو ِ تولد ، با تو ، او را آشنا کرده...
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1403/07/06
eitaa.com/shamssaghi
هدایت شده از کانال اشعار شمس (ساقی)
(اَلسَّلامُ عَلَیكِ یا فاطِمَةَ المَعصومَه)
مشهد چو قم به روی زمین، رَشکِ انجم است
چون زینتش حـریـم رضا، شمسِ هشتم است
صحنی که بعد صحــن رضــا دل بـَـرد ز خـلق
الحق حـــریـم حضرت معصـومهی قــم است
سید محمدرضا شمس (ساقی)
eitaa.com/shamssaghi
هدایت شده از کانال اشعار شمس (ساقی)
"اَلسَّلامُ عَلَیكِ یٰا فاطِمَة المَعصومَه"
#دارالشفا
اگر داری هزاران درد بیدرمان بیا اینجا
که با اذن خدا باشد طبیب دردها اینجا
اگرچه هست پنهان مرقد خیرالنسا ، اما
بهشوق مرقد آن بانوی عظما ، بیا اینجا
مزار حضرت معصومهی قم را زیارت کن
که باشد جلوهای از مرقد خیرالنسا اینجا
دعاهایت اجابت میشود در این حرم زیرا
که خفته، اخت سلطان سریر ارتضا اینجا
دلِ درمانده و غمدیدهی خود را مداوا کن
که بیشک هست هم دارو و هم دارالشفا اینجا
بنوش از آب سقاخانهاش در صحن آیینه
که میباشد یقیناً چشمهی آب بقا اینجا
ببوس این بارگاه و رفعت آن را تماشا کن
که باشد بوسهگاه مرتضی و مصطفی اینجا
دلِ خود را گرهْ زن بر ضریح این حرم با عشق
که دل را میکُند از بند این دنیا ، رها اینجا
دو رکعت با خلوص دل نماز عشق ، برپا کن
به بالاسر، که تا بینی به چشم دل، خدا اینجا
نمیماند بهجا ، کاخی همیشه جاودان اما
بقا را میتوان بینی در این دار فنا ، اینجا
غبارِ غم بشوی از دیده و دل با نمِ اشکی ـ
که بیشک میدهد هم دیده و دل را جلا اینجا
مِس زنگاری دل را جلا ، نَه!... بل طلا دارد
به اکسیری که بر دل میزند این کیمیا اینجا
مشو غرّه به مال و جاه و... قلبت را مصفا کن
ندارد فرق زیرا در نظر، شاه و گدا اینجا
نه تنها این حرم در قم ندارد مثل و همتایی
که هم شأن است حتی با مقام اولیا اینجا
نه تنها اهل قم بالد به خود ، از شأن این بانو
که میبالد بهخود زین خواهری، حتی رضا اینجا
به غیر از شهر خود، هر آشنا باشد غریب اما
تفاوت نیست بین هر غریب و آشنا اینجا
چنانکه شهر قم را عُشّ آل مصطفی خوانند
بنازد شیعه بر این بارگاهِ باصفا ، اینجا
خوشا چشمی که دل، بندد به دیدار حریم او
چو اهل قم، که گردیده به گنبد، مبتلا اینجا
خوشا آنکس که عادت کرده تا آید بهگوش او
مناجات و اذان از مأذن ِ گلدستهها اینجا
خوشا آنکس که سر را میگذارد بر حریم او
بدون ادعا و عاری از روی و ریا اینجا
چو میبوسد ضریح باصفایش را به صدق دل
زیارت کرده گویی مرقد شمس الضحا اینجا
شفاعت میکند چون شیعیان را در صف محشر
چگونه میتوان دل کَند، از صحن و سرا اینجا
اگر گم کردهای راه خودت را از سر غفلت
بیا در این حرم، زیرا که باشد رهنما اینجا
گنهکاری اگر حتی دمی آید به این درگاه
شود شرمندهی کردار، بیچون و چرا اینجا
دخیل مِهر میبندد ضریح زرنگارش را
که بخشیده شود از جرم و عِصیان و خطا اینجا
خلاصه دست خالی رد نمیگردیم ازین درگاه
«اگر از صدق دل، آریم روی التجا اینجا» ۱
دل زنگاریات را پَهن کن در این حریم مِهر
که پای زائرانش میدهد آن را جلا اینجا
مَشام جان، معطر کن به عشق (ساقی) کوثر
اگر خواهی شوی مست از شراب جانفزا اینجا
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1402/07/22
eitaa.com/shamssaghi
۱ـ استاد مجاهدی
#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها
🏴 وفات کریمه اهل بیت
حضرت معصومه (س) تسلیت باد.
هم فاطمه هم دخت ولی الله است
در قم به زیارتش شتابان ماه است
آن لاله ی عشق زود پرپر می شد
افسوس که عمر لاله ها کوتاه است
#امیررضا_فرجوند
https://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12