eitaa logo
گلواژه‌هاے اهل‌بیت (؏)
2.6هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
889 ویدیو
117 فایل
🔰 #کانال_مداحی_شعر_آئینی 🔰 #نشر و #گسترش اشعار ناب آیینی 💢 #نشر_اشعار_بروز از #شاعران_شاخص_کشور کانال گلواژه هاے اهل‌بیت (؏) با حضور شاعران کشورے با جدیدترین اشعار آئینی، مداحی و مولودی مدیریت کانال: خادمةالزهرا(س)علیزاده @maddah_67 ایدی جهت تبلیغات👆
مشاهده در ایتا
دانلود
((اَلسَّــلامُ عَلَیـْكَ یَـا اَمِیــرِالْمـُؤمِنـِین)) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا (حدیث عشق) حـدیـث عشـق تـو در هر سخــن نمی‌گنجد بـیـــان معــــرفـتـت ـ در دهـــــن نمی‌گنجد چگونه تـاب سخــن هست ، در بـــرابـــر تو به نــزد بلبــل خوشخـوان زغـــن نمی‌گنجد ز حُسن صورت و سیرت، قرین تو به جهان هــــزار یــوسـف گـــل پیــرهـــن نمی‌گنجد چنــانکـه نیست مُیسّر، نگـــاه بر خـورشـید فـــروغ مِهــــر تـــو ـ در انجمـــن نمی‌گنجد ز نفس پــاک تو ایـن بس کــه در اراده‌ی تو تبــــاه_وســوســه ی اهــــرمــــن نمی‌گنجد دلــی به وسعـت عــالَـم طـلب نمـاید عشـق چنــانکــه در دل هـــر کــوهکـــن نمی‌گنجد مقــام امر "ولایـت" تویی ز بعــد نبی (ص) به مــور ِ مــانــده بـه قعــر لگـــن نمی‌گنجد ولایــت تــو ، امــــان می‌دهــد محبــّــان را چو قلعـــه‌ای کــه در او راهــــزن نمی‌گنجد محبـت تو طـلب می‌کنــد دلــی چون مــوم که عشـق ، در دل سـنگ و چــدن نمی‌گنجد "ولایـت" تـو نــدارد قــریــن که در بـــر ِ آن هـــزار مَسلــک و رســم و سـنــن نمی‌گنجد نـوای "فـُـزتُ وَ رَبّ" ، این نـوای جــان‌فرسا درون ِ واژه‌ ی درد و مِـحــَــــــــن نمی‌گنجد دلــی کـه شـوق "نجــف" دارد و زیــارت تو بـــدون تــــاب شــود ، در وطـــن نمی‌گنجد بگفت (ساقی) شـوریـده_‌دل به طبـع کلیـل که وصـف حُسن تو در شعــر مـن نمی‌گنجد سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi
قصیده‌ی (بدون نقطه) در منقبت امیرمؤمنان حضرت علی (ع) (مــولا علــی) ای ولـــــیّ ِ والـــــی ِ والاـ عــلــــی وی علــی ِ عـــالـــی ِ اَعــلا عــلـــی ای سـمــیّ ِ کـــردگـــار ســرمــــدی وی وصــیّ ِ احمــــــد ِ والا عــلـــی هم اصــول و محــور علـم و کمـال هم اســاس عَـلّــم الاَسمـــا عــلـــی هــم رســول الـلــه را ـ اوّل وصــی هــم ولیّ الـلــه ِ عـــدل آرا عــلـــی هــم کمــال کـــامـــل ِ حـــیّ ِ وَدود هــم مــدار عـــالَـــم اَعـــلا عــلـــی هــم ســـرادار ســـرای کــــردگــــار هــم امـام و هـادی و مـولا عــلـــی اســـم او را ـ داور کـــــلّ ِ امــــــور کــرد در عصر ورود اعطـــا عــلـــی درگـــــه عَـــــلام را ـ عــِلــــــم ِ ولا عـــــالـــم لاحــــول را ـ إلّا عــلـــی مـــاورا را رأی او سِحــــر حـــــلال مـاسَـوا را سَــرور و اَولــیٰ عــلـــی در حــرم ، مــولــود او آمــد همــی مر حــرم را مَحــرمُ الاولی عــلـــی حـاصـل و محصـول درگــاه اَحــــد حــامـد و محمــود مُلـک لا عــلـــی حــاکــم ُحکــم ِ الهـــی در حـِکــــم عـــالِـــم علـــم گُهـــر آســا عــلـــی صِهــر احمـــد ، سـرّ الـلــه الصّمـــد مِهـــر سرمد محــور طـاهـا عــلـــی داده در صـــدر سَمـــا معمـــوره ها کرده در مُلـک صمــد مــأوا عــلـــی لـوحِ کـرسی را علــی کِلـک علـــوم لوحـه ی "لـولاك" را "لـولا" عــلـــی مهـــر طالــع ، مـــاه لامــِع ، روی او دُرِّ احـمـــــر ، لــؤلــؤ لالا عــلـــی روحِ ارواح و دَم ِ روح الـلّــهـــــــی طـور عــدل و هـادیِ موسا عــلـــی آدم و داوود و صـالح ، هـــود هــم داده دل‌هــا ، در رَه ِ مـــولا عــلـــی عسکــــر اســـلام را ـ هـــــادی ِ راه مَــر‌ کــــلام الـلـــه را ـ آوا عــلـــی هم علـل ، هم درد ، هم معلـول درد هم دوای ِ دردهــــای ِ مـــا عــلـــی رادمـرد و عــامــل عـــدل و کــــرم اصل هر اِکـرام و هر اهــدا عــلـــی عـــالِـــم ِ کـــلّ ِ عـلـــوم ِ مـــاسَــوا ماحصل ، هـر علـــم را دارا عــلـــی در همــه اَعصــار ، اَعلــم عِـلـــم او در کمـال و عِلــم ، لا اِحصا عــلـــی مهــرداد اهــل علــم و حِلــم و رای راهـدار ِ عـــامـی و أعمـــا عــلـــی در ره ِ ســودای کــــالای ِ کـمـــــال گـوهــر اَعـلا علـی ، سـودا عــلـــی سَــرورِ اَحــــرار ، امـــام ِ دادگــــــر عــدل کـامـل ، ماحی ِ کسرا عــلــی دادگـــــاه ِ اهـــــل ِ دل را ـ دادرس در مهـالـک ، هــالـک اَعـــدا عــلـــی در عمــل ، کــــوه وَرع ، سـدّ ِ وَلَــع در حِکــم سرّ ِ کمــاهـی را عــلـــی مصـــدر ِ احکـــام داور ، در کــــلام صـدرِ اوّل ، صادر و صـدرا عــلـــی دل مـده ، ای دل! مگر در کــوی دل ره مــده در کـــوی دل ، اِلّا عــلـــی در وَلای او دو عــــالم ســر دهــــد هـا علــیٌ ، هــا علــیٌ ، هــا عــلـــی (شمس قم) جز بیت آخِــر مَدحتی گفت بی نقطه به عشقت یا عـلـــی شادروان سید علیرضا شمس قمی 1370 https://eitaa.com/shamseqomi
"السلام علیك یا امیرالمؤمنین" ا࿐❈❁࿐✿࿐❈❁࿐ا (نادره ی خلق) مــژده خــدا داد ز عــرش بَــریــن عــرش فـــرود آمــده روی زمیــن دهــر ، منــوّر شده چـون آفتــاب دیـــده ‌ی دل را ـ بـگشــا و ببــین فـاطمــه‌ی بنـت اسـد ، زاده است رستمِ دسـتان نَه! که شـیرِ عـریـن فــوج ِ مـــلایـک ، ز مقــامــات او سـوده به خــاکِ قــدم وی جبـين بعـد ِ محمـد (ص) ز شرف، انبــیا جمله ز بــاغ کرمش خـوشه‌چیـن اِنس و مَلَک، ريزه_خور خـوان او از دَم خلقـت ، همـه تــا ـ واپسین اشــرف مخلــوق ، اگــر آدم است اشــرف ِ آدم ، بُــوَد آن ـ نــازنيــن كرد خــدا خلــق ِ دو عــالــم ، اگر بـود هـــدف، رویش آن یـاسميـن هست علـی(ع) فخــر خداوندگار بعـد ِ محمــد(ص) که بـوَد اولیـن ا:::ا کیست علــی؟ چشمـه‌ی آب بقـــا خضــر بــوَد منّـت ِ او را ـ رهیــن كيست علــی؟ نــور دوچشم فلک پـرتـو ِ شِعـــرا ، بــوَد و فـرقَـديـن کیست علــی؟ فخــر ِ همه کائنات دستِ خــدا گشته بـرون زآستـين کیست علــی؟ منجـی ِ درماندگان هست بحق رشته‌ی حبــل المتـين کیست علـی؟ مَظهــر مِهــر و وفـا مــونـس و امــدادگــر ِ مُسـتـعیـن کیست علــی؟ دشمــن مستکبران تکیـه گـه و حــامی مسـتضعفیـن کیست علی؟ صف_شکن غزوه‌ها در همــه جـا هست نبـی‌ را معیـن کیست علـی؟ همسر دخت رسول فاطمـه (س) آن نــادره ی عالمین کیست علــی؟ روح خــداونــدگار هست قـریـن در دو تـنِ بی‌قـریـن جسم رسول است و علی گر دوتا هست یکـی روح، به صـدق یقیـن نــادره ی خلــق ، پس از مصطفی مــادح او حــق، به کتــاب ِ مبــین گفت خـدا : هست اَمین از عـذاب آنکه بـوَد داخــل "حصن حصـین" حصـن حصـین است ولای علــی چونکه ندارد به عــدالـت، قـریـن دادرس و دادگـــــر و دادخـــــواه مَحکمــه‌ی عــدلِ جهــان آفــریــن حــاکــم عــادل بــوَد از معــدلــت نیست به عـالـم چو علـی دادبیـن مَحـــرم درگــــاه ِ خـــداونــدگــار واقـفِ اســرار ، بــه حــق الیقیـن هسـت پنـــاهنـــده ی او آسمـــان پـایـه ی افـــلاک و سـتونِ زمیــن مَــدّ ِ نگاهـش به سمــاوات گشت کاهکشـانی که شـده نقطـه‌_‌چيـن در دل دریــــای دُرَرخیــــز عـشـق هست علــی گـــوهـــر اعــلاثمیـن مِلــح ِ طعــام است بـر ِ شیعیــان گـرچـه بـوَد شهــد ِ بـهْ از انگبـین از شـرف و غیـــرت و مـردانـگـی هست علـی عـزت و ناموس دیـن‌ کیست نکـرده به دمی چون علـی دیـده و دل را ، بـه تمنـــا قـریـن؟ کیست کـه افطـــار کنــد مثــل او بـا نمـک و قرصه‌‌ی نــانِ جَـویـن؟ از کــرم و جــود و سجـــایــای او نیست قلـم، قـــادرِ شرحی وزیــن قـافیــه ، بنــدی‌ست بر اندیشه‌ام نیست رهــا ، ایــن قلـم شرمگیـن در شب معــراج، به چشـم عیــان دیــد رسـول آن نـبــی ِ آخـــریــن حیــن ِ خـداحـافظی از کــردگــار : دسـتِ علـی، دسـتِ خــدای مبین جـان به ‌فـدایش که بوَد بی مثال نـــزد خــداونـــد جهــان آفــریــن آن‌کــه جــدا کـرد علــی ، از نبــی نیسـت ســـزاوار ِ بهشـتِ بــریــن وحـدتِ ما وحـدتِ روحِ خداست در تـن ِ مــولا و رســول از جنـین ورنــه بـرائـت کنم از هرکه هست دشمـــن ِ آن شــاه ِ مبــرا ـ ز کیـن در همــه‌_آفــاق ، بجــویــی اگـــر نیست بحـق مثــل علــی راستـین نیست بُنـــاتـی کـه بـه بـــار آورند در همــه‌ی دهـــر، بَـنــیـنی چنــین (ساقیِ) میخانه‌ی ایمان، علی‌ست بعدِ محمد‌(ص) که شد او را معین قافیـه ، تکراری و ایطـا چو هست بـا نگهــی از سـر ِ اغمــاض ، بیــن هست خطــا ، در نظــر ِ اهــل فـن معتــرفـم گرچـه، نــدارم جــز این سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi
(رباعیات علوی) از عین علی که چشمۀ نور خداست وز لام عـلی که لا اله از آن خــاست با یـای علی که خود یداللّهی اوست ترکیــب مقــدّس (علــی) اعــلاست ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا چون نـام علی‌ست مشتق از نـام خــدا بـاشـد همـــه جـــا قــریـــن ذات یکتــا در اسم و عـدد چو با خداوند یکی‌ست پـس هسـت علــی (عیــن) علـی اعلـی ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا از یمــن علـی که نـور فـیض ازلی ست پیدایـش خــلق خـالق لــم یـــزلی ست زین فضلِ علی که بر خداوند ولی ست شک نیست که منظومۀ ایجادعلی ست ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا چون ذات علـی‌ست نقش ذات ازلی مسـطوره بُــــوَد ز خــالــق لـم یزلی خواهی که خدا را بشناسی به کمال با دیده ی دل نگر ، به اوصـاف علی ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا آغـاز علی بوده و فرجــام علی ست دیباچۀ خلقت و سرانجام علی ست از روز ازل تـا به ابــد بوده و هـست در مُلک وجود ، حاکم تـام علی ست ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا شـاهــنشه مُلک افتخــار است علی سلطـان سـریــر اقتــدار اسـت علی فرموده خدا چو لافتـی در حق وی شایستۀ قبض ذوالفقــار است علی ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا تا مهر علی‌ست درجهان شـامـل ما تـابد دو هزار ، مهـر و مـه از دل ما معمـــار ازل از پـی تحکیــم اساس با مِهــر علـی ، سرشته آب و گِل ما ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا آییـنه ی ذات حـــیِّ دادار علی ست آییـنه علی و عکس دلـدار علی ست خـواهــی کـه ببـیـنی رخ یــار ازلــی در چهر علی نگر که آن یار علی ست ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا از سرّ ضمیــر حق علی آگاه است زیرا که علـی مَحــرم سرّالله است سرلوحـــۀ قــرآن که بوَد بسم الله او نقطۀ تحت بـای بسم الله است ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا مجموع صفات وعین ذات است علی ایجــاد کنـنده ی صفـــات اسـت علی دسـتِ طلــب از دامــن او بـاز مگــیـر زیـرا کـه سفینه ی نجـــات است علی ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا در بُــرج صــفا مَطلــع انـوار علی ست خورشید سپــهر معـدلت‌ بار علی ست سنگ مَحک است و بوته ی بـار و عیار در روز حساب، وزن و معیار علی ست ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا آن را که علی یاور و یار است چه غم؟ آن را که علیش غمگسار است چه غم؟ جـایی که ولایت علـی ، مذهب ماست گردشمن شیعه بی شمار است چه غم؟ ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا در کـارگــه ِ صـنـــع ِ خــدای ازلی باشد دو جهـان موهبـت لـم یزلی شد دایـره‌ی حکمت خلاقه‌ی خلق از روز ازل تـا به ابــد ، عیـن علی شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi
قصیده‌ی (بدون نقطه) در منقبت امیرمؤمنان حضرت علی (ع) (مــولا علــی) ای ولـــــیّ ِ والـــــی ِ والاـ عــلــــی وی علــی ِ عـــالـــی ِ اَعــلا عــلـــی ای سـمــیّ ِ کـــردگـــار ســرمــــدی وی وصــیّ ِ احمــــــد ِ والا عــلـــی هم اصــول و محــور علـم و کمـال هم اســاس عَـلّــم الاَسمـــا عــلـــی هــم رســول الـلــه را ـ اوّل وصــی هــم ولیّ الـلــه ِ عـــدل آرا عــلـــی هــم کمــال کـــامـــل ِ حـــیّ ِ وَدود هــم مــدار عـــالَـــم اَعـــلا عــلـــی هــم ســـرادار ســـرای کــــردگــــار هــم امـام و هـادی و مـولا عــلـــی اســـم او را ـ داور کـــــلّ ِ امــــــور کــرد در عصر ورود اعطـــا عــلـــی درگـــــه عَـــــلام را ـ عــِلــــــم ِ ولا عـــــالـــم لاحــــول را ـ إلّا عــلـــی مـــاورا را رأی او سِحــــر حـــــلال مـاسَـوا را سَــرور و اَولــیٰ عــلـــی در حــرم ، مــولــود او آمــد همــی مر حــرم را مَحــرمُ الاولی عــلـــی حـاصـل و محصـول درگــاه اَحــــد حــامـد و محمــود مُلـک لا عــلـــی حــاکــم ُحکــم ِ الهـــی در حـِکــــم عـــالِـــم علـــم گُهـــر آســا عــلـــی صِهــر احمـــد ، سـرّ الـلــه الصّمـــد مِهـــر سرمد محــور طـاهـا عــلـــی داده در صـــدر سَمـــا معمـــوره ها کرده در مُلـک صمــد مــأوا عــلـــی لـوحِ کـرسی را علــی کِلـک علـــوم لوحـه ی "لـولاك" را "لـولا" عــلـــی مهـــر طالــع ، مـــاه لامــِع ، روی او دُرِّ احـمـــــر ، لــؤلــؤ لالا عــلـــی روحِ ارواح و دَم ِ روح الـلّــهـــــــی طـور عــدل و هـادیِ موسا عــلـــی آدم و داوود و صـالح ، هـــود هــم داده دل‌هــا ، در رَه ِ مـــولا عــلـــی عسکــــر اســـلام را ـ هـــــادی ِ راه مَــر‌ کــــلام الـلـــه را ـ آوا عــلـــی هم علـل ، هم درد ، هم معلـول درد هم دوای ِ دردهــــای ِ مـــا عــلـــی رادمـرد و عــامــل عـــدل و کــــرم اصل هر اِکـرام و هر اهــدا عــلـــی عـــالِـــم ِ کـــلّ ِ عـلـــوم ِ مـــاسَــوا ماحصل ، هـر علـــم را دارا عــلـــی در همــه اَعصــار ، اَعلــم عِـلـــم او در کمـال و عِلــم ، لا اِحصا عــلـــی مهــرداد اهــل علــم و حِلــم و رای راهـدار ِ عـــامـی و أعمـــا عــلـــی در ره ِ ســودای کــــالای ِ کـمـــــال گـوهــر اَعـلا علـی ، سـودا عــلـــی سَــرورِ اَحــــرار ، امـــام ِ دادگــــــر عــدل کـامـل ، ماحی ِ کسرا عــلــی دادگـــــاه ِ اهـــــل ِ دل را ـ دادرس در مهـالـک ، هــالـک اَعـــدا عــلـــی در عمــل ، کــــوه وَرع ، سـدّ ِ وَلَــع در حِکــم سرّ ِ کمــاهـی را عــلـــی مصـــدر ِ احکـــام داور ، در کــــلام صـدرِ اوّل ، صادر و صـدرا عــلـــی دل مـده ، ای دل! مگر در کــوی دل ره مــده در کـــوی دل ، اِلّا عــلـــی در وَلای او دو عــــالم ســر دهــــد هـا علــیٌ ، هــا علــیٌ ، هــا عــلـــی (شمس قم) جز بیت آخِــر مَدحتی گفت بی نقطه به عشقت یا عـلـــی شادروان سید علیرضا شمس قمی 1370 https://eitaa.com/shamseqomi
قصیده ی (بدون الف) در منقبت حضرت علی (ع) (عــدل مطــلق) مَظهــر حــق شـــیر حـــق مُظهــر علی محــور دیــن ، میــر دیــن گســتر علی کــوکــب بـــرج فضـیلت ، نـــور علـــم عـــدل مطـلق ، معـــدلــت پـــرور علی چــون سمــیّ ِ حضـرت حـــیّ قــدیــم در ضمیـــر عشــق حـــق مضمـــر علی بــود کـودک ، حیّـــه در ، در مهـــد شد پـس ملـقــب گشـت بـــر حیــــدر علی پیـــرو‌ِ دیـــن رســـول (ص) منـتخــب هـمــــدم و هـمخـــوی پیــغمــــبر علی بـــود مخلـــص در عبـــودیت چو بـود مــرجـــع علـــم و عمـــل ، یکــسر علی مصـــدر لطــف و کـــرم بـــود و شرف معـــدن فـیــض و یـــم کـــوثــــر علی هست جــز ختـــم رســـل بر مسلمیــن در فضیــلــت ، مهـتـــر و بـــرتـــر علی گفــت پیغمـــبر که هسـتم شهــر علـــم هســت بـــر شهــــر نبـــوّت ، در - علی مفتخـــر بر وی ، جمیـــع مـــؤمـنـــیـن بــر همــه ـ گیـــتی بـــوَد مفخـــر علی در صوف رزم و بــزم و عــزم و جــزم بـــود در هر نقطـــه ، مسـتحضــر علی هرچه مشکل بود و معضــل، بـی‌دریــغ چـــون پیمـــبر ، بــود مسـتظهـــر علی در نبـــرد و غـــزّه ی بــــدر و حـنـــیـن بـــود در قـلــــع عــــدو ، صفــــدر علی جنـــگ خنــــدق در نــبــــرد عـبــــدوِد هـــم نـبــــرد وی نـبـــودی ، گــــر علی مــرحــب خیـــبر بکشـت و فتـــح کرد در هجــــومـــی قلعــــه‌ی خیـــبر علی روز ِ رزم ِ مشــــرکــیـــــن ِ ددمـنــــش بـود بهــــر مســلـمـیــــن سَــــرور علی در شـب هجـــرت ، پــی حفـــظ نبـــی چــون محمـــــد خفــت در بســتر علی گفــت پیغمـــبر به حکـــم ســرمـــدی : هست بـر دیــن سَــروَر و مصـــدر علی بعــد ِ پیغمـــبر که بــر رغـــم غـــدیـــر شد به دسـت ملحــدیــن مضـــطر علی چون سـه تـن بـی‌دیـن ستم هرگز نکرد هیـــچ ملـعـــون سـتـمگــــر ، بـــر علی بس ســتم کـردنــد بــر وی مشــرکیــن دسـت بگــرفتــی بـــه فـــرق سـر علی منـــزوی گــردیــد و طبـــق مصلـحـت کــــرد تــــرک مسجــــد و منـــبـر علی بعـــد ِ چندی طبـــق تصمیـــم عمـــوم شـد زعیـــم و میـــر و سرلشکـــر علی دشمن بـی‌دیـن و حــق‌کـش در دمشـق دیـد چون در کــوفـــه شد رهبـــر علی ریخت طـرح قـتــل وی پس کشته شد شمــع حــق ، خـورشید روشنگـــر علی تیــغ دشمـن چون سـرش منشــق نمود شکـر حـق فـرمـود ، فـی محضــر علی خون فرقش چونکه در مسجد بریخت بـــر زمیــن بخشـید زیــب و فـــر علی گر شهیــد عشق حــق شد در سجـــود فــدیــه ی معشــوق ، کــردی بـــر علی "فــزت" فرمودی "به ربّ کعبــه" چون ربّ ِ کـعـبـــه در گــشـــودی بـــــر علی کیفـــر جـــور عـــدو بی چـون و چنـد می‌دهـــد در صحـنـــه ی محشــر علی چــون قســیــم جـنـــت و دوزخ بـــوَد می‌دهــد بـر نیــک و بـــد، کیفــــر علی (شمس قم) جــز بیـت آخــر "بی الـف" گفــت : مـــدح ســاقــی کـــوثـــر علی شادروان سید علیرضا شمس قمی 1370 https://eitaa.com/shamseqomi
((اَلسَّــلامُ عَلَیـْكَ یَـا اَمِیــرِالْمـُؤمِنـِین)) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا (مولا علی) ای سَرور والا علی ، ای رهبر عظما علی ای مظهر یکتا على ، مولا علی مولا علی ای رهنمای اهل دین ، ای پیشوای متقین ای مقتدای مؤمنین ، مولا على مولا علی سلطان مُلک جان تویی سلطان به هر سلطان تویی شاه مَلک دربان تویی ، مولا على مولا على شاها خدیوا خسروا ، هستم سر کویت گدا کن سکّه ی شاهی مرا ، مولا على مولا على من عبدم و مولا تویی، مجنون منم لیلا تویی لیلای عشق ما تویی ، مولا على مولا على عشق تو دین و مذهبم ، مهر تو تنها مطلبم نام تو ذکر هر شبم ، مولا على مولا على دلداده‌ی موی توام ، دیوانه ی روی توام خاك سر کوی توام ، مولا على مولا على سرمست جام باده‌ات ، مست ز پا افتاده‌ات درعاشقی دلداده‌ات ، مولا على مولا على هرجا که عشقت سر کشد، دل‌های شیدا پر کشد تا مهر تو در بر کشد ، مولا على مولا على هم جان و هم جانان تویی، هم دین و هم ایمان تویی هم عدل و هم میزان تویی ، مولا على مولا على نبض زمان در دست تو ، خلق جهان پا بست تو هستی ما از هست تو ، مولا على مولا على تنها ندیم مصطفیٰ ، یکتا معین اتقیا بعد از نبی یار خدا ، مولا على مولا على با احمد آمد همنشین، هم در فلک هم در زمین با امر ربّ العالمین ، مولا على مولا على مسطوره‌ی علم احد ، مجموعه‌ی فیض صمد در بیشه‌ی قدرت اسد ، مولا على مولا على آغاز او ، فرجام او ، بنیاد او ، انجام او هر کار را اتمام او ، مولا على مولا على در عرصه‌ی میدان فرید، در طاعت یزدان وحید در محضر قرآن مُرید ، مولا على مولا على یزدان پرست و بت‌شکن، خیبرگشا مرحب فکن گو در خفا و در علن ، مولا علی مولا علی بیخود ز خود اندر نماز، با دوست در راز و نیاز از مرحمت قاتل نواز ، مولا علی مولا علی (شمس قمم) روشن ضمیر، از نور فیض آن امیر با عشق او گویم دلیر ، مولا علی مولا علی شادروان سيد عليرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi
((اَلسَّلامُ عَلَیكَ یَـا اَمِیرِالْمـُؤمِنـِین)) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا (اکسیر ولایت) تا ز دست ساقی بزم ولا ، ساغر زدم پشت پا بر زمزم و بر چشمۀ کوثر زدم تا که از دامان مادر ، اوفتادم بر زمین دست بر دامان میر مؤمنین حیدر زدم آری از روز ازل مهر علی بر قلب خود کیمیاسان، بهر اکسیر ولایت بر زدم چون به چشم دل خُم پاک غدیرش دیده‌ام تا که مست معرفت گردم یکی ساغر زدم نشئة الاولیٰ عیان دیدم به چشم معرفت تا صبوحی ، از کف ساقیِ مَه پیکر زدم از مِی خمخانه‌ی عشقش چشیدم زآن سپس بَر جم و جامش از آن می، تا ابد آذر زدم تا شدم از باده‌ی مِهر و ولایش جرعه نوش پرچم فرزانگی ، بر گنبد اخضر زدم محور عدل و کرامت چون علی مرتضاست چرخ عرفان و طریقت را بر این محور زدم چون نهادم سر به خاک پای مولا از خلوص نی عجب کز تاج "کرّمنا" به سر، افسر زدم در طریق عشقِ آن دلبر ، ز اخلاص عمل از همه دل بر گرفتم، دم از آن دلبر زدم چونکه احمد شهر عِلم است و علی‌اش باب آن من به کسب علم، سر بر حلقه‌ی آن در زدم صارم "نصرُ منَ اللَّه" از طفیل لافتیٰ بر میان فرق بدخواهانِ بد اختر زدم چون به سر دارد علی فرخنده تاج "هل اتیٰ" من هم از "مُلکاً کبیرا" افسری بر سر زدم اژدهای نفس روبَه کیش را غالب شدم تا دم از شیر خدا ، مولای اژدر در ، زدم قلعه‌ی اندوه و حرمان را بر افکندم ز بُن چون قدم ، اندر طریق فاتح خیبر زدم پرچم " انّا فتحنا " را نمودم پایدار زآنکه با "فتحاً مُبینا" بر صف لشکر زدم تا علی‌ٰرغم حسودان برکشیدم تیغ مدح بر صف هیجا به عشق حیدر صفدر زدم چون "یداللَّه فوق ایدیهم" بود شایان او بوسه بر دست خدای اعظم اکبر زدم ناخدا و رهبر کشتی عالم چون علی‌ست دل به بحر معرفت ، با مِهر آن رهبر زدم دم زدم از مدح سلطان سریر ِ "انّما" از طریق بندگی ؛ نی بهر سیم و زر زدم زَاسب پیل آسای عشقم مات شد شاه و وزیر شهسواران را پیاده ، بس ز میدان در زدم نردبازان وفا را در قِمار عشق دوست مهره‌ی آمالشان را جمله بر ششدر زدم این مباهی بس بوَد کز راه عشق و معرفت این رقم در مِدحتِ داماد پیغمبر زدم تا بدانند اهل دل با بیدلی در راهِ دوست دل به دریای ولای ساقی کوثر زدم (شمس قم) نور ولا ، تابید دوش اندر دلم کاین فروغ ایزدی از شمس، روشن‌تر زدم. شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi
((اَلسَّــلامُ عَلَیـْكَ یَـا اَمِیــرِالْمـُؤمِنـِین)) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا (حدیث عشق) حـدیـث عشـق تـو در هر سخــن نمی‌گنجد بـیـــان معــــرفـتـت ـ در دهـــــن نمی‌گنجد چگونه تـاب سخــن هست ، در بـــرابـــر تو به نــزد بلبــل خوشخـوان زغـــن نمی‌گنجد ز حُسن صورت و سیرت، قرین تو به جهان هــــزار یــوسـف گـــل پیــرهـــن نمی‌گنجد چنــانکـه نیست مُیسّر، نگـــاه بر خـورشـید فـــروغ مِهــــر تـــو ـ در انجمـــن نمی‌گنجد ز نفس پــاک تو ایـن بس کــه در اراده‌ی تو تبــــاه_وســوســه ی اهــــرمــــن نمی‌گنجد دلــی به وسعـت عــالَـم طـلب نمـاید عشـق چنــانکــه در دل هـــر کــوهکـــن نمی‌گنجد مقــام امر "ولایـت" تویی ز بعــد نبی (ص) به مــور ِ مــانــده بـه قعــر لگـــن نمی‌گنجد ولایــت تــو ، امــــان می‌دهــد محبــّــان را چو قلعـــه‌ای کــه در او راهــــزن نمی‌گنجد محبـت تو طـلب می‌کنــد دلــی چون مــوم که عشـق ، در دل سـنگ و چــدن نمی‌گنجد "ولایـت" تـو نــدارد قــریــن که در بـــر ِ آن هـــزار مَسلــک و رســم و سـنــن نمی‌گنجد نـوای "فـُـزتُ وَ رَبّ" ، این نـوای جــان‌فرسا درون ِ واژه‌ ی درد و مِـحــَــــــــن نمی‌گنجد دلــی کـه شـوق "نجــف" دارد و زیــارت تو بـــدون تــــاب شــود ، در وطـــن نمی‌گنجد بگفت (ساقی) شـوریـده_‌دل به طبـع کلیـل که وصـف حُسن تو در شعــر مـن نمی‌گنجد سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi
"السلام علیك یا امیرالمؤمنین" ا࿐❈❁࿐✿࿐❈❁࿐ا (نادره ی خلق) مــژده خــدا داد ز عــرش بَــریــن عــرش فـــرود آمــده روی زمیــن دهــر، منـــوّر شده چـون آفتــاب دیــــده ‌ی دل را بـگشــا و ببـــین فـاطمــه‌ی بنـت اسـد ، زاده است رستمِ دسـتان نَه! که شـیرِ عـریـن فـــوج ِ مـــلایـک ز مقـــامــات او سـوده به خــاکِ قــدم وی جبـين بعـد ِ محمـد (ص) ز شرف، انبــیا جمله ز بــاغ کرمش خـوشه‌چیـن اِنس و مَلَک، ريزه_خور خـوان او از دَم خلقـت، همـه تــا ـ واپسـین اشــرفِ مخلــوق، اگـــر آدم است اشـــرف ِ آدم بُـــوَد آن نـــازنيـــن كرد خـــدا خلــق ِ دو عــالــم، اگر بـود هـــدف، خلقت آن شـاهِ ديـن هست علـی(ع) فخــر خداوندگار بعـد ِ محمــد(ص) که بـوَد اولیـن ا:::ا کیست علــی؟ چشمـه‌ی آب بقـــا خضــر بــوَد منّـت ِ او را ـ رهیــن كيست علــی؟ نــور دوچشم فلک پـرتـو ِ شَعـــرا بــوَد و فـرقَــديـن کیست علــی؟ فخــر ِ همه کائنات دستِ خــدا گشته بـرون زآستـين کیست علــی؟ منجـی ِ درماندگان هست بحق رشته‌ی حبــل المتـين کیست علـی؟ مَظهــر مِهــر و وفـا مــونـس و امــدادگــر ِ مُسـتـعیـن کیست علــی؟ دشمــن مستکبران تکیـه گـه و حــامی مسـتضعفیـن کیست علی؟ صف_شکن غزوه‌ها در همــه جـا هست نبـی‌ را معیـن کیست علـی؟ همسر دخت رسول فاطمـه (س) آن نــادره‌ی عالمیـن کیست علــی؟ روح خــداونــدگار هست قـریـن در دو تـنِ بی‌قـریـن جسم رسول است و علی گر دوتا هست یکـی روح، به صـدق یقیـن نــادره‌ی خلــق ، پس از مصـطفی مــادح او حــق، به کتــاب ِ مبــین گفت خـدا : هست اَمین از عـذاب آنکه بـوَد داخــل "حصن حصـین" حصـن حصـین است ولای علــی چونکه ندارد به عــدالـت، قـریـن دادرس و دادگـــــر و دادخـــــواه مَحکمــه‌ی عــدلِ جهــان آفــریــن حــاکــم عــادل بــوَد از مَعــدلــت نیست به عـالـم چو علـی دادبیـن مَحـــرم درگــــاه ِ خـــداونــدگــار واقـفِ اســرار، بــه حــق الیقیــن هسـت پنــــاهنـــده‌ی او آسمـــان پـایـه‌ی افـــلاک و ســتونِ زمیــن مَــدّ ِ نگاهـش به سمــاوات گشت کاهکشـانی که شـده نقطـه‌_‌چيـن در دل دریــــای دُرَرخیــــز عـشـق هست علــی گـــوهـــر اعــلاثمیـن مِلــح ِ طعــام است بـر ِ شیعیــان گـرچـه بـوَد شهــد ِ بـهْ از انگبـین از شـرف و غیـــرت و مـردانـگـی هست علـی عـزت و ناموس دیـن‌ کیست نکـرده به دمی چون علـی دیـده و دل را ، بـه تمنـــا قـریـن؟ کیست کـه افطـــار کنــد مثــل او بـا نمـک و قرصه‌‌ی نــانِ جَـویـن؟ از کــرم و جــود و سجـــایــای او نیست قلـم، قـــادرِ شرحی وزیــن قـافیــه، بنــدی‌ست بـر اندیشه‌ام نیست رهــا ، ایــن قلـمَ شرمگیـن در شب معــراج، به چشـم عیــان دیــد رسـول آن نـبــی ِ آخــِـریــن حیــن ِ خـداحـافظی از کــردگــار دسـتِ علـی، دسـتِ خــدای مبین جـان به ‌فـدایش که بوَد بی مثال نـــزد خــداونـــد جهــان آفــریــن آن‌کــه جــدا کــرد علــی، از نبــی نیسـت ســـزاوار ِ بهشـتِ بــریــن وحـدتِ ما وحـدتِ روحِ خداست در تـن ِ مــولا و رســول از جنـین ورنــه بـرائـت کنم از هرکه هست دشمـــن ِ آن شــاه ِ مبــرا ـ ز کیـن در همــه‌_آفـــاق، بجــویــی اگـــر نیست بحق همچو علــی راستـین نیست بُنـــاتـی کـه بـه بـــار آورند در همــه‌ی دهـــر، بَـنــیـنی چنــین (ساقیِ) میخانه‌ی ایمان، علی‌ست بعدِ محمد‌(ص) که شد او را معین قافیـه، تکـراری و ایطـا چو هست بـا نگهــی از سـر ِ اغمـــاض بیـــن هست خطــا ، در نظــر ِ اهــل فـن معتــرفـم گرچـه، نــدارم جــز این سید محمدرضا شمس (ساقی) eitaa.com/shamssaghi