. #اصحاب 🔹🔷《اَلسَّلَامُ عَلَی مُسْلِمِ بْنِ عَوْسَجَةَ الْأَسَدِی وَ رَحْمَةُ‌ اللّٰهِ‌ وَ بَرَكاتُهُ‌》🔷🔹 ✅ #مسلم_بن_عوسجه از شیعیان امام علی(ع) بود و حضرت رسول اکرم(ص) را نیز درک کرده بود و در زمان خلافت امام علی(ع) جزء یاران حضرت(ع) محسوب می شد و در هر سه جنگ ایشان شرکت نمود و بعد از شهادت امام علی(ع) نیز در جرگه یاران امام حسن(ع) در آمد و بعد از شهادت ایشان، همچنان در کوفه بود که آخر الامر مانند کوفیان به امام حسین(ع) نامه نوشت و ایشان را به کوفه دعوت نمود. مسلم جنگجویی شجاع، قاری قرآن، عالم و مردی پرهیزکار بود. مسلم بن عوسجه هنگام ورود مسلم بن عقیل به عنوان فرستاده امام حسین(ع) به کوفه، از او حمایت کرد و برایش سلاح تهیه کرد و به نفع امام حسین(ع) بیعت می‌گرفت.(۱) امام حسین(ع) وقتی به کربلا رسید، به حبیب بن مظاهر در کوفه نامه نوشت : 📋《فِإنَّا قَد نَزَلنَا کَربَلَا وَ أنتَ تَعلَمُ قرَابَتَنَا مِن رَسُولِ اللهِ(ص) فَإِن أرَدتَ نُصرَتَنَا فَاقدِم إلَینَا عَاجِلاً》 ♦️ما وارد کربلا شدیم، تو هم که نزدیکی ما را به پیغمبر می دانی! پس اگر می خواهی ما را یاری کنی، سریع خودت را به کربلا برسان!(۲) حبیب بعد از دریافت نامه، به همراه مسلم، از کوفه به سوی امام حسین(ع) رهسپار شد و روزها از چشم جاسوسان و مأموران ابن زیاد پنهان می‌شدند و شبها حرکت می‌کردند، سرانجام روز هفتم محرم، در کربلا، به کاروان امام(ع) پیوستند.(۳) در شب عاشورا زمانی که امام حسین(ع) در سخنرانی خود بیعت را از یاران خود برداشت و به آنان اجازه ی رفتن داد، یاران امام(ع) هر یک با عبارتی علاقه خود را به امام(ع) ابراز کردند و بر عهد خود پای فشردند. بعد از جوانان بنی هاشم، مسلم بن عوسجه اولین کسی بود که بلند شد و گفت : 📋《أَ نُخَلِّي عَنْكَ وَ لَمَّا نُعْذِرْ إِلَى اَللَّهِ سُبْحَانَهُ فِي أَدَاءِ حَقِّكَ؟ أَمَا وَ اَللَّهِ حَتَّى أَطْعَنَ فِي صُدُورِهِمْ بِرُمْحِي وَ أَضْرِبَهُمْ بِسَيْفِي مَا ثَبَتَ قَائِمُهُ فِي يَدِي وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ مَعِي سِلاَحٌ أُقَاتِلُهُمْ بِهِ لَقَذَفْتُهُمْ بِالْحِجَارَةِ وَ اَللَّهِ لاَ نُخَلِّيكَ حَتَّى يَعْلَمَ اَللَّهُ أَنْ قَدْ حَفِظْنَا غَيْبَةَ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) فِيكَ وَ اَللَّهِ لَوْ عَلِمْتُ أَنِّي أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُذْرَى يُفْعَلُ ذَلِكَ بِي سَبْعِينَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُكَ حَتَّى أَلْقَى حِمَامِي دُونَكَ وَ كَيْفَ لاَ أَفْعَلُ ذَلِكَ وَ إِنَّمَا هِيَ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِيَ اَلْكَرَامَةُ اَلَّتِي لاَ اِنْقِضَاءَ لَهَا أَبَداً》 ♦️آیا ما تو را رها کنیم؟ آنگاه در مورد ادای حق تو در پیشگاه الهی چه عذری بیاوریم؟ نه! به خدا! ما هرگز تو را رها نمی‌کنیم، دست از تو بر نمی‌دارم، تا اینکه نیزه‌ام را به سینه‌های دشمن بکوبم و با شمشیر خود آنان را آن قدر بزنم تا شمشیر از دستم بیفتد و بعد از آن اگر هیچ سلاحی نداشته باشم، دشمن را سنگ باران خواهم کرد. سوگند به خدا، هرگز از تو جدا نخواهم شد تا خداوند بداند (و ثابت کنم) که ما حرمت رسول خدا(ص) را درباره تو پاس داشتیم. به خدا قسم، اگر بدانم که من کشته می‌شوم، سپس زنده می‌گردم، سپس سوزانده می‌شوم و خاکسترم بر باد می‌رود و بار دیگر زنده می‌گردم و هفتاد بار با من چنین کنند، هرگز از تو جدا نخواهم شد تا اینکه در رکاب تو به شهادت برسم. چگونه چنین نکنم؛ در حالی که فقط یک بار کشته می‌شوم، سپس کرامت و خوشبختی ابدی خواهد بود؟(۴) در روز عاشورا یاران امام حسین(ع) برای حفاظت از پشت خیمه‌ها خندقی آماده و در داخل آن آتش روشن کرده بودند. وقتی که شمر بن ذی‌الجوشن آن هیزم‌ها و نی‌های شعله‌ور را دید، بین او و امام حسین(ع) سخنانی رد و بدل شد. مسلم بن عوسجه به امام حسین(ع) گفت : 📋《دَعْنِي حَتَّى أَرْمِيَهُ فَإِنَّهُ اَلْفَاسِقُ مِنْ عُظَمَاءِ اَلْجَبَّارِينَ وَ قَدْ أَمْكَنَ اَللَّهُ مِنْهُ》 ♦️اجازه بدهید که او را بزنم، زيرا كه او مردى فاسق و از دشمنان خدا و ستمكاران بزرگ است و اكنون خداوند كشتن او را براى ما آسان ساخته‌ است! امام(ع) اجازه نداد و فرمود : 📋《لاَ تَرْمِهِ فَإِنِّي أَكْرَهُ أَنْ أَبْدَأَهُمْ بِالْقِتَالِ》 ♦️او را نزن! من دوست ندارم آغازگر جنگ باشم.(۵) در روز عاشورا، مسلم بن عوسجه بعد از کسب تکلیف از امام حسین(ع) عازم میدان نبرد شد. مسلم بن عوسجه در روز عاشورا این چنین رجز خواند : 📋《إنْ تَسْألُوا عَنِّی فَإِنِّی ذُو لَبَدِِ وَ اِنَّ بَیتِی فِی ذَرِی بَنِی اَسَدِِ فَمَنْ بَغَانِی حَائِدٌ عَنِ الرَّشَدِ وَ کافرٌ بِدینِ جَبَّارٍ صَمَدِِ》 ♦️اگر درباره من بپرسید، همانا من دارای شجاعت شیرم و نسبم از قبیله بنی اسد است. کسی که بر من ستم روا دارد، از حق، منحرف و به خدای بی‌نیاز، کفر ورزیده است.(۶) 👇

ابن طاووس می نویسد : 📋《ثُمَّ خَرَجَ مُسْلِمٌ بْنُ عَوْسَجَةَ فَبالَغَ في قِتالِ الاَْعْداءِ، وَصَبَرَ عَلي اءَهْوالِ الْبَلاءِ، حَتّي سَقَطَ إِلَي الاَْرْضِ وَبِهِ رَمَقٌ، فَمَشي إِلَيْهِ الْحُسَيْنُ(ع) وَمَعَهُ حَبيبٌ بْنُ مُظاهِرٍ!》 ♦️سپس مُسْلم بن عَوْسجه قدم به ميدان نبرد نهاد و مهیای جنگ با دشمنان شد و بر اهوال و خطرات جنگ صبوری نمود. تا اینکه بر زمین افتاد، در حالی که هنوز رمقی در بدن داشت، امام حسین(ع) به سوی مسلم حرکت کرد، و حبیب بن مظاهر نیز همراه امام(ع) بود. امام حسین(ع) به او فرمود : 📋《رَحِمَكَ اللّهُ يا مُسْلِمُ》 ♦️خدا تو را رحمت كند ای مسلم! آنگاه امام حسين(ع) اين آيه را تلاوت فرمود : 📋《فَمِنْهُمْ مَنْ قَضي نَحْبَهُ وَمِنْهُمُ مَنْ يَنْتَظِرُ وَما بَدَّلُوا تَبْديلاً》 ♦️كساني از مردمان هستند كه مدت زندگاني را به سر بردند و در راه خدا شهادت را اختيار نمودند و بعضي ديگر در انتظارند و نعمتهاي الهي را تبديل نكردند. حبيب بن مظاهر نزديك مسلم بن عوسجه آمد و گفت : 📋《عَزَّ عَلَيَّ مَصْرَعُكَ يا مُسْلِمُ! اءَبْشِرْ بِالْجَنَّةِ》 ♦️ای مُسْلم! بر من دشوار است تو را به اين حال بر روي زمين ببينم. بهشت بر تو بشارت باد. مسلم بن عوسجه در جواب او با صدای ضعيف گفت : 📋《بَشَّرَكَ اللّهُ بِخَيْرٍ!》 ♦️خداوند تو را به خیر بشارت دهد. حبیب گفت : 📋《لَوْلا اءَنَّني اءَعْلَمُ اءَنّي فِي الاَْثَرِ لاََحْبَبْتُ اءَنْ تُوصِيَ إِلَيَّ بِكُلِّ ما اءَهَمَّكَ》 ♦️اگر نه اين بود كه به يقين مي دانم من نيز به زودي به تو ملحق مي شوم، البته دوست داشتم كه وصيت خود را به من نمايي و آنچه كه در نظرت مهم است وصيّت كنی. مسلم گفت : 📋《فَإِنّي اءُوصيكَ بِهذا وَاءَشارَ بِيَدِهِ إِلَي الْحُسَيْنِ(ع) فَقاتِلْ دُونَهُ حَتّي تَمُوتَ》 ♦️وصيّت من به تو، خدمت به اين بزرگوار است - و اشاره به سوي امام حسین(ع) نمود - كه در حضورش جهاد كن تا كشته شوی. حبيب بن مظاهر گفت : 📋《لاََنْعُمَنَّكَ عَيْنَاً ثُمَّ ماتَ رِضْوانُ اللّهِ عَلَيْهِ》 ♦️دل خوش باش كه به واسطه انجام این كار، چشمت را روشن خواهم نمود. در این لحظه روح پاك مسلم بن عوسجه از دنیا رفت.(۷) مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین(ع) بود که در حمله اول به شهادت رسید. در زیارت ناحیه غیر معروفه چنین بر او سلام داده شده است: 📋《اَلسَّلَامُ عَلَی مُسْلِمِ بْنِ عَوْسَجَةَ الْأَسَدِی》(۸) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : چقدر نام تو زیباست اباعبدالله  چشم تو خالق دنیاست اباعبدالله  زائر کرببلا حق شفاعت دارد  قطره در کوی تو دریاست اباعبدالله  دستگیری ز گدا گردن هر ارباب است  کار ما دست تو آقاست اباعبدالله  مستجاب است دعا گوشه ی شش گوشه ی تو  حرمت عرش معلی ست اباعبدالله  هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت  او نظر کرده ی زهراست اباعبدالله  بارها گفت اگر من ز حسینم، دیدم  جلوه اش اکبر لیلاست اباعبدالله  چشم ما روز قیامت به پر قنداقه ست  پسرت مالک فرداست اباعبدالله  روزی گریه ی ما دست رباب افتاده  روضه خوان در دل صحراست اباعبدالله  باب بین الحرمین از حرم عباس است  همه جا سفره ی سقاست اباعبدالله  ما که باشیم که سنگ تو به سینه بزنیم  سینه زن زینب کبری ست اباعبدالله  مادرت گفت "بنیَّ" دل ما ریخت به هم  بردن نام تو غوغاست اباعبدالله  مادرت گوشه ی گودال تماشا می کرد  بر سر نعش تو دعواست اباعبدالله  👤قاسم نعمتی  📚منابع : ۱)الکامل فی التاریخ ابن اثیر، ج۴، ص۳۰ ۲)مکاتیب الائمه میانجی، ج۳، ص۱۴۵ ۳)تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۵ ۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۱ ۵)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۱ ۶)ابصارالعین سماوی، ص۱۳۹ ۷)اللهوف ابن طاووس، ص۶۴ ۸)بحارالانوار مجلسی، ج۹۸، ص۲۷۱ #اسنادالمصائب .

📻 بشنوید | #سخنرانی سیره #امام_حسین علیه السلام جلسه #سوم 🎤 #دکتر_سعید_طاوسی 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۰۲/۰۵/۲۹ ✅ #مجمع_حضرت_یاس_کبود پیامبر فرمود ؛ لعن من به مومن نمیرسد(بنی امیه قاطبه ) حسنین در فتوحات خلیفه اول و دوم شرکت نکردند، چون معتقد بودن ؛ کسی را با شمشیر نباید مسلمان کرد. صلح امام حسن ،بعد از ترور ایشان و خوف از شهادت خواص شیعه و از بین رفتن شیعیان، منجر به صلح شد. در منابع شیعه و سنی هست که امام حسین از امام حسن متابعت میکرد. امام حسن هم از صلح کردن، کراهت داشت، ولی مجبور به صلح شد. قال رسول الله صلى الله علیه و آله: الحَسنُ والحُسینُ اِمامان قاما او قعدا؛ رسول خدا (ص) فرمود:حسن(ع) و حسین(ع) در همه احوال امام و پیشوایند؛ چه بایستند و چه بنشینند. 📚. بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۹۱. بررسی شبهه ی اختلاف بین امام حسن و امام حسین ، که ساخته ی داستان پردازانِ مخالفِ مذهب حقه تشیع است.

📋 درنگی در منطق قرآن کریم؛ فصل دوم - قسمت چهارم 📆 جمعه ششم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

🔊 #فایل_صوتی کامل 📋 جلسه اول فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 سه شنبه هفدهم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی میخواهیم ببینیم نگاه ما به امام حسین چگونه است؟ لذا با تضارب آرا اهداف امام حسین بررسی شده... برخی گفتن امام فقط دنبال حکومت بود ! اما نفهمیدن کسی که دنبال حکومت باشد ، زن و بچه با خودش نمی بره... اگه از یزید می ترسید، تقیه میکرد و بیعتِ ظاهری میکرد... اگه میخواست فرار کنه، توی مکه می موند... اگه میخواست فرار کنه، دیگه سخنرانی و روشنگری نمیکرد... اما امام دنبال نجات انسان بود، چون در نگاه امام، یک فرد، معادلِ یک عالَم است... ، جا داره بگیم امام حسین اومد کربلا، تا حر رو نجات بده... تا دست زهیر رو بگیره. لذا باید حادثه ی کربلا را بررسی کرد تا به اهداف تبلیغی (مثل اینکه امام حسین به مردم تفهیم میکرد که اگه با فکر خودتون برید، راه رو اشتباه میروید چون پیامبر برای هدایت، قرآن و اهلبیت رو معرفی کرده بود ،یعنی ما اهلبیت چراغ هدایتیم)و ... و در نهایت تشکیل حکومت امام و سرنگونی یزید که حاصل شهادت تمام بود، رسید. لذا ویژگی های کربلا مقفول مانده.. مثلا بعد از شهادت امام حسن، امام حسین با معاویه بیعت نکرد.. اما غالب جهان اسلام با او و بعد با یزید بیعت کردند. درحالیکه سیاست ورزی جامعه مخصوص خواص از اولیا است که دین شناس باشند، نه کسی مثل یزید. ......... آب خواستن با غذا خواستن فرق میکنه غذا خواستن اظهار فقر است ولی آب خواستن، آنهم برای طفل شیرخواره، فتوت است. ایتینی ولدی الصغیر حتی اودع یا زَیْنَبَ نَاوِلِینِی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ

🔊 #فایل_صوتی کامل 📋 عظمت امام سجّاد علیه السلام 🎙 حامد کاشانی 📆 شنبه ۲۱ مردادماه ۱۴۰۲ (روز شهادت امام سجّاد علیه السلام) 🔸 بضعة الرسول سلام الله عليها #حامد_کاشانی

📋 درنگی در منطق قرآن کریم؛ فصل دوم - قسمت پنجم 📆 شنبه هفتم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

📋 درنگی در منطق قرآن کریم؛ فصل دوم - قسمت ششم (قسمت آخر) 📆 یکشنبه هشتم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

📋 جلسه دوم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 چهارشنبه هجدهم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

▪️ جایگاه زن در مکتب اهل بیت علیهم السلام #حامد_کاشانی

📋 جلسه سوم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 پنجشنبه نوزدهم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

📋 جلسه چهارم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 جمعه بیستم مردادماه ۱۴۰۲ همه به نوعی با امام حسین ارتباط پیدا میکنند.بعضی با اخلاص از حسین دم میزنند ومتابعت میکنند و برخی برای استفاده از نام امام، خود را حسینی می نامند. نقدی بر تفکرات و برخی خدمات دکتر شریعتی ........... چه شبهایی که نان دادم به سائل ها و بشنیدم که میگفتند یارب از علی بستان دادِ ما