.
🟢حمایت از امام زمان
اسرای کربلا و در رأس همه حضرت زینب(ع) یکی از مهم ترین کار شان حمایت از امام زمان بود.
امامی که در کربلا بیمار بود و در مسیر بارها جان مقدسش را خطرات مختلفی تهدید میکرد و سایر اسرا وظیفه شان را حمایت از جان امام می دانستند.
روز یازدهم محرم امام سجاد (ع) کنار گودال قتلگاه سوار بر شتر بود و به بدن پاره پاره پدر نگاه میکرد. حضرت زینب (ع)ا دید الان است که روح از بدن مبارک آن حضرت خارج شود، نزد فرزند برادر آمد و صدا زد:«مالی اراک تجود بنفسک یا بقیة جدی و ابی و اخوتی» ای یادگار جد و پدر و برادرم چه شده چرا خودت را هلاک می‌کنی؟
سپس حضرت را تسلیت داد و حدیث ام ایمن را برای امام سجاد (ع) خواند. در بخشی از این حدیث حضرت زینب به امام سجاد (ع) عرض کرد: پسر برادر! از جدّ ما چنین روایت شده است که حسین (ع) همین جا که اکنون جسد او را می‌بینی، بدون این که کفنی داشته باشد دفن می‌شود و همین جا، قبر حسین (ع)، زیارتگاه خواهد شد.
شیخ جعفر شوشتری می‌نویسد:
«ولما قتل الحسین علیه السلام کانت زینب هی التی تسلی الامام زین العابدین علیه السلام لانه کان مریضا و هذه مرتبه عظیم لزینب». وقتی امام حسین (ع) به شهادت رسید، زینب به امام سجاد (ع)تسلی می‌داد چرا که امام سجاد (ع) مریض بود و این مقام بزرگی برای زینب سلام الله علیها است.
➖حضرت زینب در مجلس ابن زیاد از امام سجاد حمایت و پشتیبانی کرد. وقتی در مجلس ابن زیاد وی دستور قتل امام سجاد علیه السلام را صادر کرد، «زینب برادرزاده اش را در آغوش گرفت و گفت: ای ابن زیاد، آنچه کردی بس است آیا از خون ما سیراب نشدی و آیا کسی از ما باقی گذاشتی؟... من تو را به خدا سوگند می‌دهم اگر بخواهی او را بکشی، مرا هم با او بکش.
✅شکر الهی در سخت ترین شرایط
در مکتب عاشورا حمد و شکر الهی در سخت ترین شرایط و اوج مصیبت جایگاه بارزی دارد چنانچه در سجده شکر زیارت عاشورا میخوانیم؛
«الحمدلله الذی حمد الشاکرین لک علی مصابهم الحمدلله علی عظیم رزیتی»
اسرای کربلا ، به عنوان پیشروان این مکتب حمد و شکر را در سخت ترین شرایط اظهار کرده اند؛
➖فاطمه صغرى دختر امام حسین(ع) پس از آنكه از كربلا وارد كوفه شد اين خطبه را در برابر اجتماع مردم خواند:
«الحمد للَّه عدد الرّمل و الحصى وزنة العرش الى الثّرى احمده و اؤمن به و اتوكّل عليه و اشهد ان لا اله الّا اللَّه وحده لا شريك له، و انّ محمّدا عبده و رسوله، و انّ ذرّيته ذبحوا بشطّ الفرات بغير ذحل و لا تراث» حمد و سپاس مى‌گذارم خداوند را به عدد شن‌ها و ريگها و هموزن جهان از عرش تا خاك، او را ستايش كنم و به او ايمان آورده‌ام، و بر او توكّل مى‌كنم. و گواهى مى‌دهم كه معبودى جز خداى يكتا و بى‌همتا نيست، و شريك ندارد، و اين كه محمّد (ص)بنده و رسول خدا است، و ذريّه و فرزندان او را در كنار فرات سر بريدند، با آنكه كسى را نكشته بودند تا طلب قصاص كنند.
➖حضرت زینب (ع) در شام و در پاسخ به یزید فرمود«الحمدلله الذی اکرمنا بمحمد (ص) و سلم و طهرنا تطهیرا، لا کما تقول انت، انما یفتضح الفاسق و یکذب الفاجر» سپاس پروردگاری را که با پیامبر خاتم (ص) اکراممان نمود و ما را پاکیزه و طاهر گردانید; آن چنان که تو می گویی نیست . همانا این فاسق است که رسوا می گردد و انسان فاجر است که دروغش آشکار می شود .»
🟢انجام عبادت
یکی دیگر از جلوه های جلال ، معنویت و نورانیت اسرای کربلاست توجه به تکالیف عبادی در اسارت است .
تا جایی که حضرت زینب نماز شبش ترک نمی شد.
حتی در شب یازدهم محرم نماز شب را خواند. امام سجاد (ع) فرموده اند: «رأیتها تلک اللیلة تصلی من جلوس.»
دیدم آن شب نشسته نماز می خواند. و نیز می فرماید: «ان عمتی زینب مع تلک المصائب و المحن النازلة بها فی طریقنا الی الشام ما ترکت نوافلها اللیلیة.»
عمه ام زینب با آن آزارها و اندوه ها که در راه ما به او رسید، در راه شام نافله های شب را ترک نکرد. و نیز می فرماید: «ان عمتی زینب کانت تؤدی صلواتهامن قیام الفرائض و النوافل عند سیرالقوم بنا من الکوفه الی الشام و فی بعض المنازل کانت تصلی من جلوس فسألتها عن سبب ذلک، فقالت.»
«اُصَلّی من جلوس لشدة الجوع و الضعف منذ ثلاث لیال، لانها کانت تقسم ما یصیبها من الطعام علی الاطفال لان القوم کانوا یدفعون لکل واحد منا رغیفا واحدا من الخبز فی الیوم و اللیلة.»
عمه ام زینب هنگامی که لشکر، ما را از کوفه به شام می برد، نمازهای واجب و مستحب خود را ایستاده به جا می آورد و در برخی منازل نشسته نماز می خواند، سبب و علت آن را از او پرسیدم، گفت: نشسته نماز می خوانم چون سه شب است بسیار گرسنه بوده و ضعف و سستی مرا در بر گرفته؛ برای اینکه آنچه از طعام و خوراک به او می رسید، میان کودکان قسمت می نمود. چون لشکر به هر یک از ما در روز و شب یک گرده نان می داد.(۱)
👇
🟢تبیین و افشاگری
مهم ترین اقدام اسرای کربلا مراقبت از نهضت مقدس حسینی و حفظ آن از تحریف و دروغ پردازی های دشمن است .
تبیین و روشنگری توسط اسرای کربلا در کوفه،شام و در طول مسیر به شکل های مختلف انجام شده است که مواردی را ذکر میکنیم؛
🔹خطبه حضرت زینب در کوفه
حضرت زینب در کوفه با قدرت الهی که داشت با گفتن کلمه «اسکتوا» نه تنها اهل کوفه بلکه حیوانات را ساکت کرد تا جایی که صدای زنگوله شتران نیز شنیده نشد .
آنگاه سخنرانی مهم و علی وار ایراد فرمود ؛ اهل کوفه را اهل مکر و خیانت نامید و سخنان را فصیح و بلیغ ادا فرمود تا اینکه گفت:«فَتَعْساً تَعْساً، وَ نُكْساً نُكْساً، لَقَدْ خابَ السَّعْيُ، وَ تَبَّتِ الاَْيْدِي، وَ خَسِرَتِ الصَّفْقَةُ، وَ بُؤْتُمْ بِغَضَب مِنَ اللهِ، وَ ضُرِبَتْ عَلَيْكُمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ.
أَتَدْرُونَ وَيْلَكُمْ أَيَّ كَبِد لُِمحَمَّد(ص) فَرَثْتُمْ؟ وَ أَيَّ عَهْد نَكَثْتُمْ؟ وَ أيَّ كَرِيمَة لَهُ أَبْرَزْتُمْ؟ وَ أَيَّ حُرْمَة لَهُ هَتَكْتُمْ؟ وَ أَيَّ دَم لَهُ سَفَكْتُمْ؟ لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً إِدّاً، تَكادُ السَّمواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ، وَ تَنْشَقُّ الاَْرْضُ، وَتَخِرُّ الْجِبالُ هَدّاً».
نابود شويد نابود! واژگون شوید واژگون! تلاشهايتان تباه، دستهايتان بريده و كالايتان گرفتار خسارت باد؛ شما به خشم خدا گرفتار گشته و خوارى و بيچارگى بر شما حتمى شد!
واى بر شما! آيا مى دانيد چه جگرى را از محمد(ص) شكافتيد؟ و چه پيمانى را گسستيد؟ و چه حرمسراى ارزشمندى از رسول خدا(ص) را آشكار كرديد و چه حرمتى را از او هتك كرديد؟ و چه خونى را از او بر زمين ريختيد؟ به راستى كار زشت و وحشتناكى انجام داده ايد، كه نزديك است بخاطر اين كار، آسمانها از هم متلاشى گردد و زمين شكافته شود و كوهها به شدت فرو ريزد!
🔹خطبه ام کلثوم در کوفه
از كسانى كه در كوفه براى مردم خطبه خواند جناب امّ كلثوم دختر اميرمؤمنان(ع) بود.
آن حضرت در حالى كه صدايش به گريه بلند بود، اين خطبه را ايراد كرد:
«يا أَهْلَ الْكُوفَةِ، سُوءاً لَكُمْ! ما لَكُمْ خَذَلْتُمْ حُسَيْناً وَ قَتَلْتُمُوهُ، وَ انْتَهَبْتُمْ أَمْوالَهُ وَ وَرِثْتُمُوهُ، وَ سَبَيْتُمْ نِساءَهُ وَ نَكَبْتُمُوهُ؟! فَتَبّاً لَكُمْ وَ سُحْقاً!
وَيْلَكُمْ، أَتَدْرُونَ أَيَّ دَواه دَهَتْكُمْ؟ وَ أَيَّ وِزْر عَلى ظُهُورِكُمْ حَمَلْتُمْ؟ وَ أَيَّ دِماء سَفَكْتُمُوها؟ وَ أَيَّ كَريمَة اهْتَضَمْتُموها؟ وَ أَيَّ صِبْيَة سَلَبْتُمُوها؟ وَ أَيَّ أَمْوال نَهَبْتُمُوها؟ قَتَلْتُمْ خَيْرَ رِجالات بَعْدَ النَّبِيِّ، وَ نُزِعَتِ الرَّحْمَةُ مِنْ قُلُوبِكُمْ، أَلا إِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْغالِبُونَ، وَ حِزْبَ الشَّيْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ».
اى كوفيان! بدبختى و بيچارگى نصيب شما باد! چرا حسين(ع) را تنها گذاشتيد و او را كشتيد؛ اموالش را غارت كرده و آن را در اختيار گرفتيد؛ و زنان حرمش را به اسارت درآورديد و مورد شكنجه و آزار قرار داديد؟! نابود گرديد و به عذاب خدا گرفتار شويد!
واى بر شما! آيا مى دانيد چه حادثه ناگوارى را مرتكب شديد؟ و چه بار گناهى را بر دوش گرفتيد؟ و چه خونهايى را بر زمين ريختيد؟ و چه بزرگانى را مورد ستم قرار داديد؟ و چه كودكانى را غارت كرديد؟ و چه اموالى را به يغما برديد؟ شما بهترين مردان ـ بعد از وجود مبارك پيامبر را به شهادت رسانديد؛ عاطفه و مهربانى از دل هاى شما ريشه كن شد. ولى آگاه باشيد كه حزب خدا پيروز است و حزب شيطان زيانكارند.(۲)
🔹اقدامی دیگر از ام کلثوم
اهل کوفه به اطفال و کودکان اهل بيت ترحم مي کردند. ام کلثوم ناراحت شد و فرمود: اي اهل کوفه! تصدق بر ما اهل بيت رسالت حرام است. و آنها را از دست و دهان بچه ها مي گرفت و بر زمين مي انداخت.
این اقدام در نوع خود بیان جایگاه اهل بیت است که آن فرزند پیامبر به خوبی آن را انجام دادند.
آيت الله خوئي (ره) در اين باره مي نويسند: دليلي بر حرمت مطلق صدقات بر هاشميان نيست و همانا صدقه خاصه که زکات مال و بدن است برآنها حرام است و بعيد نيست که حرمت صدقه بر آنها حاکي از اين باشد که صدقاتي که مردم براي دفع بلاء و رد قضاء مي دهند نيز بر اهل بيت و هاشميان حرام باشد. همانا در اين نوع صدقه يک ذلت هست که با ذريه طاهره سازگاري ندارد و اينکه ام کلثوم در کوفه طعام را از اطفال مي گرفت و به سوي مردم مي انداخت و مي گفت: واي بر شما اي اهل کوفه همانا صدقه بر ما حرام است. از اين قبيل بوده است.(۳)
👇
🔹سخنان حضرت زینب و امام سجاد در مجلس ابن زیاد
➖ حضرت زینب(ع) در مقابل زخم زبان ها و اهانت های ابن زیاد، چنان شجاعانه و شکوهمندانه حرف زد که آن ملعون قصد کشتن را کرد اما افرادی از اطرافیان او را از این اقدام منع کردند.
در همان سخنان بود که جمله تاریخی «ما رایت الا جمیلا» را بر زبان جاری فرمود .
➖ابن زیاد رو به امام زین‌العابدین (ع) کرد و پرسید: نامت چیست؟ گفت: علی بن حسین. گفت: مگر خدا علی بن حسین را نکشت؟ امام سجاد (عل) سکوت کرد. ابن زیاد گفت: چه شده است؟ چرا سخن نمی‌گویی؟ حضرت فرمود: برادری بزرگتر از خود به نام علی داشتم که مردم او را کشتند.
ابن زیاد گفت: خدا او را کشت.
ابن زیاد با این سخنان، اندیشه جبرگرایی را، که اندیشه رایج و حاکم در سلسله اموی بود، القا کرد تا هم خود را تطهیر کند، و هم جنایاتش را به خواست خدا نسبت دهد و به آن مشروعیت بخشد.
امام ساکت شد. ابن زیاد گفت: چرا سخن نمی‌گویی؟ امام فرمود: «اللَّهُ یَتَوَفَّی الْاَنْفُسَ حِینَ مَوْتِهَا؛ خدا جان انسان‌ها را هنگام مرگشان می‌گیرد.» «وَمَا کَانَ لِنَفْسٍ اَنْ تَمُوتَ اِلَّا بِاِذْنِ اللَّهِ؛ و هیچ کس جز به اذن خدا نمی‌میرد.»
ابن زیاد خشمگین شد و گفت: تو جرئت پاسخ دادن مرا داری و می‌توانی سخن مرا رد کنی؟ او را ببرید و گردنش را بزنید. عمه‌اش زینب به او در آویخت و گفت: «ای ابن زیاد، از ما دست بردار. مگر از خون‌های ما سیر نشده‌ای؟ مگر کسی از ما باقی گذاشته‌ای؟» آنگاه زینب دست در گردن امام انداخت و خطاب و به ابن زیاد گفت: «تو را به خدا، اگر ایمان داری، اگر او را می‌کشی، مرا هم با او بکش».
و اینگونه حضرت زینب با حمایت از امام سجاد(ع) جان مقدس او را حفظ کرد.
🔹روشنگری افراد
در مواردی اسرای کربلا به صورت چهره به چهره برخی افراد غافل را آگاهی داده اند به عنوان نمونه وقتی حرم پیامبر خدا(ص) را از دروازه ای که «تَوما» نامیده می شد، وارد شهر دمشق کردند، پیرمردی جلو آمد و به آنان نزدیک شد و گفت: ستایش ویژه خدایی است که شما را کُشت و هلاکتان ساخت و مردان را از آزار شما آسوده کرد و شما را در اختیار امیرمؤمنان نهاد!
امام زین العابدین(ع) به او فرمود: «ای پیرمرد! آیا قرآن خوانده ای؟»، گفت: آری، آن را خوانده ام، فرمود: «پس این آیه را می دانی قُلْ لاَ أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ اَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»بگو: بر آن (رسالت)، اجری از شما نمی طلبم، جز مهروَرزی با نزدیکانم»، پیرمرد گفت: آن را خوانده ام.
امام سجاد(ع) فرمود: «فَنَحْنُ الْقُرْبی یا شَیخُ»؛ ای پیرمرد! قربی ما هستیم. ، آیا در سوره بنی اسرائیل خوانده ای: «و حقّ نزدیکان را به آن ها بده»؟»، پیرمرد گفت: آن را خوانده ام.
حضرت زین العابدین(ع) فرمود: «آیا آیه وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَیء فَأَنَّ للهِِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی «ای پیرمرد! آن نزدیکان، ما هستیم، آیا این آیه را خوانده ای «و بدانید که یکْ پنجمِ آنچه به دست می آورید، برای خداوند و پیامبر و نزدیکان است»؟».
پیرمرد گفت: آن را خوانده ام، امام(ع) فرمود: ای پیرمرد! آن نزدیکان، ما هستیم، آیا این آیه را خوانده ای: إِنَّمَا یریدُ اللهَ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکمْ تَطْهیراً»
پیرمرد گفت: آن را خوانده ام.
فرمود: «ما آن اهل بیتیم و خداوند، آیه طهارت را مخصوص ما کرده است»، پیرمرد، لحظه ای خاموش و از گفته خویش پشیمان شد، سپس سرش را به سوی آسمان، بالا برد و گفت: خدایا! من از آنچه گفتم و از دشمنی با این اهل بیت، توبه می کنم، خدایا! من از دشمن محمّد و خاندان محمّد ـ جن باشد یا انسان ـ به درگاه تو بیزاری می جویم.
سپس گفت: آیا می توانم توبه کنم؟ حضرت زین العابدین(ع) به او فرمود: «آری، اگر به سوی خدا باز گردی، خدا هم به سوی تو باز می گردد و تو با ما خواهی بود»، پیرمرد گفت: من توبه کارم!
ماجرای پیرمرد به گوش یزید بن معاویه رسید و او فرمان داد پیرمرد را بکُشند.
👇
🟢 اقدامات در شام
🔹 خطبه حضرت زینب
حضرت زینب وقتی در کاخ یزید با بی ادبی یزید به سر مقدس امام حسین(ع) مواجه بود که این حرکت آن ملعون اشک و ناله خانواده پیامبر را باعث شده بود او را مخاطب قرار داد؛
«وَ لَئِنْ جَرَّتْ عَلَيَّ الدَّوَاهِي مُخَاطَبَتَكَ إِنِّي لَأَسْتَصْغِرُ قَدْرَكَ وَ أَسْتَعْظِمُ تَقْرِيعَكَ وَ أَسْتَكْثِرُ تَوْبِيخَكَ لَكِنَّ الْعُيُونَ عبْرَى وَ الصُّدُورَ حَرَّى»
و اگر مصایب روزگار مرا بر آن داشت که با تو مخاطبه و تکلم کنم ولی بدان قدر تو را کم می کنم و سرزنش تو را عظیم و توبیخ تو را بسیار می شمارم، این جزع و بی تابی که می بینی نه از ترس قدرت و هیبت توست، لکن چشمها گریان و سینه ها سوزان است.
و در ادامه فرمود:
فَكِدْ كَيْدَكَ وَ اسْعَ سَعْيَكَ وَ نَاصِبْ جُهْدَكَ فَوَ اللَّهِ لَا تَمْحُو ذِكْرَنَا وَ لَا تُمِيتُ وَحْيَنَا وَ لَا تُدْرِكُ أَمَدَنَا وَ لَا تَرْحَضُ عَنْكَ عَارَهَا وَ هَلْ رَأْيُكَ إِلَّا فَنَدٌ وَ أَيَّامُكَ إِلَّا عَدَدٌ وَ جَمْعُكَ إِلَّا بَدَدٌ يَوْمَ يُنَادِي الْمُنَادِي أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
ای یزید! هر کید و مکر که داری بکن، هر کوشش که خواهی بنمای، هر جهد که داری به کار گیر، به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را محو کنی، وحی ما را نتوانی از بین ببری، به نهایت ما نتوانی رسید، هرگز ننگ این ستم را از خود نتوانی زدود، رای توست و روزهای قدرت تو اندک و جمعیت تو رو به پراکندگی است، در روزی که منادی حق ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد.
🔹 خطبه امام سجاد(ع)
امام سجاد(ع) در مسجد شام خطبه تاریخی ایراد فرمود که با این عبارات شروع می شود:
««أيُّهَا النّاسُ، اُعطينا سِتّاً، وفُضِّلنا بِسَبعٍ: اُعطينَا العِلمَ، وَالحِلمَ، وَالسَّماحَةَ، وَالفَصاحَةَ، وَالشَّجاعَةَ، وَالمَحَبَّةَ في قُلوبِ المُؤمِنينَ. وفُضِّلنا بِأَنَّ مِنَّا النَّبِيَّ المُختارَ مُحَمَّداً صلى اللَّه عليه وآله، ومِنَّا الصِّدّيقُ، ومِنَّا الطَّيّارُ، ومِنَّا أسَدُاللَّهِ وأسَدُ الرَّسولِ، ومِنّا سَيِّدَةُ نِساءِ العالَمينَ فاطِمَةُ البَتولُ، ومِنّا سِبطا هذِهِ الاُمَّةِ، وسَيِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ»
ای مردم شش چیز به ما عطا شده است و به هفت چیز بر دیگران فضیلت یافته‌ایم. دانش، بردباری، بخشندگی، فصاحت، شجاعت و محبت در دل‌های مؤمنان، شش فضیلتی است که به ما عطا شده است؛ و اما هفت چیز که خداوند ما را بدان بر دیگر مخلوقات جهان برتری داد از این قرار است: رسول خدا (ص) -محمد (ص)- از ماست. صدیق و راستگوی این امت (علی (ع)) از ماست. جعفر طیار از ماست. (حمزه) شیر خدا و رسول (ص) از ماست. سرور زنان عالم، بتول (س)، از ماست. دو سبط این امت و دو سرور جوانان بهشت، از ما هستند.
امام سجاد (ع) در ادامه خطبه، ابتدا اشاره ای به مقام معراج جد بزرگوارشان حضرت محمد(ص) داشتند سپس به بیان فضایل امام علی(ع) پرداختند. و در آخر مظلومیت پدر بزرگوارشان را بیان کردند که گریه اهل مجلس را به دنبال داشت.
👈در نتیجه رفتار و گفتار روشنگرانه اسرای مظلوم واقعه کربلا به ویژه خطبه های امام سجاد و حضرت زینب یزید ناچار شد اسرا را با تکریم و احترام آزاد سازد.
🔹سه خواسته از یزید
روایت شده که یزید در یکی از جلسات به امام (ع) وعده داده بود که سه خواسته امام (ع) را برآورده سازد.
از این رو وقتی یزید تصمیم گرفت اهل بیت (ع) پیامبر (ص) را به مدینه باز گرداند بنابر وعده‌ای که یزید به حضرت (ع) داده بود که تا سه خواسته ایشان را برآورده سازد، امام (ع) از یزید خواست تا اولا سر امام (ع) را به ایشان بازگرداند. ثانیا آن چه را که از اهل بیت (ع) گرفته شده است به آنان باز گرداند و ثالثا این که اگر آهنگ کشتن حضرت (ع) را دارد کسی را با این زنان همراه کند تا آنها را به حرم جدشان باز گرداند. یزید به امام (ع) گفت: «اما چهره پدرت را نخواهی دید و از کشتن تو چشم پوشیدم و زنان را جز تو کسی به مدینه باز نمی‌گرداند. اما اموالی که از شما گرفته شده است من چندین برابر قیمتش را به شما می‌پردازم.» امام (ع) فرمود: «ما را به مال تو نیازی نیست آن چه از ما گرفته‌اند به ما باز گردانند.»
ــــــــــــــــــــــــــــ
📎پی نوشتها
۱.عوالم العلوم ؛ ج۱۱ , ص ۹۵۴
۲.ملهوف (لهوف)، ص۱۹۸
۳.خوئي، ابوالقاسم، مصباح الفقاهة،ج۱، ص۵۲۴.
🌺 والسلام علی من اتبع الهدی 🌺
.
.
#امام_زمان
🔴 هشدار مهم به شیعیان!
⭕️ تا قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی، هرکس که گفت امام زمان ظهور کرده، مطابق با روایات صاحب ادعا دروغگو است؛
🌕 مفضل گفت: آقا! مهدی عجل‌الله فرجه، در کدام سرزمین ظهور می‌کند؟ حضرت فرمودند: «قبل از ظهورش هیچ کس او را نمی‌بیند و بعد از آن، هر چشمی او را می‌بیند. هر کس جز این به شما بگوید، او را دروغگو بدانید.»
قَالَ المُفضّلُ يَا سَيدِي فَفِي أَي بُقعَةٍ يَظهَر المَهدِي قَالَ لَا تَرَاهُ عَينٌ فِي وَقتِ ظُهُورِه إِلَّا رَأَتهُ كُلُّ عَيْنٍ فَمَنْ قَالَ لَكُمْ غَيرَ هَذَا فَكَذِّبُوهُ.
📗بحار الأنوار،ج۵۳،ص۱
بر طبق این روایت، ظهور امام زمان علیه السلام یک حقیقت پنهانی نیست که فقط عده کمی از آن آگاهی یابند و اکثریت از آن مطلع نشوند؛ بلکه یک امر جهانی، عمومی و همگانی است که به محض وقوع، همه مخلوقات از آن اطلاع می‌یابند؛ بنابراین هرگونه ادعا از سوی رسانه ها یا در جلسات مخفیانه و میان گروهی خاص و..نمی تواند به ظهور حضرت بینجامد و مسلما ادعا کننده کذاب است
ضمنا معرفی امام به جهانیان اعجازگونه است یعنی خبر ظهور ایشان از آسمان توسط حضرت جبرئیل اعلام می‌شود
.............
#معارف_مهدوی
🟢 چگونگیِ رسیدنِ صدای ملکوتی حضرت حجة بن الحسن «علیهماالسلام» به گوش مؤمنین و اصحاب خاصّ آن حضرت در روز ظهور...
در روایتی امام صادق علیه‌السلام در احوالات روز ظهور امام زمان «ارواحنا فداه» فرمودند:
حضرت حجة بن الحسن علیهماالسلام میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم] می‌ایستد و بانگی بر می‌آورد و ندا سر می‌دهد:
يَا مَعَاشِرَ نُقَبَائِي وَ أَهْلَ خَاصَّتِي وَ مَنْ ذَخَرَهُمُ اللَّهُ لِنُصْرَتِي قَبْلَ ظُهُورِي عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ ائْتُونِي طَائِعِينَ
🔻ای بزرگان جماعت و ای خواصّ من و کسانی که خداوند، آنان را پیش از ظهورم در زمین برای یاری‌ام ذخیره کرده است! به خواست و رغبت، به نزد من بیایید.
فَتَرِدُ صَيْحَتُهُ عَلَيْهِمْ وَ هُمْ عَلَى مَحَارِيبِهِمْ وَ عَلَى فُرُشِهِمْ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا
🔹بانگ او به ایشان می‌رسد، در حالی که در محراب‌ها و بسترهایشان در شرق و غرب زمین هستند.
فَيَسْمَعُونَهُ فِي صَيْحَةٍ وَاحِدَةٍ فِي أُذُنِ كُلِّ رَجُلٍ فَيَجِيئُونَ نَحْوَهَا وَ لَا يَمْضِي لَهُمْ إِلَّا كَلَمْحَةِ بَصَرٍ حَتَّى يَكُونَ كُلُّهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ.
🔻و گوش همۀ آنها صدای او را با یک بانگ می‌شنود و به سویش می‌آیند و در چشم به هم زدنی، همگی پیش رویش، میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم] حاضر می‌شوند.
فَیَأمُرُ اللّهُ عز و جل النّورَ فَیَصیرُ عَموداً مِنَ الأَرضِ إلَی السَّماءِ، فَیَستَضیءُ بِهِ کُلُّ مُؤمِنٍ عَلی وَجهِ الأَرضِ،
🔹و خداوند عزوجل به نور، فرمان می‌دهد تا ستونی از زمین تا آسمان برافرازد تا همۀ مؤمنان روی زمین، از آن نور بگیرند.
ویَدخُلُ عَلَیهِ نُورٌ مِن جَوفِ بَیتِهِ، فَتَفرَحُ نُفوسُ المُؤمِنینَ بِذلِکَ النّورِ،
🔻و نوری از دل خانه‌اش [کعبه] بر آن حضرت «سلام‌الله‌علیه» می‌تابد و جان‌های مؤمنان از آن نور شاد می‌شود.
در حالی که هنوز از ظهور قائم ما اهل بیت «علیه‌السلام» باخبر نشده‌اند. آن گاه این سیصد و سیزده تن به تعداد یاران پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در جنگ بدر، صبح گاهان پیش رویش می‌ایستند.
📚مختصر البصائر،ج۱ ص۴۱۷
📚بحارالأنوار؛ ج۵۳ ص۷
.
.
#گریز_مناجاتی
🌹 پاداش یک گواهی
🌹 حضرت یوسف علیه السلام در کاخ خود بر روی تخت پادشاهی نشسته بود. جوانی با لباسهای چرکین از کنار کاخ او گذشت. جبرئیل در حضور آن حضرت بود. نظرش به آن جوان افتاد. گفت: یوسف! این جوان را می‌شناسی؟ یوسف(ع) گفت: نه! جبرئیل گفت: این جوان همان طفلی است که پیش عزیز مصر، در گهواره به سخن درآمد و شهادت بر حقّـانیّت تو داد.
🌹 حضرت یوسف(ع) گفت:
عجب! پس او بر گردن ما حقّی دارد. با شتاب مأمورین را فرستاد، آن جوان را آوردند و دستور داد او را تمیز و پاکیزه نمودند و لباسهای پر بها و فاخر بر وی پوشاندند و برایش ماهیانه حقوقی مقرّر نموده و عطایای هنگفتی به او بخشیدند.
🌹 حضرت جبرئیل با دیدن این منظره، تبسّم کرد. یوسف(علیه السلام) گفت: مگر در حق او کم احسان کردم که تبسّم می‌کنی؟
🌹 جبرئیل گفت: تبسّم من از آن جهت بود که مخلوقی در حق تو که مخلوق هستی، بواسطه ی یک شهادت بر حق در زمان کودکی از این همه إنعام و احسان برخوردار شد. حال خداوند کریم در حق بنده ی خود که در تمام عمر، شهادت بر توحید او داده است، چقدر احسان خواهد کرد؟!
📚پندهای جاویدان، ص٢٢٠
.
.
«مَنْ أَحَبَّنَا كَانَ مِنَّا»
کسی که ما را دوست داشته باشد
از ما می‌شود؛
این را باز کنیم،
چرا؟
«مِنَّا» بودن لازمۀ تبعیت است.
یعنی وقتی ما از آنها می‌شویم،
و با آنها می‌شویم،
و به وحدت می‌رسیم
که تابع باشیم...
تبعیت را می‌طلبد،
«فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنّی»
و ما وقتی تابع می‌شویم
که آنها را به خاطرِ
خودشان خواستار باشیم
و الّا اگر به خاطر خودمان بخواهیم
آنها را به دنبال خودمان می‌آوریم
تابع نیستیم..
می‌خواهیم ولیّ به دنبالِ
خواسته‌های من بیاید!
هر جا که با من هماهنگ نشود
و در راهِ
خواسته‌های من قدم برندارد
از او می‌بُرم...
یا در دلم؛
لااقل بر او می‌شورم
حتی اگر بر زبان نیاورم
در دلم متوقع هستم..
که چرا؟...
چرا از من رو برگرفته؟
چرا برای کار‌های من
قدم برنداشته؟
محبت اگر به خاطر نیاز‌های ما،
حاجات ما باشد،
حاصلش همان است که
به دست می‌آوریم،
اگر آنها را؛
به خاطر خودشان بخواهیم
به خاطر خودشان
دوست داشته باشیم؛
این محبت
به تبعیت و تدعیت
به معیت آنها منتهی می‌شود!
وحدت با آنها را به دنبال می‌آورد.
- استادعلی‌صفایی‌حائری -✍
.
.
#نوحه مشترک وَ کاربردی
برای خواندن در همهٔ اماکِنِ مقدسهٔ امامزاده ها
علیهم السلام
عزیز مرتضیٰ و از نَسل رسولی
فرزندی از اولادِ زهرای بتولی
بر زائرانَت لطف و عطا کن
امامزاده ما را دعا کن
اُمیدِ دلها،سَیّد و مولا...
ای مرقدِ پاکَت پناهِ بی پناهان
دعای خِیرَت دلخوشیِ رو سیاهان
تابَنده از تو نورِ هدایت
امامزاده جانم فدایت
اُمیدِ دلها،سَیّد و مولا...
شد جلوه گر اَنوارِ غُفران در ضَریحَت
بستم دخیلِ اشکِ خود را بر ضَریحَت
در حرمِ تو چَشمم بِبارد
حسن به یثرب حرم ندارد
اُمیدِ دلها،سَیّد و مولا...
دارم یقین که وقتِ دفنِ تو در اینجا
کَفَن به پیکرِ تو بود،آه و واویلا
زهرا به گودال مرثیه دارد
چونکه حسینش کفن ندارد
مظلوم حسین جان...
در مرقدَت گویم به سوز و چشم گریان
یاد امام و رهبر و یاد شهیدان
امامزاده بِنما دعایی
تا که شویم ما کرببلایی
مظلوم حسین جان...
#غبارروبی #بقاع_متبرکه
#نوحه_امامزادگان
#حاج_امیر_عباسی
👇