. ✅ شرح دعای روز بیست و یکم 👇👇👇 آنچه در فراز ابتدايي دعای اين روز مورد تاکيد قرار گرفته، حرکت در مسير رضايت خداوند است. قرآن كريم در سه آيه با عبارت «اِبْتِغاءَ مَرْضاتِ اللهِ» به اين مهم اشاره كرده كه انجام اعمال بايد «براي جلب خشنودي‌هاي خداوند» صورت پذيرد. براي مثال در يکی از آيات مذکور از واقعه ليلة المبيت سخن می گويد: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتغاءَ مَرضاتِ اللهِ وَ اللهُ رؤفٌ بِالعِباد ؛ بعضي از مردم در طلب خشنودي خدا جان خود را مي‌فروشند و خدا نسبت به بندگان مهربان است.» (سوره مبارکه بقره ، آیه ۲۰۷) آنچه در اين ايثار بی بديل اميرالمؤمنين (ع) مهم بود و خدا با اين آيه ممتاز بودن اين اقدام را مطرح مي‌سازد، طلب رضايت خداست. از خداوند خواهانيم كه در بيست و يکمين روز ماه مبارک رمضان و در سالروز شهادت حضرت امير(ع) ما را به سوي اين امر مهم يعني طلب رضايتش در انجام تمام كارها و شئون مختلف زندگي راهنمايي فرمايد تا از زمره شيعيان واقعي آن حضرت محسوب شويم. در بخش بعدی دعای اين روز می گوييم بار پرودگارا! راهي براي تسلط شيطان بر من قرار نده، در اين باره نبايد فراموش كنيم كه شيطان اولين و مهمترين دشمنِ قسمت خورده ماست. وقتي خداوند دستور سجده بر آدم را صادر فرمود همه ملائكه سجده كردند ولي شيطان سجده نكرد و غرور ورزيد. قرآن در سوره مباركه «ص» اين داستان را ذكر كرده و مي‌فرمايد كه خدا از شيطان پرسيد چرا سجده نكردي؟ و او در جواب گفت: من بهتر از او هستم؛ چون او را از گل آفريده‌اي ولي مرا از آتش! در اين زمان خداوند او را اخراج كرد و فرمود لعنت من تا روز قيامت بر تو باد. شيطان از خداوند مهلت خواست و خدا تا قيامت به او مهلت داد. (سوره مبارکه ص ، آيات ۷۳ تا ۸۱) در اين هنگام شيطان به خدا مي‌گويد: «قالَ فَبِعِزَّ تِكَ لَاُغْوِيَنَّهُمْ اَجْمَعينَ اِلّا عبادكَ مِنهُم المُخْلَصين؛ گفت به عزتت سوگند كه همه شان را گمراه خواهم ساخت،‌مگر بندگان مخلصت را.» (سوره مبارکه ص ، آيات ۸۲ تا ۸۳) بدين ترتيب طبق بيان قرآن، شيطان قسم خورده است كه ما را گمراه كند مگر آنكه به حلقه بندگان خالص شده ي خدا در آييم و نجات پيدا كنيم. در خواست ديگر ما در قالب فراز بعدی دعا چنين است: خداوندا بهشت را منزل و مأواي من قرار بده. آری، اگر مي‌خواهيم بهشت، منزلگاه و استراحتگاه هميشگي ما باشد بايد ايمان و عمل صالح را سرلوحه زندگي خود قرار دهيم. قرآن كريم در اين باره می فرمايد: «وَالَذينَ امَنوا و عَمِلُوا الصالِحاتِ اولئِكَ اَصْحابُ الجَنَّةِ هُم فيها خالِدون ؛ و آنانكه ايمان آوردند و كارهاي شايسته انجام دادند پس آنان اهل بهشتند و ايشان در آنجا جاودانند.» (سوره مبارکه بقره ، آیه ۸۲) و در جاي ديگري شرط ورود به بهشت را «تقوا» عنوان می دارد: «تلكَ الجَنَةُ الَّتي نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ كانَ ‌تَقِياً ؛ اين بهشتي است كه به هركس از بندگان خويش كه پرهيزكار باشد مي‌دهيم » (سوره مبارکه مریم ، آیه ۶۳) اينکه در اين دعا از خدا خواسته‌ايم كه بهشت استراحتگاه ما باشد. متناسب با سياق اين آيه از قرآن است که می فرمايد: «اَصْحابُ الجَنَّةِ يَؤمَئِذٍ خَيْرٌ مُسْتَقَرًّا وَ اَحْسَنُ مَقيلاً ؛ اهل بهشت در آن روز، قرارگاه بهتر و استراحتگاه نيكوتري دارند.» (سوره مبارکه فرقان ، آیه ۲۴) در پايان با آيه‌اي كه در وصف بهشت است و اين استراحتگاه را بيشتر شرح مي‌دهد، بحث را خاتمه مي‌دهيم. در آيه ۱۴ سوره مباركه احقاف مي‌خوانيم: «مثل و صفت آن بهشتي كه به مردم با تقوا وعده‌اش را داده‌اند، اين است كه در آن نهرهايي از آب تازه و نهرهايي از شير هست، شيري كه طعمش تغيير نمي‌كند و نهرهايي از شراب كه براي نوشندگان لذت بخش است و نهرهايي از عسل خالص است و ايشان در بهشت از هرگونه ثمره برخوردار هستند و مغفرتي نيز از پروردگارشان دارند.» (سوره مبارکه احقاف ، آیه ۱۴) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #روزبیست_ویکم #شرح_دعای_روز_بیست_و_یکم_ماه_رمضان .