. #میلاد_امام_باقر 🔶 كار و كوشش امام باقر(ع) محمد بن منكدر مى‌گويد: «من گمان نمى‌كردم على بن الحسين عليه السلام جانشينى برتر از خود بنهد، تا آنكه پسرش محمّد بن على را ديدم و خواستم او را پند دهم ولى او مرا پند داد.» دوستانش گفتند: امام عليه‌السلام به چه چيزى تو را پند داد؟ گفت: در ساعتى بسيار گرم به بخشى از نواحى مدينه رفته بودم، حضرت امام باقر عليه السلام را ديدم كه مشغول کار بود، پيش خود گفتم مردى از مردان بزرگ قريش در اين ساعت با اين حال در طلب دنياست! سوگند مى‌خورم كه او را قاطعانه موعظه كنم. نزديك او شدم و سلام كردم، نفس زنان جواب سلامم را داد. از شدت گرما عرق از سر و رويش مى‌ريخت. به او گفتم: خدا كارت را به صلاح آورد، بزرگى از بزرگان قريش آن هم در اين ساعت در طلب دنياست، اگر مرگت از راه رسد و تو در اين حال باشى چه مى‌كنى؟ امام فرمود: «به خدا سوگند اگر مرگم برسد و در اين حال باشم بى ترديد به من رسيده در حالى كه در طاعتى از طاعات خدا هستم كه به وسيله آن ارزش وجودم را از تو و از مردم حفظ مى‌كنم. من از مرگ زمانى مى ترسم كه مرا در رسد و من بر گناهى از گناهان باشم!» گفتم: خدا رحمتت كند! خواستم تو را موعظه كنم تو مرا موعظه كردى. 📚منبع الكافی، شیخ کلینی، ج ۵، ص ۷۳ الارشاد، مفيد، ج ۲، ص ۱۶۱ وسائل الشيعه، شیخ حر عاملی، ج ۱۷، ص ۱۹ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۶، ص ۳۵۰ #امام_باقر #فضائل_امام_محمد_باقر #مداحی_عالمانه .

. ✳️ زنده شدن مرده توسط امام باقر(ع) جوانى از اهل شام در جلسه امام باقر صلوات الله عليه زياد حاضر مى شد، روزى در محفل حضرتش گفت: سوگند به خدا! من به جهت محبّت به شما در جلسه شما حاضر نمى‌شوم، بلكه فقط به خاطر فصاحت و دانش شماست كه در اين محفل حاضر مى‌شوم. امام عليه السلام تبسّمى نمود و چيزى نفرمود. چند روزى گذشت و خبرى از جوان نشد، حضرت جوياى حال آن جوان شد. شخصى گفت: او بيمار است. در اين حين شخصى وارد شد و گفت: اى فرزند رسول خدا! جوان شامى كه در مجلس شما زياد حاضر مى‌شد از دنيا رفت. او وصيّت كرده كه شما بر جنازه او نماز بخوانيد. امام باقر عليه السلام فرمود: «وقتى او را غسل داديد، بگذاريد روى سرير باشد و كفن نكنيد تا من بيايم.» آنگاه حضرتش برخاست و وضو گرفت و دو ركعت نماز خواند و دعا نمود، سپس سر به سجده گذاشته و سجده را طول داد، بعد برخاست و رداى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را بر تن كرد و نعلين بر پا نمود و به سوى او رفت. وارد خانه شد، آنگاه وارد اتاقى شد كه او را غسل مى‌دادند. او را غسل داده روى سرير گذاشته بودند، حضرت با نامش او را صدا زد و فرمود: «اى فلانى!» ناگاه آن جوان پاسخ داده و لبیک گفت و سر بلند كرد و نشست، حضرت شربت سويقى خواست و به او خورانيد. آنگاه پرسيد:« چه شده به تو؟» گفت: ترديدى ندارم كه قبض روح شدم، وقتى روح از بدنم خارج شد صداى دلنشينى را شنيدم كه تا حال نيكوتر از آن نشنيده‌ام كه گفتند: «ردّوا إليه روحه، فإنّ محمّد بن عليّ قد سألناه.» «روح او را باز گردانيد، زيرا محمّد بن على او را از ما خواسته است.» 📚منبع منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ج۲، ص۱۰۷ #امام_باقر #فضائل_امام_محمد_باقر #مداحی_عالمانه .

. 🟩 شیعه واقعی از منظر امام باقر علیه‌السلام ابواسماعیل گوید: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم فدایت شوم شیعه در محیطی که ما زندگی می‌کنیم بسیار زیاد است. امام علیه‌السلام فرمود: «آیا توانگر به فقیر توجه دارد؟ آیا نیکوکار از خطا کار در می‌گذرد؟ و آیا نسبت به یکدیگر همکاری و برادری دارند؟» عرض کردم: نه! حضرت فرمود: «آنها شیعه نیستند شیعه کسی است که این کارها را انجام دهد.» 📚منبع اصول کافی، کلینی، حق المؤمن علی اخیه، ج ۱۱ #امام_باقر #فضائل_امام_محمد_باقر #مداحی_عالمانه .

❇️ طریقه پاک شدن مومن از گناهانش در دنیا ابو الجارود گويد: امام باقر از پدرانش از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله روايت مى‌كند كه فرمود: «مؤمن هر گاه مرتكب گناه شود به فقر و تهيدستى گرفتار مى‏‌گردد و اگر اين فقر و نادارى گناهان او را پاك نكرد مبتلا به بيمارى مى‏‌شود تا گناهانش پاك گردد و اگر پاك نگرديد گرفتار ظلم سلطان و حاكم مى‏‌شود.» «اگر اين هم گناهان او را از بين نبرد هنگام مرگ و بيرون شدن جانش از بدن گرفتارى و مشقت براى او پيش مى‏‌آيد، و اين مصائب براى اين است كه وى با پاك شدن از گناهان در محضر خداوند قرار گيرد و گناهى نداشته باشد و بعد وارد بهشت گردد. امّا كافر و منافق در هنگام مرگ جانشان به آسانى بيرون مى‏‌گردد تا هنگامى كه در محضر عدل پروردگار حاضر مى‏‌شوند، حسناتى در نامه اعمال آنها نباشد تا ادعائى بنمايند، و بعد دستور مى‌رسد كه آنها را بطرف دوزخ هدايت كنيد.» رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: «هر چه ايمان بنده‌اى بيشتر گردد مصيبت و گرفتاری‌هاى او هم زياد مى‏‌گردد و زندگى بر او تنگ مى‌‏شود.» 📚منبع ايمان و كفر، علامه مجلسى،ترجمه عزيز الله عطاردى،‏ ج‏۱، ص۱۲۴ #امام_باقر #فضائل_امام_محمد_باقر #مداحی_عالمانه .

. #امام_باقر هیچ یک از اعمال شما از ما مخفی نیست ابوبصير گفت: امام به مردى از اهل افريقا گفت: «راشد چطور است؟» آن مرد پاسخ داد: خوب، سلام به شما رسانده. امام فرمودند: «خدا رحمتش كند.» عرض كرد: مگر مرد؟ فرمود: «آرى.» پرسيد: كى؟ پاسخ داد: «دو روز پس از حركت تو.» گفت: عجب نه مرضى داشت و نه مبتلا به دردى بود. فرمود: «هر كس می‌ميرد يا به مرضى دچار مى‌شود و يا علتى دارد.» من عرض كردم آن مرد كه بود؟ فرمود: «يكى از دوستان و علاقمندان به ما.» سپس فرمود: «شما خيال می‌كنيد كسى نيست متوجه شما باشد و سخن شما را بشنود؟» «بد خيالى كرده‌ايد. به خدا قسم هيچ يک از اعمال شما مخفى از ما نيست. بدانيد ما هميشه متوجه شما هستيم، سعى كنيد خود را عادت دهيد به كار خوب تا به همين امتياز شناخته شويد. من فرزندان خود و شيعيانم را به اين كار سفارش می‌كنم.» خرايج حلبى از حضرت صادق(ع)نقل كرد: مردم خدمت حضرت باقر(ع) رسيده و پرسيدند امتيازات امام چيست؟ فرمود: «بسيار بزرگ است. هر وقت خدمت امام رسيديد به او احترام كنيد او را بزرگ بداريد و ايمان داشته باشيد به آنچه می‌گويد بر او لازم است كه شما را هدايت كند.» «يكى از امتيازات او اينست كه هر كدام خدمتش برسيد از جلال و هيبتش نمی‌توانيد در چشم او خيره شويد زيرا پيامبر(ص) نيز همين طور بود امام هم مثل اوست.» پرسيد: شيعيان خود را می‌شناسد؟ فرمود: «آرى، وقتى آنها را ببيند.» عرض كردند: ما شيعه شما هستيم؟ فرمود: «آرى همه شما.» عرض كردند علامت آن چيست؟ فرمود: «می‌خواهيد اسامى خودتان و پدران و قبيله‌تان را بگويم؟» تقاضا كردند بفرمایيد. به آنها فرمود گفتند صحيح است. فرمود: «می خواهيد بگويم چه می‌خواستيد بپرسيد؟ قصد داشتيد در مورد آيه «كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ» سؤال كنيد.» «فرمود آن درخت پاک ما هستيم به هریک از شيعيان كه بخواهيم از علم خود می‌دهيم. آنگاه فرمود قانع شديد؟» عرض كردند آقا ما به كمتر از اين هم قانع بوديم. 📚منبع خرائج، قطب الدین راوندی، ص ۲۲۹ #فضائل_امام_محمد_باقر #مداحی_عالمانه .