eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
2.7هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
546 ویدیو
772 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
. ✅ شرح دعای روز دهم 👇👇👇 يكي از آموزش‌هاي قرآن به بندگان مؤمن "توكل" است. قرآن كريم مي‌فرمايد: مؤمنين بايد در امور گوناگون به خدا توكل كنند. (سوره مبارکه آل عمران، آيه۱۲۲) قرآن کريم در آيه ای‌ ديگر، ثمره اين توكل را بدين صورت بيان مي‌فرمايد: "وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَي اللهِ فَهُوَ حَسْبُه ؛ هركس بر خدا توكل و اعتماد كند، او براي وي بس است". (سوره مباركه طلاق، آيه ۳) در معناي توكل، مرحوم علامه‌ طباطبايي (ره) چنين گفته است: "معناي توكل اين است كه تأثير امور را به خداي تعالي ارجاع دهي و تنها او را مؤثر بداني". (تفسیر الميزان، ج ۱۹،، ص ۱۲۸) وی در جاي ديگري مي‌نويسد: "توكل آن است كه بنده خدا، پروردگار خود را وكيل خود مي‌گيرد تا هر تصرفي را خواست در امور او بكند". (همان، ج ۱۷، ص۵۰۷) انسان با ايمان بايد در امور گوناگون به خداوند توكل و اعتماد كند و در حقيقت خدا را وكيل خود قرار دهد و معتقد باشد كه خداوند خير او را مي‌خواهد . و همين اعتقاد موجب می شود که بگويد من كار را به خدا واگذار مي‌كنم كه وكيل من است تا هرطور خودش صلاح مي‌داند، عمل كند و من به هر چه او تدبير كند، راضي و خرسندم. اما نكته مهمی که در اينجا مطرح است و نبايد از آن غافل شد اينکه نبايد توكل هنگامي معنا پيدا مي‌كند كه ما وظيفه و عمل صحيح خويش را انجام داده باشيم و پس از آن توكل كنيم؛ نه اينكه مانند آن مردی باشيم که در زمان رسول خدا (ص) مي‌خواست با توكل به خدا شترش را عقال نکند (به جايي نبندد) اما پيامبر اكرم (ص) به او فرمود: "ابتدا شترت را ببند و سپس توكل كن". (شرح نهج‌البلاغه ابن ابي‌الحديد،‌ ج ۱۱، ص ۲۰۱) پيامبر(ص) با اين فرمايش خود به مسلمانان آموختند که کارهايشان را طبق قواعد علمي و عادي به طور درست انجام دهند و در كنار آن نيز به خدا توكل كنند، نه اينكه بنشينند و توكل نمايند. در فراز ديگر دعاي روز دهم ماه مبارک رمضان، رستگاری مسألت می شود. "فوز" را به "نجات"، "رستگاري"، و "رسيدن به خير با سلامت" معنا كرده‌اند. پس "فائز" که در متن دعا آمده است به انسانِ نجات يافته يا رستگار گفته مي‌شود. (قاموس قرآن، ج ۵، ص ۲۱۱) در قرآن راه رسيدن به فوز و رستگاري به ما نشان داده شده است: "وَ مَنْ يُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزَاً عَظيِماً ؛ هركس خدا و پيامبرش را فرمان بَرَد، قطعا به رستگاري بزرگي نايل آمده است". (سوره مباركه احزاب، آيه ۷۱) پس راه رسيدن به رستگاري، اطاعت از دستورات خداوند و رسول گرامي اسلام (ص) است كه البته اطاعت از ائمه هدي (ع) نيز همين حكم را دارد؛ همانطور که در زيارت جامعه كبيره مي‌گوييم: "مَنْ اَطاعَكُمْ فَقَدْ اَطاعَ اللهَ ؛ هركه از شما اطاعت كند، همانا از خدا اطاعت كرده است". (مفاتيح الجنان، زيارت جامعه كبيره) بی ترديد در مكتب اسلام هيچ كس چون اميرالمؤمنين علي (ع) نتوانسته دستورات خدا و رسول او را فرمان بَرَد و اطاعت كند؛ لذا هيچ كس به مانند ايشان به فوز و نجات نرسيده است؛ براي همين، هنگامي كه در سحر نوزدهم ماه مبارك رمضان شمشير أشقی الأشقياء بر فرق مباركش اصابت می کند، فرياد مي‌زند: "فُزْتُ وَ رَبِّ الكعبه ؛ قسم به خداي كعبه رستگار شدم. " (ميزان الحكمه،‌ ج ۶، ص ۶۳) در روايات نقل شده از امامان شيعه (ع) نيز راه‌هاي رسيدن به فوز و رستگاري و نجات بيان شده است: امام علي (ع) در اين باره مي‌فرمايد: "از علم فرمان بر و جهل را نافرماني كن؛ تا رستگار شوي". (غررالحكم، ح ۲۳۰۹) آن حضرت در حديث ديگري فرمود: "هركه امروزش را درست كرد و كوتاهي‌هاي ديروزش را جبران نمود، رستگار است". (همان، ح ۶۵۴۰) در ادامه دعای اين روز، از خدا می خواهيم تا ما را جزو مقربان درگاهش قرار دهد. مقام "قرب" از مقامات متعالی عرفاني است كه هركس را توان رسيدن به آن نيست؛ در دعاي كميل مي‌خوانيم: "خدايا! من به وسيله ذكر تو به تو نزديكي مي‌جويم". (مفاتيح‌الجنان، دعاي كميل) و يا در دعايي از اميرالمؤمنين علي (ع) وارد است كه: "پروردگارا! من به جود و كرم تو به تو نزديكي مي‌‌جويم". (الكافي، ج ۲، ص ۵۴۵) در زيارتنامه برخي از ائمه (ع) هم مي‌گوييم: "من به واسطه‌ ولايت شما به خداوند تقرب مي‌جويم" (المقنعه، ص ۴۶۷) در رواياتی که به دست ما رسيده، وسائل تقرب به خدا بيان شده است. خداوند متعال فرموده است: "هيچ بنده‌اي با چيزي محبوب‌تر از واجبات به من نزديك نشده است". (المحاسن، ج ۱، ص ۴۵۴) امام علي (ع) در اين باره مي‌فرمايد: "بهترين وسيله‌اي كه متوسلان با آن به خدا تقرب مي‌جويند، حج و عمره خانه خداست". (ميزان الحكمه، ح ۶۹۰۳) و در جاي ديگري فرموده است: "نزديكي بنده به خداوند با خالص كردن نيتش حاصل مي‌شود". (ميزان الحكمه، ح ۱۶۸۰۵) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
. ✅ شرح دعای روز یازدهم 👇👇👇 در قسمت اول اين دعا مضمون يکی از آيات قرآن کريم مطرح شده است. خداوند بزرگ در قرآن كريم مي‌فرمايد: "... ولِكنَّ اللهَ حَبَّبَ اليكُم الايمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلوبِكُم و كَرَّهَ اِلَيْكُمُ الكُفْرَ والْفُسوقَ والْعِصْيان؛ اما خداوند ايمان را براي شما دوست داشتني گردانيد و آن را در دل‌هاي شما بياراست و كفر و پليدكاري و سركشي را در نظرتان ناخوشايند ساخت".(سوره مباركه حجرات، آيه ۷) در دعای روز يازدهم ماه مبارک رمضان از خداوند می خواهيم که احسان را محبوب ما گرداند و فسق و گناه را در نظر ما منفور کند تا با وجود چنين حالتی همواره مشغول طاعت و عبادت حضرت حق باشيم. احسان و نيكي كردن، يكي از نشانه‌هاي ايمان است. قرآن كريم مي‌فرمايد: "اِنَّ‌اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْاِحْسانِ؛ خداوند به عدل و نيكوكاري فرمان مي‌دهد".(سوره مباركه نحل، آيه۹۰) و در جاي ديگر نيز چنين مي‌فرمايد: "وَ اَحْسِنوُا اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ ؛ و نيكي كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست مي‌دارد".(سوره مباركه بقره، آيه۱۹۵) با استجابت "حَبِّبْ اِلَيَّ فيهِ الْإحسانَ" که دعای اين روز ماست، همواره به احسان کردن عشق ورزيده و نتيجه آن را با نعمت‌هاي بي‌پايان خداوند در بهشت جاودان خواهيم چشيد. خداوند وقتي در سوره مباركه "الرحمن" به ذكر بهشت و نعمت‌هاي گوناگون آن مي‌پردازد، علت پذيرايي ويژه از بندگان صالح خود را چنين بيان مي‌فرمايد: "هَلْ جَزاءُ الْاِحْسانِ اِلَّا الاِحْسانُ ؛ آيا پاداش احسان و نيكوكاري جز احسان است؟". (سوره مباركه الرحمن، آيه ۶۰) در اين ميان اگرچه نيكي كردن به انسان‌ها ارزشمند و داراي پاداش است، اما نيكي به پدر و مادر داراي اهميت فوق‌العاده‌اي است تا آنجا كه خداوند در ۵ آيه گوناگون در قرآن كريم با عبارت "بِالْوالِدَيْنِ اِحْساناً ؛ به پدر و مادر احسان كنيد". (سوره‌هاي مباركه بقره، نساء، انعام، اسراء و احقاف) به اين مهم اشاره فرموده است. ذکر اين مطالب خالی از لطف نيست که بايد تلاش كنيم تا نيكوكاري براي ما ملكه شود و به احسان كردن عادت كنيم. در زيارت جامعه كبيره خطاب به امامان هدي (ع) مي‌گوييم: "عادَتُكُمُ الاِحْسان ؛ عادت شما نيكوكاري است". (مفاتيح‌الجنان،‌ زيارت جامعه كبيره) در روايات متعددی به بحث "احسان" اشاره شده است برای نمونه: امام علي (ع) مي‌فرمايد: "نيكوترين احسان، مواسات با برادران است" . (مستدرك الوسائل، ج ۷، ص۲۶۰) (مواسات به معني نيكوكاري، بخشندگي و احسان) رسول خدا (ص) در بخشی از دستور اخلاقی شان به مسلمانان مي‌فرمايد: "آيا خبرتان نكنم از بهترين اخلاق دنيا و آخرت؟ گذشت از كسي است كه به تو ظلم كرده و برقراري رابطه با آن كسی که با تو قطع رابطه كرده و احسان و نيكي به آنكه به تو بدي كرده است". (منيةالمريد، ص۳۲۳) اميرالمؤمنين علي (ع) نيز درباره احسان مي‌فرمايد: "ايثار و گذشت، غايت احسان است". (غررالحكم، ص۳۹۵) در قسمت بعدي دعا از خدا مي‌خواهيم كه فسق و گناه را مورد نفرت ما قرار دهد و خشم و آتش آن را بر ما حرام كند. آنچه مسلم است، اين كه اگر اين دعا مستجاب شود و گناه و كج‌روي در نظر انسان منفور باشد، بی شک از آنها دوري كرده و در نتيجه از خشم و‌ آتش خدا در امان خواهد ماند. چرا که خشم خداوند و عذاب سوزاننده براي فاسقان و عاصيان است و اگر كسي از گناه جدا شود، از خشم خدا نيز به دور خواهد ماند. رسول گرامي اسلام (ص) در ضمن حديثي، چهار علامت براي انسان خائن معرفي مي‌كند كه اولين آنها "عِصْيانُ الرَحمن يا همان نافرماني خداي مهربان" است. (ميزان الحكمه، ج۳، ص۵۴۲) اميرالمؤمنين علي (ع) نيز عصيان را سبب خواري دانسته ومي‌فرمايد: "خوشبخت ها به سبب ايمان محفوظ ماندند و بدبخت‌ها بر اثر عصيان خوار شدند..."(همان، ج ۵، ص ۲۹۹) آری اگر از عصيان، نفرت پيدا كنيم اميد است كه از خشم خدا و آتش سوزاننده نجات يابيم. امان از آتش جهنم موضوعی مهمی است که در روايات مأثوره بدان پرداخته شده و پيامبر اکرم(ص) و ائمه معصومين(ع) در اين باره اعمالي را به ما آموخته‌اند كه انجام آنها باعث حرام شدن آتش بر ما مي‌شود. به چند نمونه از اين روايات شريف اشاره مي‌كنيم: امام صادق (ع) مي‌فرمايد: "هرگاه اشك‌ها [از خوف يا عشق خدا] سرازير شود، خداوند آن چهره را بر آتش حرام مي‌كند". (بحارالانوار، ج ۹۳، ص۳۳۱) امام صادق (ع) در جاي ديگري مي‌فرمايد: "خداوند پيكرهاي يكتاپرستان [حقيقي] را بر آتش حرام كرده است". (التوحيد، ص۲۰) آن حضرت همچنين مي‌فرمايد: "هيچ مؤمني نيست كه از آبروي خود براي برادر مؤمنش مايه بگذارد، مگر آن كه خداوند روي او را بر آتش حرام گرداند و در روز قيامت سختي و خواري به او نرسد"(تنبيه الخواطر، ج ۲، ص۸۰) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ✅ شرح دعای روز دوازدهم👇👇👇 اولين موضوعی که در شرح اين دعا به آن می پردازيم بحث "عفاف" است. "عفاف" به معناي پاكدامنی و خويشتنداري (فرهنگ ابجدی، ص۲۴۰) و مورد عنايت ويژه اسلام است. در قرآن كريم، از مشتقات اين واژه استفاده شده است؛ آنجا كه مي‌فرمايد: "وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لايَجِدوُنَ نِكاحاً حتَّي يُغْنِيَهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ ؛ آنان كه قدرت ازدواج ندارند بايد عفت و پاكدامني يا خويشتن داري پيشه كنند تا زماني كه خداوند از فضل خويش آنان را بي‌نياز سازد" . (سوره مباركه نور، ‌آيه ۳۳) در روايات مأثوره پيامبر اکرم(ص) و اهل‌بيت (ع) نيز در مورد اهميت عفاف تاکيدات زيادي شده است. حضرت علي (ع) فرموده‌اند: ‍"مكارم اخلاق به كمال نرسد مگر با عفاف و ايثار". (غررالحكم، ح ۱۰۷۴۵) عفت در اين روايات بيشتر به بطن و فرج يعني شكم و شرمگاه مرتبط شده است. رسول مكرم اسلام (ص) فرمودند: "محبوب‌ترين عفت نزد خداوند متعال، عفت شكم و شرمگاه است". (تنبيه‌الخواطر،‌ج ۲،‌ ص ۳۰) امام محمد باقر (ع) در بياني شيوا در تفسير اين آيه از قرآن کريم که می فرمايد: "وَ لِباسُ التَّقْوي ذلِكَ خَيْرٌ ؛ لباس تقوا بهتر است". (سوره مباركه اعراف، آيه 26) ضمن حديثي فرمودند: "منظور از لباس تقوا، عفاف و پاكدامني است، زيرا شخص پاكدامن، اگر چه برهنه از لباس باشد عيبي از او آشكار نمي‌شود ولي آلوده‌دامن، هر چند پوشيده از لباس باشد، عيب‌هايش آشكار است." (تفسير قمي، ج ۱، ص ۲۲۶) پيامبر اكرم(ص) در بيانی ديگر در خصوص عفت فرمودند: "خداوند هيچ مردي را به زيوري بهتر از عفت شكم، نياراست". (ميزان الحكمه، ح ۸۲۱۸) دومين بحثی که به آن می پردازيم "اهميت قناعت" است. واژه "قانع " يك بار در قرآن كريم و در آيه ۳۶ سوره مباركه "حج " به کار رفته است. حضرت امام صادق (ع) در تفسير اين آيه در ترجمه کلمه "قانع " فرموده‌اند: "قانع كسي است كه هر چيز برايش بفرستي، هر چند يك تكه گوشت باشد قناعت مي‌كند". (الميزان، ج ۱۴، ص ۵۳۷) اما روايات ديگری در خصوص اهميت صفت عالی قناعت که در اينجا ذکر می کنيم: از رسول گرامي اسلام(ص) نقل شده که فرمودند: "قناعت، بركت است" . (ميزان الحكمه، ج ۱، ص ۵۴۵) امام علي (ع) نيز فرمودند: "آفت پارسايي، كميِ قناعت است". (همان، ج ۱، ص ۱۸۰) پيامبر اسلام(ص) در روايتی اينچنين به قناعت دستور فرمودند: "به آنچه به تو رسيده، قناعت كن، تا كار حسابرسي بر تو آسان گردد". (اعلام‌الدين، ص ۳۴۴) و اميرالمؤمنين علي (ع) ارزش قناعت را اين گونه معرفی نمودند: "وقتي خداوند خوبي بنده‌اي را بخواهد، به او قناعت عطا مي‌كند". (ميزان الحكمه، ح ۵۵۹۹) حضرت امام صادق (ع)نيز ضمن حديثي، به فايده و اثر قناعت اشاره مي‌فرمايند: "انسانِ ديندار مي‌انديشد و در نتيجه آرامش او را فرا مي‌‌گيرد و... قناعت مي‌ورزد و به سبب آن [از مردم] بي‌نياز و به آنچه به او داده شده، خشنود مي‌شود". (ميزان الحكمه ، ح ۶۴۵۲) انصاف داشتن و منصفانه رفتار كردن حاجت ديگر ما در دعای اين روز است. انصاف يک امتياز اخلاقي ويژه و آن قدر دارای اهميت است كه روايات زيادي را به خود اختصاص داده و مورد تأکيد معصومين(ع) می باشد.دراينجا به ذكر برخي از آنان مي‌پردازيم: حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) می فرمايند: "نظام دين به دو چيز است؛ انصاف داشتنت و مواسات نسبت به برادرانت". (همان، ح ۵۴۸) حضرت در حديث ديگري مي فرمايد: "بزرگ‌ترين پاداش، پاداشِ انصاف است". (غررالحكم، ح ۳۳۸۷) امام صادق (ع) در کلام نورانی شان به اهميت انصاف اشاره ومی فرمايند: "سه چيز است كه هر كس يكي از آنها را به درگاه خداوند بَرَد، خدا بهشت را بر او واجب مي‌گرداند: ۱. انفاق در حال تنگدستي ۲.خوشرويي با همه مردم ۳. انصاف نشان دادن از خود". (الكافي، ج ۲، ص۱۰۳) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
. ✅ شرح دعای روز سیزدهم 👇👇👇 نخستين فراز دعا خواستن جان پاک از آلودگی هاست. آنچه مسلم است منظور از آلودگي‌ها و نجاسات در اين دعا، آلودگي و پليدي‌هاي روح است،زيرا آلودگي جسم براحتی از بين مي‌رود اما اين آلودگي و كثيفي جان و‌ روح است كه رفع و دفع آن علاوه بر تلاش فراوان و تقوي و تزكيه به عنايت الهي و نظر او نياز دارد. آشکار است که آلودگي و نجاست روح از ارتکاب به "گناه" نشأت می گيرد. اميرالمؤمنين علي (ع) مي‌فرمايد: "در انجام طاعات،خود را به شكيبايي واداريد و جان‌هايتان را از پليديِ گناهان دور كنيد تا حلاوت ايمان را بچشيد". (غررالحکم ،ح ۵۸۹۱) اين امام همام در حديثي ديگر، راه پاك كردن اين آلودگي‌ها را معرفی و مي‌فرمايند: "همانا تقواي خدا داروي بيماري‌هاي قلب‌هاي شما و... پاك كننده آلودگي‌هاي جان‌هاي شما و جلا دهنده تاريكي چشم‌هاي شما است". (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۸) در برخي روايات اين چرك‌هاي روح را به شهوت راني نسبت داده‌اند. اميرالمؤمنين علي(ع) در اين زمينه می فرمايد: "جان‌هاي خود را از چرك شهوات،پاك كنيد تا به درجات بلند دست يابيد". (ميزان الحكمه، ح ۱۷۰۸۷) از خداوند متعال مسألت مي‌كنيم كه اراده فرمايد تا پليدي‌هاي روحي ما به برکت عمل به دستورات معصومين(ع) از بين برود؛ همان طور كه اراده فرمود پليدي از اهل بيت‌(ع)دور بماند "اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عنكُم الْرِجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً ؛ همانا خداوند مي‌خواهد كه از شما اهل بيت هر پليدي را بزدايد و شما را چنان كه بايد و شايد پاكيزه بدارد". (سوره مباركه احزاب، آيه ۳۳) موضوع بعدی مورد تاکيد اين دعا، رضايت از مقدرات الهی است. ما دعا می کنيم و برخي حوائج را از خداوند طلب مي نماييم،اما بايد در عين حال به مصلحت او و مقدراتي كه او براي عالم هستي و امور ما رقم مي‌زند راضي باشيم. در دعاي عرفه امام حسين (ع) مي‌خوانيم: "... وَ خِرْلي في قَضائِكَ و بارِكَ لي في قَدَرِكَ حَتَّي لا اُحِبُّ تَعْجيلَ ما اَخَّرْتَ وَ لا تأخيِرَ مَا عَجَّلْتَ ؛ خدايا در قضاي خود برايم خير مقدر كن و در قدر (مقدرات) خويش برايم بركت قرار بده تا آنجا كه عجله در آنچه تو به تأخير انداخته‌اي دوست نداشته باشم و آن چه را تو پيش انداخته‌اي، تأخيرش را دوست نداشته‌ باشم". (مفاتيح الجنان، دعاي روز عرفه امام حسين (ع)) صبر و رضا به مقدرات خداوندي از مقامات بلند عرفاني است،كه نيل به آن به سادگي امكان‌پذير نيست. كسي چون سالار شهيدان حسين بن علی(ع) بايد بتواند پس از آن همه ظلم و ستم كه بر او روا داشتند، در لحظات پاياني عمر مبارکش فرياد سر دهد كه "صَبْراً‌عَلي قَضائِكُ ؛ خدايا به تقدير تو راضي‌ام!" (مقتل مقرم،ص ۴۵۳) آری تمام تلاش ما بايد حرکت درمسير اين مصباح الهدی باشد. رسول مكرم اسلام (ص)فرمودند: "از برترين كارهاي نيك نزد خداوند، خوش‌خويي و فروتني و... وخرسندي به قضا است". (ميزان الحكمه، ج ۳، ص۱۱۶) رضايت به قضا و قدر خداوند موجب رفع بسياري از غصه‌هاي ما مي‌شود. امام صادق(ع) در اين باره فرمودند: "اگر همه چيز به قضا و قدر است [كه هست] پس اندوه خوردن چرا؟! " (امالي صدوق، ص ۵۶) راه رسيدن به اين مقام هم توسط اميرالمؤمنين (ع)بيان شده است آنجا که فرمودند: "چگونه به قضا خشنود شود كسي كه يقين راستين ندارد؟!" (غررالحكم، ح ۶۹۹۳) توفيق تقوي و همنشيني با نيكان خواسته ديگر ما در دعای روز سيزدهم ماه مبارک رمضان است. هر كدام از اين دو خواسته، يعني تقوي و همنشيني با خوبان به تنهايي آن قدر مهم است كه شرح هر يک ساعت‌ها وقت می طلبد که در اين نوشته نمی گنجد؛ در اينجا براي نمونه به ذکر چند حديث كوتاه در باب "تقوي" و "همنشيني خوبان" از زبان گهربار حضرت امير المؤمنين علی(ع) مي‌پردازيم: 🔶تقوی از منظر امام علی(ع): "بهترين برادران تو آن است كه تو را به هدايت رهنمون سازد و به تقواو‌ پرهيزكاري ات برساند". (ميزان الحكمه، ح ۲۸۴) "دنيا بسي فريبنده است و... در هيچ يك از توشه‌هاي آن خير و خوبي نيست مگر در توشه تقوا". (همان، ح ۶۱۰۱) "بدانيد كه پايه و اساس كار شما دين است و نگهبان شما [از گناهان] تقواست". (شرح نهج‌البلاغه، ج ۲۰، ص ۱۵۳) "بر تقوا و راستي مواظبت كن كه دين،در اين دو جمع است". (ميزان الحكمه، ح ۶۴۳۰) همنشيني با نيكان نيز درمكتب علوي اين چنين مورد تاکيد قرار گرفته است: "با فرزانگان همنشيني كن تا خردت كمال يابد و ناداني از تو رخت بربندد". (همان، ح ۲۵۶۷) "رأس دين، همنشيني با پرهيزكاران است". (همان، ح ۶۴۲۲) "هيچ چيز به اندازه همنشيني با نيكان،آدمي را به خوبي فرانمي خواند و از بدي دور نمي‌كند". (همان، ح ۱۰۲۹۷) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
. ✅ شرح دعای روز چهاردهم 👇👇👇 انسان ممکن است در طول زندگي خويش دچار گناه، خطا يا لغزش‌هايي شود كه ماه مبارك رمضان بهترين فرصت براي جبران اين اشتباهات است. يكي از راه‌هاي جبران، درخواست عفو و بخشش از حضرت حق است. در دعای اين روز از خدا می خواهيم که بخاطر لغزشهايمان، ما را مجازات نکند. از راه‌هاي عملي که در روايات به آن اشاره شده و موجب می شود خداوند متعال لغزش های ما را ببخشايد اين است که ما از لغزشهای ديگران درگذريم. آری به ما آموخته‌اند كه اگر مي‌خواهي خدا آبرويت را نريزد، تو نيز هيچ گاه آبروي كسي را نريز و اگر مي‌خواهي خدا از لغزش‌هاي تو بگذرد، تو نيز از لغزش‌هاي ديگران بگذر. رسول گرامي اسلام (ص) در همين راستا فرمودند: "لغزش‌هاي ديگران را نجوييد كه هركس لغزش‌هاي برادرش را پيگيري كند، خداوند لغزش‌هاي او را پيگيري مي‌كند و هركه را كه خداوند عيب‌جويي كند، رسوايش مي‌سازد هر چند در اندرون خانه خود باشد". (الكافي، ج ۲، ص ۳۵۵) همين مضمون را حضرت در روايتي ديگر با بياني عتاب آميزتر مطرح فرموده ‌اند: "اي جماعتي كه به زبان، اسلام آورده و به دل اسلام نياورده‌ايد! به دنبال لغزش‌هاي مسلمانان نباشيد كه هركس لغزش‌هاي مسلمانان را پي‌جويي كند، خداوند لغزش‌هاي او را پي‌ ‌مي‌گيرد" (ميزان الحكمه، ح ۲۵۰۱) آن حضرت همچنين فرمودند: "از لغزش‌هاي خطاكاران درگذريد تا بدين سبب، خداوند شما را از مقدّرات ناگوار نگه دارد". (تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰) اميرالمؤمنين علي (ع) نيز در بياني نوراني، تحمل لغزش‌هاي برادران (دوستان) را از آئين جوانمردي به شمار آورده اند". (غرر الحکم، ح ۹۹۹۹) پس علاوه بر دعا بايد با عمل به اين احاديث نوراني، خود را در معرض بخشش خداوند قراردهيم. در فراز ديگری از دعا پرهيز از خطا و بيهودگی مسألت شده است. گناه با خطا فرق دارد. گناه آن است كه از ضعف ايمان و سستي تقوا و جهل و بي‌معرفتي حاصل مي‌شود و در احوالات بسياري از بزرگان شنيده و ديده ايم كه هر چند معصوم نبودند، ولي در طول عمر خود به گناه آلوده نشدند؛ اما همين افراد گاهی دچار اشتباه يا خطا می شوند. لذا انسان مي‌تواند به درجه‌اي برسد كه به واسطه ايمان و يقين و تقواي بالا، گناه نكند ولي بواسطه غير معصوم بودنش خطا و اشتباه از او سربزند. معصومين (ع) بعنوان انسان های کامل حتي از كوچك‌ترين خطا هم پاك و مبرّا هستند. رسول مكرم اسلام (ص) فرمودند: "همه آدميان خطا مي‌كنند و بهترين خطاكاران توبه كنندگان هستند". (درالمنثور، ج ۱، ص ۶۲۶) پس بايد همواره در حال توبه از خطاهاي خويش باشيم تا جبران كاستي‌ها شود و خدا از آنها بگذرد، و همانطور که گفته شد براي آنكه خداوند از خطايمان بگذرد ما نيز بايد از خطاي ديگران درگذريم. اميرالمؤمنين علي (ع) فرمودند: "بدترين مردم كسي است كه عذر نپذيرد و از خطا نگذرد". (ميزان‌الحكمه، ح ۹۳۸۰) همچنين ايشان فرمودند: "از خطاي ديگران هرگز شادمان نشو؛ زيرا تو نيز براي هميشه از خطا كردن مصون نيستي". (غررالحكم،‌ح ۱۰۲۹۴) در پايان شرح دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان نگاهي اجمالي داريم به دستور پرهيز از بيهودگي در روايات: رسول مكرم اسلام (ص) می فرمايند: "فروگذاشتن بيهودگي‌ها، زيور پارسايي است". (جامع‌الاخبار، ص ۳۳۷) امام علي (ع) اين گونه مردم را انذار می دهند: "اي مردم! از خدا بترسيد؛ زيرا هيچ كسي عبث آفريده نشده تا به سرگرمي و غفلت وقت گذراند و مُهمل‌ رها نشده تا بيهودگي كند". (نهج‌البلاغه، حكمت ۳۷۰) آن حضرت همچنين می فرمايند: "از سرگرمي (كارهاي غفلت‌زا) دوري كن؛ زيرا كه تو بيهوده آفريده نشده‌اي تا به سرگرمي بپردازي و مُهمِل رها نشده‌اي تا بيهودگي كني". (غررالحكم، ح ۲۴۳۵) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
. ✅ شرح دعای روز پانزدهم 👇👇👇 در فراز آغازين اين دعا از خداوند متعال برای خود اطاعت همراه با خشوع و فروتنی مسألت می کنيم. يكي از صفات مؤمنين واقعي "خشوع" است. خشوع را به "تذلّل و تواضع"، "خضوع" و "فروتني كردن" معنا كرده‌اند. (قاموس قرآن، ج ۲ و فرهنگ ابجدي) قرآن كريم در شرح صفات كساني كه به قرآن علم و ايمان دارند، چنين مي‌فرمايد: "و يَخِرُّون لِلْاَذْقانِ يَبْكونَ و يَزيدُهُم خُشُوعاً ؛ روي زمين مي‌افتند و گريه مي‌كنند و بر فروتني آنها مي‌افزايد". (سوره مباركه اسراء، آيه ۱۰۹) اين صفت يعني فروتني و خشوع كه شامل قلب و دل و خشوع اعضاء و جوارح مي‌شود، از بارزترين صفات اهل ايمان است. در اهميت اين صفت در حديث معراج آمده است که خداوند فرمود: "هيچ بنده‌اي مرا نشناخت و در برابرم خاشع نشد مگر آن كه همه اشياء در برابر او خشوع كردند". (ارشاد القلوب، ص ۲۰۳) و اين بدين معني است که اگر انسان در برابر خداوند و دستورات او سر به اطاعت خم کند، تمام هستي در مقابلش فروتني خواهند كرد. حضرت امام صادق (ع) فرمودند: "ايمان نباشد؛ مگر با عمل و عمل نباشد مگر با يقين و يقين تحقق نمي‌يابد مگر با خشوع". (ميزان الحكمه، ح ۴۸۶۹) حضرت امام علي (ع) نيز در توصيف خشوع فرموده‌ اند: "خشوع، ياوري نيكو است براي دعا". (همان، ح ۴۸۶۶) طبق اين حديث نوراني چه خوب است دعاهايمان را با حال خضوع و خشوع بخوانيم تا ان‌شاءالله به اجابت نزديك‌تر باشد. از بارزترين صحنه‌هاي تجلّي خشوع مؤمن، نماز اوست و خشوع در نماز معناي كامل‌تري پيدا مي‌كند. حضرت رسول (ص)در اين باره فرمودند: "خشوع، تواضع داشتن در نماز است و اينكه بنده با تمام دل و وجود به پروردگارش روي آورد". (ميزان الحكمه ، ح ۴۸۷۱) درخواست بعدی ما در قالب اين دعای شريف، شرح صدر است. اگر بخواهيم "شرح صدر" را به فارسي ترجمه كنيم بايد آن را به "گشادگي سينه" يا "سينه گشاده و فراخ" معنا كنيم. اما در حقيقت واژه "شرح صدر" در حوزه دين يك اصطلاح است كه بايد با رجوع به قرآن و روايات، آن را ترجمه كرد تا معناي دقيق‌تري از آن به دست آيد. قرآن كريم اين اصطلاح را در مورد رسول بزرگوار اسلام حضرت محمد (ص) به كار برده و آن را از عنايات خاص الهي به ايشان ذكر مي‌كند: "اَلَمْ نَشْرَح لَكَ صدرك؟ ؛ آيا براي تو سينه‌ات ‌را نگشاده‌ايم؟"(سوره مباركه انشراح ، آيه۱) حال، براي روشن تر شدن بحث، نظري اجمالي به برخي روايات در اين زمينه می اندازيم تا معنا و راه حصول اين صفت برايمان آشکار شود: از پيامبر خدا (ص) سئوال شد كه "شرح صدر" چيست؟ ايشان فرمودند: "نوري است كه خداوند در دل مؤمن مي‌افكند و بدان سبب، سينه‌اش فراخ مي‌گردد و گشاده مي‌شود". عرض كردند: آيا براي شناخت آن نشانه‌اي وجود دارد؟ پيامبر(ص) فرمودند: آري، روي آوردن به سراي جاوداني و دوري گزيدن از سراي پوچي و فريب و آماده شدن براي مرگ، پيش از فرارسيدن آن. (مجمع‌البيان، ج ۴، ص ۵۶۱) حضرت علي (ع) نيز فرمودند: "ياد خدا شرح صدر مي‌بخشد". (غررالحكم، ح ۸۳۵) حضرت امام علي‌ابن موسي‌الرضا (ع) در بيان اهميت فوق العاده شرح صدر فرمودند: "هرگاه خداوند عزوجل بنده‌اي را براي [اداره] امور بندگانش برگزيند، براي اين امر به او شرح صدر عطا مي‌كند؛ چشمه‌هاي حكمت را در دلش جاري مي‌سازد و به او علم و دانش الهام مي‌فرمايد". (الكافي، ج ۱، ص ۲۰۲) قرآن کريم شرح صدر را برای پذيرش اسلام از نشانه های هدايت معرفی می کند. "فَمَنْ يُرِدِاللهُ‌ اَنْ يَهْدِيَهُ يُشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْاِسْلام ؛ پس هركه خدا بخواهد او را هدايت كند، سينه‌اش را براي اسلام گشاده مي‌كند". (سوره مباركه انعام، آيه ۱۲۵) عبدالله ابن مسعود مي‌گويد: خدمت پيامبر اكرم (ص) رسيدم، ايشان فرمود: اي پسر مسعود! هركس كه خداوند سينه‌اش را براي اسلام بگشايد، او داراي نوري از پروردگار خويش شود؛ زيرا نور هرگاه در دل بيفتد، دل گشاده و فراخ گردد. (ميزان الحكمه، ح ۱۷۰۹۴) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام
. ✅ شرح دعای روز شانزدهم 👇👇👇 مهم‌ترين مسأله‌اي كه در شرح دعاي اين روز به آن مي‌پردازيم، همراهي و همدلي با خوبان و دوري از همنشيني با بدان است. واژه‌ي "ابرار" كه در اين دعا وارد شده، به معناي "نيكوكاران" و از واژه‌هاي قرآنی است. به برخي از آياتی که اين واژه در آنها ذکر شده اشاره مي‌كنيم: "اِنَّ الاَبْرارَ لَفي نعيم ؛ به راستي نيكوكاران در بهشت پرنعمت خدا خواهند بود". (سوره مباركه مطففين ، آيه ۲۲) اِنَّ‌الْاَبْرارَ يَشْرَبونَ مِنْ كَأسٍ كانَ مِزاجُها كافوراً ؛ همانا نيكوكاران از جامي آميخته به كافور مي‌نوشند". (سوره مباركه انسان ، آيه ۵) قرآن كريم در سوره مباركه آل‌عمران به بيان برخي دعاهاي مؤمنين و اولو‌الالباب يعني صاحبان خرد و انديشه مي‌پردازد و يكي از خواسته‌هاي آنان را چنين معرفي مي‌كند: "وَ تَوَفَّنَا مَعَ‌الْاَبْرار ؛ ما را با نيكان محشور بفرما". (سوره مباركه آل‌عمران ، آيه ۱۹۳) واژه "اشرار" به معناي اهل شر يا بدان هم يك بار در قرآن به كار رفته است؛ آن جا كه جهنميان فرياد برمي آورند كه "چه مي‌شود ما را؟ آنهايي را كه هميشه از اشرارشان مي‌پنداشتيم، نمي‌بينيم؟" (سوره مباركه ص ، آيه ۶۲) و اما در خيل روايات اسلامي، احاديثي يافت مي‌شود كه ما را به مجالست با خوبان و نيكان و پرهيز از همنشيني و رفاقت با اشرار ترغيب مي‌كند؛ همان چيزي كه در دعاي اين روز به آن توجه شده است. رسول ‌خدا (ص) به ابن مسعود فرمودند: "اي پسر مسعود! بايد كه همنشينان تو ابرار (نيكان)‌ باشند و برادرانت، پرهيزگاران و پارسايان". (مكارم‌الاخلاق، ج ۲، ص ۳۴۸) حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) نيز در بياني نوراني، مضمون فراز دعاي مورد بحث را بيان فرموده اند: "از اشرار و بدان دوري گزينيد و با خوبان مجالست نماييد". (غررالحكم، ح ۴۷۴۶) پيامبر خدا حضرت محمد(ص) يكي از نشانه ‌هاي بردباري را همنشيني با نيكان ذکر می کنند. (تحف‌العقول، ح ۱۶) و حضرت علي (ع) ديدار نيكوكاران را مايه آباداني. (بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۶) دوري از بدان نيز مورد توجه بزرگان دين بوده است و همواره به آن سفارش‌ نموده‌‌اند؛ حضرت امام صادق (ع) در بياني نوراني چنين فرمودند: "هرگاه خواستي از كسي ديدار كني به ديدن "نيكان" برو و با "بدكاران" ديدار مكن؛ زيرا آنان صخره‌اي هستند كه در آن، چشمه آبي نمي‌جوشد و درختي هستند كه برگش سبز نمي‌شود و زميني كه گياهي در آن نمي‌رويد". (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۲۰۲) حضرت در فرمايش نوراني خود با تمثيل، زيان‌هاي ديدار و همنشيني با بدكاران را گوشزد فرموده و بيان می دارند كه ارتباط با آنان هيچ ثمره‌اي براي انسان ندارد. اما در عين حال ارتباط با نيكوكاران مايه خير و بركت است بطوری که اميرالمؤمنين علي (ع) ارتباط با نيكان را بهترين عامل براي جذب انسان به خوبي‌ها و دور شدن از بدي‌ها مي‌داند. (ميزان الحكمه، ح ۱۰۲۹۷) ارتباط با بدكاران نه تنها منفعتي براي انسان ندارد، بلكه بنا به فرمايش اميرالمؤمنين علي (ع) موجب "بدگماني به نيكان" مي‌شود.(بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۱۹۷) آن حضرت، ناپايدارترين دوستي‌ها را نيز دوستي با بدكاران معرفی می فرمايند. (ميزان الحكمه، ح ۲۰۶) اثر همنشيني با افراد مسئله‌اي غيرقابل انكار است بطوری که انسان اگر با گروهي نشست و برخاست كند، پس از مدتي برخي ويژگي‌هاي بارز آن گروه را در وجود خود پيدا خواهد كرد و تأثير آن رفت و آمدها را در حركات و سكنات خويش خواهد يافت. به همين دليل است كه امام علي (ع) فرموده اند: "با نيكوكاران قرين شو تا از آنان باشي و از بدكاران دوري كن تا از زمره آنان جدا باشي". (همان، ح ۱۰۳۹۹) گِلی خوشبوی در حمام روزی رسيد از دست محبوبی به دستم بدو گفتم که مُشکی یا عبیری که از بوی دلاويز تو مستم بگفتا مَن گِلی نا چيز بودم ولیکن مدتی با گُل نشستم کمال همنشين در من اثر کرد و گرنه من همان خاکم که هستم (سعدي شيرازي) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام
. ✅ شرح دعای روز هفدهم 👇👇👇 انجام كارهاي خوب و شايسته که مورد تاکيد اين دعا قرار گرفته آنقدر مهم و حياتي است كه در آيات قرآن، اغلب پس از توجه دادن بندگان به ايمان به آن اشاره شده است. گويا انجام اعمال صالح مكمّل ايمان است و اين دو باهم معنا پيدا مي‌كنند. در 51 آيه از قرآن كريم پس از عبارت "امَنوُا ؛ ايمان آوردند" بلافاصله عبارت "وَ عَمِلوُاالصّالِحات؛ و اعمال صالح انجام دادند" ذكر شده است؛ يعني ايمان بايد همواره با انجام اعمال شايسته و خوب همراه باشد تا مورد قبول حضرت حق واقع شود. بر همين مشی در برخی احاديث، ايمان را به سه ركن تقسيم كرده‌اند كه يك قسم آن "عَمَلٌ بِالْاَرْكانِ" يعني انجام اعمال با اركان و اعضاي بدن است. (الكافي، ج ۲، ص ۲۷) يعني انجام اعمال شايسته و صالح بخش غيرقابل انفكاك از ايمان است و براي همين هميشه در كنار ايمان، از عمل صالح صحبت شده است. در دعاي اين روز از خدا مي‌خواهيم كه ما را به سوي انجام اعمال صالح و نيك هدايت فرمايد. عمل صالح نه تنها ايمان را در مرحله عمل نشان مي‌دهد بلكه به گفته قرآن، اسباب وصال به محبوب و لقاء خداوند را فراهم مي‌كند كه اوج آرزوي هر مؤمن است. قرآن كريم در اين باره مي‌فرمايد: "فَمَنْ كانَ‌يَرْجوُا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلَاً صالِحاً وَ لايُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ اَحَدَاً ؛ هركه اميد ديدار پروردگارش را دارد (منظور وصال حضرت حق است) بايد كار شايسته انجام دهد و در عبادت پروردگارش هيچ‌كس را شريك نكند". (سوره مباركه كهف، آيه ۱۱۰) عمل شايسته در تعبيري از امام سجاد (ع) كه در دعاي ابوحمزه ثمالي آمده، فرش خانه قبر است و اگر كسي مي‌خواهد قبرش را فرش كند يعنی در خانه قبر، راحتي و آسايش داشته باشد بايد در دنيا اعمال صالح انجام دهد. اين موضوع نيزكه چه عملي شايسته و چه عملي نابجاست مباحث طولاني را در بردارد كه از حوصله اين نوشتار خارج است؛ اما در مجموع، با مطالعه قرآن و روايات و دستورات بزرگان دين تا حد زيادي مي‌توان از اعمالی که به آنها اعمال صالح اطلاق می شود آگاه شد. در فراز ديگر دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان از خدا برآورده شدن حاجات و آرزوها را می طلبيم. هركدام از ما انسان‌ها حوائج و خواسته‌هايي داريم و همچنين آرزوهايي را در سر مي‌پرورانيم كه دوست داريم به تمام آنها برسيم. آنچه مسلّم است، اين كه كليد برآورده شدن اين خواسته‌ها و آرزوها فقط به دست خداوند است و اوست كه مي‌تواند ما را به خواسته‌ها و آرزوهايمان برساند. در اين خصوص در آداب دعا ذكر شده كه خوب است انسان، حوائج و خواسته‌هايش را در دعا و مناجاتش با خالق توانا، نام ببرد و از خداوند بخواهد تا آنها را برايش مهيا سازد. امام صادق (ع) در بيان دليل اين امر فرمودند: "خداوند تبارك و تعالي مي‌داند كه بنده هنگام دعا چه مي‌خواهد، ولي دوست دارد كه حوائجش را به درگاهش شرح دهد". (عدة الداعي، ص ۲۶۲) همچنين وقتي حاجتي را از خداوند طلب مي‌كنيم، بايد اميدوار به برآورده شدن آن باشيم. حضرت امام صادق (ع) در بيان نورانی ديگري فرمودند: "هرگاه دعا مي‌كني، گمانت اين باشد كه حاجتت پشت در آماده است". (همان، ص ۲۴۵) مطلب ديگر در توضيح دعاي اين روز اين است که در ضمن اين دعا از خداوند خواسته‌ايم كه آرزوهاي ما را نيز برآوَرَد؛ اما بايد به اين نكته توجه داشته باشيم كه در فرهنگ اسلام، آرزو دو جنبه مثبت و منفي دارد؛ اگر آرزويي در مسير بندگي و رضايت خداوند باشد، خوب است اما اگر آرزوي ما دنيوي و نفساني باشد، مايه ننگ و بدبختي است. قرآن كريم در نکوهش جنبه دوم آرزوهای انسان مي‌فرمايد: "ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا و يَتَمَتَّعوا و يُلْهِهِمُ الاَمَلَ فَسَوْفَ يَعْلَمونَ ؛ رهايشان كن تا بخورند و بهره‌ور شوند و آرزو به خود مشغولشان دارد. زود است كه خواهند دانست". (سوره مباركه حجر، آيه ۳) در روايات فراواني از اميرالمؤمنين علي (ع) از آرزو به عنوان "مايه چيرگي شيطان بر دل غافل"، "كور كننده چشمان بصيرت"، "گمراه كننده"، "فريبنده و زيان‌بار" و "مايه غفلت عقل" ياد شده است كه نشان دهنده بار منفي آرزوهاي دنياي و نفساني است. (غررالحكم) اما در توضيح جنبه مثبت آروز هم مي‌توان به آرزوهاي الهي و از همه والاتر، آرزوي وصال حضرت دوست اشاره كرد. آری، خود خداوند آرزوست؛ آرزوي عارفان و مشتاقان حضرتش. حضرت امير(ع) در دعاي كميل خطاب به خداوند متعال مي‌فرمايد: "يا غايَةَ آمالِ‌الْعارِفين؛ اي نهايتِ آرزوهاي عارفان!" 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
. منبر یک دقیقه ای🕘 موضوع: ویژگی های منتظران(۱۰) [ نکاتی برگزیده و کوتاه تقدیم می شود تا به سلیقه سخنران به مقدار یک دقیقه انتخاب و ارائه شود] بسم الله الرحمن الرحیم أللّهمَّ صلِّ وَ سَلِّم، وَ زِد وَ بارِک، عَلی صاحبِ الدَّعوَةِ النَّبویَّة و الغَیبَةِ الإلهیَّة ، أللّهمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ ✅مقدمه برای تحقق اهداف خلقت، و ظهور انسان کامل و تشکیل حکومت عدل جهانی توسط حضرت حجت روحی فداه، انسان هایی لازم است که با ویژگی های ایمانی، اخلاقی، فکری و اعتقادی ، قابلیت و شایستگی این دوران را در خود جمع کرده باشند. طبق یک حدیث جالب ازپیامبر، مؤمن كامل داراى ۱۰۳ صفت است. ➖پیامبر(ص) فرمود: «لا يُكْمِلُ المؤمنُ إيمانَهُ حتّى يَحْتَويَ على مائةٍ و ثلاثِ خِصالٍ....»(۱) ❇️خصلت دهم ؛ اجتماعه تعلّماً دهمین صفت مؤمن «اجتماعه تعلّماً» است یعنى مؤمن وقتى در جلسه اى مى نشیند سعى مى کند تعلیم و تعلّم در آن باشد و به غیبت و چیزهایى که به درد او نمى خورد و فایده اى براى او ندارد نمى پردازد. نشست های مؤمنان باید فرصتی برای هم افزایی و گفتگوهای دین محور باشد. 🔷 فضیلتجمع مومنانه امام صادق(ع): « مَا اجْتَمَعَ ثَلَاثَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فَصَاعِداً إِلَّا حَضَرَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مِثْلُهُمْ فَإِنْ دَعَوْا بِخَيْرٍ أَمَّنُوا وَ إِنِ اسْتَعَاذُوا مِنْ شَرٍّ دَعَوُا اللَّهَ لِيَصْرِفَهُ عَنْهُمْ وَ إِنْ سَأَلُوا حَاجَةً تَشَفَّعُوا إِلَى اللَّهِ وَ سَأَلُوهُ قضاهَا...»(۲) اجتماعی از سه نفر از مومنان یا بیشتر شکل نگرفته مگر اینکه فرشتگانی همانندشان حضور می یابند که اگر آن جمع دعای خیری کنند، آمین می گویند و اگر آنان، از شرّی به خدا پناه برند، از خدا می خواهند که این بدی را از آنها دور کند و اگر آن گروه، حاجتی بخواهند، نزد خدا شفاعت می کنند تا حاجت آنان را برآورد. 🔷فضیلت گفتگوی علمی امام باقر(ع)می فرمایند: «تَذاكُرُ العِلمِ ساعَةً خَيرٌ مِن قِيامِ لَيلَةٍ»یک ساعت گفت و گوی علمی بهتر از یک شب زنده داری است .»(۳) 🔷تواصی به معارف چنانچه خداوند در سوره عصر مؤمنان را به تواصی به حق دستور داد مؤمنان در آخرالزمان موظفند همدیگر را از سقوط نگهدارند به همین جهت جلسات مؤمنان حتی دید و بازدید ها خانوادگی میتواند فرصتی برای آگاهی بخشی باشد. 🔷تمثیل گفته اند شرایط فتنه آلود در دوران آخرالزمان مانند شبهای تاریکی است که کوه نوردها برای اینکه افراد سقوط نکنند افراد با طناب به هم بسته میشوند که اگر یکی سقوط کرد بقیه تو را نگهدارند. ــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.بحار، ج ۶۴، ص۳۱۰. ۲.الکافی، ج۲، ص۱۸۷. ۳.الاختصاص،۲۴۵. ................ ویژگی های منتظران(۱۱) مقدمه برای تحقق اهداف خلقت، و ظهور انسان کامل و تشکیل حکومت عدل جهانی توسط حضرت حجت روحی فداه، انسان هایی لازم است که با ویژگی های ایمانی، اخلاقی، فکری و اعتقادی ، قابلیت و شایستگی این دوران را در خود جمع کرده باشند. طبق یک حدیث جالب ازپیامبر، مؤمن كامل داراى ۱۰۳ صفت است. ➖پیامبر(ص) فرمود: «لا يُكْمِلُ المؤمنُ إيمانَهُ حتّى يَحْتَويَ على مائةٍ و ثلاثِ خِصالٍ....»(۱) ❇️خصلت یازدهم ؛ مُذَکِّرَ الْغَافِلِ یازدهمین صفت مؤمن «مُذَکِّرَ الْغَافِلِ» است. یعنى انسان مؤمن کسى است که غافلان را تذکر مى دهد.غافل کسى است که مى داند ولى حواسش نیست. مى داند که شراب حرام است ولى حواسش نیست. ➖مرحوم علامه طباطبائى مفسر بزرگ قرآن مى فرمايد: «غافل بودن آنها براى اين بود كه به دنيا تعلق پيدا كرده و به بهره بردن از آن مشغول بودند و قلوب آنها از دوستى و حبّ دنيا پر شده بود به طورى كه جائى براى ياد حساب قيامت نبود كه متأثر از آن شوند، حتّى اگر تذكر به آنها داده مى شد متذكر نمى شدند و اين همان غفلت است.(۲) ➖امام صادق(ع)هر کس كه برادرش را در كارى ناپسند ببيند و بتواند او را از آن باز دارد و چنين نكند به او خيانت كرده است.(۳) ♻️نشانه های غافل امام صادق(ع) فرمودند: «لقمان به فرزندش گفت:  اى فرزندم براى هر چيز نشانه اى است كه با آن شناخته مى شود و بر آن شهادت داده مى شود... و براى غافل سه نشانه است مشغول شدن به كارهاى بى ارزش، اشتباه و خطا كردن و فراموشى».(۴) ➖در قرآن نیز به علامت غافل اشاره اى شده است، آنجا كه مى فرمايد: حساب مردم نزديك شد و آنها در بى خبرى اعراض كننده هستند هيچ پندى جديد از طرف پروردگارشان نيامد، مگر اين كه شنيدند و بازى كردند قلب هاى آنها لهو و مشغول به كارهاى بى ارزش بود. راز تذکر خداوند می فرماید: .و پیوسته تذکّر ده، زیرا تذکّر مؤمنان را سود می‌بخشد. ➖در شنيدن اثرى است كه در دانستن نيست. سوز و اخلاص و شيوه بيان گوينده مى‌تواند اثرى برتر در انسان بگذارد. لذا پيامبر مأمور مى‌شود تا پيوسته مؤمنان را تذكّر دهد. .
. جهاد با نفس (۱۰) منبر یک دقیقه ای🕙 [ نکاتی برگزیده و کوتاه تقدیم می شود تا به سلیقه سخنران به مقدار یک دقیقه انتخاب و ارائه شود] بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلقِهِ مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّاهِرِین‏ ❇️مقدمه در کتابی که آیت الله بهجت معرفی فرموده اند حدیث دهم که بنا داریم از آن کتاب تقدیم کنیم عبارت است از این حدیث؛ «إِنَّ اَللَّهَ فَرَضَ الإِيمَانَ عَلَى جَوَارِحِ بَنِي آدَمَ وَ قَسَمَ عَلَيهَا وَ فَرَّقَهُ فِيهَا فَلَيسَ مِن جَوَارِحِهِ جَارِحَةٌ إِلاَّ وَ قَدْ وُكِلَتْ مِنَ الإِيمَانِ بِغَيرِ مَا وُكِلَتْ بِهِ أُختُهَا فَمِنهَا قَلْبُهُ اَلَّذِي بِهِ يَعقِلُ وَ يَفقَهُ وَ يَفهَمُ وَ هُوَ أَمِيرُ بَدَنِهِ اَلَّذِي لا يَرِدُ الجَوَارِحُ وَ لاَ يَصدُرُ إِلاَّ عَن رَأْيِهِ وَ أَمرِهِ. فَأَمَّا مَا فُرِضَ عَلَى اَلْقَلبِ مِنَ اَلْإِيمَانِ فَالإِقْرَارُ وَ اَلْمَعرِفَةُ وَ اَلْعَقدُ وَ اَلرِّضَا وَ اَلتَّسلِيمُ بِأَن لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَحدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداًلَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسُولُهُ (ص) وَ الإِقرارُ بِمَا جَاءَ بِهِ مِن عِنْدِ اَللَّهِ مِن نَبِيٍّ أَو كِتَابٍ». خداوند ایمان را بر تمامی اعضای فرزند آدم واجب ساخت و آن را بر اعضای او تقسیم و در تمامی آنها پخش نمود؛پس هیچ عضوی از اعضای وی نیست جز اینکه ایمانی بر عهده او نهاده شده که آن ایمان غیر از ایمانی است که بر عهده عضو دیگر قرار داده شده امّا آن ایمانی که بر قلب واجب گشته، اقرار نمودن و معرفت یافتن و پیمان بستن و خوشنودی و تسلیم در برابر اینکه هیچ معبودی جز اللَّه نیست او یگانه است و شریکی ندارد معبودی یکتا که مصاحب و فرزندی ندارد و اینکه محمّد (ص) بنده و فرستاده اوست،و اقرار نمودن به هر پیامبر یاکتابی که از جانب خداوند آمده است. 🔷اقرار در عالم ذر خداوند در آفرینش انسان زمینه اقرار و تسلیم به توحید را فراهم کرده: «وَإِذ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشهَدَهُمْ عَلىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَستُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَنْ تَقُولُوا يَومَ القِيَامةِ إِنَّا كُنّا عَن هذَا غَافِلِينَ»و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خویشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آری، گواهی می‌دهیم!» (چنین کرد مبادا) روز رستاخیز بگویید: «ما از این، غافل بودیم؛ (و از پیمان فطری توحید بی‌خبر ماندیم)»!(۲) ➖درباره «عالم ذر» نظریه های گوناگونی بین مفسّرین و علما وجود دارد. به نظر می آید درست ترین تفسیر از عالم ذر آن است که بگوییم این عالم با مسأله سرشت و فطرت خداشناسى هماهنگ است و به اين ترتيب از همان موقعى كه ذرّات نطفه از پشت پدران در رحم مادران قرار مى گيرند، نور معرفت و توحيد و خداباوری به صورت يک استعداد ذاتى در آنها قرار گرفته است. 🔷اقرار و تسلیم،تکلیف مؤمنان است اقرار به تسلیم در برابر خداوند و معارف نازل شده بر انبیاء، وظیفه‌ای الهی برای مؤمنان می‌باشد: قولوا ءامنا بالله وما انزل الینا وما انزل الی ابرهیم واسمـعیل واسحـق ویعقوب والاسباط وما اوتی موسی وعیسی وما اوتی النبیون من ربهم لانفرق بین احد منهم ونحن له مسلمون.(۳) بگویید: «ما به خدا ایمان آورده‌ایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران از فرزندان او نازل گردید، و (همچنین) آنچه به موسی و عیسی و پیامبران (دیگر) از طرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچ یک از آنها جدایی قائل نمی‌شویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم». ♻️آثار اقرار وتسلیم ۱.آرامش «بَلىٰ مَنْ أَسلَمَ وَجهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحسِنٌ فَلَهُ أَجرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلَا خَوفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُم يَحزَنُون»(۴) آری، کسی که روی خود را تسلیم خدا کند و نیکوکار باشد، پاداش او نزد پروردگارش ثابت است نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین می‌شوند. ۲.قرار گرفتن در زمره صالحان قرار گرفتن در شمار صالحان، از آثار تسلیم در برابر خداوند می‌باشد:«وَإِنّهُ فِي الآخرةِ لَمِنَ الصَّالِحينَ • إِذ قَال لَهُ رَبُّهُ أَسلِمْ قَال أَسلَمتُ لِربِّ الْعَالَمينَ»(۵) ۳.هدایت و رحمت الهی «وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ». و ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز، و مایه هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است(۶) ــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.وسائل الشيعة ،ج۱۱،ص۱۲۳. ۲.اعراف/۱۷۲ ۳.بقره/۱۳۶ ۴.بقره/۱۱۲ ۵.نحل/۱۲۲ ۶.نحل/۸۹ .
. راه حق، فقط مسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ولاغیر 👈🏼 به خدا قسم اگر ابليس پس از نافرماني و تکبر از اطاعت دستور خدا، به مقدار عمر دنيا بر خدا سجده مي‌کرد، براي او سودي نمي‌داشت و خدا از او نمي‌پذيرفت، مگر اينکه او طبق فرمان خدا بر آدم سجده مي‌کرد. ➖ وضعيت اين امتي که بعد از پيامبرش صلي‌الله‌عليه‌وآله نافرماني کرده گمراه شده است نيز چنين است. بعد از ترک گفتن پيشوايي که پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله براي آنها منصوب کرد، خداوند هرگز عملي از آنها را نمي‌پذيرد و نيکي‌هاي آن‌ها را بالا نمي‌برد، مگراينکه از آن جهتي که خدا امر کرده است بيايند و امامي را که خدا به ولايتش امر کرده اطاعت کنند و از بابي که خدا و رسول براي آنها گشوده‌اند، وارد شوند. 📚 وسائل الشیعة، ج۱ باب۲۹ ح۵ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 حکایت مناجاتی زیبا از خدا رحمت کنه مرحوم حاج آقای دولابی رو بعضیام تو تشرفات شون نقل کردن می‌فرمود کار مادر اینه میاد تو مجالس حسین ش اشک چشم گریه کنا رو زهرا جمع میکنه بعد می فرمود میدونی کجا تحویل میده اون روزی که پیکر هامون رو شونه های مردم تشییع داره میشه دیدی بعضیا گلاب میریزن می فرمود فاطمه این اشکا رو میریزه رو بدنت همه بدن بوی گریه بر حسین میده نیمه شب ها فاطمه با اشک غوغا میکند گریه کن های حسینش را تماشا می کند بهر هر شیعه همیشه فکر عقبی میکند روز محشر گریه کن را زود پیدا می کند لطف زهرا اینچنین و اشک چشمانم کجاست 💠💠💠💠💠💠💠💠💠
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✅مناجات خوانی زیبا از امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه ۷۰ سوره فرقان که فرمود ؛أُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ حضرت فرمود ؛پرونده مومن و قیامت میارن دونه دونه براش گناهانش میخونن سرشو پایین می اندازه ! بهش میگن قبول داری اینا رو تو انجام دادی؟ با خجالت میگه آری ،اقرار می کنم این پرونده منه! حضرت فرمود؛همین که اقرار میکنه به گناهانش ،ندا میاد هرچی سیئه داره تبدیل به حسنه کنید بعد فرمود پرونده شو تو محشر می گیرن جار میزنن به همه نشون میدن همه میان نامه عملش نگاه می کنن جز حسنه نمی بینن طوری که خودش به این ملائکه میگه که این نامه عمل من نیست میگن این مال توئه تو مشمول این عنایت خدا شدی يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ یکی از جاهایی هم که این اتفاق میوفته تو مجلس ابی عبدالله است حسین جان ازت ممنونم هر شب جمعه سر سفره تو ایم آقا اللّٰهُمَّ لَاأَجِدُ لِذُنُوبِى غَافِراً 💠💠💠💠💠💠💠💠💠
Shab2_Razaman1402_Mirzamohamadi.mp3
17.3M
◼️ 🎤حجت الاسلام متن شعر مناجات با خدا در اولین شب جمعه ماه مبارک رمضان - حجت الاسلام میرزامحمدی: باز وقت مستی چشمان بیدار من است باز این‌ شبها خدا مشتاق دیدار من است طعنه ها خوردم،ولی تا آمدم فریاد زد.. ای ملائک، این همان عبد گنه کار من است عمر من طی شد دگر، یک تن خریدارم نشد ای بنازم رحمتش را او خریدار من است یک الهی گفتم و یک عمر تحویلم گرفت این هزاران بار غفران جای یک بار من است رب شهرالله اکبر، عبد عاصی آمده سائل این آستان دست گرفتار من است اول ماهی، بخر بار مرا ای خوش حساب خوب یا بد هرچه باشد،جنس بازار من است با دعای فاطمه اینجارسیدم ،بی گمان روز محشر هم شود، زهرا پی کار من است به علی گرم است پشتم یاعلی و یا عظیم هر شب جمعه،حسین است که نگهدار من است تشنگی روزه را با روضه درمان میکنم میکنم شاهد این سوختن چشمان خونبار من است جان فدای آن سری که پیش زینب ذ_ب_ح شد تشنه و زخمی و سخت و نامرتب ... شد .
۱ اثار دعا برای فرج (عج) زندگي در زمان ظهور حضرت ولي عصر دلپذير است يکي از عواملي که سبب مي شود مردم از دعا کردن براي فرج امام زمان عليه السلام غفلت ورزند، عدم آگاهي آنها به زندگي لذتبخش در زمان ظهور آن بزرگوار است. براي اينکه مواليان ودوستان حضرت بدانند در زمان ظهور چه تحول ودگرگوني عجيبي در دنيا پيدا مي شود، به چند روايت از حضرات ائمه معصومين عليهم السلام اشاره مي کنيم. دگرگوني جهان امام صادق عليه السلام تحول جهان را در زمان ظهور حضرت صاحب الامر والزمان در پرتو آيه شريفه واشرقت الارض بنور ربها.(1) چنين بيان مي فرمايد: ان قائمنا اذا قام اشرقت الارض بنور ربها واستغني العباد عن ضوء الشمس وذهبت الظلمه ويعمر الرجل في ملکه حتي يولد له الف ذکر لا تولد فيهم انثي وتظهر الارض کنوزها حتي تراها الناس علي وجهها ويطلب الرجل منکم من يصله بماله وياخذ من زکاته لا يوجد احد يقبل منه ذلک استغني الناس بما رزقهم الله من فضله.(2) هنگامي که قائم ما قيام کند: 1 - زمين با نور پروردگارش روشن مي شود. 2 - مردم از نور خورشيد بي نياز مي شوند. 3 - تاريکي از بين مي رود. 4 - عمر انسان بقدري طولاني مي شود که خداوند هزار پسر به او مرحمت مي کند. 5 - خزاين نهفته زمين بر مردم ظاهر مي شود ودر برابر ديدگان آنها قرار مي گيرد. 6 - مردم به دنبال کسي مي روند که از آنها زکات وصدقات بپذيرد ونمي يابند. 7 - مردم به فضل پروردگارشان بي نياز مي شوند. خداوند توفيق ياري آن بزرگوار وزندگاني کردن در زير سايه اش را به تمام شيفتگانش مرحمت فرمايد. تقسيم ثروت به طور مساوي بي عدالتي ها وظلمهايي که در عالم مي شود، به خاطر کمبود ثروت نيست بلکه به دليل تقسيم ظالمانه آن در جهان است. در مقابل هزاران انسان گرسنه اي که هر روز در گوشه وکنار کشورهاي فقير وغني از کمبود غذا مي ميرند، انسانهاي زيادي هستند که بر اثر پر خوري وافراط در عيش ونوش هلاک مي شوند، واين به خاطر تقسيم غير عادلانه ثروت در جوامع بشري است. ولي در عصر پر شکوه حکومت جهاني حضرت بقيه الله الاعظم - روحي وارواح العالمين مقدمه له الفداء - ثروت به طور مساوي زير نظر آن عدل مطلق تقسيم مي گردد، چنانکه در احاديث مختلف وارد شده است: اذا قام مهدينا اهل البيت قسم بالسويه وعدل في الرعيه.(3) چون مهدي ما اهل بيت قيام نمايد، ثروت را به طور مساوي تقسيم مي کند وعدالت را در بين مردم پياده مي کند. رضايت وخشنودي عمومي در حکومت عدل پرور حضرت ولي عصر عليه السلام تمام مردم از او خشنود مي شوند حتي پرندگان هوا ودرندگان صحرا، چنانکه در احاديث شريف آمده است: فيفرح به اهل السماء واهل الارض والطير والوحوش والحيتان في البحر.(4) اهل زمين وآسمان با پرندگان هوا، درندگان صحرا وماهيان دريا، همه وهمه از او خشنود مي شوند. خشنودي در دل زندگان ومردگان نيز پيدا مي شود، چنانکه در حديث آمده است: ولا يبقي مومن الا دخل عليه تلک الفرحه في قلبه وفي قبره.(5) مومني باقي نماند جز اينکه اين خشنودي به او مي رسد، يا در قلبش ويا در قبرش. بي نيازي همگاني در زير سايه حکومت عدالت گستر آن امام همام، همگان مستغني مي شوند به اندازه اي که در روي زمين محتاجي پيدا نمي شود که زکات وصدقات را بپذيرد، چنانکه در روايات مختلف بيان شده است: لياتين علي الناس زمان يطوف الرجل فيه بالصدقه من الذهب ثم لا يجد احدا ياخذها منه.(6) زماني براي مردم خواهد رسيد که انسان شمشهاي طلا با خود حمل مي کند که در راه خدا انفاق کند، ولي کسي (فقيري) را پيدا نمي کند که آن را قبول کند. فلا يجد الرجل منکم يومئذ موضعا لصدقته ولا لبره لشمول الغني جميع المومنين.(7) انسان در آن روز (در زمان حکومت حضرت ولي عصر عليه السلام) براي صدقات ومبرات خود جايي پيدا نمي کند، چون بي نيازي همه مومنان را فرا مي گيرد. حتي در زمان آن نازنين، دلهاي مردم همه بي نياز مي گردد وحرص وطمع وصفت زياده طلبي از قلوب آنها زايل مي شود ودلها نيز صفت بزرگواري پيدا مي کنند: ويجعل الله الغني في قلوب هذه الامه.(8) در روزگار او پروردگار بي نيازي را در دل اين امت قرار مي دهد. در زماني کنوني که دوران غيبت آن عزيز است، هر کس گدايي آستان ملک پاسبانش را آموخت، از غير او مستغني گرديد وبي نياز شد، زيرا گدايي در خانه اش از سلطنت دنيا وآخرت بمراتب ارزشمندتر است.
۲ امنيت در تمام آفرينش در عهد شکوهمند منجي عالم بشريت حضرت اباصالح المهدي (عجل الله تعالى فرجه الشريف) دلهاي مردم از کينه وعداوت خالي مي شود وسرانجام امنيت وآرامش سراسر گيتي را فرا مي گيرد. ولذهبت الشحناء من قلوب العباد واصطلحت السباغ والبهائم حتي تمشي المرئه بين العراق الي الشام لا تضع قدميها الا علي النبات وعلي راسها زنبيل لا يهيجها سبع ولا تخافه.(9) کينه ها از دلها زدوده مي شود ودرندگان وچهارپايان با يک ديگر سازش مي کنند تا جايي که يک زن با طبقي بر سر از عراق تا شام تنها سفر مي کند، همه جا قدم بر سرزمين سبز وخرم مي گذارد ودرنده اي او را نمي آزارد وگرفتار ترس واضطراب نمي شود. نزول برکات آسماني وخروج نعمات زميني در احاديث گوناگوني آمده است که در زمان آن حجت حق برکات آسماني زياد مي گردد وگنجهاي زميني ظاهر مي شود: لا تدخر الارض من بذرها شيئا الا اخرجته ولا السماء من قطرها شيئا الا صبه الله عليهم مدرارا.(10) زمين چيزي از بذرهاي خود را نگه نمي دارد مگر اينکه آن را بيرون مي دهد، وآسمان چيزي از باران رحمتش را نگه نمي دارد جز اينکه آن را سيل آسا بر مردم فرو مي ريزد. ابن عباس از رسول خدا روايت مي کند که درباره حکومت جهاني مهدي موعود عليه السلام فرمايد: تامن البهائم والسباع وتلقي الارض افلاذ کبدها. چهارپايان در امانند ودرندگان سازش مي کنند وزمين پاره هاي جگرش را بيرون مي ريزد. ابن عباس سوال مي کند: پاره هاي جگر زمين چيست؟ رسول اکرم صلي الله عليه وآله مي فرمايد: امثال الاسطوانه من الذهب والفضه. مانند ستونهايي از طلا ونقره است (که در زمان حکومت امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) از زمين بيرون مي ريزد).(11) آباداني جهان در عصر پر نور حضرت ولي عصر عليه السلام طبق احاديث وارده سر تا سر جهان آباد مي شود: فلا يبقي في الارض خراب الا عمر.(12) در روي زمين خرابه اي باقي نمي ماند جز اينکه آباد مي شود. خرابي جهان بر اثر ظلم وبي عدالتي است، اما هنگامي که آن خسر وعدالت گستر بر جهان حاکم باشد، تمام ويرانيها تبديل به آباداني مي گردد تا جايي که همگان آرزو مي کنند اي کاش پدران، مادران وعزيزان از دست رفته شان زنده بودند وطعم زندگي لذتبخش زمان حکومت آن يوسف زهرا (س) را مي چشيدند. فيظهر علي کل جبار وابن جبار ويظهر من العدل ما يتمني له الاحياء امواتهم.(13) بر هر ظالم وظالم زاده پيروز مي گردد وعدالتش آن قدر در جهان آشکار مي شود که زندگان آرزو مي کنند اي کاش در گذشتگانشان بودند وآن زندگي شکوهمند وروزگار طلايي را مي ديدند. رفاه همگاني رفاه عمومي در زمان آن خورشيد فروزان ولايت به اوج خود مي رسد، چنانکه در روايات مختلف از طرق فريقين آمده است که رسول خدا (ص) فرمود: تنعم امتي في زمن المهدي نعمه لم ينعموا مثلها قط يرسل السماء عليهم مدرارا ولا تدع الارض شيئا من نباتها الا اخرجته والمال يومئذ کدوس يقوم الرجل فيقول يا مهدي اعطني فيقول خذ.(14) امت من در زمان حضرت مهدي (عليه السلام) آن چنان از نعمتها برخوردار مي شوند که هرگز نظير آن ديده نشده است. آسمان سيل آسا بر آنان فرو مي ريزد، زمين تمام گياهانش را مي روياند وثروت آن روز روي هم انباشته مي شود وهر کس بگويد: اي مهدي، بر من عطا کن. مي فرمايد: بگير (و به او عطا مي کند). اکنون که در دوران فراق جانسوزش هستيم، ولي نعمت ماست وهمه نيازهاي مادي ومعنوي ما را از خوان کرمش مرحمت مي فرمايد. اگر چه رعاياي خوبي براي آن مولا نيستيم اما آن کريم وکريم زاده به اعمال زشت ما نمي نگرد وما را از عطا واحسانش محروم نمي گرداند. نا اهلم وسزاي نوازش نيم ولي  * * *  نا اهل واهل پيش کريمان برابر است فزوني دامها هنگامي که در جهان فزوني گياه باشد، فزوني دامها نيز به وجود مي آيد که در احاديث به اين فزوني تصريح شده است: يخرج في آخر امتي المهدي يسقيه الله الغيث وتخرج الارض نباتها ويعطي المال صحاحا وتکثر الماشيه وتعظم الامه.(15) در پايان امت من (آخر الزمان) مهدي (عليه السلام) خارج مي شود که خداوند با باران رحمتش او را سيراب مي کند، زمين گياهش را مي روياند، ثروت به طور مساوي تقسيم مي گردد، دام در جهان افزون مي شود وامت اسلامي با عظمت مي گردد. اصلاح مزاحمتها ورفع نقصانها در دنياي کنوني، ما شاهد هستيم که مردم به اشکال مختلف براي يک ديگر مزاحمت ايجاد مي کند، اما در دوران با شکوه حکومت ولي الله الاعظم تمام مزاحمتها به هر شکلي که باشد، از بين مي رود. در دهها حديث به نمونه هايي از اين اقدامات اصلاحي اشاره شده است که ما در اينجا به بيان يک نمونه بسنده مي کنيم: ووسع الطريق الاعظم
۳ وکسر کل جناح خارج في الطريق وابطل الکنف والمازيب الي الطرقات ولا يترک بدعه الا ازالها ولا سنه الا اقامها.(16) راههاي اصلي را توسعه مي دهد، بالکونهايي را که به داخل جاده ها (و خيابانه) آمده بر مي دارد وناودانهايي را که به کوچه ها مي ريزد از بين مي برد. هيچ بدعتي نمي ماند جز اينکه از بين مي برد وهيچ سنتي نمي ماند مگر اينکه بر پا مي دارد. راستي چه شيرين است زندگي در زير سايه اش ودر زمان حضورش. در خاتمه اين بحث دست به دعا بر مي داريم ومي گوييم: پروردگارا، لباس فرج را بر اندام زيباي دلربايش بپوشان ودل نازنينش را با بشارت ظهورش مسرور فرما وتوفيق ديدار جمال ملکوتيش را با عافيت نصيب گردان بمنک وکرمک يا ارحم الراحمين. بهترين اوقات واماکن اجابت دعا متاسفانه بسيار ديده مي شود که در محافل ديني وجلسات مذهبي اهميت فوق العاده وخاصي به دعا براي فرج آن عزيز داده نمي شود، در حالي که شيعه حاجتي مهمتر از فرج آن بزرگوار ندارد ووظيفه اين است که در بهترين اوقات واماکن اجابت دعا، اول فرج آن امام همام را از خدا مسئلت کنيم. يکي از علماي وارسته وبرجسته نجف به کربلاي معلي مشرف مي شود ودر حرم مطهر امام حسين عليه السلام شرفياب محضر مقدس امام عصر (عجل الله تعالى فرجه الشريف) مي گردد. حضرت به او مي فرمايد: فلاني، ببين اينجا که دعا مستجاب است مردم به فکر من نيستند وبراي فرجم دعا نمي کنند. سپس حضرت تصرف ولايتي مي فرمايند وآن عالم رباني خواسته هاي دروني مردم را مي شنود که هر کدام براي حوايج خصوصي خود دعا مي کنند. حضرت مي فرمايند: شنيدي؟ حتي يک نفر از اين زايران نگفت که خدايا، فرج مهدي را برسان. براي اينکه خوانندگان گرامي با اوقات اجابت دعا واماکن آن بيشتر آشنا گرديد، به اين اوقات واماکن اشاره مي کنيم تا هر گاه دوستان حضرت وشيفتگان وصال در آن لحظات خاص ودر آن اماکن مقدسه قرار گرفتند، براي فرج امام زمان عليه السلام دعا کنند. اوقات اجابت دعا 1 - سحر 2 - بعد از نمازهاي واجب 3 - بين الصلاتين 4 - بين الطلوعين 5 - هنگام آمدن باران 6 - هنگام وزيدن بادها 7 - هنگام شنيدن اذان 8 - هنگام رويت هلال 9 - در قنوت نماز وتر 10 - هنگام رويت کعبه 11 - هنگام غروب خورشيد 12 - ايام وليالي ماه مبارک رمضان 13- روز عرفه 14 - شب وروز جمعه 15 - هنگام صف آرايي لشکريان حق در مقابل باطل 16 - شب عيد فطر 17 - شب عيد قربان 18 - شب نيمه شعبان 19 - شب اول ماه رجب 20 - هنگامي که نيمي از خورشيد غروب کرده ونيم ديگرش در حال غروب کردن است، زيرا در روايت دارد که حضرت زهرا سلام الله عليها به غلامش مي فرمود: بالاي بلنديها وپشته ها برو، چون ديدي نصف قرص خورشيد از افق غروب کرده، به من اعلام کن تا دعا کنم.(17) اوقات ديگر اجابت دعا را مي توانيد از کتابهاي دعا مانند مفاتيح الجنان وديگر کتب ادعيه کسب کنید. اماکن اجابت دعا 1 - مساجد 2 - حريم کعبه 3 - هنگام رويت کعبه 4 - مقام ابراهيم 5- رکن يماني 6 - بين مقام وميزاب 7 - چاه زمزم 8 - صفا ومروه 9 - ميزاب 10 - حجر اسماعيل 11 - حجر الاسود 12 - داخل بيت الله 13 - مني 14 - مشعر 15 - حرم النبي 16 - کربلا 17 - حرم مقدس ائمه معصومين عليهم السلام 18 - در بقع امامزادگان 19 - در مجالس ذکر فضايل اهل البيت عليهم السلام ودر هر مکاني که انسان احتمال بدهد معنويتي دارد، انسان بايد براي فرج آن بزرگوار دعا کند وبه ياد ولي عصر عليه السلام باشد، که فرموده اند: فرج من فرج شماست. خلاصه آثار وفوايد دعا براي فرج آن بزرگوار صاحب مکيال المکارم خلاصه آثار وفوايد وويژگيهايي را که بر دعا کردن براي تعجيل فرج مترتب است، بيان مي کند وما هم به جهت اينکه کتاب مکيال المکارم که به امر مطاع ولي عصر عليه السلام نوشته شده کتابي مبارک وپر خير است، مطالب آن را ذيلا نقل مي کنيم: دعا کننده براي فرج حضرت مشمول برکات زير مي گردد: 1 - اطاعت از امر مولايش کرده است، که فرموده اند: وبسيار دعا کنيد براي تعجيل فرج که فرج شما در آن است. 2 - اين دعا سبب زياد شدن نعمتها مي گردد. 3 - واظهار محبت قلبي است. 4 - ونشانه انتظار است. 5- وزنده کردن امر ائمه اطهار عليهم السلام است. 6 - ومايه ناراحتي شيطان لعين است. 7 - واداء قسمتي از حقوق آن حضرت است (که اداء حق هر صاحب حقي واجب ترين امور است). 9 - وتعظيم خداوند ودين خداوند است. 10 - حضرت صاحب الزمان عليه السلام در حق دعا کننده دعا مي کند. 11 - شفاعت آن حضرت در قيامت شامل حال او مي شود. 12 - وشفاعت پيامبر ان شاء الله شامل حال او مي شود. 13 - واين دعا امتثال امر الهي وطلب فضل وعنايت اوست. 14 - ومايه استجابت دعا مي شود. 15 - واداء اجر رسالت است. 16 - ومايه دفع بلاست. 17 - وسبب وسعت روزي است ان شاء الله. 18 - وباعث آمرزش گناهان مي شود. 19 - ودعا کننده مشرف به ديدار آن حضرت در بيداري يا خواب ميشود
۴ 20 - ودر زمان ظهور آن حضرت به دنيا رجعت مي کند. 21 - واز برادران پيامبر صلي الله عليه وآله خواهد بود. 22 - وفرج مولاي ما حضرت صاحب الزمان عليه السلام زودتر واقع خواهد شد. 23 - وسبب پيروزي از پيغمبر وامامان - صلوات الله عليهم اجمعين - مي شود. 24 - ووفاي به عهد وپيمان الهي است. 25 - وآثار نيکي به والدين براي دعا کننده فرج حاصل مي گردد. 26- وفضيلت رعايت واداء امانت برايش حاصل مي شود. 27 - وسبب زياد شدن اشراف نور امام عليه السلام در دل او مي گردد. 28 - ودعا براي فرج موجب طولاني شدن عمرش خواهد شد ان شاء الله. 29 - وموفق به تعاون در کارهاي نيک وتقوا مي شود. 30 - وبه نصرت وياري خداوند وپيروزي بر دشمنان به کمک خداوند توفيق مي يابد.   پاورقي (1) زمر / 69. (2) بحارالانوار، ج 52، ص 337. (3) عقد الدرر، ص 40. (4) الحاوي للفتاوي، ج 2، ص 82. (5) اعلام الوري، ص 435. (6) صحيحي بخاري، ج 2، ص 136. (7) اعلام الوري، ص 432. (8) الحاوي للفتاوي، ج 2، ص 64. (9) بشاره الاسلام، ص 236. (10) مستدرک حاکم، ج 4، ص 465. (11) همان ماخذ، ص 514. (12) اعلام الوري، ص 433. (13) الحاوي للفتاوي، ج 2، ص 61. (14) عقدر الدرر، ص 170. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
داستان های عبرت آموز ۱۶۸(تلنگر آمیز) حاج آقا دارستانی/داستان آقا ماشاالله کرمانی
6363358641787.mp3
36.5M
🔸شب دوم مناجات خوانی 👈 پنج شنبه ۳ فروردین ماه ۱۴۰۲ 🔷 با سخنرانی: 👈 حجت الاسلام والمسلمین دکتر رضوانی