🌸 #میلاد_امام_جواد(ع) ♨️روایتی شنیدنی از #امام_جواد(ع) 👌 #سخنرانی 🎤حجت الاسلام #ماندگاری

. #امام_جواد علیه_السلام ✅ابویحیی صنعانی نقل می کند که؛ در محضر امام رضا(علیه السلام) بودم، که در آن هنگام فرزندش، امام جواد(علیه السلام) را که خردسال بود، محضرش حاضر کردند. 👤امام رضا(علیه السلام) فرمود :  📋«هَذَا المَولُودُ الَّذِي لَم يُولَد مَولَودَاً عَظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنهُ» ♦️این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت‏تر از او زاده نشده است.(۱) 👤امام رضا(علیه السلام) در طی روایتی دیگر می فرماید : 📋«يُقتَلُ غَصبَاً فَيَبكِي لَهُ وَ عَلَيهِ أهلُ السَّمَاءِ وَ يَغضَبُ اللّه‏ُ عَلَى عَدُوِّهِ وَ ظَالِمِهِ فَلَا يَلبَثُ إلاّ يَسِيرَاً حَتَّى يُعَجِّلُ اللّه‏ُ بِهِ إِلَى عَذابِهِ الأَليمِ وَ عِقابِهِ الشَّدِيدِ» ♦️امام جواد(علیه السلام) مظلومانه كشته مى‏ شود و ساكنان آسمان بر او مى‏ گريند و مرثيه مى‏ سرايند. خداوند بر دشمن و ستم كننده بر او خشم مى‏ گيرد و [پس از كشتن او] زمانى كوتاه در دنيا نمى ‏ماند، تا آن‏كه خداوند به زودى دشمن او را به عذابى دردناك و كيفرى سخت گرفتار خواهد کرد.(۲) 📚منابع : ۱)الكافی مرحوم کلینی، ج۱، ص۳۲۱، ح۹ ۲)بحار الأنوار مجلسی، ج۵، ص۱۴ .

#سرود #امیرالمؤمنین #سیدمهدی_میرداماد🎤 گوشواره :حیدر علی علی مولا(ع) دیگه غصه ای نداره  دلی که مست علیه به خدا درهای بسته  کلیدش دست علیه تو بگو یاعلی وقتی  گره می افته به کارت به خودش قسم خداهم  می گه جانم علی یارت چشمام  خاک  زیرپاته  مست  ایـوون  طلاته اون کیه که مهربون ومه جبینه اون کیه که مردمردای زمینه کیه که بفهمونه به اهل عالم  که فقط حیدرامیرالمؤمنینه 🌹🍃حیدر علی علی مولا ‍ . #ارجوزه #امیرالمؤمنین زمین و هفت آسمون به زیر پاته دل اسیر گنبد و ایوون طلاته روی قلب من نوشته خاک کوی تو بهشته حیدر علی ولی الله دوست دارم به پای عشق تو بمیرم دلی که دادم به تو پس نمی گیرم چشمام خاک زیر پاته کعبه ایوون طلاته حیدر علی ولی الله * مقتدا و قاسم جنت و ناری توی چا ر فصل دلم گل بهاری ساقی مست مست مستم باده تو دادی به دستم حیدر علی ولی الله *** #اکبر_عابدی (عابد) قم #میلاد_امیرالمؤمنین #غدیریه

🔅🔆معجزات امام جواد علیه السلام تکلم عصا عن محمد بن أبي العلاء قال: سمعت يحيى بن أكثم - قاضي سامراء - بعد ما جهدت به وناظرته وحاورته وواصلته وسألته عن علوم آل محمد فقال: بينا أنا ذات يوم دخلت أطوف بقبر رسول الله صلى الله عليه وآله فرأيت محمد بن علي الرضا عليهما السلام يطوف به، فناظرته في مسائل عندي فأخرجها إلي، فقلت له: والله إني أريد أن أسألك مسألة وإني والله لأستحيي من ذلك، فقال لي: أنا أخبرك قبل أن تسألني، تسألني عن الامام، فقلت: هو والله هذا، فقال: أنا هو، فقلت: علامة؟، فكان في يده عصا فنطقت وقالت: إن مولاي إمام هذا الزمان وهو الحجة. محمد بن ابی العلاء گوید: من پس از آنکه با یحیی بن اکثم قاضی سامرا بحث و گفتگو کردم و با او در باره علوم آل محمد (صلی الله علیه و آله) پرسش کردم، به گوش خود شنیدم که می‌گفت: روزی داخل مسجد مدینه شدم و قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را طواف می‌کردم ناگهان به محمد بن علی بن موسی الرضا (امام جواد علیه السلام) برخوردم که مشغول طواف بود با او پیرامون مسائل مشکلی مناظره کردم و او به من جواب کافی داد؛ به او گفتم: به خدا من می‌خواهم از شما مسئله‌ای بپرسم و به خدا که از شما در مورد آن شرم دارم. ایشان به من فرمودند : من پیش از آنکه تو بپرسی جوابت را می‌دهم، می‌خواهی از امام بپرسی. گفتم: به خدا مسئله من همین است، فرمود: منم آن امام. گفتم: نشانی چیست؟ در دست او عصایی بود، به زبان آمد و گفت: به راستی مولا و آقای من امام در این زمان است و اوست حجت خدا الکافی،جلد ۱ صفحه ۳۵۳ حدیث ۹ #امام_جواد 2- مناظره امام جواد(ع) با یحیی بن اکثم عباسیان از میان دانشمندان، «یحیى بن اکثم» را انتخاب کردند و مامون جلسه اى براى سنجش میزان علم و آگاهى امام جوادترتیب داد. یحیى از امام جواد اجازه گرفت. امام فرمود: هر چه مى خواهى بپرس. یحیى گفت: درباره شخصى که مُحْرِم بوده و در آن حال حیوانى را شکار کرده است، چه مى گویید؟ امام جواد (ع) فرمود: آیا این شخص، شکار را در حِلّ (خارج از محدوده حَرَم) کشته است یا در حرم؟ عالم به حکم حرمت شکار در حال احرام بوده یا جاهل؟ عمداً کشته یا بخطا؟ آزاد بوده یا برده؟ صغیر بوده یا کبیر؟ براى اولین بار چنین کارى کرده یا براى چندمین بار؟ شکار او از پرندگان بوده یا غیر پرنده؟ از حیوانات کوچک بوده یا بزرگ؟ باز هم از انجام چنین کارى ابا ندارد یا از کرده خود پشیمان است؟ در شب شکار کرده یا در روز؟ در احرامِ عُمره بوده یا احرامِ حج؟! یحیى بن اکثم از این همه فروع که امام براى این مسیله مطرح نمود، متحیر شد و آثار ناتوانى و زبونى در چهره اش آشکار گردید و زبانش به لکنت افتاد به طورى که حضار مجلس ناتوانى او را در مقابل آن حضرت نیک دریافتند. آنگاه پس از مذاکراتى که در مجلس صورت گرفت، مردم پراکنده گشتند و جز نزدیکان خلیفه، کسى در مجلس نماند. مأمون رو به امام جواد(ع) کرد و گفت: قربانت گردم خوب است احکام هر یک از فروعى را که در مورد کشتن صید در حال احرام مطرح کردید، بیان کنید تا استفاده کنیم. امام جواد(ع) فرمود: بلى، اگر شخص محرم در حِلّ (خارج از حرم) شکار کند و شکار از پرندگان بزرگ باشد، کفاره اش یک گوسفند است و اگر در حرم بکشد کفاره اش دو برابر است؛ و اگر جوجه پرنده اى را در بیرون حرم بکشد کفاره اش یک بره است که تازه از شیر گرفته شده باشد، و اگر آن را در حرم بکشد هم بره و هم قیمت آن جوجه را باید بدهد؛ و اگر شکار از حیوانات وحشى باشد، چنانچه گورخر باشد کفاره اش یک گاو است و اگر شتر مرغ باشد کفاره اش یک شتر است و اگر آهو باشد کفاره آن یک گوسفند است و اگر هر یک از اینها را در حرم بکشد کفاره اش دو برابر مى شود. و اگر شخص محرم کارى بکند که قربانى بر او واجب شود، اگر در احرام حج باشد باید قربانى را در «مِنى » ذبح کند و اگر در احرام عمره باشد باید آن را در «مکّه» قربانى کند. کفاره شکار براى عالم و جاهلِ به حکم، یکسان است؛ منتها در صورت عمد، (علاوه بر وجوب کفاره) گناه نیز کرده است، ولى در صورت خطا، گناه از او برداشته شده است. کفاره شخص آزاد بر عهده خود او است و کفاره برده به عهده صاحب او است و بر صغیر کفاره نیست ولى بر کبیر واجب است و عذاب آخرت از کسى که از کرده اش پشیمان است برداشته مى شود، ولى آنکه پشیمان نیست کیفر خواهد شد. مامون گفت: احسنت اى ابا جعفر! خدابه تو نیکى کند!

✅ استاد محمدعلی مجاهدی، پدر شعر آیینی کشور : #غلو در شعر عاشورایی #حرام است! استاد محمدعلی مجاهدی معتقد است که غلو کردن در شعر عاشورایی حرام است. این پدر شعر آیینی گفت: آثاری که رگه‌هایی از همه قرائت‌های قابل قبول در آن‌ها دیده شود، انگشت‌شمارند. متاسفانه بسیاری از شعرهای عاشورایی براساس تحریف و اغراق نوشته شده‌اند، نه تاریخ... بعد از انقلاب به دلیل رویکرد شاعران به لایه‌های ناگفته و نانوشته‌ی واقعه‌ی عاشورا، آثار گران‌سنگی در این زمینه خلق شد اما متأسفانه در کنار این آثار فاخر و ماندگار آثاری هم سروده شده‌اند که فرهنگ عاشورایی را زیر سوال می‌برند. شعر خواه و ناخواه باید برخاسته از خیال باشد، اما [منطقی] و مطرح کردن غلو در شعر عاشورایی حرام است. مواردی نیز نظیر الوهیت بخشیدن به حضرت سید الشهدا(ع) هم غلو است و در شعر آیینی جایگاهی ندارد. رعایت نکردن این موضوع یکی از مشکلات مهم در شعر عاشورایی است.

. #دهه_فجر این جشن ما جشن بهار انقلاب است بیگانه و دشمن کنون خانه خراب است آمد خمینی آن امام مهربانی جمهوری اسلامی ما شد جهانی ملت سراسرگرد او پروانه گردید اهریمن دون خانه اش ویرانه گردید وقتی بهاری در زمستان شد نمایان گل بود و بلبل نغمه خوان این گلستان سر داده بلبل نغمه شادی به گلشن آمد بهار عاشقان در ماه بهمن تابیده شد خورشید ایمان ماه بهمن بر هر کجای مملکت بر جان میهن وقتی که شد این قطره ها رودی خروشان با رهنمود رهبر و با عزم و ایمان سرنيزه و تانک و ستم مغلوب خون شد کاخ فساد و ظلم شاهان سر نگون شد من عاشق راه علمدار حسینم شاگرد مکتب خانه پیر خمینم نامم بسیجی و سلاح من قلم هست سرخ و سپید و سبز ما زیبا علم هست سرباز اسلامم که تا من زنده هستم من پیرو این رهبر پاینده هستم آماده اجرای فرمان ولی ام من در رکاب رهبرم سید علی ام قاسم مهدی پور رابری .

#امام_جواد علیه‌السلام #غزل 🔹باب‌الجواد🔹 جهان را می‌شناسد، لحظۀ غمگین و شادش را از این رو سخت در آغوش می‌گیرد جوادش را پسر مثل پدر می‌خندد این یعنی که از حالا میان این دو قسمت می‌کند دشمن عنادش را جهان از بعد عیسی اولین‌بار است با حیرت درون قالب یک طفل می‌یابد مرادش را چه طفلی؟ طفل معصومی که پیرِ دیر را حتی هوایی می‌کند از نو بسازد اعتقادش را چه ذکری بر زبان دارد؟ چه رازی در بیان دارد؟ که هر عالِم به این معیار می‌سنجد سوادش را قدم آهسته برمی‌دارد و پیوسته تا منزل که راه مستقیم از او بجوید امتدادش را به جای کاظمین امسال هم راهی شدم مشهد نشد تا سرمه چشمم کنم خاک بلادش را بهشت است این حرم از هر دری وارد شود شاعر ولی من دوست دارم بیشتر باب‌الجوادش را 📝 #محمدحسین_ملکیان #میلاد_امام_جواد

. 💠 تنزیل مقام انبیا یا مدح واقعی اهل‌بیت 🔹 یکی از نکاتی که در شعر بسیاری از شاعران جوان ولایی‌سرا به خصوص در اشعار مدحی، بسامد فراوان دارد؛ این است که برای نشان دادن عظمت و رفعت مقام ممدوح -که همانا حضرات معصومین (علیهم‌السلام) هستند- گاه به کوچک شمردن و تنزیل مقام انبیای الهی یا ملائک مقرب الهی می‌پردازند که این شیوه متأسفانه گاهی در آثار پیش‌کسوتان شعر اهل بیت (علیهم‌السلام) نیز دیده می‌شود. 🔸درست است که از معارف و روایات شیعی فضل و رفعت مقام اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بر همهٔ موجودات حتی انبیای الهی دانسته می‌شود اما نکته اینجاست که تنزیل مقام انبیای الهی دربرابر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) مدح و فضیلتی به شمار نمی‌رود. مدح واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که شاعر ابتدا به جایگاه واقعی و رفعت مقام انبیا اشاره کند، آنگاه فضیلت ممدوح خود را نیز بیان نماید. به تعبیر ساده‌تر، پایین آوردن کسی به معنای بالا بردن دیگری نیست. 🔹بیتی از این غزل محمدحسین ملکیان، شاهد مثال خوبی برای ارائهٔ الگوی صحیح در این مورد است. شاعر در این بیت هم به مقام رفیع حضرت عیسی (علیه‌السلام) اشاره داشته و هم منزلت امام جواد (علیه‌السلام) را بیان کرده است: جهان از بعد عیسی اولین‌بار است با حیرت درون قالب یک طفل می‌یابد مرادش را ✍🏻 #حسن_بیاتانی 🏷 #یک_شعر_یک_نکته .

جایگاه و منزلگاه مولا در بهشت منظور بود

.