eitaa logo
گُوْشِه نِشینْ
5.3هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
172 ویدیو
2 فایل
کپی فقط با هشتگ #گوشه_نشین عُمْری بُوَدْ‌ کِه #گُوُشِه نِشیِنِ مُحَبَتَمْ! این گُوشِهِ را بِه وُسعَتِ عالَمْ نمیدَهَمْ... #ارباب_حسین ♥️🌱 ادمین اصلی @fatemeh_mim تبلیغات https://eitaa.com/tablighat_goshe فروشگاه @gosheneshen_market
مشاهده در ایتا
دانلود
شهادت طلبی حسین‌بن‌علی(ع) بزرگ‌ترین کار بود، اما آن حضرت وقتی در مکه مورد ترور است، خود را از کشته شدن حفظ می‌کند. سی نفر شمشیرهایشان را زیر لباس احرام پنهان کرده‌اند تا ایشان را در عرفات یا منا یا مشعر شهید کنند. حسین‌بن‌علی(ع) وقتی عمره‌اش را انجام داد، می‌خواست برای حج احرام ببندد. وقتی کسی احرام می‌بندد نباید شمشیر همراهش باشد. آن حضرت سلاحش را با خودش نگه داشت و مُحرِم نشد. وقتی حاجیان به سوی عرفات می‌رفتند امام به سمت عراق حرکت کرد. ممکن است گفته شود چرا این کار را کرد؟ در کربلا کشته‌شدن است و این‌جا هم کشته‌شدن. آن حضرت می‌گوید: این کشته‌شدن کم‌ثمر است و آن کشته‌شدن پُرثمر. از کشته‌شدن کم‌نتیجه و کم‌اثر، به سمت کشته‌شدن پراثر حرکت می‌کند. باز هم برای کشته‌شدن می آید، اما فرق دارد، در کربلا فرصت صحبت‌کردن پیدا می‌کند و حرف می‌زند و خودش را برای مصائب آماده می‌کند. @gosheneshen
هدایت شده از گُوْشِه نِشینْ
یک روایتی از خود امام حسن(علیه‌السلام) هست که از حضرت سوال کردند: کرم چیست؟ ایشان فرمودند: الابتداء بالعطیه قبل المساله یعنی اگر دادی، بدون اینکه از تو درخواست بکند آن زمان کریم هستی. @gosheneshen
یک روایتی از خود امام حسن(علیه‌السلام) هست که از حضرت سوال کردند: کرم چیست؟ ایشان فرمودند: الابتداء بالعطیه قبل المساله یعنی اگر دادی، بدون اینکه از تو درخواست بکند آن زمان کریم هستی. @gosheneshen
‏مرحوم علامه طباطبایی(ره) : بیایید با امام حسین(ع) یک قراری بگذارید؛ تصمیم بگیرید، هر معصیتی که در نماز برای شما مشغولیت ایجاد می‌کند را، ترک کنید؛ مطمئن باشید به چله نرسیده، آثار و نورانیتش را خواهید دید! @gosheneshen
علامه طباطبایی(ره) از بعضی محافل و آمد و شد ها تبری می جست و می فرمود: مثل اینکه مردم قدر عمر را نمیدانند، عمر خیلی ارزشمند و گرانقدر است @gosheneshen
🏴 *آداب زیارت، در مجالس حسینی* اگر پذیرفتیم که مجالس اهل بیت، همان زیارت ایشان است، باید بپذیریم که این مجالس همه آنچه را که در آثار و برکات و ثواب زیارت بیان شده است، در خود دارند. لذا همه آثار و برکاتی که برای زائر، از لحظه ابتدایی که قصد زیارت می‌کند و قدم به قدم در مسیر حرکت می‌کند تا به مزار اهل بیت برسد، تا مرحله به مرحله زیارتی که انجام می‌دهد و نهایتا بازگشت او از زیارت، ذکر شده است، برای حضور در مجالس اهل بیت نیز قرار داده شده است. ◾️ ◼️ ◾️ حرکت انسان در مسیر زیارت، علاوه بر سفر ظاهری، سفر معنوی و هجرت جمیل است. سیر و سفر ظاهری انسان برای زیارت، اگر با مراقبه همراه باشد، برای انسان سیر معنوی و هجرت باطنی را به همراه دارد. حقیقت این هجرت، هجرت از بدی‌ها و رذایل به سمت خوبی‌ها و فضایل و بلکه سلوک الی الله است. هر میزان که انسان با مراقبه و توجه، هجرت حقیقی داشته باشد، به ملاقات و زیارت امام بیشتر راه می‌یابد و محضر امام را بیشتر درک می‌کند. همین توجه اگر در آمد و شد انسان به مجالس اهل بیت، وجود داشته باشد، موجب بهره‌مندی بیشتر انسان از این مجالس خواهد شد. ◾️ ◼️ ◾️ وقتی سیدالشها عزم حرکت به سوی کربلا کردند، فرمودند: «هر که می‌خواهد خونش را در مسیر ما تقدیم کند و قصد رسیدن به لقاء خداوند دارد، پس با ما کوچ کند؛ فلیرحل معنا» اگر امام، حقیقتِ زنده است، ندای او نیز همچنان زنده است و در افقِ تاریخ طنین انداز شده است. باور کنیم که وقتی به زیارت یا مجالس ایشان می‌رویم، این خطابِ حضرت شامل حال ما هم می‌شود. گوش دل به این خطاب داشته باشیم که اگر آماده هستیم از دنیا و تعلقات کوچ کنیم و در مسیر ایشان جانفشانی کنیم و به قرب الهی برسیم، سیدالشهدا دارند ما را صدا می‌زنند و دعوت می‌کنند با کاروان حسینی همراه شویم. باید تلاش کنیم حرکت ظاهری ما به سوی مجالس اهل بیت، با هجرت قلبی و باطنی به سوی ایشان همراه باشد و با دادن صدقه و استغفار، موانع بهره‌مندی از مجالس و درک این حضور را از راه برداریم و با توجه تمام بهره حداکثری ببریم. ◾️ ◼️ ◾️ همانگونه که طبق روایات، زائر از ابتدای خروج از منزل با همراهی و مشایعت صدها مَلَک همراه است که برایش دعا و استغفار می‌کنند و او را در این مسیر عروج می‌دهند، این اثر در مجالس اهل بیت نیز وجود دارد. از زمانی که انسان نیت حضور در مجالس روضه را می‌نماید، تا قدم به قدمی که در این مسیر حرکت می‌کند و تمام زمانی که در مجلس حضور دارد، و در مسیر بازگشت از مجلس اهل بیت، این ملائکه همراه او هستند و برای او استغفار می‌کنند. مشروط به اینکه باور کنیم مجالس اهل بیت، زیارت ایشان است و انسان به محضر امام و ملاقات امام نائل می‌شود. ◾️ ◼️ ◾️ همراهی ملائکه الهی، همراهی قراردادی و اعتباری نیست، بلکه همراهی وجودی است. ملک الهی، موجودی روحانی و مجرد است که با روح انسان، ارتباط برقرار می‌کند. این همراهی، همراهی حقیقی و رابطه اتحادی است، یعنی روح انسان با ملک الهی انس و اتحاد حقیقی پیدا می‌کند و حقیقت وجودی انسان، مَلَکی و ملکوتی می‌شود. همراهی ملائکه یعنی انسان از حقیقتِ این ملائکه و آثار وکمالات آنان بهره‌مند می‌شود و این ملائکه الهی قوای وجودی و منشأ کمالات و اوصاف روحانی انسان می‌شوند و مسیر او برای رسیدن به کمال را تسهیل می‌کنند. مرتبه این ملائک نیز به میزان توجه ما بستگی دارد. هرچقدر توجه و حضور قلب بیشتری در مجالس حسینی داشته باشیم، ملائکه الهی، ملائکه مقرب‌تری خواهند بود. ◾️ ◼️ ◾️ در قیامت روشن می‌شود که افرادی که در یک مجلس از مجالس حسینی حضور داشته‌اند و حتی به یک میزان سختی کشیده‌اند، هزینه داده‌اند و صرف وقت کرده‌اند، چقدر می‌تواند حقیقت اعمالشان، بواسطه توجه و مراقبه‌ای که داشته‌اند، متفاوت باشد. ⁦⁩ @gosheneshen
‏مرحوم علامه طباطبایی(ره) : بیایید با امام حسین(ع) یک قراری بگذارید؛ تصمیم بگیرید، هر معصیتی که در نماز برای شما مشغولیت ایجاد می‌کند را، ترک کنید؛ مطمئن باشید به چله نرسیده، آثار و نورانیتش را خواهید دید! @gosheneshen
شهادت طلبی حسین‌بن‌علی(ع) بزرگ‌ترین کار بود، اما آن حضرت وقتی در مکه مورد ترور است، خود را از کشته شدن حفظ می‌کند. سی نفر شمشیرهایشان را زیر لباس احرام پنهان کرده‌اند تا ایشان را در عرفات یا منا یا مشعر شهید کنند. حسین‌بن‌علی(ع) وقتی عمره‌اش را انجام داد، می‌خواست برای حج احرام ببندد. وقتی کسی احرام می‌بندد نباید شمشیر همراهش باشد. آن حضرت سلاحش را با خودش نگه داشت و مُحرِم نشد. وقتی حاجیان به سوی عرفات می‌رفتند امام به سمت عراق حرکت کرد. ممکن است گفته شود چرا این کار را کرد؟ در کربلا کشته‌شدن است و این‌جا هم کشته‌شدن. آن حضرت می‌گوید: این کشته‌شدن کم‌ثمر است و آن کشته‌شدن پُرثمر. از کشته‌شدن کم‌نتیجه و کم‌اثر، به سمت کشته‌شدن پراثر حرکت می‌کند. باز هم برای کشته‌شدن می آید، اما فرق دارد، در کربلا فرصت صحبت‌کردن پیدا می‌کند و حرف می‌زند و خودش را برای مصائب آماده می‌کند. @gosheneshen
🏴 *آداب زیارت، در مجالس حسینی* اگر پذیرفتیم که مجالس اهل بیت، همان زیارت ایشان است، باید بپذیریم که این مجالس همه آنچه را که در آثار و برکات و ثواب زیارت بیان شده است، در خود دارند. لذا همه آثار و برکاتی که برای زائر، از لحظه ابتدایی که قصد زیارت می‌کند و قدم به قدم در مسیر حرکت می‌کند تا به مزار اهل بیت برسد، تا مرحله به مرحله زیارتی که انجام می‌دهد و نهایتا بازگشت او از زیارت، ذکر شده است، برای حضور در مجالس اهل بیت نیز قرار داده شده است. ◾️ ◼️ ◾️ حرکت انسان در مسیر زیارت، علاوه بر سفر ظاهری، سفر معنوی و هجرت جمیل است. سیر و سفر ظاهری انسان برای زیارت، اگر با مراقبه همراه باشد، برای انسان سیر معنوی و هجرت باطنی را به همراه دارد. حقیقت این هجرت، هجرت از بدی‌ها و رذایل به سمت خوبی‌ها و فضایل و بلکه سلوک الی الله است. هر میزان که انسان با مراقبه و توجه، هجرت حقیقی داشته باشد، به ملاقات و زیارت امام بیشتر راه می‌یابد و محضر امام را بیشتر درک می‌کند. همین توجه اگر در آمد و شد انسان به مجالس اهل بیت، وجود داشته باشد، موجب بهره‌مندی بیشتر انسان از این مجالس خواهد شد. ◾️ ◼️ ◾️ وقتی سیدالشها عزم حرکت به سوی کربلا کردند، فرمودند: «هر که می‌خواهد خونش را در مسیر ما تقدیم کند و قصد رسیدن به لقاء خداوند دارد، پس با ما کوچ کند؛ فلیرحل معنا» اگر امام، حقیقتِ زنده است، ندای او نیز همچنان زنده است و در افقِ تاریخ طنین انداز شده است. باور کنیم که وقتی به زیارت یا مجالس ایشان می‌رویم، این خطابِ حضرت شامل حال ما هم می‌شود. گوش دل به این خطاب داشته باشیم که اگر آماده هستیم از دنیا و تعلقات کوچ کنیم و در مسیر ایشان جانفشانی کنیم و به قرب الهی برسیم، سیدالشهدا دارند ما را صدا می‌زنند و دعوت می‌کنند با کاروان حسینی همراه شویم. باید تلاش کنیم حرکت ظاهری ما به سوی مجالس اهل بیت، با هجرت قلبی و باطنی به سوی ایشان همراه باشد و با دادن صدقه و استغفار، موانع بهره‌مندی از مجالس و درک این حضور را از راه برداریم و با توجه تمام بهره حداکثری ببریم. ◾️ ◼️ ◾️ همانگونه که طبق روایات، زائر از ابتدای خروج از منزل با همراهی و مشایعت صدها مَلَک همراه است که برایش دعا و استغفار می‌کنند و او را در این مسیر عروج می‌دهند، این اثر در مجالس اهل بیت نیز وجود دارد. از زمانی که انسان نیت حضور در مجالس روضه را می‌نماید، تا قدم به قدمی که در این مسیر حرکت می‌کند و تمام زمانی که در مجلس حضور دارد، و در مسیر بازگشت از مجلس اهل بیت، این ملائکه همراه او هستند و برای او استغفار می‌کنند. مشروط به اینکه باور کنیم مجالس اهل بیت، زیارت ایشان است و انسان به محضر امام و ملاقات امام نائل می‌شود. ◾️ ◼️ ◾️ همراهی ملائکه الهی، همراهی قراردادی و اعتباری نیست، بلکه همراهی وجودی است. ملک الهی، موجودی روحانی و مجرد است که با روح انسان، ارتباط برقرار می‌کند. این همراهی، همراهی حقیقی و رابطه اتحادی است، یعنی روح انسان با ملک الهی انس و اتحاد حقیقی پیدا می‌کند و حقیقت وجودی انسان، مَلَکی و ملکوتی می‌شود. همراهی ملائکه یعنی انسان از حقیقتِ این ملائکه و آثار وکمالات آنان بهره‌مند می‌شود و این ملائکه الهی قوای وجودی و منشأ کمالات و اوصاف روحانی انسان می‌شوند و مسیر او برای رسیدن به کمال را تسهیل می‌کنند. مرتبه این ملائک نیز به میزان توجه ما بستگی دارد. هرچقدر توجه و حضور قلب بیشتری در مجالس حسینی داشته باشیم، ملائکه الهی، ملائکه مقرب‌تری خواهند بود. ◾️ ◼️ ◾️ در قیامت روشن می‌شود که افرادی که در یک مجلس از مجالس حسینی حضور داشته‌اند و حتی به یک میزان سختی کشیده‌اند، هزینه داده‌اند و صرف وقت کرده‌اند، چقدر می‌تواند حقیقت اعمالشان، بواسطه توجه و مراقبه‌ای که داشته‌اند، متفاوت باشد. ⁦⁩ @gosheneshen
‏مرحوم علامه طباطبایی(ره) : بیایید با امام حسین(ع) یک قراری بگذارید؛ تصمیم بگیرید، هر معصیتی که در نماز برای شما مشغولیت ایجاد می‌کند را، ترک کنید؛ مطمئن باشید به چله نرسیده، آثار و نورانیتش را خواهید دید! @gosheneshen
‏مرحوم علامه طباطبایی(ره) : بیایید با امام حسین(ع) یک قراری بگذارید؛ تصمیم بگیرید، هر معصیتی که در نماز برای شما مشغولیت ایجاد می‌کند را، ترک کنید؛ مطمئن باشید به چله نرسیده، آثار و نورانیتش را خواهید دید! @gosheneshen
شهادت طلبی حسین‌بن‌علی(ع) بزرگ‌ترین کار بود، اما آن حضرت وقتی در مکه مورد ترور است، خود را از کشته شدن حفظ می‌کند. سی نفر شمشیرهایشان را زیر لباس احرام پنهان کرده‌اند تا ایشان را در عرفات یا منا یا مشعر شهید کنند. حسین‌بن‌علی(ع) وقتی عمره‌اش را انجام داد، می‌خواست برای حج احرام ببندد. وقتی کسی احرام می‌بندد نباید شمشیر همراهش باشد. آن حضرت سلاحش را با خودش نگه داشت و مُحرِم نشد. وقتی حاجیان به سوی عرفات می‌رفتند امام به سمت عراق حرکت کرد. ممکن است گفته شود چرا این کار را کرد؟ در کربلا کشته‌شدن است و این‌جا هم کشته‌شدن. آن حضرت می‌گوید: این کشته‌شدن کم‌ثمر است و آن کشته‌شدن پُرثمر. از کشته‌شدن کم‌نتیجه و کم‌اثر، به سمت کشته‌شدن پراثر حرکت می‌کند. باز هم برای کشته‌شدن می آید، اما فرق دارد، در کربلا فرصت صحبت‌کردن پیدا می‌کند و حرف می‌زند و خودش را برای مصائب آماده می‌کند. @gosheneshen