#دعای_سمات #استاد_فرهمند

اللهُمَّ اِني اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الاَعْظَمِ الاَعَزِّ الاَجَلِّ الاَكْرَمِ اَلَّذي اِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ أبْوابِ السَماءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَضَايقِ أبْوابِ الاَرضِ لِلِفَرَجِ انْفَرَجَتْ وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْعُسْرِ لِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْأَمْوَاتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى كَشْفِ الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ انْكَشَفَتْ وَ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ خدايا!از تو خواستارم به نام بزرگت آن نام بزرگتر عزيزتر باشكوه‏تر گرامی تر،كه چون بر درهاى بسته‏ آسمان با آن نام خوانده شوى كه به رحمت گشوده شوند باز می شوند و چون با آن بر درهاى‏ ناگشوده زمين خوانده شوى براى فرج گشوده شود،و جون با آن براى آسان شدن سختى خوانده شوى،آسان گردند و چون با آن بر مردگان براى زنده شدن خوانده شوى،زنده شوند و چون با آن براى رفع سختى و زيان خوانده‏ شوى برطرف گردد و می خوانمت به شكوه جلوه گرامی ات ┅═✿‍1✿‍═┅

أَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَ أَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذِي عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ وَ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ وَ وَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخَافَتِكَ وَ بِقُوَّتِكَ الَّتِي بِهَا تُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلا بِإِذْنِكَ وَ تُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ بِمَشِيَّتِكَ الَّتِي دَانَ [كَانَ‏] لَهَا الْعَالَمُونَ گرامی ترين جلوه ها و عزيزترين آنان‏كه چهره ها در برابرش‏ خوار گشته و گردنها خاضع شده و صداها آهسته گشته و دلها در برابر آن هراسناك‏ شده اند از ترس تو و تو را می خوانم به نيرويت كه با آن آسمانها را نگاه داشتى از اينكه بر زمين افتد مگر به اجازه تو،و با آن آسمانها و زمين را از اينكه ويران شوند نگاه داشتى و می خوانمت به اراده ات كه جهانيان در برابرش مطيعند ┅═✿‍2✿‍═┅

وَ بِكَلِمَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِهَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ بِحِكْمَتِكَ الَّتِي صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَهَا لَيْلا وَ جَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَنا [مَسْكَنا] وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهَارا وَ جَعَلْتَ النَّهَارَ نُشُورا مُبْصِرا وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُورا به كلمه ات كه با آن آسمانها و زمين را آفريدى،و به حكمتت كه با آن شگفتيها را ساختى، و تاريكى را با آن پديدآوردى و آن را شب قرار دادى،و شب را براى آرامش مقرّر داشتى و هم با آن حكمت نور را آفريدى‏ و آن را روز قرار دادى،و روز را مايه جنبش و بينايى سنجش ساختى،و نيز با آن خورشيد را آفريدى،و خورشيد را مايه تابش‏ نمودى،و با آن ماه را پديد آوردى و ماه را نورانى ساختى ┅═✿‍3✿‍═┅

وَ خَلَقْتَ بِهَا الْكَوَاكِبَ وَ جَعَلْتَهَا نُجُوما وَ بُرُوجا وَ مَصَابِيحَ وَ زِينَةً وَ رُجُوما وَ جَعَلْتَ لَهَا مَشَارِقَ وَ مَغَارِبَ وَ جَعَلْتَ لَهَا مَطَالِعَ وَ مَجَارِيَ وَ جَعَلْتَ لَهَا فَلَكا وَ مَسَابِحَ وَ قَدَّرْتَهَا فِي السَّمَاءِ مَنَازِلَ فَأَحْسَنْتَ تَقْدِيرَهَا وَ صَوَّرْتَهَا فَأَحْسَنْتَ تَصْوِيرَهَا وَ أَحْصَيْتَهَا بِأَسْمَائِكَ إِحْصَاءً وَ دَبَّرْتَهَا بِحِكْمَتِكَ تَدْبِيرا وَ أَحْسَنْتَ [فَأَحْسَنْتَ‏] تَدْبِيرَهَا وَ سَخَّرْتَهَا بِسُلْطَانِ اللَّيْلِ وَ سُلْطَانِ النَّهَارِ وَ السَّاعَاتِ وَ عَدَدِ [وَ عَرَّفْتَ بِهَا عَدَدَ] السِّنِينَ وَ الْحِسَابِ وَ جَعَلْتَ رُؤْيَتَهَا لِجَمِيعِ النَّاسِ مَرْأًى وَاحِدا و با آن ستارگان را خلق كردى و آنها را اخترانى تابناك و برجها و چراغها و زينت و عامل راندن شياطين قرار دادى براى ستارگان مشرقها و مغربها و نيز طلوع‏گاهها و گردشگاهها مقرّر ساختى و براى آنها مدارهايى كه در آنها شناورند قرار دادى و براى آنها در آسمان منزلگاههايى مقدر فرمودى،پس چه نيكو تقدير نمودى‏ و صورتگرى كردى و چه نيكو صورتشان دادى،و با نامهايت آنها را بر شمردى درخور و به حكمتت تدبير نمودى تدبيرى شايسته و چه نيكو تدبير كردى و با تسلّط بخشيدن شب و روز و ساعات بر آنها شمارش سالها و ثبت حساب را شناساندى،و ديدن آنها را براى همه مردم يكسان نمودى ┅═✿‍4✿‍═┅

وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذِي كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الْمُقَدَّسِينَ فَوْقَ إِحْسَاسِ [أَحْسَاسِ‏] الْكَرُوبِينَ [الْكَرُوبِيِّينَ‏] فَوْقَ غَمَائِمِ النُّورِ فَوْقَ تَابُوتِ الشَّهَادَةِ فِي عَمُودِ النَّارِ وَ فِي طُورِ سَيْنَاءَ وَ فِي [إِلَى‏] جَبَلِ حُورِيثَ فِي الْوَادِ الْمُقَدَّسِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ فِي أَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَ يَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ وَ فِي الْمُنْبَجِسَاتِ الَّتِي صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ فِي بَحْرِ سُوفٍ و خدايا!از تو می خواهم به‏ عظمتت كه با آن بنده و فرستاده ات موسى بن عمران(درود بر او)در ميان قدسيان، برتر از احسان كروبيّان،فراتر از سحابهاى نور،بر فراز تابوت شهادت،در عمودى از آتش،و در طور سينا،و در كوه حوريث،در وادى مقدّس،در بقعه با بركت از جانب راست كوه طور،از دل درخت و در زمين مصر،با نه معجزه‏ آشكار و روزى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافتى،و در چشمه هاى جوشنده كه با آن شگفتيهايى در درياى سوف برساختى ┅═✿‍5✿‍═┅

وَ عَقَدْتَ مَاءَ الْبَحْرِ فِي قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجَارَةِ وَ جَاوَزْتَ بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ وَ تَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنَى عَلَيْهِمْ بِمَا صَبَرُوا وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْتَ فِيهَا لِلْعَالَمِينَ وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ جُنُودَهُ وَ مَرَاكِبَهُ فِي الْيَمِّ وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ [الْأَعْظَمِ‏] الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ وَ بِمَجْدِكَ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسَى كَلِيمِكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي طُورِ سَيْنَاءَ وَ لِإِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ خَلِيلِكَ مِنْ قَبْلُ فِي مَسْجِدِ الْخَيْفِ آب دريا را در دل گرداب همانند سنگ سخت بستى و بنى اسرائيل را از دريا به خشكى‏ رساندى و وعده نيكويت بر آنان كامل گشت به خاطر آنكه شكيبائى ورزيدند و آنان را وارث مشارق و مغارب زمينى كه در آن جهانيان را بركت دادى نمودى و فرعون و سپاهيان و مركبهايش را در دريا غرق كردى و به نام‏ بزرگت،آن نام بزرگ‏تر،با شكوه‏تر،گرامی تر،و به بزرگی ات كه با آن بر موسى كليمت(درود بر او)در طور سينا جلوه كردى و نيز براى ابراهيم(درود بر او)خليلت پيش از آن در مسجد خيف ┅═✿‍6✿‍═┅