🎥 نماهنگ | دو نقطه هدف ✏️ رهبر انقلاب، در دیدار اخیر: امیرالمؤمنین فرمود: مَن نامَ لَم یُنَم عَنه؛ اگر شما در سنگر خوابت برد، معنایش این نیست که دشمنت هم در سنگرِ خودش خوابش برده؛ نه. 👈 اگر مراقبت کردیم، دشمن را شناختیم، روشهای دشمن را شناختیم، سعی کردیم در حرفمان، در منطقمان، در عملمان، در هر اقداممان کمک به نقشه‌ی دشمن نکنیم، دشمن هیچ غلطی نمیتواند بکند. 👈 دشمن دو نقطه‌ی اساسی را هدف گرفته: یکی وحدت ملّی، یکی امنیّت ملّی. 📢 دشمن این دو نقطه را آماج حمله‌ی خودش قرار داده که باید در مقابلش ایستاد. 💻 Farsi.Khamenei.ir

آقای اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم گفته‌اند "توتال آخرین اطلاعات مهم فاز ۱۱ را از ما گرفت و رفت". این گفته ایشان مرا یاد فرمایشی از مرحوم ترکان انداخت که اصرار داشت "ما به توتال اطلاعات ندادیم، آنها به ما اطلاعات دادند". البته آقای زنگنه وزیر نفت دولت سابق هم تصریح کرده بود که با توتال سند رازداری امضا کرده و سپس اطلاعات فاز ۱۱ را به این شرکت داده است. منتهی مرحوم ترکان می‌گفت حقیر متوجه فرمایش آقای زنگنه نشده‌ام! آقای زنگنه می‌گفت اگر توتال از این اطلاعات سوء استفاده کند، شکایت می‌کنیم... @syjebraily

از اون صحنه‌هایی که آدم سیر نمیشه از دیدنش 😂 ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

‏روزنامه ایران اقتصادی روز دوشنبه را تقدیم می‌کنیم به ۵ اقتصاددان کاسب ( مسعود نیلی، موسی غنی نژاد، درگاهی، طبیبیان و بهکیش) که پارسال در اوج اغتشاشات همپای ضد انقلاب شدند.. فکر می‌کردند کار نظام تمام است... این نامه نشان داد نیلی و همفکرانش، فعال سیاسی اند نه اقتصاددان... ✍️🏻مهدی مهرپور (جانشین مدیر مسئول روزنامه ایران اقتصادی) @jebhetse

دل بسته‌ام به غم که دلم را رها نکرد آدم به یار کهنه وفادارتر شود... ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

بگو ستم کند آن یار بیش از اینها هم... تفاوتی نکند بار، بیش از اینها هم... بعید نیست که از جور عشق؛ دستارم شود طناب سر دار، بیش از اینها هم... چه می‌نهی؟ که نحیف است دوش من اما- بذار هر چه که این‌بار... بیش از اینها هم... مرا بگیر و به زندان غم فرست و بزن به جای پنجره، دیوار! بیش از اینها هم... "هزار جان گرامی فدای پیرهنت" هزار بار به کرار، بیش از اینها هم... چراغ چشم تو روشن، ولی جهان مرا- سیاه می‌کند و تار، بیش از اینها هم... مرا سریّ و دلی، اهل‌بیتی و مالی‌ست فدای عشق تو هر چار، بیش از اینها هم... نمانده طاقت من بیش از این، ولی ای عشق بگو ستم کند آن یار بیش از اینها هم... #دلاوار ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

دیوارنگار جدید میدون ولیعصر امروز صبح رونمایی شد. الحمدلله داره تلاش دوستان اقتصاد اسلامی نتایج خوبی میده ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

اگر مسئولین فرهنگی و ورزشی ما شعور داشتن الان رونالدو توی یک خونه باغ سنتی نشسته بود و دیزی می‌خورد. هم به رونالدو قطعا بیشتر خوش می‌گذشت هم تبلیغ بهتری برای گردشگری بود هم تبلیغ این هتل‌های مسخره نبود یه مشت مسئول چشم و دل سیرم آرزوست ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

🖌 رسانه منحط دنیای اقتصاد: بیخودی دیدگاه منفی نداشته باشید نسبت به بنگاه‌داری بانک‌ها همه چیز تقصیر دولته که اجازه نمیده بانک‌ها نرخ بهره‌های بالا بگیرند و مجبور نباشند بنگاه‌داری کنن تازشم بنگاه داری بانک‌ها خیلی هم خوبه و بهتره از اینکه بانک به مردم وام بده چون مردم میرن پولها رو حروم میکنن اما بانک‌ها میرن ایرانمال میسازن. ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

شرمم میشه مزخرفات این مردک را در کانال بگذارم. خودتان خواستید بخوانید: اینجا ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

به مناسبت روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی و جناب شهریار بزرگوار: شهریار و راه سوم پیش‌سخن؛ یکی از حسرت‌های بزرگ زندگی نگارنده‌ی این یادداشت ندانستنِ زبانِ ترکی است. نوشتن از شهریار و شعر او قطعاً برای چون منی گران است و این نقص زبانی بر آن خواهد افزود. اما سعی خواهد شد تا با نگاهی متفاوت و از زاویه‌ای که در توان حقیر است عرض ادبی کنیم به شهریار ادب فارسی به مناسبت روز بزرگداشت زبان و ادب فارسی.  سِحری که در ترانه‌ی خواجه‌ست ای فلک  یک لحظه هم به زمزمه‌ی شهریار بخش  ***  نوشتن از قلم شهریار، بهجتِ قلم نگارنده است؛ گرچه قلمی نیست که برازنده‌ی آن باشد. در دوراهی نوشتن و خواندن،‌ شنیدن و دیدن، ماندن و رفتن مانده‌ام که چه بگویم از شاعری که استادِ انتخابِ بهترین‌ها در میان دوراهی‌ها بود. چه بنویسم از شاعری که راهِ ما را نیز در دو راهی خویش به انگشت اشارت نشان داده:  مرا بگذار و شعرم خوان که شاعر  شنیدن دارد و دیدن ندارد…!  و ما را به شنیدن سخنِ دل ریش می‌خواند نه دیدن خویش!  اما افسوس که قرن‌ها گذشت و در حالی‌که مخاطبِ شعر بزرگان ادب فارسی «او» بود - غائبِ غائبِ غائب - این مخاطب، به «تو» و سپس به «من» و در نهایت به «حال من» و حتی «شعر من» تنزل پیدا کرد!  آری! در روزگاری که از قله‌ی ادب فارسی دور و در دوراهی سنت و مدرنیته اسیر افتادیم، هر کس و ناکسی شاعر می‌شود و هر چه بخواهد به برکت صنعت چاپ و نشر، حتی با انگیزه‌ی اقتصادی صرف، به اسم شعر و ادب فارسی منتشر می‌کند! به برکت رسانه‌ها و آموزش جمعی نیز ذائقه‌ی مردم را تغییر داده‌اند و حال می‌گویند مردم این‌چنین می‌خواهند!  اما شهریار!  یک بار نامش را در میان اعضاء نخستین کنگره نویسندگان ایران می‌بینیم و همین که می‌خواهیم تأسف بخوریم که چرا شهریار در چنین جمعی حضور دارد پشیمان می‌شویم. همان‌طور که جلال آل احمد را نیز در آن جمع می‌بینیم که صد البته بعدها توبه کردند و راه جدا نمودند از آن جمعی که تیشه برداشته بودند و بر ریشه‌ی زبان و ادب فارسی می‌زدند!  شهریار گویی تعریفی موزون از انقلاب اسلامی در دو راهی سنت و مدرنیته است!  در زمانه‌ای که سنت‌ستیزی و تجددگریزی در اوج بودند، جامعه‌ی ایران نیز می‌توانست مانند بسیاری از کشورهای جهان به سمت یکی از این دو مسیر غش کند و تسلیم جبر تاریخ شود! اما روح‌اللهِ انقلاب هرگز پای در این دو راهی باطل نگذاشت و راه سوم که همان راه انقلاب بود را نشان داد و پیش رویِ مردم نهاد! راهی که نه سرسپردگی غرب در آن است و نه تحجر شرق!  شهریار نیز در عرصه‌ی شعر و ادب فارسی چنین کرد! نه اسیر مدرنیته شد که پشت پا بزند به تمامِ تاریخ ادبیات و فرهنگ هزارساله‌ی این خاک، از رودکی و فردوسی گرفته تا سعدی و حافظ و صائب و بیدل! نه درجا زد و جاماند! بلکه ادب کرد و بر شانه‌ی قله‌های ادب ایستاد و خشتی بر خشتِ بنای زبان فارسی نهاد! خشتی ماندگار که چون دُرّۀالتّاجی بر سر شعر فارسی درخشان است.  و چه کسی بهتر از شهریار که مسحورِ خواجه‌ی شیراز است و مستِ گلستان واژه‌ها! گنجینه‌ی شعر این مرز و بوم را در سینه دارد و قرار است به لطف بزرگی و لطافت روحش ظرفی شود برای مظروفی ناب! به ارث ببرد گنج پنهان شده در دامنه‌ی این کوه برافراشته را.  شهریار نه چونان شاملوها و اساتید و شاگران و یارانشان بی‌هویت می‌شود و بر هست و نیست فرهنگ اصیل ایران اسلامی پشت پا می‌کوبد و نه چون برخی دیگر به تقلید محض می‌پردازد. هر چند شهریار می‌داند که تا رسیدن به اجتهاد باید مقلد بود، که همین نیز می‌شود!  سرانجام حاصل تمام شب‌زنده‌داری‌ها و ریاضت‌ها و عاشقیهای شهریار سبب می‌شود تا روحِ معنی را به مهار الفاظ دربیاورد و خلق شاهکار کند!  شهریار نیز مهم‌ترین ویژگی بزرگان ادب فارسی را با خود دارد! پیش از آنکه شاعر شود حکیم می‌شود! پیش از آنکه شعرش بزرگ شود خودش بزرگ می‌شود! پیش از آنکه شعر بسازد خویش را می‌سازد و این‌گونه است که سوز سخنش شعر می‌سازد و شعرش انسان‌ساز می‌شود!  مقام معظم رهبری درباره‌ی او چنین می‌گوید: «درباره‌ی شهریار یک نکته اساسی وجود دارد که اگر ما بر آن تکیه کنیم به نظرم شایسته است. شهریار در دوران مهمی از زندگی‌اش (درحدود سی سال آخر زندگی‌اش) یک دوران عرفانی و معنوی بسیار زیبایی را گذراند و به انس با قرآن و معنویات و خودسازی پرداخت…»  شهریاری که محوِ شاگردیِ حافظ است از دنیا بریده! آنچنان که حتی سال تولدش را نیز اگر غلط ذکر می‌کنند برایش محلی از اعرب ندارد!   من پیر ماه و سال نیم یار بی‌وفاست (حافظ)  ادامه