🔰 قال الامام الحسین علیه السلام: "فَلَعَمْري، ما الإمامُ إلّا الحاكمُ بالكِتابِ، القائمُ بالقِسْطِ، الدّائنُ بِدِينِ الحَقِّ، الحابِسُ نَفْسَهُ على ذاتِ اللّه" [الارشاد، ج۲، ص ۳۹] امام حسین علیه السلام تو نامه شون خطاب به کوفی ها می فرمان: "به جان خودم سوگند، امام کسی نیست جُز اینکه بر اساس کتابِ خدا حکومت کنه، برپادارنده ی #عدل باشه، پایبند دین حق باشه و خودش رو وقف در راه خدا کنه." شاهد مثال من اون جایی هستش که یکی از ویژگی ها و وظائف امام، اقامه ی #عدل تو جامعه است. حالا که عدل این همه اهمیت داره، چرا ما به عنوان شیعه ی امام حسین علیه السلام بایستی اولویت هامون رو گم کنیم و به اقامه ی عدل تو جامعه، نسبت به مسائل دیگه کمتر توجه کنیم و بها بدیم؟!؟!؟ جالب این جاست: تو روایتی از وجود نازنین اميرالمؤمنين علیه السلام داریم: "العدل حیاة الاحکام"؛ يعني اگه عدالت تو جامعه تحقق پیدا کنه [خاصتا عدالت اقتصادی و نفیِ تبعیض] قطعا سایر احکام و فروعاتِ فقهیِ دیگه هم در سطح جامعه، جاری و ساری میشه. حالا اون وقت ما هی بیایم دوگانه های کاذب تو جامعه درست کنیم و وقت خودمون و جامعه رو بگیریم و سرمایه دارِ زالوصفتِ رانت بده و رانت خوار رو به حال خودش رها کنیم! دوستِ من! مسأله ی اول ما باید #عدالت باشه و تمام. [نمی خوام قلمبه سلمبه حرف بزنم؛ خیلی ساده و خودمونی گفتم و ساده سازی کردم] @taammolatenazari