تقدیم به شهدای مظلوم افغانستان: ‏ . پُرَم ز خون مردمِ #شریفِ این #مزارها که ناله می‌زنند از این #هزاره ها هَزارها خرابه باد این زمین، شکسته باد این نگین بگو ز چرخشی چنین بایستد مدارها بهار و باغ و سبزه و زمین و آسمان همه خجل شدند بس که لاله داده گلعذارها رسیده وقت آنکه ما به اذن ماه برکنیم زِ روزگارشان به تیغِ تیزها دمارها هراس نیست در درون سینه‌ی #هرات ها و #تالقان و #بلخ و #بامیان و #قندهار ها شکسته باد پایتان بریده باد دستتان شکسته شد دلِ تمامِ دانه‌ی انارها کجا شد آن تبرزنی که ریشه بشکند ز شر بس است این هرس زدن ز برگ و شاخسارها نشسته پایها به گل...وَ رویها خجل خجل کجاست آن ‎#عزیز دل قرارِ بی‌قرارها بگو پدر کجاستی؟ بگو کجاستی پدر؟ که جان خسته‌ای دگر تپید زیر بارها به تشنگانِ خسته‌ات به آب دیده گفته‌ام پُر آب می‌شود به لطف تو سرابِ انتظارها #جان_پدر_کجاستی #ایران_غم_شریک_افغانستان