🟠با تعارض دیدگاه‌های کارشناسان چه باید کرد؟! 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️روشن است که در هیچ موضوع مهمی از موضوعات اجتماعی و انسانی، نمی‌توان گفت همه کارشناسان و متخصصان یک نظر واحد دارند. افزون بر «علایق و سلایق» مختلف، و افزون بر «اخلاقیات» مختلف کارشناسان که بر رأی آنان اثر می‌گذارد، «مبانی فکری» کارشناسان نیز متفاوت است. فی‌المثل، هیچ‌گاه نظرات اقتصاددانان لیبرالی و سرمایه‌داری با نظرات اقتصاددانان سوسیالیستی و نظرات اینان با نظرات اقتصاددانان اسلامی یکسان نخواهد بود. یا در «مسائل سیاسی»، هیچگاه نظر کارشناسانی که «وظیفه غایی» دولت اسلامی را «شکل‌دهی به زندگی توحیدی» و «زمینه‌سازی برای عروج آدمی به مرتبت قرب خدا»، می‌دانند با نظر کارشناسانی که وظیفه غایی دولت را «تأمین رفاه مادی» و امثال آن می‌دانند، یکسان نخواهد بود. و یا در «مسائل تربیتی» هیچگاه نظرات کارشناسانی که وظیفه نظام تعلیم و تربیت را «تربیت شهروند خوب» می‌دانند با نظرات کارشناسانی که وظیفه نظام تعلیم و تربیت را «تربیت انسان خوب» می‌دانند، یکسان نخواهد بود. 🔹اینجاست که انتخاب کارشناسان مناسب، نیازمند آن است که خود مدیران، متخصص در «کارشناس‌شناسی» باشند. و الا مراجعه به کارشناسان نه تنها فایده‌ای نخواهد داشت؛ بلکه می‌تواند مخرب هم باشد. 🔸یک نمونه و مصداق قابل مطالعه اختلافاتی است که این روزها در موضوع «درصد رشد اقتصادی کشور» در میان اقتصاددانان مطرح است. کارشناسان تهیه کننده #برنامه_هفتم پیشرفت، با ملاحظه همه فرصت‌ها و تهدیدها و ضعف‌ها و قوت‌های اقتصادی کشور، و با لحاظ اینکه در دولت سه‌ساله شهید رئیسی، بر اساس آمار رسمی کشور، به طور میانگین رشد اقتصادی کشور ۵ و ۴ دهم درصد بوده است، تکلیف الزامی ایجاد رشد اقتصادی ۸ درصدی را در طول برنامه هفتم دیده‌اند. اما جناب دکتر پزشکیان رئیس محترم جمهوری در مصاحبه تلویزیونی خود به نقل از کارشناسان و اقتصاددانان، چنین رشدی را ناممکن و محال دانسته و فرمودند: «آنچه کارشناسان و اقتصاددانان می‌گویند این است که برای رسیدن به رشد اقتصادی ۸ درصدی، به رقمی در حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم، ... اما، همه سرمایه موجود در کشور بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار نیست، یعنی اگر همه پول‌هایی موجود را سرمایه‌گذاری کنیم، تازه ۱۰۰ میلیارد دلار می‌توانیم سرمایه‌گذاری کنیم. از این‌رو، ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی نیاز داریم تا به رشد اقتصادی ۸ درصدی برسیم» 🔷اکنون مسأله این است که 🔻کدام کارشناس یا کارشناسان درست می‌گویند؟! 🔻چه کس یا کسانی باید میان آنها قضاوت کند؟! 🔻آیا فی‌المثل، کارشناسان قبلی و تدوین‌کنندگان برنامه هفتم، واقعاً کارشناس نبودند و خیال‌اندیشی کرده‌اند؟! یا کارشناسانی که به رئيس محترم جمهور جناب دکتر پزشکیان مشورت داده‌اند، خطا کرده‌اند؟ 🔻معیار داوری و سنجش عملکرد در اینجا چیست؟! 🔻آیا باید معیار را کارهای کارشناسی‌ای دانست که منجر به تدوین قانون (اعم از قوانین اقتصادی، سیاسی، علمی، فرهنگی و ...) و به طور کلی اسناد بالادستی و آیین‌نامه‌های اجرایی شده است؟ یا نظرات کارشناسانی که مخالف آن قوانین و اسناد و آیین‌نامه‌ها بوده و هستند؟ 🔸اینجاست که حکمت سخنان رهبر فرزانه انقلاب را در نخستین دیدار خود با هیئت دولت چهاردهم در موضوع کار کارشناسی بیشتر متوجه می‌شویم. ایشان ضمن تأکید بر کار کارشناسی، بر یک نکته مهم انگشت گذاشتند و آن اینکه مسئولان باید مواظب باشند که «گاهی اوقات، در مواردی، ته‌نشین‌های ذهنیِ غلطِ یک کارشناس، با ادبیّات کارشناسی به میدان می‌آید، با لباس کارشناسی به میدان می‌آید، آن‌وقت مشکل درست می‌کند و آن نظرات غلط حاکم بر ذهن آن کارشناس را یا خصوصیّات اخلاقی او را به شما تحمیل می‌کند.» #کارشناسی #حکمرانی 🆔 @h_falahati