🍃 و امّا ... •►♦️◇ ⦃ بَـــداء ⦄ ♦️◇◄• 🔸 از نظر لغوی؛ اسم مصدر از مادۀ «بَدَوَ»، به معنای ظاهر شدن و آشكار شدن، و رخ دادن و پيدا شدنِ امری جديد. 🔸 و از نظر معرفتی؛ تغییر لبّی و نوریِ قضای حتمی إلهی است. در عالَم نور؛ نفسِ واحدۀ إلهی متجلّی است و جولانِ دوئیت مطرح نیست. «الله»؛ اسم علَم برای ذات و نفس باریتعالی است و فرمایشِ قرآن در مورد نفس واحدۀ إلهی چنین است: 💎 ﴿اللهُ لا إلهَ إلّا هُو﴾ 💎 📘 بقره، آیهٔ ۲۵۵ ◉⇯⇦ ﴿اللّهُ﴾؛ مبتدا، و ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾؛ خبرِ آن است. یعنی؛ خودِ ﴿اللّهُ﴾ که بسیط و بدون جزء است؛ ☜ ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾ می‌باشد. که ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾؛ کلمۀ توحید است و کلام نیست که متجزّی به اجزاء باشد. مرتبه‌ای والاتر از ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾ در مراتبِ توحید؛ ֎⫸ ﴿لا هُو إلّا هُو﴾ است. ﴿هُو﴾؛ اسمِ عَلَم برای اشاره به ذات و نفسِ غیب الغیوبیِ باریتعالی است. 💠 که در تحلیل: ❖ ﴿لا هُو﴾ [که نفی نوری و لبّی است]؛ ☜ #جلال الله تعالی است. ❖ ﴿إلّا هُو﴾ [که اثبات نوری و لبّی است]؛ ☜ #جمال الله تعالی است. ⊱⟤ نفیِ جلالیِ ﴿لا هُو﴾ و اثباتِ جمالیِ ﴿إلّا هُو﴾ که امری جدانشدنی از نفس و ذاتِ إلهی است؛ 👈🏻 تغییرِ لبّی و نوری و ذاتیِ إلهی است. ⏎◉ بنابراین؛ «تغییر» در ذاتِ باریتعالی؛ «تغییر نوری» است که صد البته با تغییر حدّی متفاوت است و خداوند از تغییرِ حدّی منزّه است. نفی و اثباتِ «تغییرِ نوری»، منفی و مثبَتِ آن؛ دو امر، دو حال، یا دو حیثیت نیست. بلکه در وحدتِ اطلاقی باریتعالی و در کلمۀ توحید ﴿لا هُو إلّا هُو﴾ محقّق است که جزء ناپذیر است. 📖 به تأویل و اشارۀ حضراتِ آل الله(ع) در روایات مختلف؛ قرآن مجید در خصوصِ «بَداء» می‌فرماید: 🍂﴿يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ﴾🍃 خدا آنچه را خواهد محو مى‏كند و [آنچه را خواهد] تثبيت مى‏كند، و اصل كتاب نزد اوست. (سورۀ رعد، آیۀ ۳۹) ✅ چند نکته به اشاره: ⧍ آیۀ فوق بدون ذکرِ متعلّق بوده؛ و مطلق می‌باشد. ⧍ افعالِ «يَمْحُوا» و «يُثْبِتُ»؛ فعلِ مضارع است که دلالت بر استمرار و دوام دارد و چون فعلِ حقّ تعالی است؛ پس استمرارِ آن، استمرارِ حقیقی است و حقیقتِ آن به 👈🏻 دوامِ ذات و نفسِ حضرتِ «الدائم» (جلّ جلاله) محقّق و برقرار است. ⧍ ﴿يَمْحُوا الله ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ﴾؛ شرحِ تفصیلیِ ﴿أُمُّ الْكِتابِ﴾ است و به نصّ روایات؛ 👈🏻 ﴿أُمُّ الْكِتابِ﴾؛ جلوه‌ای از جلواتِ آل الله(ع) است. 💠 در کلمۀ توحیدِ ﴿لا هُو إلّا هُو﴾: ❖ آن که محو و نفیِ نوری می‌شود (﴿لا هُو﴾)؛ نفسِ حقّ تعالی است [و این جلالِ حضرتِ حقّ است]. [و به عینِ شخصی و بدون هیچ گونه طفره و فاصله و دوئیت؛] ❖ آن که اثباتِ نوری می‌شود (﴿إلّا هُو﴾)؛ نفسِ حقّ تعالی است [و این جمال حضرتِ حقّ است]. ⊱⟤ نفیِ جلالیِ ﴿لا هُو﴾یی، و اثباتِ جمالیِ ﴿إلّا هُو﴾یی؛ در کلمۀ توحید (﴿لا هُو إلّا هُو﴾)؛ 👈🏻 بَداء حقیقی و مطلق است. (✅ نکته: بَداء حقیقی و مطلق که در حضرتِ حقّ برقرار است، به فرمایشِ حضرت مولی أمیرالمؤمنین؏ برای جناب کمیل در حدیثِ «حقیقت»، با عبارتِ نورانی 👈🏻 ◣『مَحْوِ الموهوم مَعَ صحو الْمَعْلُومِ』◥ بیان شده است.) ︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻ کانال اللطائف الالٰهیّة ︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼ ༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻ ⬇ .

🍃 و امّا ... •►♦️◇ ⦃ بَـــداء ⦄ ♦️◇◄• 🔸 از نظر لغوی؛ اسم مصدر از مادۀ «بَدَوَ»، به معنای ظاهر شدن و آشكار شدن، و رخ دادن و پيدا شدنِ امری جديد. 🔸 و از نظر معرفتی؛ تغییر لبّی و نوریِ قضای حتمی إلهی است. در عالَم نور؛ نفسِ واحدۀ إلهی متجلّی است و جولانِ دوئیت مطرح نیست. «الله»؛ اسم علَم برای ذات و نفس باریتعالی است و فرمایشِ قرآن در مورد نفس واحدۀ إلهی چنین است: 💎 ﴿اللهُ لا إلهَ إلّا هُو﴾ 💎 📘 بقره، آیهٔ ۲۵۵ ◉⇯⇦ ﴿اللّهُ﴾؛ مبتدا، و ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾؛ خبرِ آن است. یعنی؛ خودِ ﴿اللّهُ﴾ که بسیط و بدون جزء است؛ ☜ ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾ می‌باشد. که ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾؛ کلمۀ توحید است و کلام نیست که متجزّی به اجزاء باشد. مرتبه‌ای والاتر از ﴿لا إلهَ إلّا هُو﴾ در مراتبِ توحید؛ ֎⫸ ﴿لا هُو إلّا هُو﴾ است. ﴿هُو﴾؛ اسمِ عَلَم برای اشاره به ذات و نفسِ غیب الغیوبیِ باریتعالی است. 💠 که در تحلیل: ❖ ﴿لا هُو﴾ [که نفی نوری و لبّی است]؛ ☜ #جلال الله تعالی است. ❖ ﴿إلّا هُو﴾ [که اثبات نوری و لبّی است]؛ ☜ #جمال الله تعالی است. ⊱⟤ نفیِ جلالیِ ﴿لا هُو﴾ و اثباتِ جمالیِ ﴿إلّا هُو﴾ که امری جدانشدنی از نفس و ذاتِ إلهی است؛ 👈🏻 تغییرِ لبّی و نوری و ذاتیِ إلهی است. ⏎◉ بنابراین؛ «تغییر» در ذاتِ باریتعالی؛ «تغییر نوری» است که صد البته با تغییر حدّی متفاوت است و خداوند از تغییرِ حدّی منزّه است. نفی و اثباتِ «تغییرِ نوری»، منفی و مثبَتِ آن؛ دو امر، دو حال، یا دو حیثیت نیست. بلکه در وحدتِ اطلاقی باریتعالی و در کلمۀ توحید ﴿لا هُو إلّا هُو﴾ محقّق است که جزء ناپذیر است. 📖 به تأویل و اشارۀ حضراتِ آل الله(ع) در روایات مختلف؛ قرآن مجید در خصوصِ «بَداء» می‌فرماید: 🍂﴿يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ﴾🍃 خدا آنچه را خواهد محو مى‏كند و [آنچه را خواهد] تثبيت مى‏كند، و اصل كتاب نزد اوست. (سورۀ رعد، آیۀ ۳۹) ✅ چند نکته به اشاره: ⧍ آیۀ فوق بدون ذکرِ متعلّق بوده؛ و مطلق می‌باشد. ⧍ افعالِ «يَمْحُوا» و «يُثْبِتُ»؛ فعلِ مضارع است که دلالت بر استمرار و دوام دارد و چون فعلِ حقّ تعالی است؛ پس استمرارِ آن، استمرارِ حقیقی است و حقیقتِ آن به 👈🏻 دوامِ ذات و نفسِ حضرتِ «الدائم» (جلّ جلاله) محقّق و برقرار است. ⧍ ﴿يَمْحُوا الله ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ﴾؛ شرحِ تفصیلیِ ﴿أُمُّ الْكِتابِ﴾ است و به نصّ روایات؛ 👈🏻 ﴿أُمُّ الْكِتابِ﴾؛ جلوه‌ای از جلواتِ آل الله(ع) است. 💠 در کلمۀ توحیدِ ﴿لا هُو إلّا هُو﴾: ❖ آن که محو و نفیِ نوری می‌شود (﴿لا هُو﴾)؛ نفسِ حقّ تعالی است [و این جلالِ حضرتِ حقّ است]. [و به عینِ شخصی و بدون هیچ گونه طفره و فاصله و دوئیت؛] ❖ آن که اثباتِ نوری می‌شود (﴿إلّا هُو﴾)؛ نفسِ حقّ تعالی است [و این جمال حضرتِ حقّ است]. ⊱⟤ نفیِ جلالیِ ﴿لا هُو﴾یی، و اثباتِ جمالیِ ﴿إلّا هُو﴾یی؛ در کلمۀ توحید (﴿لا هُو إلّا هُو﴾)؛ 👈🏻 بَداء حقیقی و مطلق است. (✅ نکته: بَداء حقیقی و مطلق که در حضرتِ حقّ برقرار است، به فرمایشِ حضرت مولی أمیرالمؤمنین؏ برای جناب کمیل در حدیثِ «حقیقت»، با عبارتِ نورانی 👈🏻 ◣『مَحْوِ الموهوم مَعَ صحو الْمَعْلُومِ』◥ بیان شده است.) ︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻ کانال اللطائف الالٰهیّة ︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼ ༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻ ⬇ .