🇮🇷 🎥 ۳ روز مانده تا نیمه شعبان 🌺 امام صادق علیه السّلام: همانا برای صاحب الامر (عج) غیبتی است. پس کسی در دوران او دین خود را حفظ کند مانند کسی است که خار مغیلان را با دست بتراشد. #نیمه_شعبان | #امام_زمان •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• اَلّلهُمَ صَلِّ عَلی مُحَّمد‌‌‌ِ وَ آلِ مُحَّمد وَعَجِّل فَرَجَهُم @hadi_soleymani313

🔴 نمــاز شــب سیزدهم مـاه شعبان برای آمرزش همه گناهان و دوری از آتش جهنم 🔵 پیامبر اکـرم ﷺ فرمودند: 🟡 هركس در در شب سيزدهم ماه شعبان دو ركعت نماز بخواند در هر ركعت حمد یکبار و سوره‌ى «وَ اَلتِّينِ وَ اَلزَّيْتُونِ» را یک بار بخواند،  گويى كه دویست برده از فرزندان حضرت اسماعيل عليه السّلام را آزاد كرده است و نيز همانند روزى كه از مادر متولد شده، از گناهان بيرون مى‌آيد و خداوند دورى از آتش جهنم را براى او مى‌نويسد و همدم حضرت محمدصلّى اللّه عليه و آله و سلّم و حضرت ابراهيم عليه السّلام مى‌گردد. 📚 اقبال الاعمال ص ۶۹۰ 🛑 چه خوب است که این نماز ساده و پرفضیلت را به امام عصر ارواحنا فداه هـدیه کنیم. 🔵 نماز پر فضیلت شب ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ ماه شعبان فراموش نشه. #امام_زمان #ماه_شعبان 🆔 eitaa.com/emame_zaman

🔻وقتی علی علیزاده، گیر میده به امید دانا ☑️از دست ندید 😃 #لبیک_یا_خامنه_ای @hadi_soleymani313

🔰 ناگفته هایی از ماجرای مسمومیت های اخیر مدارس 🔹 لطفا این ویدیو را برای دیگران ارسال کنید #لبیک_یا_خامنه_ای @hadi_soleymani313

⁉️مقدار پوشش پا برای خانم‌ها 🔶س: آیا پوشاندن پا از مچ به پایین برای خانم ها واجب است؟ ✅ج: پوشاندن تمام پا در برابر نامحرم واجب است. #پوشش #حجاب #نامحرم 🔍 منبع : leader.ir

نماز ایام البیض فراموش نشه👆👆

ماجرای فوت ساناز جمشیدی که ضدانقلاب آن را به مسمومیت‌ها ربط داد / دختری که اصلا دانش آموز نبود پدر مرحومه ساناز جمشیدی: تشخیص کادر درمان درخصوص بیماری دخترم کوید بوده و این هیچ ربطی به مسائلی که شنیدیم امروز در فضای مجازی منتشر شده ندارد و این شیطنت‌ها را تکذیب و محکوم می‌کنیم. دخترم دانش آموز نبوده و دو لیسانس دارد، کسانی که داغ دارند را اذیت نکنید، فوت دخترم هیچ ربطی به مسائل و مسمومیت‌های اخیر نداشته که آن را سیاسی کنند. #مسمومیت @hadi_soleymani313

🔴 در صورت مشاهده هر گونه فعالیت مشکوک در اطراف مدارس به تلفن‌های ۱۱۳ واجا ،۱۱۴ سازمان اطلاعات سپاه ، ۱۱۰ فراجا تماس حاصل کنید #مسمومیت

#دختر_شینا قسمت :6⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم با انگشت سبابه اش اشک هایم را پاک کرد و گفت: «گریه نکن. بچه ها ناراحت می شوند. این ها واقعیت است. باید از حالا تمرین کنی تا به موقعش بتوانی تحمل کنی.» مکثی کرد و دوباره گفت: «این بار هم که بروم، دل خوش نباش به این زودی برگردم. شاید سه چهار ماه طول بکشد. مواظب بچه ها باش و تحمل کن.» و من تحمل کردم. صمد چند روز بعد رفت و سه چهار ماه دیگر آمد. یک هفته ای ماند و دوباره رفت. گاهی تلفن می زد، گاهی هم از دوستانش که به مرخصی می آمدند می خواست به سراغ ما بیایند و از وضعیتش ما را باخبر کنند. برادرهایش، آقا شمس الله، تیمور و ستار، گاه گاهی می آمدند و خبری از ما می گرفتند. حاج آقایم همیشه بی تابم بود. گاهی تنهایی می آمد و گاهی هم با شینا می آمدند پیشمان. چند روزی می ماندند و می رفتند. بعضی وقت ها هم ما به قایش می رفتیم. اما آنجا که بودم، دلم برای خانه ام پر می زد. فکر می کردم الان است صمد به همدان بیاید. بهانه می گرفتم و مثل مرغ پرکنده ای از این طرف به آن طرف می رفتم. تا بالاخره خودم را به همدان می رساندم. خانه همیشه بوی صمد را می داد. لباس ه ایش، کفش ها و جانمازش دلگرمم می کرد. به این زندگی عادت کرده بودم. تمام دلخوشی ام این بود که، هست و سالم است. این برایم کافی بود. قسمت :7⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم حالا جنگ به شهرها کشیده شده بود. گاهی در یک روز چند بار وضعیت قرمز می شد. هواپیماهای عراقی توی آسمان شهر پیدایشان می شد و مناطق مسکونی را بمباران می کردند. با این همه، زندگی ما ادامه داشت و همین طور دو سال از جنگ گذشته بود. سال 1361 برای بار سوم حامله شدم. نگران بودم. فکر می کردم با این شرایط چطور می توانم بچه دیگری به دنیا بیاورم و بزرگش کنم. من ناراحت بودم و صمد خوشحال. از هر فرصت کوچکی استفاده می کرد تا به همدان بیاید و به ما سر بزند. خیلی پی دلم بالا می رفت. سفارشم را به همه فامیل کرده بود. می گفت: «وقتی نیستم، هوای قدم را داشته باشید.» وقتی برمی گشت، می گفت: «قدم! تو با من چه کرده ای. لحظه ای از فکرم بیرون نمی آیی. هر لحظه با منی.» اما با این همه، هم خودش می دانست و هم من که جنگ را به من ترجیح می داد. وقتی همدان بمباران می شد، همه به خاطر ما به تب و تاب می افتادند. برادرهایش می آمدند و مرا ماه به ماه می بردند قایش. گاهی هم می آمدند با زن و بچه هایشان چند روزی پیش ما می ماندند. آب ها که از آسیاب می افتاد، می رفتند. وجود بچه سوم امید زندگی را در صمد بیشتر کرده بود. به فکر خرید خانه افتاد. با هزار قرض و قوله برای خانه، ثبت نام کرد. قسمت :8⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم یک روز دیدم شاد و خوشحال آمد و گفت: «دیگر خیالم از طرف تو و بچه ها راحت شد. برایتان خانه خریدم. دیگر از مستأجری راحت می شوید. تابستان می رویم خانه خودمان.» نُه ماهه بودم. صمد ده روزی آمد و پیشم ماند. اما انگار بچه نمی خواست به دنیا بیاید. پیش دکتر رفتیم و دکتر گفت حداقل تا یک هفته دیگر بچه به دنیا نمی آید. صمد ما را به قایش برد. گفت: «می روم سری به منطقه می زنم و سه چهارروزه برمی گردم.» همین که صمد از ما خداحافظی کرد و سوار ماشین شد و رفت، درد به سراغم آمد. نمی خواستم باور کنم. صمد قول داده بود این بار، موقع به دنیا آمدن بچه کنارم باشد. پس باید تحمل می کردم. باید صبر می کردم تا برگردد. اما بچه این حرف ها سرش نمی شد. عجله داشت زودتر به دنیا بیاید. از درد به خودم می پیچیدم؛ ولی چیزی نمی گفتم. شینا زود فهمید، گفت: «الان می فرستم دنبال قابله.» گفتم: «نه، حالا زود است.» اخمی کرد و گفت: «اگر من ندانم کِی وقتش است، به چه دردی می خورم؟!» رفت و رختخوابی برایم انداخت. دیگی پر از آب کرد و روی پریموس گوشه حیاط گذاشت. بعد آمد و نشست وسط اتاق و شروع کرد به بریدن تکه پارچه های سفید. تعریف می کرد و زیر چشمی به من نگاه می کرد، خدیجه و معصومه گوشه اتاق بازی می کردند. 🎀 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 ‍ قسمت :9⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم قربان صدقه من و بچه هایم می رفت. دقیقه به دقیقه بلند می شد، می آمد دست روی پیشانی ام می گذاشت. سرم را می بوسید. جوشانده های جورواجور به خوردم می داد. یک دفعه حالم بد شد. دیگر نتوانستم تحمل کنم. از درد فریادی کشیدم. شینا تکه پارچه های بریده شده را گذاشت روی زمین و دوید دنبال خواهرها و زن برادرهایم. کمی بعد، خانه پر شد از کسانی که برای کمک آمده بودند. قابله دیر آمد. شینا دورم می چرخید. جوشانده توی گلویم می ریخت و می گفت: «نترس اگر قابله نیاید، خودم بچه ات را می گیرم. بعدازظهر بود که قابله آمد و نیم ساعت بعد هم بچه به دنیا آمد.» شینا با شادی بچه را بغل کرد و گفت: «قدم جان! پسر است. مبارکت باشد. ببین چه پسر تپل مپل و سفیدی است. چقدر ناز است.» بعد هم کسی را فرستاد دنبال مادرشوهرم تا مژدگانی بگیرد. صدای گریه بچه که بلند شد، نفس راحتی کشیدم. خانه شلوغ بود..