سوره صافات.mp3
15.12M
🌸🍃صوت زیبای سوره صافات
🌸🍃 پیامبر صلی الله فرمودند
🌸 هر کس سوره صافات را بخواند خداوند به تعداد همه جنیان و شیطان ها به او حسنه عنایت می کند و شیطان ها را از او دور می کند و از شرک مبرّی شده و دو فرشته حافظ او، در روز قیامت به سود او شهادت می دهند که به پیامبران الهی ایمان دارد
📚مجمع البیان جلد
🍃تلاوت بسیار زیبای سوره صافات
🌸قاری ماهر العقیلی
---------------------------------------------------
🍃امام صادق علیه السلام فرمودند
🌸هر که سوره صافات را در هر روز جمعه قرائت نماید، همواره در حفظ و امان الهی بوده و آفت ها و بلاها در زندگی دنیایی، از او دفع می شود.
🌸روزی فراوانی از جانب خداوند به او داده می شود و از سوی شیطان و حاکمان ستمگر، آسیبی به مال و فرزندان و بدن او نمی رسد
🌸 و اگر در همان روز یا شب جمعه بمیرد خداوند او را شهید به شمار آورده و در روز قیامت در شمار شهدا خواهد بود و در بهشت هم درجه با شهیدان است
📚ثواب الاعمال صفحه ۱۱۲
🍃#حدیث_مهدوی
🌴امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
🍀ملعون است ملعون است کسی که نماز صبحش را تأخیر بیندازد
تا زمانی که ستارگان محو شوند.🍀
📗بحار الانوارج۵۲_ص۱۶
☞❥گ
#نشـرپـیام‌صـدقه‌جـاریه‌است.
🌺الّلهُمَّ صَلِّ عَلے مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم🌺
اموات منتظرند(آنها را دریابید)
🔸آیت‌الله خرازی:
🔸مرحوم حجة الاسلام و المسلمین میرزا علی محدّث زاده(پسر حاج شیخ عباس قمی) نقل کرد: موقعی که نجف بودیم، با برادرم قرار گذاشتیم که به نوبت هر شب جمعه یک کوزه آب در صحن مطهر حضرت أمیرالمؤمنین علیه السلام جهت پدرمان خیرات کنیم
🔸 شبی مرحوم پدرم را در خواب دیدم که زبانش نزدیک بود از شدّت عطش بیرون بیاید، به او عرض کردم: چه شده؟ گفت: تشنه‌ام گفتم: آب اینجا هست، بردارید و بخورید.گفت: از آب موجود در صحن مطهر می‌خواهم بنوشم از خواب بیدار شده و از برادرم پرسیدم: دیشب شما به نوبت خود عمل کردید یا نه؟برادرم گفت: نه با رفقا گرم صحبت شدم و فراموش کردم در صحن آب به زائران حضرت برسانم.
🔸برگرفته از کتاب روزنه‌هایی از عالم غیب، ص ۱۹٠
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ندای مردگان در روز جمعه
پیامبر گرامی اسلام فرمودند
✍در روایتى آمده است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلّم فرمود: ارواح مؤمنان هر جمعه، به آسمان دنیا در برابر خانه ها و منزل هاى خود مى آیند و با صداى غمناکى ندا مى دهند که اى خانواده ما، اى فرزندان ما و اى پدر و مادر و خویشان ما،به ما مهربانى کنید از اموالى که در دست ما بود (و اکنون در اختیار شماست) با دادن درهمى و قرص نانى و جامه اى نسبت به ما ترحّم آورید، که خداوند شما را از جامه بهشت بپوشاند
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) که این جملات را فرمود گریه کرد و صحابه نیز همراه او گریستند همچنین آن حضرت فرمود: هر صدقه اى(خیراتی) که براى میّت داده مى شود، فرشته اى آن را به مانند طبقى از نور مى گیرد و به کنار قبر مى آورد و مى گوید: «اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ الْقُبُورِ» این هدیه را خانواده شما براى شما فرستاده اند. آنگاه آن میّت این هدیه را تحویل مى گیرد و وارد قبرش مى کند که همین سبب فراخى قبرش (و آسایش و آسودگى او) مى گردد
دعوتنامه داره میرسه
هفته دیگه این موقع باید توی ضیافت الله باشیم
چی میخوای بپوشی برا مهمونی؟
لباس تقوا داری؟
لباس چرک گناهو شستی؟
عطر عشق حسین میدی؟
بیا ببرمت در خونه مادر...
بگو مادر با این حال وروز نمیتونم برم مهمونی..
مادر تمیزت میکنه
لباستو عوض میکنه
طاهره،مطهرت میکنه
حق الناسی که به گردن داری تا هفته دیگه صاف وصوف کن دلی شکستی ،بدهی،کینه و..همه رو جمع کن، ازشون آزاد شو که بتونی حرکت کنی به سمت خونه مادر،
باقیش رو بسپار به مادر
در پناه چادر مادر توی مهمونی بهترین جا رو بهت میدن ..
🔹۸توصیه امام رضا (ع) برای روزهای آخرماه شعبان:
اباصلت می‌گوید: در آخرین جمعه شعبان خدمت امام رضا علیه‌السلام رسیدم، ایشان فرمودند:
ای اباصلت، بیشترِ ماه شعبان سپری شده و امروز آخرین جمعه شعبان است، پس در روزهای باقیمانده کوتاهی‌های روزهای گذشته را جبران کن و باید به آنچه برایت مهم است اقدامی کن:
۱. زیاد دعا کن.
۲. زیاد استغفار کن.
۳. زیاد قرآن تلاوت کن.
۴. از گناهانت به درگاه خدا توبه کن تا خالصانه به ماه خدا وارد شوی.
۵. هر امانتی که گردنت هست ادا کن.
۶. تمام کینه‌هایی که در دلت نسبت به مؤمنان داری، از دل بیرون کن.
۷. هر گناهی که به آن مبتلا هستی از آن دست بکش و تقوای خدا پیشه کن و در آشکار و پنهان بر خدا توکل کن...
۸. و در روزهای باقیمانده این ماه بسیار بگو:
اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ...
خداوندا اگر در روزهای گذشته شعبان ما را نیامرزیدی، پس در روزهای باقیمانده بیامرز...
📚 عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج۲، ص ۵۱.