eitaa logo
🏴روزی یک حدیث🇵🇸
248 دنبال‌کننده
936 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر @hmadreza اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنین ع
مشاهده در ایتا
دانلود
امام صادق علیه السلام : لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يُحِبُّ جَمْعَ الْمَالِ مِنْ حَلَالٍ فَيَكُفَّ بِهِ وَجْهَهُ وَ يَقْضِيَ بِهِ دَيْنَه. خيرى در آن كس نيست كه دوست ندارد از راه حلال مالى بدست آورد كه آبرويش را حفظ و قرضش را با آن ادا نمايد. من لا يحضره الفقيه ج3، ص 166 ، ح3615
پيامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم : إِنَّ اللّهَ تَعالى مَعَ الدّائِنِ حَتّى يَقْضىَ دَيْنَهُ مالَمْ يَكُنْ دَيْنُهُ فيما يَكْرَهُ اللّهُ؛ خداوند يار قرضدار است تا قرض خود را بپردازد بهشرط آنكه قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد. نهج الفصاحه ص303، ح 733 {شبیه این حدیث در بحارالانوار(ط-بیروت) ج100 ، ص143 ، ح14 }
امام صادق عليه السلام : اَلفَضلُ بنُ أَبى قُرَّةَ: دَخَلنا عَلى أَبى عَبدِاللّهِ (علیه السلام) و َهُوَ يَعمَلُ فى حائِطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللّهُ فِداكَ: دَعنا نَعمَل لَكَ أَو تَعمَلهُ الغِلمانُ، قالَ: لا دَعونى فَإِنّى أَشتَهى أَن يَرانِىَ اللّهُ عَزَّ و َجَلَّ أَعمَلُ بِيَدى وَأَطلُبُ الحَلالَ فى أَذى نَفسى؛ فضل بن ابى قرّه: خدمت امام صادق علیه السلام كه در باغش مشغول كار بود رسيدم و عرض كردم: خدا ما را فداى شما كند، اجازه بدهيد ما برايتان كار كنيم يا غلامان اين كار را انجام دهند. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذاريد، زيرا دوست دارم خداوند عز و جل مرا در حال كار كردن و زحمت كشيدن براى كسب روزى حلال ببيند. من لا یحضره الفقیه ج3، ص163، ح3595
رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم : حَقُّ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ... أَن لا يَرزُقَهُ إِلاّ طَيِّبا؛ حق فرزند بر پدرش اين است كه... جز از راه حلال، روزى او را تامين نكند. نهج الفصاحه ص 447 ، ح 1394
امیر الموؤمنین امام علی علیه السلام إِنَّ عِزَّ الدُّنيا وفَخرَها إلَى انقِطاعٍ، وإنَّ زينَتَها ونَعيمَها إلى زَوالٍ، وإنَّ ضَرَّها وبُؤسَها إلى نَفادٍ،؛ عزّت و افتخارات دنيا به سر مى آيد و زيور و نعمت آن، زوال مى گيرد و سختى و مشقّتش به پايان مى رسد. *نهج البلاغة، خطبه ۹۹؛
پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: مَنْ ظَلَمَ أَجِيراً أَجْرَهُ أَحْبَطَ اللَّهُ عَمَلَهُ وَ حَرَّمَ عَلَيْهِ رِيحَ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَام. كسى كه مزدِ آنکه به کار گرفته را كم دهد ، خداوند عملش را باطل مى گرداند و بوى بهشت را كه از مسافت پانصد ساله به مشام مى رسد، بر وى حرام مى كند. من لا یحضر الفقیه ج 4 ، ص 12 ، ح 4968 {شبیه این حدیث در امالی(صدوق) ص 427 ، ح 1 }
امام صادق (ع) نقل کرده اند: در يكى از روزها، شخصى از مسلمان ها به محضر مبارك امام سجّاد، حضرت زين العابدين عليه السّلام وارد شد و پس از عرض سلام ، به حضرت عرضه داشت : اى پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعى از دوستان نشسته بوديم ، كه شنيديم شخصى نسبت به شما ناسزا مى گفت و توهين مى كرد و در بين صحبت هاى ناپسندش گفت : علىّ بن الحسين عليهماالسّلام گمراه و بدعت گذار است . امام زين العابدين سلام اللّه عليه ، پس از شنيدن سخنان آن شخص ، فرمود: تو حقّ مجلس و همچنين حقّ كسانى را كه با تو هم صحبت بودند، رعايت نكردى ، چون سخنانى كه در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، چرا سخنان گوينده را از آن مجلس به بيرون منتقل كردى و اسرار او را فاش نمودى !؟ و تو حقّ مرا هم رعايت نكردى ، چون چيزى كه من از ديگران نسبت به خود نمى دانستم ، فاش كردى و مرا در جريان آن قرار دادى . و سپس آن حضرت افزود: آيا نمى دانى كه چنگال مرگ همه انسان ها و نيز ما را مى ربايد؟! و بعد از آن ، همه ما زنده خواهيم گشت و در روز قيامت محشور خواهيم شد؛ و بايد در ميعادگاه و دادگاه عدل الهى پاسخ گوى اعمال و گفتار خويش باشيم ، دادگاهى كه خداوند متعال قاضى و حاكم آن خواهد بود. و آن گاه امام عليه السّلام در ادامه فرمايشات و نصيحت هاى خود اظهارنمود: پس سعى كن هميشه از سخن چينى و غيبت پشت سر ديگران اجتناب و دورى كنى ؛ وگرنه همنشين سگان آتشين خواهى شد طبرسی،احتجاج طبرسى : ج 2، ص 145، ح 183.
پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: ظُلمُ الأجِيرِ أجرَهُ مِن الكبائرِ . ستم کردن به کسی که او را به گرفته ای در پرداخت مزدش، از گناهان بزرگ است. بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 170 ، ح 27
امیر المؤمنین امام علی علیه السلام : نَهى [رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله] أن يُسْتَعمَلَ أجيرٌ حتّى يُعلمَ ما اُجرتُه. [پيامبر خدا صلى الله عليه و آله] نهى فرمود از اين كه کسی استخدام شود، پيش از آن که مزدش تعیین شود. من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 10 ، ح 4968 - امالی(صدوق) ص 426 ، ح 1
امام هادى علیه السلام: اِنَّ الحَرامَ لا يَنمى وَ اِن نَمى لا يُبارَكُ لَهُ فيهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم يُؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛ به راستى كه مال حرام، افزايش نمىيابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشهاى به سوى آتش خواهد بود. كافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 125، ح 7
امام صادق عليه السلام : إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ و َليَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يَرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛ هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31
امیرالمؤمنین امام على علیه السلام : حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَلَبُ الْحَلالِ وَ التَّوَسُّعُ عَلَى الْعِيالِ؛ خوش اخلاقى در سه چيز است: دورى كردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسايش و رفاه براى خانواده. مجموعه ورام ج 1 ، ص 90 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 394، ح 63
ارزش تعلیم امور دین امام حسن عسكرى عليه السّلام فرمودند: روزى شخصى به همراه مردى كه مدّعى بود او قاتل پدرش مى باشد، به محضر امام سجّاد، زين العابدين عليه السّلام وارد شد تا آن حضرت بين ايشان قضاوت نمايد. و چون حضور امام سجّاد سلام اللّه عليه رسيدند، پس از صحبت هائى كه مطرح گرديد آن مردِ متّهم ، به قتل و گناه خود اعتراف كرد و گفت : من پدر او را كشته ام . امام سجّاد عليه السّلام فرمود: قاتل بايد قصاص شود و پس از آن به فرزند مقتول پيشنهاد عفو و بخشش قاتل را داد؛ ولى او نپذيرفت و تقاضاى اجراى حكم قصاص را داشت . در اين هنگام ، امام عليه السّلام فرزند مقتول را مورد خطاب قرار داد و اظهار داشت : چنانچه خود را از قاتل بهتر و مهمتر مى شناسى و معتقدى كه بر او فضيلتى دارى پس اين جنايت را بر او ببخش و از گناهش درگذر. در جواب گفت : يابن رسول اللّه ! اين قاتل بر من حقّ دارد و من مديون او هستم وليكن حقّى را كه او بر عهده من دارد ارزش آن را ندارد كه بخواهم از خون پدرم و از حكم قصاص دست بردارم و او را ببخشم . حضرت فرمود: منظورت چيست و چه مى خواهى ؟ گفت : چنانچه او خودش مايل باشد، به جاى قصاص با پرداخت ديه مصالحه مى كنم و او را مى بخشم . امام سجّاد عليه السّلام سؤ ال نمود: آن حقّى را كه او بر تو دارد، چيست ؟ گفت : ياابن رسول اللّه ! او مسايل اعتقادى توحيد و معارف الهى ، رسالت و نبوّت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله ، همچنين امامت و ولايت ائمّه و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام را به من آموخته و تلقين كرده است . حضرت اظهار داشت : آيا اين حقّ، سبب بخشش نمى باشد و تو آن را سبك و ساده مى پندارى ؟! و سپس حضرت افزود: به خدا سوگند! ارزش چنين حقّى از خون تمام انسان هاى روى زمين - به جز از انبياء و ائمّه عليهم السّلام - بالاتر و برتر است ؛ و اگر يكى از ايشان خونش ريخته شود، تمام دنيا ارزش جبران آن را نخواهد داشت . طبرسی، احتجاج طبرسى : ج 2، ص 156، ح 190، به نقل از تفسير امام حسن عسكرى عليه السّلام : ص 596.
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله: إِنَّ لِكُلِّ امْرِئٍ رِزْقاً هُوَ يَأْتِيهِ لَا مُحَالَةَ فَمَنْ رَضِيَ بِهِ بُورِكَ لَهُ فِيهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيهِ وَ لَمْ يَسَعْهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَيَطْلُبُ الرَّجُلَ كَمَا يَطْلُبُهُ أَجَلُه. هر كس روزى اى دارد كه حتما به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى شود، برايش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن گونه كه اجلش در پى اوست. اعلام الدين ص 342
رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ مَرَّ عَلَى الصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ الْخَاطِف. هر كس از دسترنج خود بخورد، مثل برق از پل صراط خواهد گذشت. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 39
رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ ثُمَّ لَا يُعَذِّبُه أَبَدا. هر کس از دسترنج خویش بخورد خداوند با نظر رحمت به او نگاه خواهد کـرد و او را عـذاب نـمـی کند. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 40
فقیران عصر جمعه ابو حمزه ثمالى حكايت كند: در يكى از روزهاى جمعه، نماز صبح را به امامت حضرت سجّاد عليه السّلام خوانديم، سپس حضرت روانه منزل خود شد. چون وارد منزل گرديد، يكى از كنيزان خود را به نام سكينه صدا زد و فرمود: امروز جمعه است، هر فقير و مستمندى كه مراجعه كند نبايد دست خالى و نااميد برگردد. من به حضرتش عرضه داشتم: هر سائلى كه مستحقّ نيست؟ فرمود: مى دانم؛ ولى مى ترسم همان شخصى كه نااميد شود، مستحقّ باشد و به جهت آن مورد عقاب و سخط قرار گيريم. همان طورى كه حضرت يعقوب عليه السّلام، هر روز گوسفندى را قربانى مى نمود و آن را به فقرا و نيازمندان صدقه مى داد و مقدارى از آن را نيز خود و خانواده اش مصرف مى كردند. وليكن غروب جمعه اى، يك نفر مؤ منِ روزه دارِ غريب، درب منزل حضرت يعقوب عليه السّلام آمد و گفت: به من غريب گرسنه كمك كنيد، جواب او را ندادند و آن غريب چندين مرتبه خواسته خود را تكرار كرد؛ و چون نااميد شد و شب فرا رسيده بود رفت و شكايت گرسنگى خود را با خداوند متعال بازگو كرد و بدون آن كه چيزى خورده باشد خوابيد و فرداى آن روز را نيز روزه گرفت. در همان شب از سوى خداوند به يعقوب وحى نازل شد: بنده اى از بندگان مرا نااميد گرداندى و موجب عقاب و سخط قرار گرفته ايد. اى يعقوب! محبوب ترين پيامبران من آنانى هستند كه بر مستمندان محبّت و دلسوزى داشته باشند و آن ها را در پناه خود قرار دهند و هر كه بنده اى از بندگان مؤ من مرا نااميد كند مبتلا به عقوبت سختى خواهد شد، پس تو هم خود را آماده مصائب و مقدّرات گردان. ... شیخ صدوق،علل الشّرائع، ص 45، ح 1؛ عیاشی، تفسير عيّاشى، ج 2، ص 167، ح 5.
رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ حَلَالًا فُتِحَ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ يَدْخُلُ مِنْ أَيِّهَا شَاء. هر کس از دسترنج حلال خویش معاش و هزینه خود را تأمین کند. درهای بهشت بر او گشوده شود تا از هر یک که خواست داخل گردد. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 41
امام صادق علیه السلام : قلتُ لأبي عبدِاللّه‏ِ (عليه ‏السلام) : الرّجُلُ يَتّجِرُ ، فإنْ هُو آجَرَ نَفسَهُ اُعطِيَ ما يُصِيبُ في تجارتِهِ ، فقالَ: لا يُؤاجِرْ نفسَهُ، و لكنْ يَسترزِق ُ‏اللّه‏َ عزّ و جلّ و يَتَّجِرُ، فإنّهُ إذا آجَرَ نفسَهُ حَظَرَ على نفسِهِ الرِّزْقَ . به ابو عبداللّه‏ امام صادق (عليه ‏السلام) عرض ‏كردم:شخصى ‏مى ‏تواند تجارت كند، با اين حال اگر خودش را اجير [ديگرى] سازد، به اندازه‏ اى كه خودش تجارت كند، به او داده مى ‏شود. فرمود: اجير نشود؛ بلكه از خداوند بزرگ روزى طلبد و دست به تجارت زند؛ زيرا اگر اجير شود ، مانع روزى خود شده است. کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص90 ، ح 3
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْسَأَ لَهُ فِي عُمُرِهِ وَ يُوَسِّعَ لَهُ فِي رِزْقِهِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ. هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزى اش زياد شود، تقواى الهى پيشه كند و صله رحم نمايد. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 102، ح 56
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : اَلكَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛ دروغ، روزى را كم مى كند. نهج الفصاحه ص 373 ، ح 1087
امام حسين عليه السلام : لَيْسَتِ الْعِفَّةُ بِمَانِعَةٍ رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجَالِبٍ فَضْلًا وَ إِنَّ الرِّزْقَ مَقْسُومٌ وَ الْأَجَلَ مَحْتُومٌ وَ اسْتِعْمَالَ الْحِرْصِ طَالِبُ الْمَأْثَم.‏ نه پاکدامنی، مانع روزى مى شود و نه حرص روزىِ بيشتر مى آورد، كه روزى تقسيم شده و اجل حتمى است و حرص به سوى گناه مى كشد. اعلام الدین ص 428
امیرالمؤمنین امام على عليه السلام : مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ؛ هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى يابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مى كند. کافی(ط-الاسلامیه) ج 8 ، ص 19 - نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 540 ، حكمت 371
امام علىّ بن الحسين ، حضرت زين العابدين عليه السّلام بسيار به مادر خود احترام مى نمود و لحظه اى از خدمت به او و رعايت حقوقش دريغ نمى كرد. روزى عدّه اى از اصحاب به آن حضرت عرض كردند: ياابن رسول اللّه ! شما بيش از همه ما نسبت به مادرت نيكى و خدمت كرده اى و مى كنى ؛ ولى با اين حال ، يك بار نديده ايم كه با مادرت هم غذا شده باشى ؟ حضرت سجّاد عليه السّلام در جواب ، به اصحاب خويش فرمود: مى ترسم سر سفره اى كنار مادرم بنشينم و بخواهم لقمه اى را بردارم كه او ميل آن را داشته است كه بردارد، و به همين جهت سعى مى كنم كه با او هم غذا نباشم . علامه سید محسن امین، اعيان الشّيعة : ج 1، ص 634.
امام صادق عليه السلام : حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ و َلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ و َحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛ حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است. خصال ص 69 ، ح 104