🔸یاد دارم که ایام طفولیت، بسیار عبادت می‌کردم و شب را با عبادت به سر مى‌آوردم. در زهد و پرهیز جدیت داشتم. ▪️یک شب در محضر پدرم نشسته بودم و همه شب را بیدار بوده و قرآن مى‌خواندم، ولى گروهى در کنار ما خوابیده بودند، حتى بامداد براى نماز صبح برنخاستند. ▪️به پدرم گفتم: از این خفتگان یک نفر برنخاست تا دو رکعت نماز بجاى آورد، به گونه‌اى در خواب غفلت فرو رفته‌اند که گویى نخوابیده‌اند بلکه مرده‌اند. 🔸پدرم به من گفت: عزیزم! تو نیز اگر خواب باشى بهتر از آن است که به نکوهش مردم زبان گشایى و به غیبت و ذکر عیب آنها بپردازى 🌸نبیند مدعى جز خویشتن را که دارد پرده پندار در پیش گرت چشم خدا بینى ببخشند نبینى هیچ کس عاجزتر از خویش🌸 📕حکایت از باب دوم، #گلستان_سعدی @Hadith_negasht