امشب وعده‌گاه رسیدن سکینه(س) به کاروان #شهدای_کربلا و دیدار روی پدر است؛ او که شاهد مقتل پدر بود و سرهای به نیزه رفته‌ی #عاشورائیان.. همان دختری که داغی صحرای کربلا و محنت خار بیابان‌هایش را چشید و اسارت را با صبر فاطمی‌اش، تحمل کرد تا نمودی از صلابت #زهرا(س) باشد و آزادگی #حسین(ع)... گفته‌اند به سبب سکون، آرامش و وقاری که داشت، مادرش او را #سکینه(س) لقب داده بود و چه دردناک است روایت بجا مانده از ساحت او که می‌گویند: جوانمردی از راه می‌رسد و پرسید بانو شما کیستید؟ گفت: سکینه(س) دختر حسین(ع)! پاسخ شنید: من سهل بن سعد هستم که جدت را دیده و سخن او را شنیده‌ام. آیا از من کاری ساخته است؟ سکینه(س) جوابش داد:«ای سهل اگر برای تو ممکن است بگو تا این سرها را از اطراف ما دور کنند تا مردم به تماشای این سرها مشغول شده کمتر به حرم رسول خدا(ص) نگاه کنند» و چه دردناکتر سخن پدرش که فرمود: ای سکینه(س)! بدان که بعد از من گریه زیادی در پیش خواهی داشت.تا زمانی که جان در بدن دارم مرا با اشک حسرت بار خود مسوزان.ای بهترین زنان! آنگاه که من کشته شدم، تو برای گریه سزاوارتری. مگر می‌شود دختر باشی و دردانه پدر نشوی؟ آن هم پدری چون حسین(ع) و مایه سکون و آرامشی چون سکینه(س)! سالروز وفات دخت‌الحسین، حضرت سکینه خاتون(س) تسلیت باد.🖤 https://eitaa.com/hadithz