♨️ آیت الله حائری شیرازی: «رشتۀ اصلی من، تربیت است. خداوند تعالی به من عنایتی کرده که چیزهایی در مسائل تربیتی به نظرم می‌رسد» معرفی اجمالی کتاب در لینک‌های زیر: بخش اول بخش دوم فهرست و مقدمۀ چهار جلد کتاب 🔥 مجموعه 4 جلدی «راه رشد» و سایر کتاب‌های آیت الله حائری شیرازی را #از_امروز تا #سیزده_رجب، با 15 درصد #تخفیف تهیه نمایید. 👨🏻‍💻جهت خرید، به آیدی زیر سفارش پیام دهید👇 @Ketab_haershirazi

🔹 آیت الله حائری شیرازی 🔹 🔸دعاهای مهم در اعتکاف🔸 به کسانی که فردا موفق به اعتکاف هستند، عرض می‌کنم که به این #رهبر_فعلی و #رهبر_راحل دعا کنید. این موجب قبولی سایر دعاهایتان می‌شود. دعا به #پدر_و_مادرتان را هم جدی بگیرید. در قیامت، فرد را می‌آورند و به او می‌گویند: «أشَکَرتَ فلاناً؟»: فلانی برای تو زحمت کشیده بود. آیا از او سپاسگزاری کردی؟ می‌گوید: «بل شکرتُک یا ربّ». درست است که ایشان به من خدمت کرده بود، اما خب من می‌گفتم: «همه از جانب خداست؛ خدایا از تو تشکر کردم». خدا به او می گوید: «لَم تَشكُرْني إذ لَم تَشكُرْهُ»: وقتی از او سپاس‌گزاری نکردی، چطور از من تشکر می‌کنی؟ نه! سپاس‌گزاری از او، تشکر از من است. خدا عذرش را قبول نمی‌کند. @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸کم توجهی به مستحبات به بهانۀ اهمیت واجبات، از فریب های شیطان است / مستحبات است که انسان را به انجام واجبات می‌کشاند🔸 معنای مستحب، «شد شد، نشد نشد» نیست! گاهی بریدن از مستحب، باعث سقوط انسان می‌شود و گاهی فعل مستحب باعث تداوم وظایف دینی [واجب] می‌شود. گاهی شیطان ذهنیتی برای انسان ایجاد می‌کند که باید فقط به واجباتش بپردازد. حتی اگر واجبات را مانند مغز بگیریم و مستحبات را همچون پوست فرض کنیم ـ که کمترین فرض است ـ باز هم پوست است که مغز را حفظ می‌کند؛ مانند بادام و گندم که پوستشان بسیاری از آفات را از آنها دفع می‌کند. عمل مستحبی گاهی رشتۀ ارتباط انسان با خداست و وقتی این رشته پاره شد، همه‌چیز فرو می‌ریزد. برای مثال، روضه و گریه مستحب است؛ اما انجام ندادن همین نوع مستحبات، سبب بریده شدن انسان از رشته‌های واجب زندگی می‌شود. @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹 آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸معنای «آمن سخطه عند کل شر» در دعای رجبیه چیست؟🔸 💎 در سوره بقره می فرماید [ما شما را به امور مختلفی امتحان می کنیم]: «ولَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ». چرا؟ چون می خواهیم شما را بیدار کنیم. بعد می گوید: این تهدید نیست، این فرصت است: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» یعنی به چشم تهدید به این نگاه نکن. به چشم یک فرصت به آن نگاه کن. 💎 شما در دعای ماه رجب هم عین همین را دیده‌اید. در دعای رجبیه اینطور می گوییم: «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ». نقل کرده اند از یکی از بزرگان که در مورد قسمت دوم این فراز فرموده‌اند: چطور می‌توانیم بگوییم «آمن سخطه»؟ گویا این ثقیل بوده برای ایشان. چون قرآن می فرماید که: «أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ». [وقتی قرآن اینطور می فرماید]، چه طور انسان «آمن سخطه» باشد؟ ایمن از سخط خدا باشد؟ ایشان گفته‌اند که این جمله، اِخباری نیست. ظاهر آن، اِخبار است اما باطن آن اِنشاء است. یعنی: «خدایا من را ایمن از سخط خود قرار بده». ایشان بزرگ هستند و بزرگوار. اما نه، معنای این فراز از دعا، این نیست. معنی آن این است که: «وقتی که شرّی به من می رسد، نشانۀ این نیست که تو از من بَدَت آمده و مورد سخط تو هستم. من ایمن هستم از اینکه شرّی که به من می رسد، از روی سخط تو باشد». 💎 این فراز از دعا، ناظر به این آیۀ سوره فجر است: «فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ . وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ . كَلَّا ...»: یعنی این طور نیست که [وقتی شری به من می رسد معنایش] «اَهانن» باشد. لذا به همین جهت است که می‌گوید: «و آمن سخطه عند کل شر». یعنی شرّ، تهدید نیست، بلکه فرصت است. شرّی که به من می رسد برای این است که من خودم را جمع و جور کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم. چیزهایی که ظاهرش شرّ است، اینطور نیست که خدا به انسان غضب کرده و به این شرّ مبتلا شده. 💎 خدا، دکتر من است. می خواهد مداوایم کند. دکتر که سخط ندارد به مریضش! دکتر هر کار که بکند، اگر از مریض بپرسی نظرت درباره دکتر چیست، می گوید: «آمن سخطه عند کل شر». اگر قلبم را در بیاورد، اگر استخوان ترقوه ام را ارّه کند و قلبم را از وسط سینه بیرون بیاورد، باز می گویم: «آمن سخطه عند کل شر». چون می‌خواهد رگ قلبم را باز کند. می‌خواهد مداوایم کند. این حسن ظن به خداست. @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹 آیت الله حائری شیرازی 🔹 🔸مرگ، بزرگترین داغ زندگی🔸 اگر بچه‌ای را از انسان بگیرند، انسان بی‌تاب می‌شود. وقتی‌که خود انسان می‌خواهد از دنیا برود، «همه‌چیزش» را از او می‌گیرند. پدر، مادر، بستگان و آشنایانش را از وی می‌گیرند، و او داغ همۀ اینها را می‌بیند. کسی که می‌میرد، داغ همۀ کسانش را با هم در یک لحظه می‌بیند! داغ دوستان و اهل شهر را می‌بیند؛ داغ همۀ اعضای خود و همۀ اموالش را هم می‌بیند؛ چون وقتی انسان از دنیا می‌رود، چشم و زبانش از او گرفته می‌شود. کسی که دستش یا پایش فلج می‌شود یا چشمش نابینا می‌شود، چقدر ناراحت می‌شود؟ وقتی‌که کسی از دنیا می‌رود، همۀ اینها از او گرفته می‌شود. کسی که جیبش را می‌زنند، چقدر ناراحت می‌شود؟ وقتی‌که انسان از دنیا می‌رود، همۀ پولش را می‌برند و همۀ لباس‌هایش را به‌زور از تنش درمی‌آورند! پس انسان باید حساب کارش را بکند. بالاترین داغ انسان در حین مرگ، #داغ_فرصت است؛ یعنی می‌گوید: «من یک فرصت توبه، استغفار و انابه داشتم، و این فرصت نیز از من گرفته شد!» و این داغ از همۀ داغ‌ها تلخ‌تر است. منبع: (کتاب تمثیلات اخلاقی، ج1، ص ۶۰) @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸قطعه قطعه اش کردند!🔸 #مومن_آل_فرعون مردى بود از دربار فرعونيان كه به حضرت موسى ايمان آورده بود، اما ايمان خود را مخفی می کرد. او در جلسه شورای امنیتِ دربار فرعون، از موسی (علیه‌السلام) دفاع کرد. موضوع جلسه، اعدام حضرت موسی (ع) بود. موافق و مخالف صحبت کردند. «مؤمن آل فرعون» به‌عنوان مخالف صحبت کرد. رأی‌گیری کردند و به‌خاطر اظهارات او، جمعیت موافقت نکردند و مسئله منتفی شد و خطر از موسی (ع) گذشت. قرآن درباره او می فرماید: فَوَقاهُ‏ اللَّهُ‏ سَيِّئاتِ‏ ما مَكَرُوا : آنگاه خداوند او را از گزند نيرنگ‏هايى كه مى‏ورزيدند #حفظ_کرد‏. امام صادق (علیه‌السلام) در توضیح این آیه می‌فرماید: «وَ اللَّهِ لَقَدْ قَطَعُوهُ إِرْباً إِرْباً وَ لَكِنْ وَقَاهُ اللَّهُ أَنْ يَفْتِنُوهُ فِي دِينِهِ»: به خدا سوگند او را #قطعه‌قطعه_کردند، ولی خدا او را از اینکه در مورد دینش فریبش بدهند، نگاه داشت. خدا می‌گوید: ما حفظش کردیم. امام صادق (علیه‌السلام) می‌گوید: ریز ریزش کردند! #ادبیات_خدا را باید شناخت. امام صادق (علیه‌السلام) ادبیات خدا را می‌فهمید. @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸در قیامت سؤال می‌کنند از ما ...🔸 هر کسی بتواند رأی بدهد و ندهد، به خودش ضرر زده است. این حقی است که نظام جمهوری اسلامی فراهم کرده است و باید این حق را استیفا کرد. عاقل آن است که نگذارد این حق از او فوت شود. کسی که در انتخابات شرکت نکند، معنایش این است که بار امانتی بر دوشش بود، اما این بار را ضایع کرد. این امانت را به منزل نرساند. وقتی نرساند، باید فردا جواب بدهد که این همه خون شهداء برای این بود که شما اختیاردار خودتان باشید، خودتان تصمیم بگیرید. [چرا قدر این نعمت را ندانستید؟]. در قیامت سؤال می‌کنند از ما که رأی دادی یا ندادی؟ @haerishirazi

♨️ کلیپ تصویری ♨️ 🔸جشن دهۀ فجر را به زندگی بچه ها بیاورید🔸 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 #جشن_خانگی #دهه_فجر @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

. 🌸 به مخاطبان بزرگوار کانال پیشنهاد میکنیم این ایدۀ مرحوم استاد (ره) را در خانه‌های خودتان اجرایی کنید. تصاویر #تزئین بخشی از خانه توسط فرزندان دلبندتان، یا برگزاری یک #جشن کوچک در خانه‌تان را برای ادمین (@haeri1395) ارسال کنید تا در کانال منتشر کنیم. به 10 مورد از عکس‌های ارسالی، #به_قید_قرعه جوایزی 🎁 تقدیم می‌شود. مهلت ارسال: تا روز 22 بهمن. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چرا ائمه با وجود علم به همه چیز، با زهر مسموم می‌شدند؟🔸 شما ببینید اگر انسان عادی بفهمد که مثلاً فردا مسموم خواهد شد و بعد می‌میرد، چقدر برای او سخت است؟ امام کاظم (ع) به همین صورت مسموم شدند. بعضی سوال می‌کنند این کار امام با توجه به آیۀ «وَلاَ تُلقُوا بِاَیدِیکم اِلَی التَّهلُکه» (خودتان را بدست خودتان به هلاکت نیاندازید)، چطوری می‌شود؟ جواب این است که خدای تعالی تکلیف را برای آنها عوض می‌کند، تکلیف آنها با تکلیف مردم کاملاً فرق می‌کند. امام موسی بن جعفر (ع) در مرحلۀ اول یک رطب مسموم برایش آوردند، حضرت آن را جلوی سگ تربیت شدۀ آنها انداخت؛ سگ خورد و مرد. این سگ پیش آنها خیلی عزیز بود. دوباره آوردند و حضرت وقتی خرما را بر می‌داشت گفت: خدایا تا الان برای من حلال نبود [که بخورم]؛ یعنی «امر» نرسیده بود، اما الآن تکلیف دیگری دارم. در جبهه، آنهایی که خیلی مخلص بودند، در سفر آخر خداحافظی می‌کردند که من از سفر بر نمی‌گردم. آنهایی هم که خالص‌تر بودند، هفتۀ شهادتشان را پیش بینی می‌کردند. بعضی که از اینها خالص‌تر بودند، روز را می‌دانستند! آقای خزعلی تعریف کرد که طلبه‌ای که به جبهه رفته بود گفت: رزمنده‌ای سوال کرد: آدم تشنه اگر یک ظرف آب داشته باشد، با آن وضو بگیرد بهتر است یا از آن بخورد؟ گفتم حفظ بدن واجب‌تر است. بهتر است آب را برای خوردن بگذارد. بعد از چند دقیقه دیدم با این آب دارد وضو می‌گیرد. گفتم مؤمن! تو مگر مسئله‌اش را از من نپرسیدی؟ مگر نگفتم که این آب را برای خوردن بگذار، تو که داری آب را صرف وضو می‌کنی؟! گفت: اگر طرف بداند که نمی‌ماند چطور؟! گفتم منظورت چیست؟ گفت: مثلاً بداند که ساعت 10:30 شهید می‌شود و تا آن موقع یک ساعت بیشتر نیست! چون دیدم از این حرف‌ها می‌زند دیگر با او حرف نزدم و منتظر بودم که ساعت 10:30 بیاید و به او بگویم که این چه حرفی بود که زدی؟ همینطور که من به ساعت نگاه می‌کردم دیدم رأس ده و نیم، خمپاره‌ای آمد و او شهید شد. بعضی تعجب می‌کنند که امامان ما از شهادتشان خبر داشتند. کسی که ایمانش بالاتر برود، امتحانش هم شدیدتر می‌شود. هر چه مرگ تصادفی تر باشد، سبک تر است. هر چه لحظۀ مرگ مشخص‌تر باشد، استقامتش هم سخت‌تر است. @haerishirazi