مشق استراتژی؛ تکرار مختار یا هنر یک استراتژیست؟ بخش دوم: وقتی آمریکا عراق را تهدید می‌کند که اگر در پارلمان طرح خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق را تصویب کنی، تحریم‌های بی‌سابقه علیه تو اعمال می‌کنم، وزیر اقتصاد ما باید بلافاصله مصاحبه کند که ایران متعهد می‌شود کالاهای اساسی و نیازهای ضروری متحدانش را تامین کند؛ هم اقتصاد ایران را به سوی صادرات سوق می‌دهد و منفعت می‌برد، هم پشت متحدانش را گرم نگه می‌دارد. رئیس بانک مرکزی ایران باید مصاحبه کند و قدرت‌نمایی کند و بگوید همان طور که پیش از این با کمک‌های #سپهبد_قاسم_سلیمانی خطوط مالی غیردلاری و دینارپایه بین ایران و عراق شکل گرفته بود، این خطوط مالی مستقیم بدون ارز ثالث دلاری تقویت خواهند شد و جریان نقدینگی کمترین تکانه‌ها را شاهد خواهد بود. اما اتفاقا دورافتاده‌ترین بخش از منابع قدرت ایران همین اقتصادیون هستند. رسانه در مقابل دشمن باید او را منکوب، تحقیر و مرعوب کند. روح حماسی در مردم تزریق کند، در جهان رجز بخواند، سرهای ماتم گرفته را بالا بیاورد، سینه‌ها را ستبر کند، حنجره‌ها را باز کند و همه فریاد مظلومین را بر سر ظالم بربکوبد. کدام یک از کارشناسانی که تلویزیون در برنامه‌های این چند روز به روی آنتن آورد لحن حماسی داشتند؟ کدام آیتم‌های حماسی را می‌توانیم بربشمریم؟ از شبکه‌های خارجی مانند پرس‌تی‌وی تا داخلی. کدام برنامه تلویزیونی یاد مردم آورد که ما قبلا آمریکا را در ماجرای کشتی بریشتون در زمان دفاع مقدس زده بودیم و او هیچ غلطی نتوانسته بود بکند. در چند باری که کماندوهای آنها را در دریا دستگیر کردیم و مثل بزغاله روی عرشه شناورهای خود زانو زده و حتی خود را خیس کرده بودند هم هیچ غلطی نتوانسته بودند بکنند. وقتی گلوبال هاوک آنها را هم زدیم هیچ غلطی نتوانستند بکنند. ما در دریا و هوا آمریکا را زده بودیم، مانده بود در زمین و کشتن نظامیان آمریکایی که این کار را هم این بار کردیم. هفتاد سال از جنگ جهانی دوم به این سو هیچ کشوری نه چین نه روسیه نه هیچ کشور مدعی دیگری جرات نکرده یک تیر مستقیم به صورت رسمی به نظامیان آمریکایی شلیک کند. کدام رسانه‌ای این موارد را برجسته‌سازی کرده، در جهان و در ایران فریاد زده است؟ وقتی رسانه‌های اصلی گیج می‌زنند این ابزار هم در تدبیر استراتژیک امام کم گذاشته می‌شود. در این شرایط منطقی نیست که توقع این باشد که نظامی‌ها مثل همیشه جور سیاست و اقتصاد و رسانه و ... را بکشند. این امر اساسا شدنی نیست. عالم استراتژی پر از پیچیدگی‌ها و روابط متقاطع و متناسب است. ارکان قدرت هر کدام باید سهم خود را در شکل‌گیری سقف امنیت ملی ایفا کنند. نمی‌توان ساده‌انگاری کرده و ضعف سایر ارکان قدرت را به دوش دیگری انداخت. اجمالا این که #مشق_استراتژی کنیم؛ اگر همه ابزارهای تدبیر استراتژیک رهبری در صحنه بودند و به نقش خود عمل می‌کردند قطعا انتقام سخت ابعاد و چهارچوب دیگری پیدا می‌کرد. اما این به معنای فروکاستن انتقام سخت نیست، بلکه #هنر_یک_استراتژیست در اینجاست که بروز پیدا می‌کند تا تدبیری جدید و طرحی نو در اندازد تا علی رغم همه این محدودیت‌ها و کمبودها آتش انتقام سخت در دل‌ها سرد نشود و تاریخ دوباره تکرار نشود. به فکر «انتقام‌های مختارگونه» نباشیم، «ابزارهای تدبیر استراتژیک رهبری» را تقویت کنیم و عضد و بازوی او باشیم. مُرجفین (به تعبیر سوره احزاب) همانان که در رسانه‌های داخلی و بین مردم، اراده‌ها را سست می‌کنند، دل‌ها را سرد می‌کنند و آدرس‌های غلط می‌دهند را منکوب کنیم و نفس‌گیر.[۷] #انتقام_سخت را از آمریکا بگیریم و #انتقام_سختتر را از لیبرال‌ها و منافقین داخلی. 🖋✍مشق استراتژی | حسام الدین حائری زاده @h_haerizadeh