هدایت شده از کانال اشعار شمس (ساقی)
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا قائِمِ آلِ مُحَمّد (عج)
#صبح_امید
اسیر زلف کمند تو ، گلعذارانند
خراب نرگس مست تو هوشیارانند
قرار برده نگاهت به غمزه از دل خلق
که در مسیر عبور تو رهسپارانند
بشوق آنکه کنی جلوه از کرانهی غیب
به رهگذار تماشا ، امیدوارانند
چه چشمها که به در خیره ماند و در حسرت
به گور رفته و اکنون خوراک مارانند
چه سَروها که نشد خم شکوهِ قامتشان
به نزد ظلم، که تندیس شرمسارانند
به تنگ آمده دلها ز موسم پاییز
که خیل منتظران، در پی بهارانند
بهار فصل شکوفایی اَست و شادابی
که نغمهساز فلک، چهچه هَزارانند
چو شام غم به سرآید بهشوق صبح امید
به کنج میکدهی عشق، میگسارانند
بیا و پرده ز رخ گیر و دلربایی کن
که مضطرب ز حضورت گناهکارانند
قیام کن که بگیری تقاص مظلومان!
که در رکاب تو آماده، جان نثارانند
پیادهایم و حریفان سواره گرچه ولی
ز عزم راسخ مان مات، شهسوارانند
بزن به تیغ عدالت، تمام سرهایی
که در مدارِ دیانت، ز کجمدارانند
امید نیست کسی را به غیر درگه تو
«که بستگان کمند تو رستگارانند» ۱
بریز (ساقی) هجران کشیده جامی را
که تشنگان وصالت چو من هِزارانند .
سید محمدرضا شمس (ساقی)
eitaa.com/shamssaghi
۱ـ حافظ