در تماسی که با خانم #بهنوش_بختیاری داشتم، از ایشون بابت دعوت مردم به مشارکت در #انتخابات تشکر کردم. گفت:
"چه عجب! یک نفر غیرت منو به کشورم دید"!
گفتم: این چه حرفیه، خیلیا دارن کلیپ شمارو دست به دست میکنن.
با بغض گفت: "بفرست ببینم! آخه من که هرچه دیدم تاحالا فحش و ناسزا بوده"
بعد از تماس، رفتم توی اینستا و اسمشو سرچ کردم تا چندتا پست که در قدردانی ایشونه برای خودش بفرستم تا ببینه و کمی روحیه بگیره. اما نتیجه خیلی وحشتناک بود. تا چشم کار میکرد پستها و کاریکاتورهایی به چشم میخورد که خانم بختیاری رو یا به سگ تشبیه کردن، یا با بدترین الفاظ مورد حمله قرار دادند. جدا از شبکههایی مثل "من و تو" و "ایراناینترنشنال" همکاران سلبریتی هم از ناسزا کم نذاشته بودن.
و من موندم و شرمندگی که نتونستم چیزی پیدا کنم براش بفرستم و نشون بدم که بچههای انقلاب ـ علیرغم همه اختلاف سلیقهها و تفاوتهای اعتقادی ـ قدر این کارشو میدونن. و خیلی استقامت میخواد کسی مورد این همه حمله قرار بگیره و از طرف دوستان هم حمایت نشه اما همچنان استقامت داشته باشه و از موضعش برنگرده.
بنا به وظیفه دینی و انسانی پیشنهاد میکنم برای قدردانی از ایشون و #داریوش_ارجمند و #خداداد_عزیزی و #رضازاده و #علی_پروین و این چندنفر معدود که در حد وسعشون انجام وظیفه کردن، ساکت نباشیم و اگه نمیتونیم با ساختن کلیپ و پست ازشون تشکر کنیم، لااقل بریم توی صفحات اینستاشون و زیر یکی از پستهایی که کامنتشو نبسته، هشتکهایی بزنیم که متوجه بشن، مردم ما نمکنشناس نیستن. مثل #سلبریتی_باغیرت و یا #سلبریتی_باشرف.