📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۳۶ و ۴۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ باز انگشت روى یکى از تقاضاهاى عجولانه آنها گذاشته مى گوید: آنها مى گویند: این وعده قیامت اگر راست مى گوئید کى فرا مى رسد ؟! (وَ یَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ). آنها با بى صبرى تمام، در انتظار قیام قیامت بودند، غافل از این که فرا رسیدن قیامت، همان، و بیچارگى و بدبختى تمام عیار آنها، همان، اما چه مى توان کرد؟ انسان عجول حتى در راه بدبختى و نابودى خود نیز عجله مى کند. تعبیر به إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ به صورت جمع (اگر راست مى گوئید) با این که مخاطب پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) بود، به خاطر آن است که پیروان راستین او را نیز در این خطاب شرکت داده شده اند، و ضمناً مى خواستند بگویند: فرا نرسیدن قیامت دلیل بر این است که همه شما دروغگو هستید! * * * آیه بعد، به آنها پاسخ مى دهد، و مى گوید: اگر کافران مى دانستند زمانى را که نمى توانند شعله هاى آتش را از صورت و پشت خود دور سازند، و هیچ کس به یارى آنها نخواهد شتافت، متوجه مى شدند که آنچه به آنها وعده داده شده درست است و هرگز تعجیل در عذاب نمى کردند، و نمى گفتند: قیامت کى فرا مى رسد (لَوْ یَعْلَمُ الَّذِینَ کَفَرُوا حِینَ لایَکُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ). تعبیر به صورت ها و پشت ها در آیه فوق، اشاره به این است که آتش دوزخ چنان نیست که از یکسو آنها را احاطه کند، هم قسمت پیش روى آنها در آتش است و هم پشت ها، گوئى در وسط آتش غرق و دفن مى شوند! و جمله وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ اشاره به این است: این بت هائى را که گمان مى برند شفیعان و یاوران آنها خواهند بود هیچ کارى از آنها ساخته نیست. * * * و جالب این که: این مجازات الهى و آتش سوزان به صورت ناگهانى به سراغ آنها مى آید آن چنان که مبهوتشان مى کند ! (بَلْ تَأْتِیهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ). و آن چنان غافلگیر و مقهورشان مى سازد که قدرت بر دفع آن را ندارند (فَلا یَسْتَطِیعُونَ رَدَّها). حتى اگر تقاضاى مهلت کنند و بر خلاف آنچه تا آن وقت عجله مى کردند درخواست تأخیر نمایند به آنها مهلت داده نمى شود (وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ). * * * نکته ها: ۱ ـ با توجه به آیات فوق این سؤال پیش مى آید: اگر انسان طبیعتاً عجول است، پس چرا به دنبال آن نهى از عجله مى کند، و مى گوید: فَلاْ تَسْتَعْجِلُونِ آیا این دو با هم متضاد نیست؟ در پاسخ مى گوئیم: با توجه به اصل اختیار و آزادى اراده انسان، و قابل تغییر بودن صفات، روحیات و ویژگى هاى اخلاقى، هیچ گونه تضادى در کار نیست; چرا که با تربیت و تزکیه نفس، مى توان این حالت را دگرگون ساخت. ۲ ـ جمله: بَلْ تَأْتِیهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ: عذاب الهى به طور ناگهانى به سراغ آنها مى آید آن چنان که مبهوتشان مى کند ممکن است اشاره به این باشد که عذاب هاى قیامت همه چیزش با عذاب دنیا متفاوت است مثلاً درباره آتش جهنم مى خوانیم: نارُ اللّهِ الْمُوقَدَةُ * الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الاْ َفْئِدَةِ: آتش برافروخته الهى * که بر قلب آدمى مى زند .(۳) یا این که: در مورد آتشگیره جهنم مى خوانیم: وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ: آتشگیره دوزخ مردم و سنگ ها هستند .(۴) این گونه تعبیرات نشان مى دهد که آتش دوزخ غافلگیرانه و ناگهانى و مبهوت کننده است.(۵) ✍ پی نوشت: ۳ ـ همزه، آیات ۶ و ۷. ۴ ـ بقره، آیه ۲۴. ۵ ـ المیزان ، جلد ۱۴، صفحه ۴۱۷. ✔️ پایان https://eitaa.com/hafezanewahy

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام علی علیه السلام هدايت شد آنكه زمام خويش را به دست خدا و رسول او و ولىِّ امرش سپرد https://eitaa.com/hafezanewahy

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (اگر تو را استهزا کنند نگران نباش،) پیامبران پیش از تو را (نیز) استهزا کردند. امّا سرانجام، آنچه را استهزا مى کردند دامان استهزاکنندگان را گرفت (و مجازات الهى آنها را در هم کوبید). (انبیاء/41) * قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ بگو: «چه کسى شما را در شب و روز از (مجازات) خداوند رحمان نگاه مى دارد؟!» بلکه آنان از یاد پروردگارشان رویگردانند. (انبیاء/42) * أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ آیا آنها غیر از ما معبودانى دارند که مى توانند از آنان دفاع کنند؟! (این خدایان ساختگى) نه مى توانند خودشان را یارى دهند. و نه از ناحیه ما همراهى مى شوند. (انبیاء/43) * بَلْ مَتَّعْنَا هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلَا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ آرى، ما آنها و پدرانشان را (از نعمتها) بهره مند ساختیم، تا آن جا که عمرشان طولانى شد (و مایه غرور و طغیانشان گردید). آیا نمى بینند که ما پیوسته از زمین (و اهلش) مى کاهیم؟! آیا آنها غالبند (یا ما)؟! (انبیاء/44) * قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُكُم بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ بگو: «من تنها بوسیله وحى به شما هشدار مى دهم.» ولى آنها که گوشهایشان کر است، هنگامى که هشدار داده مى شوند، سخنى را نمى شنوند. (انبیاء/45) https://eitaa.com/hafezanewahy

📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۴۱ تا ۴۵ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🔸 گوش اگر گوش تو... در آیات گذشته، دیدیم مشرکان و کفار، پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را به باد استهزاء مى گرفتند، همان کارى که عادت دیرینه همه جاهلان مغرور است که واقعیت هاى مهم و جدّى را به شوخى و مسخره مى گیرند. در نخستین آیه مورد بحث، به عنوان دلدارى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و تسلّى خاطر او مى گوید: این تنها تو نیستى که مورد استهزاء واقع شده اى پیامبران قبل از تو را نیز استهزاء کردند (وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُل مِنْ قَبْلِکَ). ولى سرانجام آنچه را از عذاب هاى الهى به باد مسخره گرفته بودند، دامان استهزاء کنندگان را گرفت (فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ). بنابراین، غم و اندوهى به خود راه مده، و این گونه اعمال جاهلان نباید در روح بزرگ تو کمترین اثر بگذارد و یا در اراده آهنینت خللى وارد کند. * * * در آیه بعد مى گوید: نه تنها در برابر عذاب خدا در قیامت، کسى از شما کفار دفاع نمى کند، در این دنیا نیز همین است: بگو چه کسى شما را در شب و روز در برابر مجازات خداوند رحمان حفظ و نگهدارى مى کند ؟ (قُلْ مَنْ یَکْلَؤُکُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمنِ). در واقع اگر خداوند آسمان (جوّ زمین) را سقف محفوظى قرار نداده بود (آن گونه که در آیات قبل گذشت) همین به تنهائى کافى بود که شما را شب و روز در معرض بمباران سنگ هاى آسمانى قرار دهد. خداوند رحمان آن قدر به شما محبت دارد که مأموران مختلفى را براى حفظ و نگاهبانیتان قرار داده، که اگر یک لحظه از شما جدا شوند سیل بلاها به سویتان سرازیر مى شود. قابل توجه این که: در این آیه به جاى اللّه ، رحمان به کار رفته، یعنى ببینید شما چقدر گناه کرده اید که حتى خداوند کانون رحمت عامه را به خشم آورده اید. آنگاه اضافه مى کند: اما آنها از یاد پروردگارشان روى گردانند، نه به مواعظ و اندرزهاى پیامبران او گوش فرا مى دهند، و نه یاد خدا و نعمت هایش دل آنها را تکان مى دهد، و نه لحظه اى اندیشه خود را در این راه به کار مى اندازند بلکه از یاد پروردگارشان روى گردانند (بَلْ هُمْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ). * * * باز به عنوان سؤال، مى پرسد: این کافران ظالم و گنهکار در برابر کیفرهاى الهى به چه چیز دل بسته اند؟ آیا آنها خدایانى دارند که مى تواند از آنان در برابر ما دفاع کند ؟! (أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِنْ دُونِنا). این خدایان ساختگى آنها حتى نمى توانند خودشان را یارى دهند و از خویشتن دفاع کنند (لایَسْتَطِیعُونَ نَصْرَ أَنْفُسِهِمْ). و نه از ناحیه ما به وسیله رحمت و نیروى معنوى یارى و همراهى مى شوند (وَ لا هُمْ مِنّا یُصْحَبُونَ).(۱) ✍ پی نوشت: ۱ ـ یُصْحَبُون از باب افعال در اصل، به این معنى است که چیزى را به عنوان یارى و حمایت در اختیار شخصى قرار دهند، و در اینجا اشاره به این است که: این بت ها نه ذاتاً قدرت دفاع دارند، نه از ناحیه پروردگار چنین نیروئى در اختیارشان گذاشته شده است و مى دانیم هر نیروى دفاعى در عالم هستى یا باید از درون ذات چیزى بجوشد و یا از ناحیه خدا داده شود. ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/hafezanewahy

#درمحضر_اهل‌بیت ☀️ امیرالمؤمنین امام على (عليه السلام) : 🖋 نياز عاقلان به ادب ، همانند نياز كشتزار به باران است ✍ اِنَّ بِذَوِى الْعُقولِ مِنَ الْحاجَةِ اِلَى الاَْدَبِ كَما يَظْمَأُ الزَّرْعُ اِلَى الْمَطَرِ 📚 غررالحكم ، ح۳۴۷۵ https://eitaa.com/hafezanewahy

📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۴۱ و ۴۵ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ آیه بعد، اشاره به یکى از علل مهم سرکشى و طغیان افراد بى ایمان کرده مى گوید: ما به این گروه و پدرانشان انواع نعمت ها بخشیدیم تا آنجا که عمرهاى طولانى پیدا کردند (بَلْ مَتَّعْنا هؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتّى طالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ). اما به جاى این که این عمر طولانى و نعمت فراوان، حسّ شکرگزارى را در آنها تحریک کرده، و سر بر آستان عبودیت حق بگذارند مایه غرور و طغیانشان شد. ولى آیا آنها نمى بینند که این جهان و نعمت هایش پایدار نیست؟ آیا نمى بینند که ما مرتباً از زمین و مردم زمین مى کاهیم ؟! (أَ فَلا یَرَوْنَ أَنّا نَأْتِی الاْ َرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها). اقوام و قبائل یکى بعد از دیگرى مى آیند و مى روند، افراد کوچک و بزرگ هیچ یک عمر جاویدان ندارند، و همه، سر به نقاب فنا فرو مى برند، اقوامى که از آنها قوى تر، نیرومندتر و سرکش تر بودند همگى سر به تیره خاک کشیدند و حتى دانشمندان، بزرگان و علما که قوام زمین به آنها بود، چشم از جهان فرو بستند! آیا با این حال آنها غالب اند یا ما غالبیم ؟! (أَ فَهُمُ الْغالِبُونَ). در این که منظور از جمله: أَنّا نَأْتِی الاْ َرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها: ما به سراغ زمین مى آئیم و مرتباً از اطراف آن مى کاهیم چیست؟ مفسران بحث هاى گوناگونى دارند: ۱ ـ بعضى گفته اند: منظور این است که خدا تدریجاً از اراضى و سرزمین هاى مشرکان مى کاهد و بر بلاد مسلمین مى افزاید. اما با توجه به این که: این سوره در مکّه نازل شده و در آن روز مسلمانان چنین فتوحاتى نداشتند، این تفسیر، مناسب به نظر نمى رسد. ۲ ـ بعضى دیگر گفته اند: منظور خراب شدن و ویرانى زمین ها به طور تدریجى است. ۳ ـ بعضى آن را اشاره به ساکنان زمین مى دانند. ۴ ـ و بعضى خصوص دانشمندان و علماء را در اینجا ذکر کرده اند. اما مناسب تر از همه این است که: منظور از زمین مردم سرزمین هاى مختلف جهان است، اقوام و افراد گوناگونى که تدریجاً و دائماً به سوى دیار عدم مى شتابند و با زندگى دنیا وداع مى گویند، و به این ترتیب دائماً از اطراف زمین کاسته مى شود. در بعضى از روایات که از امامان اهل بیت(علیهم السلام) نقل شده، این آیه به مرگ علما و دانشمندان تفسیر گردیده است، امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: نُقْصانُها ذَهابُ عالِمِها: نقصان زمین به معنى فقدان دانشمندان است .(۲) البته مى دانیم این روایات معمولاً براى بیان مصداق هاى روشن است، نه این که مفهوم آیه را منحصر در افراد خاصى کند. و به این ترتیب، آیه مى خواهد مرگ و میر تدریجى بزرگان و اقوام پر جمعیت و حتى دانشمندان را به عنوان یک درس عبرت، براى کافران مغرور و بى خبر بیان کند و به آنها نشان دهد: در مبارزه با خدا پیروزى براى آنها وجود ندارد. * * * سپس این حقیقت را بازگو مى کند که وظیفه پیامبر(صلى الله علیه وآله) آن است که مردم را از طریق وحى آسمانى انذار کند، روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) کرده مى گوید: به آنها بگو من از پیش خود چیزى نمى گویم تنها به وسیله وحى شما را انذار مى کنم (قُلْ إِنَّما أُنْذِرُکُمْ بِالْوَحْیِ). و اگر در دل سخت شما اثر نمى گذارد، جاى تعجب نیست، و نه دلیلى بر نقصان وحى آسمانى، بلکه به خاطر آن است که افراد کر، هنگامى که انذار مى شوند سخنان را نمى شنوند ! (وَ لایَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما یُنْذَرُونَ). گوش شنوا لازم است تا سخن خدا را بشنود، نه گوش هائى که آن چنان پرده هاى گناه، غفلت و غرور بر آنها افتاده که شنوائى حق را به کلّى از دست داده است. * * * ✍ پی نوشت: ۲ ـ نور الثقلین ، جلد ۳، صفحه ۴۲۹. ✔️ پایان https://eitaa.com/hafezanewahy

🎙 تفسیر صوتی آیات ۴۲ الی ۴۶ سوره مبارکه انبیاء مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتیhttps://eitaa.com/hafezanewahy

زیارت تصویری اول صبح🦋

آثار عشق به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 🦋

🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🎥 این کلیپ را حتماً ببینید، خیلی جالب است. 👈🏻گاهی اوقات افرادی را می‌بینیم می‌گویند، مقام معظم رهبری را قبول نداریم یا ولی فقیه را قبول نداریم . 👆🏻هم ببینید و هم برای کسانی بفرستید که با رهبری مشکل دارند، ولی اهل‌بیت علیهم السلام را دوست دارند!😳 صیاددلها 🌱