🎆بقيّة اللَّه؛ انسان كامل‏ مي‏گويند: والعصر ان الانسان لفي خسر. عصر، انسان كامل است، امام زمان(ع) است؛ يعني عصاره‏ي همه‏ي موجودات. قسم به عصاره‏ي همه‏ي موجودات؛ يعني قسم به انسان كامل. ⏰عصر، هم محتمل است كه در اين زمان حضرت مهدي(ع) باشد يا انسان كامل باشد كه مصداق بزرگش رسول اكرم‏صلي الله عليه وآله وسلم و ائمه هدي‏عليهم السلام و در عصر ما حضرت مهدي(ع) است. قسم به عصاره‏ي موجودات عصر، فشرده‏ي موجودات، آن‏كه فشرده‏ي همه‏ي عوالم است. يك نسخه است، نسخه‏ي تمام عالم. همه‏ي عالم در اين موجود، در اين انسان كامل عصاره شده است و خدا به اين عصاره قسم مي‏خورد. حضرت مهدي(ع)، ابعاد مختلفه دارد كه آن‏چه كه براي بشر واقع شده است، بعض ابعاد اوست. 📚صحیفه نور ج ۲۰ #امام_خمینی #آدینه_های_امید @ravanedel

#جمعه-های_امام_دینی 🍃قدرشناس يوسفِ زهرا باشیم «هنگامی كه آن‌ها بر او [يوسف‏] وارد شدند، گفتند: «ای عزيز! ما و خاندان ما را ناراحتی فرا گرفته، و متاع كمی (برای خريد موادّ غذايی) با خود آورده‏‌ايم؛ پيمانه را برای ما كامل كن و بر ما تصدّق و بخشش نما كه خداوند بخشندگان را پاداش می‌دهد!» 📖 یوسف /٨٨ 💌 امام صادق(ع) می‌فرمايد: در حضرت قائم، شباهتی از حضرت يوسف وجود دارد.چگونه است که اين امت انکار می‌نمايند که خداوند با حجتش آن‌گونه عمل نمايد که با يوسف انجام داد که در بازارهايشان حرکت نمايد و بر فرش‌هايشان گام نهد در حالی که او را نمی‌شناسند تا اينکه خداوند اجازه دهد خود را معرفی کند، همان گونه که به يوسف اجازه داد که خود را معرفی نمايد تا اينکه به آنان گفت: «هَلْ عَلِمْتُمْ ما فَعَلْتُمْ ... 📚کمال‌الدين ج۱ ص۱۴۴] 🔹آيا گرفتاری بشر جز به خاطر قدرناشناسی و بدرفتاری با حجت خداست؟! (مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ) قرآن می‌فرمايد: «و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها ايمان می‌آوردند و تقوا پيشه می‌كردند، بركت‌های آسمان و زمين را بر آن‌ها می‌گشوديم»[اعراف ۹۶] قدرناشناسي درباره حجت خدا نتیجه چيزی جز جهل نيست (یوسف ۸۹) 🌤ألـلَّـهُـمَ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج🌤 الهی آمین🤲🏻 #آدینه_های_امید 🎥 افشاء چهره ظلم در رسانه ای که در دست ظالم است ... ✔️کانال رسمی دکتر رفیعی @ravanedel

💢امام جامعه 🎆نگاهی به سوره جمعه 🎤گفتاری نو ،کارامد و عالمانه از استاد مصطفی #امینی_خواه مدیر موسسه مدرسه #تعالی 🔰سلسله گفتارهای امام جامعه و امام جمعه آدینه ها تقدیم حضور مهربان تان می شود.ان شاءالله #آدینه_های_امید #امام_جامعه #امام_زمان 🆔@ravanedel

📎قبل از ظهور حضرت،غربال انجام خواهد شد .و این غربال بسیار سخت خواهد بود. جابر جُعفی می‌گوید به امام باقر(ع)عرضه داشتم:«مَتَى یَکُونُ فَرَجُکُمْ؟» (الغیبه للطوسی/339) فرج شماکِی خواهد بود؟ سؤالی که همۀ ماداریم. «فَقَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لَا یَکُونُ فَرَجُنَاحَتَّىتُغَرْبَلُوا ثُمَّ تُغَرْبَلُوا ثُمَّ تُغَرْبَلُوا» حضرت فرمود:هیهات هیهات،هرگز این فرج رخ نخواهد داد؛مگر اینکه غربال بشوید،سپس غربال بشوید،سپس غربال بشوید.سه‌بار تأکید کردند. 🔅ما در معرض غربال‌های مختلف هستیم، این غربال‌ها رویش‌هایی هم دارند، ریزش‌هایی هم دارند. 🎇 در این غربال‌ها، سقوط کردن اتفاق می‌افتد؛ برای آدم‌هایی که خیلی ظاهرالصلاح هستند. 🎆غربال در آخرالزمان موضوع جدی‌ای است. در برخی از روایات دربارۀ غربال کلمۀ «وَالله» به کار برده شده که یعنی «قطعاً این غربال انجام خواهد شد» (أَمَا وَ اللَّهِ لَا یَکُونُ الَّذِی تَمُدُّونَ إِلَیْهِ أَعْیُنَکُمْ حَتَّى تُمَیَّزُوا وَ تُمَحَّصُوا وَ حَتَّى لَا یَبْقَى مِنْکُمْ إِلَّا الْأَنْدَرُ؛ 📚غیبت نعمانی/208؛ ارشاد مفید/2/375) #آدینه_های_امید 🎆 @ravanedel

#امام_شناسی 🎇جای ما کجاست؟(۱) ⚡️بررسی درباره مخالفان امام زمان(ع)، نشان می‌دهد، سوای مستکبران بیدادگر که در اول صف مخالفان قرار دارند، بیشترین کارشکنی‌ها از جانب کسانی است که ادعای موافقت با امام دارند و خود را از منتظران امام ‌مهدی(عج) می‌دانند. ⚡️ اینها، امام را نه به ‌خاطر پیاده کردن اسلام اصیل، بلکه برای همراه کردن ایشان با آرزوها و هوس‌های خود می‌خواهند و پس از پیوستن به امام(عج)، چون کارها را بر وفق مراد خود نمی‌بینند و ناچارند از منافع نامشروع خود درگذرند، به توجیه اهداف خود روی می‌آورند و با سلاح‌ دین و مذهب، به جنگ امام(عج) می‌روند. ⚡️ به فرموده امام صادق(ع): «چه بسیار کسانی که ادعای پیروی او را دارند؛ ولی پس از ظهور حضرت، از او روی می‌گردانند.»( ری شهری میزان الحکمه، ج ۱، ص ۲۹۲ ۲. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، ج ۱، ص ۱۴۴.) در پست های بعدی ان شاء الله، به برخی از این افراد یا گروه‌ها اشاره می‌کنیم. ...ادامه دارد #آدینه_های_امید #نشریه_موعود http://eitaa.com/ravanedel

#امام_شناسی 🎇جای ما کجاست؟(۲) ⚡️در قسمت اول گفتیم برخی افراد و گروهها که در زمان غیبت از مدعیان پر شور و حرارت ظهور امام زمان هستند به دلایل و عللی در صف مخالفان حضرت مهدی علیه السلام قرار می گیرند. 1. راحت‌طلبان راحت‌طلبی ریشه در خودپرستی دارد و خودخواهی، منشاء همه مفاسد است. لذت‌طلبی حالتی را در انسان ایجاد می‌کند که همه معیارهای اعتقادی و اخلاقی او را دگرگون می‌سازد. لذت‌طلب، دین را به گونه‌ای توجیه می‌کند که با رفاه او در تزاحم نباشد. او بیشتر به دنبال آن دسته از احکام ساده و بدون دردسر است که دنیایش را در خطر نیاندازد. جمعی از مسلمانان «مکه» پیش از هجرت به «مدینه»، خدمت پیامبر(ص) رسیده ابراز می‌داشتند: موردآزار دشمنانیم، اگر اجازه دهی، با دشمنان می‌جنگیم. پیامبر(ص) می‌فرمود: «اکنون مأمور به مبارزه نیستیم. دست نگاه‌ دارید. نماز بخوانید و زکات بدهید». پس از هجرت به مدینه و ایجاد آرامشی نسبی در آن شهر، پس از آنکه دستور جهاد نازل گشت، زبان به اعتراض گشودند که خدایا، چرا فرمان‌ نبرد دادی و آن را مدتی به تأخیر نیانداختی. قرآن، ریشه ترس و وحشت آنان را راحت‌طلبی می‌شمرد و مردم را نسبت به فرجام آن هشدار می‌دهد.(ذیل آیه ۷۱ سوره نساء.) انقلاب جهانی امام‌ زمان(عج)، بدون گذشتن از آتش و خون به پیروزی نمی‌رسد. در نبرد محرومان با مستکبران، برق تیغ بلا، ایمان‌ها را به آزمایش درمی‌آورد. مؤمنان راستین، پیشاپیش به استقبال رفته و خود را برای بلایا آماده می‌کنند؛ ولی راحت‌طلبان با دستاویز قرار دادن مذهب، در پی توجیه وضع و پایگاه خویش هستند. در دوران انتظار، بیش از همه چیز، در فکر زندگی خودند و انتظار را بیشتر در دعا و … می‌جویند. راحت‌طلبان از برابرآیات جهاد و امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با ستم، بی‌تفاوت می‌گذرند. این‌گروه، نجات بشر و عمل به این گونه دستورها را مربوط به زمان ظهور می‌دانند و مبارزه در زمان غیبت را نامشروع می‌پندارند. امام خمینی«ره» در طرز تفکر این گروه می‌گویند: اگر حضرت صاحب، خودشان مقتضی می‌دانند، برای جهاد و مبارزه تشریف بیاورند، ما که دلمان برای اسلام بیشتر از آن حضرت نسوخته است و حضرت هم که اینها را می‌بیند، خودشان بیایند. چرا ما این کار را بکنیم؟!(3) از برهان لطف، نتیجه می‌گیرند که حضرت، نسبت به کاستی‌های جامعه از ما داناتر و تواناتر است. پس تأخیر حضرت در ظهور، برخاسته از مصلحتی بوده و نیاز به اقدام ما نیست. با کندوکاو بیشتر در منطق و روش زندگی این گروه، متوجه می‌شویم که همه این گفته‌ها، پوششی برای راحت‌طلبی است. در واقع انحرافات اخلاقی، سرمنشأ این عقاید است، نه بینش دینی و بصیرت اعتقادی و… این گروه که در دوران غیبت، راحت‌طلبی سبب هم‌دستی آنان با کفر و ستم شده است، به هنگام ظهور امام(ع) نیز نمی‌توانند شیوه زندگی را تغییر دهند. برای ادامه زندگی بدون دردسر و به دور از غوغا و مبارزه، با حضرت(ع) همراه نمی‌شوند و در پاسخ دعوت امام(ع) به جهاد با مستکبران، آیات تقیه را می‌خوانند. امام زمان(عج) در مقابله با توجیه‌های کژاندیشانه آنان به «قرآن» استدلال می‌کنند و حق را بدون پرده آشکار می‌سازند و سرانجام، راحت‌طلبان را در ردیف منافقان کیفر می‌دهند. امام صادق(ع) می‌فرمایند: «فلسفه تشریع تقیه، حفظ خون‌هاست. اگر تقیه، به مرز خون رسد، دیگر جای تقیه نیست. به خدا سوگند، اگر شما برای یاری ما دعوت شوید، خواهید گفت: ما در تقیه هستیم و نمی‌توانیم شما را یاری دهیم. همانا تقیه از پدران و مادران برایتان عزیزتر است. اگر قائم(عج) ما به پاخیزد، به یاوه‌گویی‌های شما گوش نخواهد داد و در حق بسیاری از شما مردم منافق، حدود خداوند را جاری خواهد ساخت.» ...ادامه دارد #آدینه_های_امید #نشریه_موعود http://eitaa.com/ravanedel

#امام_شناسی 🎇جای ما کجاست؟(۱) ⚡️بررسی درباره مخالفان امام زمان(ع)، نشان می‌دهد، سوای مستکبران بیدادگر که در اول صف مخالفان قرار دارند، بیشترین کارشکنی‌ها از جانب کسانی است که ادعای موافقت با امام دارند و خود را از منتظران امام ‌مهدی(عج) می‌دانند. ⚡️ اینها، امام را نه به ‌خاطر پیاده کردن اسلام اصیل، بلکه برای همراه کردن ایشان با آرزوها و هوس‌های خود می‌خواهند و پس از پیوستن به امام(عج)، چون کارها را بر وفق مراد خود نمی‌بینند و ناچارند از منافع نامشروع خود درگذرند، به توجیه اهداف خود روی می‌آورند و با سلاح‌ دین و مذهب، به جنگ امام(عج) می‌روند. ⚡️ به فرموده امام صادق(ع): «چه بسیار کسانی که ادعای پیروی او را دارند؛ ولی پس از ظهور حضرت، از او روی می‌گردانند.»( ری شهری میزان الحکمه، ج ۱، ص ۲۹۲ ۲. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، ج ۱، ص ۱۴۴.) در پست های بعدی ان شاء الله، به برخی از این افراد یا گروه‌ها اشاره می‌کنیم. ...ادامه دارد #آدینه_های_امید #نشریه_موعود http://eitaa.com/ravanedel

#امام_شناسی 🎇جای ما کجاست؟(۲) ⚡️در قسمت اول گفتیم برخی افراد و گروهها که در زمان غیبت از مدعیان پر شور و حرارت ظهور امام زمان هستند به دلایل و عللی در صف مخالفان حضرت مهدی علیه السلام قرار می گیرند. 1. راحت‌طلبان راحت‌طلبی ریشه در خودپرستی دارد و خودخواهی، منشاء همه مفاسد است. لذت‌طلبی حالتی را در انسان ایجاد می‌کند که همه معیارهای اعتقادی و اخلاقی او را دگرگون می‌سازد. لذت‌طلب، دین را به گونه‌ای توجیه می‌کند که با رفاه او در تزاحم نباشد. او بیشتر به دنبال آن دسته از احکام ساده و بدون دردسر است که دنیایش را در خطر نیاندازد. جمعی از مسلمانان «مکه» پیش از هجرت به «مدینه»، خدمت پیامبر(ص) رسیده ابراز می‌داشتند: موردآزار دشمنانیم، اگر اجازه دهی، با دشمنان می‌جنگیم. پیامبر(ص) می‌فرمود: «اکنون مأمور به مبارزه نیستیم. دست نگاه‌ دارید. نماز بخوانید و زکات بدهید». پس از هجرت به مدینه و ایجاد آرامشی نسبی در آن شهر، پس از آنکه دستور جهاد نازل گشت، زبان به اعتراض گشودند که خدایا، چرا فرمان‌ نبرد دادی و آن را مدتی به تأخیر نیانداختی. قرآن، ریشه ترس و وحشت آنان را راحت‌طلبی می‌شمرد و مردم را نسبت به فرجام آن هشدار می‌دهد.(ذیل آیه ۷۱ سوره نساء.) انقلاب جهانی امام‌ زمان(عج)، بدون گذشتن از آتش و خون به پیروزی نمی‌رسد. در نبرد محرومان با مستکبران، برق تیغ بلا، ایمان‌ها را به آزمایش درمی‌آورد. مؤمنان راستین، پیشاپیش به استقبال رفته و خود را برای بلایا آماده می‌کنند؛ ولی راحت‌طلبان با دستاویز قرار دادن مذهب، در پی توجیه وضع و پایگاه خویش هستند. در دوران انتظار، بیش از همه چیز، در فکر زندگی خودند و انتظار را بیشتر در دعا و … می‌جویند. راحت‌طلبان از برابرآیات جهاد و امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با ستم، بی‌تفاوت می‌گذرند. این‌گروه، نجات بشر و عمل به این گونه دستورها را مربوط به زمان ظهور می‌دانند و مبارزه در زمان غیبت را نامشروع می‌پندارند. امام خمینی«ره» در طرز تفکر این گروه می‌گویند: اگر حضرت صاحب، خودشان مقتضی می‌دانند، برای جهاد و مبارزه تشریف بیاورند، ما که دلمان برای اسلام بیشتر از آن حضرت نسوخته است و حضرت هم که اینها را می‌بیند، خودشان بیایند. چرا ما این کار را بکنیم؟!(3) از برهان لطف، نتیجه می‌گیرند که حضرت، نسبت به کاستی‌های جامعه از ما داناتر و تواناتر است. پس تأخیر حضرت در ظهور، برخاسته از مصلحتی بوده و نیاز به اقدام ما نیست. با کندوکاو بیشتر در منطق و روش زندگی این گروه، متوجه می‌شویم که همه این گفته‌ها، پوششی برای راحت‌طلبی است. در واقع انحرافات اخلاقی، سرمنشأ این عقاید است، نه بینش دینی و بصیرت اعتقادی و… این گروه که در دوران غیبت، راحت‌طلبی سبب هم‌دستی آنان با کفر و ستم شده است، به هنگام ظهور امام(ع) نیز نمی‌توانند شیوه زندگی را تغییر دهند. برای ادامه زندگی بدون دردسر و به دور از غوغا و مبارزه، با حضرت(ع) همراه نمی‌شوند و در پاسخ دعوت امام(ع) به جهاد با مستکبران، آیات تقیه را می‌خوانند. امام زمان(عج) در مقابله با توجیه‌های کژاندیشانه آنان به «قرآن» استدلال می‌کنند و حق را بدون پرده آشکار می‌سازند و سرانجام، راحت‌طلبان را در ردیف منافقان کیفر می‌دهند. امام صادق(ع) می‌فرمایند: «فلسفه تشریع تقیه، حفظ خون‌هاست. اگر تقیه، به مرز خون رسد، دیگر جای تقیه نیست. به خدا سوگند، اگر شما برای یاری ما دعوت شوید، خواهید گفت: ما در تقیه هستیم و نمی‌توانیم شما را یاری دهیم. همانا تقیه از پدران و مادران برایتان عزیزتر است. اگر قائم(عج) ما به پاخیزد، به یاوه‌گویی‌های شما گوش نخواهد داد و در حق بسیاری از شما مردم منافق، حدود خداوند را جاری خواهد ساخت.» ...ادامه دارد #آدینه_های_امید #نشریه_موعود http://eitaa.com/ravanedel

#امام_شناسی ⚡️جای ما کجاست!(۳) 2. جموداندیشان و ظاهر گرایان ▪️از بامداد اسلام، ظاهرگرایان از مهم‌ترین موانع احیای دین و تحولات اجتماعی بوده‌اند، کسانی که به باطن و روح و هدف دین توجه نکرده و افق درکشان فراتر از پوست و قالب را نمی‌نگرد. دور بودن از واقعیت‌های عینی، آنان را کوته‌بین و به خودمحوری دچار کرده است. محدود بودن درک آنها نسبت به دین، موجب می‌شود که در زمان‌های حساس، تکلیف را نشناسند و به رویارویی پیامبر(ص) و امامان(ع) کشانده شوند. ▪️در جریان نزول آیه روزه و نماز مسافر، پیامبر(ص) در سفر، دستور افطار دادند و خود روزه گشودند؛ ولی گروهی به خیال مقدس‌مأبانه خود که هر سختی ثواب دارد، به روزه ادامه دادند. پیامبر(ص) با آنان برخورد کردند و به آنها لقب گناهکار دادند. ▪️وجود پیامبر(ص) و مخالفت صریح با این گروه به آنان عرصه میدان‌داری نمی‌داد. پس از پیامبر(ص)، تفکر قشری‌گری و ظاهربینی در میان مردم رایج شد و ورود نحله‌های گوناگون فکری به فرهنگ اسلامی، به ویژه در دوران غیبت آن را تشدید کرد. به این ترتیب فرقه‌های گوناگون در عالم اسلام پیدا شد. ارباب مذاهب و فرق به اسلام به عنوان دینی جامع و حیات‌بخش توجه نکردند و با یکسونگری به برخی از جوانب دین، زمینه ناتوانی سایر اجزای آن را فراهم کردند. عالم تشیع نیز از این خوان بی‌نصیب نماند. غیبت امام(ع) و دور کردن شیعه از عرصه سیاست و اجتماع سبب شد که حرکت اجتهاد بیشتر در حل مسائل فردی متمرکز شود و دستورات اسلام به عنوان یک سیستم اجتماعی، اقتصادی و...کمتر در کار تحقیق و تدریس قرار گیرد. ▪️به هنگام ظهور امام(ع)، تحجر در اندیشه‌ها و رفتار اجتماعی از میان نرفته؛ بلکه در لفافه‌های نوظهور جلوه‌های دیگر می‌یابد. امام(ع) احیاگر دین است، در همه مسائل فکری و کاربردی اسلام، به دگرگونی‌های وسیعی دست می‌زند و دستوراتی را که طی روزگاران دراز بر توده مردم پنهان مانده و مردم ناشیانه به آن عمل می‌کنند، آشکار می‌سازد. ▪️حضرت برای ایجاد عدالت عمومی، اموال نامشروع را مصادره می‌کند، قطایع و زمین‌هایی که حکومت‌ها به ناروا به افراد واگذار کرده‌اند به بیت‌المال برمی‌گرداند. ▪️ دست حرام‌خواران را از اموال عمومی کوتاه و راه‌های نامرئی به بیت‌المال را مسدود می‌کند. ▪️در اجرای عدالت تا آنجا پیش می‌رود که راه را بر افرادی که به زیارت مستحبی خانه خدا می‌روند، بسته و حج واجب را در اولویت قرار می‌دهد.شیوه حرم‌سازی و مسجدنمایی را نمی‌پسندد و مساجد را از تزئینات غیرضروری پاک می‌سازد. ▪️ در حرم پیامبر(ص) و مسجدالحرام تغییرات مهمی را ایجاد می‌کند. در قضاوت، شیوه داوودی را پیش می‌گیرد و با معیارها و موازین نوینی که در اختیار دارد، کشف حقیقت می‌کند و تنها به شیوه قضایی گذشته، یعنی به سوگند اکتفا نمی‌کند. ▪️در تفسیر قرآن، اسرار پنهانی و رموزی را که بر مردم پنهان مانده، آشکار ساخته و درهای حکمت و معرفت را بر مردم می‌گشاید و تأویل قرآن و مصادیق بارز و پنهان آیات آن را بر مردم آشکار می‌سازد. ▪️امام زمان(عج) احکامی که پیامبر و امامان پیشین به سبب نبودن شرایط، نتوانسته‌اند اجرا کنند، جاری می‌کند و اسلام را با همه شرایط و ویژگی‌ها در جهان حاکم می‌سازد. ▪️تحولات مهم فرهنگی و اجتماعی و سیره امام(ع) در حکومت و قضاوت با ذهنیتی که مردم از دین دارند و متحجران القا کرده‌اند، جدید جلوه می‌کند و روش امام را با معتقدات خود بیگانه می‌بینند. «اذا قام القائم استانف دعاء جدیداً کما دعاء رسول الله؛ هنگامی که قائم قیام کند، دعای جدیدی همانند دعای پیامبر از سر می‌گیرد.» ▪️امام مصلح شرع است و نه دین ساز. جدید بودن روش حضرت در ارتباط با شناخت واژگونه مردم از دین در آن دوره است. به همین دلیل کارهای امام جدید جلوه می‌کند؛ گویی که دین جدید آورده است. گروهی که با اسلام اصیل بیگانه بوده و تنها بر ظواهر گذشته جمود دارند، روش امام را با سیرت نیاکان خود ناشناخته دیده، زبان به اعتراض می‌گشایند و با سلاح مذهب به مقابله امام می‌شتابند. گروهی که از فهم بطون و معانی بلند قرآن عاجزند، به ظواهر قرآن علیه امام استشهاد می‌کنند و عده‌ای با استدلال به سیره‌ای از پیامبر(ص) که در خیال دارند، به تحولات اجتماعی و اقتصادی امام انتقاد می‌کنند. امام‌زمان(عج)، در بیرون کردن این گروه از صحنه اجتماعی و افکار عمومی، بیش از جدش، پیامبر(ص) به زحمت می‌افتد. پیامبر(ص) با کافرانی روبه‌رو بود که از اعلان دشمنی ابایی نداشتند و آشکارا با اسلام و پیامبر(ص) می‌جنگیدند؛ ولی این دسته از معارضان مهدی(عج)، پینه بر پیشانی دارند و در میان مردم به زهد و ورع مشهورند و با سلاح دین، به جنگ امام(عج) می‌روند. بی‌کمترین تردید به تیر تکفیرش می‌زنند و با ایجاد شایعه و جنگ روانی، افکار عمومی را علیه او بسیج می‌کنند. #آدینه_های_امید #نشریه_موعود. http://eitaa.com/ravanedel

#امام_شناسی ⚡️جای ما کجاست!(۴) امام صادق(ع) می‌فرماید: «آزردگی‌هایی که مهدی ما از سوی نادانان روزگار خود متحمل می‌شود، بیش از زحماتی است که به پیامبر(ص) از جاهلان زمان خود وارد شده.» پرسیدند چگونه؟ فرمود: «پیامبر(ص) در زمانی برانگیخته شد که مردم سنگ و درخت و چوب می‌پرستیدند. قائم، آنگاه که قیام کند، مردم علیه او قرآن را تأویل می‌کنند. به خدا سوگند، همانند سرما و گرما عدالت وارد سراهای آنان خواهد شد.» درباره قضیه‌ای امام مهدی(عج) در جمع مردم سخن می‌گوید و حقایق را بر مردم آشکار می‌سازد. گروهی از مردم که تاب سخنان حضرت را نمی‌آورند، علیه امام(عج) خروج می‌کنند. امام صادق(ع) می‌فرماید: «در وقت ظهور، قائم ما برایتان سخنانی می‌گوید که تاب شنیدن آن را ندارید. علیه او در رمیله شورش خواهید کرد. او با شما جنگیده و شما را نابود خواهد کرد.» خطاب امام(ع) به شیعیان، «یحدثکم» نشانگر آن است که این گروه از مخالفان امام و از شیعیان هستند و همگی به دست امام(عج) از میان می‌روند http://eitaa.com/ravanedel #آدینه_های_امید #نشریه_موعود

🎇ترسم تو بیایی و من آن روز نباشم #نغمه_های_امام_زمانی #آدینه_های_امید https://eitaa.com/hafezanewahy

همه هست آرزويم كه ببينم از تو رويي چه زيان تو را كه من هم برسم به آرزويي؟! به كسي جمال خود را ننموده‏يي و بينم همه جا به هر زباني، بود از تو گفت و گويي! غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم تو بِبُر سر از تنِ من، بِبَر از ميانه، گويي! به ره تو بس كه نالم، ز غم تو بس كه مويم شده‏ام ز ناله، نالي، شده‏ام ز مويه، مويي همه خوشدل اين كه مطرب بزند به تار، چنگي من از آن خوشم كه چنگي بزنم به تار مويي! چه شود كه راه يابد سوي آب، تشنه كامي؟ چه شود كه كام جويد ز لب تو، كامجويي؟ شود اين كه از ترحّم، دمي اي سحاب رحمت! من خشك لب هم آخر ز تو تَر كنم گلويي؟! بشكست اگر دل من، به فداي چشم مستت! سر خُمّ مي سلامت، شكند اگر سبويي همه موسم تفرّج، به چمن روند و صحرا تو قدم به چشم من نه، بنشين كنار جويي! نه به باغ ره دهندم، كه گلي به كام بويم نه دماغ اين كه از گل شنوم به كام، بويي ز چه شيخ پاكدامن، سوي مسجدم بخواند؟! رخ شيخ و سجده‏گاهي، سر ما و خاك كويي بنموده تيره روزم، ستم سياه چشمي بنموده مو سپيدم، صنم سپيدرويي! نظري به سويِ (رضوانيِ) دردمند مسكين كه به جز درت، اميدش نبود به هيچ سويي‏ فصیح الزمان شیرازی #آدینه_های_امید https://eitaa.com/hafezanewahy 🔅محفل قرآنی حافظا ن وحی آموزه‌های الهی را حمایت فرمایید.