eitaa logo
فعالیتی انجام نمیشود.
181 دنبال‌کننده
13.3هزار عکس
26هزار ویدیو
371 فایل
@haaf zanvahy351
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 شهد شهود 🔹 فرمود: ﴿فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ﴾؛ فرمود به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم. بعد در آیات دیگر فرمود: ﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾؛ زیاد به یاد خدا باشید؛ یعنی اگر می ‌خواهید خدا زیاد به یاد شما باشد، شما هم زیاد به یاد خدا باشید. 🔹 اگر خدا زیاد به یاد آدم بود، هرگز انسان مَنسی نیست و اگر مَنسی نبود بیناست، چون كسی كه خدا او را فراموش بكند او نابیناست. گرچه خدا فراموشكار نیست: ﴿وَ مَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیاً﴾ ولی بعضی ها را از لطف خود دور می‌دارد. 🔹 نابینایان از لطف خدا دورند؛ نه نابینایان بَصری بلكه ! آن كه در قیامت به خدا عرض می‌ كند: ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ كُنتُ بَصِیراً﴾، خدا می ‌فرماید: ﴿كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذلِكَ الْیوْمَ تُنسَی﴾؛ چون آیات ما را فراموش كردی و به یاد آیات ما نبودی، امروز هم مورد لطف ما قرار نمی ‌گیری، چنین كسی در قیامت كور است. اگر كسی مَنسی حق نبود بلكه مذكور الهی بود، می ‌شود بینا و اگر بینا بود یا جزء مقرّبین است یا جزء ابرار؛ چنین انسانی جاودانه زندگی می‌ كند. 🔹 بنابراین اگر كسی به یاد خدا بود خدا به یاد اوست و اگر كثیراً به یاد خدا بود خدا كثیراً به یاد اوست و هر كس به یاد خدا بود و خدا به یاد او، او بیناست و نابینا نمی‌ شود و اگر كسی نابینا نبود و قلبش بینا بود بسیاری از اسرار عالم را می ‌بیند و چیزی بالاتر و شیرین ‌تر از شهود اسرار عالم نیست اینها محصول و تزكیه_نفس است كه از تطهیر دل و احیای نام حق و یاد حق در قلب شروع می ‌شود. آیت الله جوادی آملی
💠
 شهد شهود
🔹 فرمود: ﴿فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ﴾؛ فرمود به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم. بعد در آیات دیگر فرمود: ﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾؛ زیاد به یاد خدا باشید؛ یعنی اگر می ‌خواهید خدا زیاد به یاد شما باشد، شما هم زیاد به یاد خدا باشید. 🔹 اگر خدا زیاد به یاد آدم بود، هرگز انسان مَنسی نیست فراموش نمی ‌شود و اگر مَنسی نبود بیناست، چون كسی كه خدا او را فراموش بكند او نابیناست. گرچه خدا فراموشكار نیست: ﴿وَ مَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیاً﴾ ولی بعضی ها را از لطف خود دور می‌دارد. 🔹 نابینایان از لطف خدا دورند؛ نه نابینایان بَصری بلكه ! خیلی ها هستند كه روشن ‌دل ‌اند، گرچه به حسب ظاهر نابینا هستند. آن كه در قیامت به خدا عرض می‌ كند: ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ كُنتُ بَصِیراً﴾، خدا می ‌فرماید: ﴿كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذلِكَ الْیوْمَ تُنسَی﴾؛ چون آیات ما را فراموش كردی و به یاد آیات ما نبودی، امروز هم مورد لطف ما قرار نمی ‌گیری، چنین كسی در قیامت كور است. اگر كسی مَنسی حق نبود بلكه مذكور الهی بود، می ‌شود بینا و اگر بینا بود یا جزء مقرّبین است یا جزء ابرار؛ چنین انسانی جاودانه زندگی می‌ كند. 🔹 بنابراین اگر كسی به یاد خدا بود خدا به یاد اوست (این یك مقدمه) و اگر كثیراً به یاد خدا بود خدا كثیراً به یاد اوست (این دو) و هر كس به یاد خدا بود و خدا به یاد او، او بیناست و نابینا نمی‌ شود (این سه) و اگر كسی نابینا نبود و قلبش بینا بود بسیاری از اسرار عالم را می ‌بیند (چهار) و چیزی بالاتر و شیرین ‌تر از شهود اسرار عالم نیست (پنج). اینها محصول و است كه از تطهیر دل و احیای نام حق و یاد حق در قلب شروع می ‌شود. 📚 اخلاق در قرآن جلسه 94 تاریخ: 1371 @ravanedel 🆔
💠 شهد شهود 🔹 فرمود: ﴿فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ﴾؛ فرمود به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم. بعد در آیات دیگر فرمود: ﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾؛ زیاد به یاد خدا باشید؛ یعنی اگر می ‌خواهید خدا زیاد به یاد شما باشد، شما هم زیاد به یاد خدا باشید. 🔹 اگر خدا زیاد به یاد آدم بود، هرگز انسان مَنسی نیست و اگر مَنسی نبود بیناست، چون كسی كه خدا او را فراموش بكند او نابیناست. گرچه خدا فراموشكار نیست: ﴿وَ مَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیاً﴾ ولی بعضی ها را از لطف خود دور می‌دارد. 🔹 نابینایان از لطف خدا دورند؛ نه نابینایان بَصری بلكه ! آن كه در قیامت به خدا عرض می‌ كند: ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ كُنتُ بَصِیراً﴾، خدا می ‌فرماید: ﴿كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذلِكَ الْیوْمَ تُنسَی﴾؛ چون آیات ما را فراموش كردی و به یاد آیات ما نبودی، امروز هم مورد لطف ما قرار نمی ‌گیری، چنین كسی در قیامت كور است. اگر كسی مَنسی حق نبود بلكه مذكور الهی بود، می ‌شود بینا و اگر بینا بود یا جزء مقرّبین است یا جزء ابرار؛ چنین انسانی جاودانه زندگی می‌ كند. 🔹 بنابراین اگر كسی به یاد خدا بود خدا به یاد اوست و اگر كثیراً به یاد خدا بود خدا كثیراً به یاد اوست و هر كس به یاد خدا بود و خدا به یاد او، او بیناست و نابینا نمی‌ شود و اگر كسی نابینا نبود و قلبش بینا بود بسیاری از اسرار عالم را می ‌بیند و چیزی بالاتر و شیرین ‌تر از شهود اسرار عالم نیست اینها محصول و تزكیه_نفس است كه از تطهیر دل و احیای نام حق و یاد حق در قلب شروع می ‌شود. آیت الله جوادی آملی. 💠 شهد شهود 🔹 فرمود: ﴿فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ﴾؛ فرمود به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم. بعد در آیات دیگر فرمود: ﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾؛ زیاد به یاد خدا باشید؛ یعنی اگر می ‌خواهید خدا زیاد به یاد شما باشد، شما هم زیاد به یاد خدا باشید. 🔹 اگر خدا زیاد به یاد آدم بود، هرگز انسان مَنسی نیست و اگر مَنسی نبود بیناست، چون كسی كه خدا او را فراموش بكند او نابیناست. گرچه خدا فراموشكار نیست: ﴿وَ مَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیاً﴾ ولی بعضی ها را از لطف خود دور می‌دارد. 🔹 نابینایان از لطف خدا دورند؛ نه نابینایان بَصری بلكه ! آن كه در قیامت به خدا عرض می‌ كند: ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ كُنتُ بَصِیراً﴾، خدا می ‌فرماید: ﴿كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذلِكَ الْیوْمَ تُنسَی﴾؛ چون آیات ما را فراموش كردی و به یاد آیات ما نبودی، امروز هم مورد لطف ما قرار نمی ‌گیری، چنین كسی در قیامت كور است. اگر كسی مَنسی حق نبود بلكه مذكور الهی بود، می ‌شود بینا و اگر بینا بود یا جزء مقرّبین است یا جزء ابرار؛ چنین انسانی جاودانه زندگی می‌ كند. 🔹 بنابراین اگر كسی به یاد خدا بود خدا به یاد اوست و اگر كثیراً به یاد خدا بود خدا كثیراً به یاد اوست و هر كس به یاد خدا بود و خدا به یاد او، او بیناست و نابینا نمی‌ شود و اگر كسی نابینا نبود و قلبش بینا بود بسیاری از اسرار عالم را می ‌بیند و چیزی بالاتر و شیرین ‌تر از شهود اسرار عالم نیست اینها محصول و تزكیه_نفس است كه از تطهیر دل و احیای نام حق و یاد حق در قلب شروع می ‌شود. آیت الله جوادی آملی
💠
غفلت

🔹 غفلت از خدا ، با ، سازگار نیست و زیانش با ضرری که از راه غفلت از مال و ثروت پدید آید ، مقایسه کردنی نیست . 🔹 امام صادق ( علیه السلام ) فرمود : «إیّاکُم وَ الْغَفْلَة! فإنّهُ مَنْ غَفَلَ فَإنَّمَا یَغْفلُ عَنْ نَفْسِهِ» ؛ یعنی از غفلت بپرهیزید ، زیرا به زیان جان شماست و همه این آفت ها و افت ها در اثر دوری از منبع و معدن کرم الهی است؛ چنان که در دعای معروف چنین آمده است «وَلا تَجعَلْنی مِنَ الغَافِلینَ المُبْعَدینَ» . 📚 بر بال اعتکاف، ص 85 🌱🌱🌱 🎇 صفحه قرآنی رحیق گنجینه کم نظیر آموزه های وحیانی @rahighemakhtoom
آثار سازنده درس گرفتن و مباحثه نهج البلاغه آیت الله العظمی جوادی آملی: خيلی از بزرگان شرح حال خودشان را كه می‌گویند می‌فرمایند ما اين پنج جلد شرح نهج‌البلاغه ابن‌ميثم را نزد فلان استاد خوانديم مثلاً نزد فخر‌المحققين خوانديم. آن روزها اينها جزء كتابهای درسی بود؛ بسياری از بزرگان كه شرح حال خودشان را نوشتند می‌گویند ما فلان كتاب را مثلا كتاب علامه را نزد چه كسی خوانديم كتاب خواجه را نزد چه كسی خوانديم و شرح نهج‌البلاغه ابن‌ميثم را نزد چه كسی خوانديم. مي‌بينيد بركات علمی شان با عمل همراه است، بالأخره اينها يك سلسله علم هايی است كه مستقيماً با كار دارد. شما تجربه كنيد دو ماه خطبه‌های نهج‌البلاغه را مباحثه كنيد و دو ماه هم رسائل را مباحثه كنيد ببينيد فرق دارند يا نه؛ اين[نهج البلاغه] مرتب سازنده است اما در آن مسائل اين نورها بسيار كم است؛ هر چه شما آنها را بخوانيد فن‌آور می‌شوید اما به خدمت اين علوم[نهج البلاغه] می‌آیید می بينيد فرشته‌ خويی در شما پيدا شده است. ۱۳۷۶/۹/٧ 👈🏻 آیت الله العظمی جوادی آملیhttp://eitaa.com/hafezanewahy