نعمت هاى الهى را، نتيجه ى تلاش وتحصيل ومديريّت خود، يا شانس و تصادف نپنداريد. «ما بكم من نعمة فمن اللَّه» - همه ى نعمت ها، حتّى آنچه كه در نظر شما ناچيز است، به اراده ى الهى به شما داده شده است. «من نعمة» - هم نعمت ها از اوست، هم در خطرها، تنها پناهگاه اوست. «فمن اللَّه ، اليه تجرون» - بلا و سختى، خداپرستى فطرى را زنده مى كند. «اذا مسكم الضرّ فاليه تجرون» - انسان ضعيف است وبا كوچكترين تماس سختى ومصيبت، درمانده مى شود. «اذا مسّكم...» - نعمت ها از اوست، امّا سختى ها و ضررها از ماست. «نعمة فمن اللَّه، مسّكم الضّر» - ايمان واستغاثه به خداوند، نبايد موسمى ومقطعى باشد. «اذا كشف الضُّر...فريق منكم... يُشركون» - رفاه وآسايش، زمينه ى غفلت از ياد خدا وشرك گرايى است. «كشف الضُّر ... يشركون» - توجّه به خدا، چون فطرى است عمومى است. «اليه تجرون»، امّا شرك تنها در مورد بعضى است. «فريق ...يشركون» - «كشف ضرّ» و برطرف شدن مشكلات را از هر قدرتى جز خدا بدانيم شرك است. «كشف الضُّر ... بربّهم يشركون» سوره نحل آیه ۵۳و۵۴👆📜 📚 از فرمایشات گهر بار امام علی علیه السلام؛ هرکه در آنچه آموخته است بسیار اندیشه کند،دانش خود را استوار گرداند و آنچه را نمی‌فهمیده است، بفهمد. 🍃🌺 ‌

‏☀️ تنفس‌صبح 📖 یک‌صد و بیست و هفتمین (۱۲۷) صفحه نورانی  قرآن کریم .  💠هر روز تلاوت یک صفحه نورانی از قرآن کریم در حسینیه‌ام‌البنیین(سلام‌الله‌علیها). 🔊 بشنویم، بخوانیم، بیندیشیم و عمل کنیم. ⏯️ سورة مبارکة  المائدة

‏‏☀️ تنفس‌صبح 📖 ترجمه صفحه نورانی شماره   یکصد و بیست و هفتم  (۱۲۷)  از قرآن کریم .  💠هر روز تلاوت یک صفحه نورانی از قرآن کریم در حسینیه ام‌البنیین(سلام‌الله‌علیها). سورة مبارکة المائدة ۱۱۴ - عیسی بن مریم عرض کرد: «خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست! تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد، و نشانه‌ای از تو؛ و به ما روزی ده! تو بهترین روزی دهندگانی!» ۱۱۵ - خداوند (دعای او را مستجاب کرد؛ و) فرمود: «من آن را بر شما نازل می‌کنم؛ ولی هر کس از شما بعد از آن کافر گردد (و راه انکار پوید)، او را مجازاتی می‌کنم که احدی از جهانیان را چنان مجازات نکرده باشم!» ۱۱۶ - و آنگاه که خداوند به عیسی بن مریم می‌گوید: «آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را بعنوان دو معبود غیر از خدا انتخاب کنید؟!»، او می‌گوید: «منزهی تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست، بگویم! اگر چنین سخنی را گفته باشم، تو می‌دانی! تو از آنچه در روح و جان من است، آگاهی؛ و من از آنچه در ذات (پاک) توست، آگاه نیستم! بیقین تو از تمام اسرار و پنهانیها باخبری. ۱۱۷ - من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادی، چیزی به آنها نگفتم؛ (به آنها گفتم:) خداوندی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانی که در میان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم؛ ولی هنگامی که مرا از میانشان برگرفتی، تو خود مراقب آنها بودی؛ و تو بر هر چیز، گواهی! ۱۱۸ - (با این حال،) اگر آنها را مجازات کنی، بندگان تواند. (و قادر به فرار از مجازات تو نیستند)؛ و اگر آنان را ببخشی، توانا و حکیمی! (نه کیفر تو نشانه بی‌حکمتی است، و نه بخشش تو نشانه ضعف!)» ۱۱۹ - خداوند می‌گوید: «امروز، روزی است که راستی راستگویان، به آنها سود می‌بخشد؛ برای آنها باغهایی از بهشت است که نهرها از زیر (درختان) آن می‌گذرد، و تا ابد، جاودانه در آن می‌مانند؛ هم خداوند از آنها خشنود است، و هم آنها از خدا خشنودند؛ این، رستگاری بزرگ است!» ۱۲۰ - حکومت آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست، از آن خداست؛ و او بر هر چیزی تواناست.