یادمان باشد اربعین متعلق به همه بشریت است نگوییم اربعین "کنگره شیعه" یا "نماد عزت شیعه" است زیرا اینگونه سخنان ، اربعین را به "شیعه "منحصر می کنند حال‌انکه اربعین متعلق به همه آزادگان جهان است صرفنظر از دین و مذهب و قومیت و گرایش فکری. بگوییم اربعین نماد عشق بشریت به نواده ی شهید پیامبر(ص) است که برای مقابله با ظلم ، تمام داشته هایش را فدا کرد. البته شیعیان بیش از سایر مذاهب به اربعین پایبندی و تعهد نشان داده اند که مایه افتخار آنان شده است. طبعا همه آزادگان جهان ، دعوت هستند که در پاسداشت اربعین با شیعه مسابقه و رقابت برادرانه و سالم داشته باشند که «فاستبقوا الخیرات». اگر بگوییم اربعین نماد عزت شیعه است همین موجب می شود غیرشیعه از شرکت در این مناسبت خودداری کنند بلکه آن را به عنوان رقیب و خطری برای خودشان تلقی کنند و با آن به مبارزه برخیزند. نباید گفت اربعین «قطعا نشانه ظهور است» زیرا این «قاطعانه نظر دادن» نیاز به «حجت شرعی یقینی» دارد. آیا در آیه قرآن یا حدیثی آمده که «عظمت راهپیمایی اربعین» نشانه نزدیکی ظهور است؟! اگر حدیث متواتر یا مستفیض در این مورد داشتیم - که نداریم- می توانستیم بگوییم چنین است وگرنه باید در اظهارنظر کردن درباره زمان ظهور ، احتیاط در پیش گرفت. @haghighah @haghighah

شعارهای اربعینی عربی - بخش اول چند شعار و جمله عربی برای استفاده در پلاکاردها در پیاده روی اربعین نَفديكَ يا حسين : جانمان به فدايت ای حسين نَفديكَ يا رسول الله : جانمان به فدايت یا رسول ا... ص شُکراً شَعبَ العِراق : سپاسگزاریم ای ملت عراق! شُکراً لِاستِضافَتِكُم : سپاسگزاریم بخاطر میهمان نوازی شما كَلّا لِلطّائِفِيَّة : (تقریبا یعنی) مرگ بر فرقه گرایی و طایفه گرایی و تفرقه كَلّا لِلإرهابِ السعودي : (تقریبا یعنی) مرگ بر تروریسم عربستانی عاشَتِ المَرجِعيَةُ المعظّمة في العِراق : زنده باد مرجعیت والامقام ِ عراق عاشَ العِراق : زنده باد عراق! ( این شعار الان لازم است زیرا عراق در مقابل عربستان و داعش ایستاده و باید از این اقدامش تمجید شود. ضمنا رسانه های عربی خلیجی دنبال ایجاد جو ضد ایرانی در عراق هستند و رفتار متواضعانه ی ایرانیها می تواند این فضای مسموم را بشکند) روی «ایرانی بودن» نباید خیلی تاکید شود مگر به عنوان « برادر و دوست صمیمی و همپیمان عراق در مقابل تروریسم». بنابراین اگر بخواهیم بگوییم « زنده باد ایران» حتما باید همراه « زنده باد عراق» باشد تا تصور نکنند که ما در کشور آنها داریم شعار به نفع ایران میدهیم. ضمنا از نظر ادبیات عرب ، « العراق» معمولا با « ال» می آید و مذکر به شمار می رود و کلمه «ایران» معمولا بدون «ال» می آید و از نظر لغوی ، مونث به حساب می آید. بنابراین می توانیم بگوییم: عاشَ العِراقُ وعاشَت إیرانُ والموت للوهابية : زنده باد عراق و زنده باد ایران و مرگ بر وهابیت الحُسين فَوقَ كُلِّ القَومِيّاتِ والطوائِفِ والمَذهَبِيّات : حسین فراتر از همه تمایزات قومی ، طایفه ای و فرقه ای است الفُرسُ والعَرَبُ والكُردُ والسُّنَّةُ والشّيعةَ والمَسيحيّونَ كُلُّهُم يَدٌ واحِدَةٌ في مُواجَهَةِ الإرهابِ الوهابي السّعوديّ الصّهيونيّ : فارسها ، عربها ، کردها ، شیعه ها ، سنی ها و مسیحی ها همه برای مبارزه با تروریسم وهابی - سعودی - صهیونیستی متحد هستند کُلُّ مَن يُوالي الحسينَ (ع) فَهُوَ تاجُ رأسي : هركس دلسپرده به حسین است تاج سر ماست إيرانُ والعِراقُ يَدٌ واحِدَةٌ ضِدَّ الإرهابِ التكفيريّ : ایران و عراق، در مبارزه با تروریسم تکفیری ، ید واحده و متحدند. عاشَ العِراقُ رغماً لأنفِ الإرهابِ الوهابي السعودي : زنده باد عراق به کوری چشم تروریسم وهابی عربستانی الإرهاب الوهابي وَليد أمريكا والسعوديةِ وحَليفَةُ إسرائيل : تروریسم وهابی، مولود آمریکای وعربستان و متحد اسرائیل است الموت لأمريكا وإسرائيل وآل سعود : مرگ بر آمریکا و اسرائیل و آل سعود لا تَنسَوا الدّعاءَ لِأبطالِ الحَشدِ المقدسِ بِالنَّصرِ والعافية : دعا برای سلامتی و پیروزی قهرمانان بسیج مقدس (مردم عراق را که با داعش نبرد می کند) فراموش نکنید نُهدي ثوابَ الفاتِحةِ إلى شُهداءِ الحَشدِ الشَّعبيّ : ثواب فاتحه ای را هدیه می کنیم به شهدای بسیج مردمی (که با داعش نبرد می کند) يا جابِرَ العَظمِ الكَسيرِ صَلِّ على محمّد وآلِهِ وَاشفِ جَرحى الحَشدِ الشَّعبيّ : اي خدایی که استخوان شکسته را التیام می بخشی ، بر محمد و آل محمد درود فرست و مجروحان بسیج مردمی (عراق در مقابل داعش) را شفا بده. عاشَ اليمنُ الصامِد : زنده باد یمنِ مقاوم عاشَت سوريا الصمود : زنده باد سوریه ی مقاومت عاشَ حِزبُ اللهِ المُجاهِد : زنده باد حزب الله مجاهد تاجُ رأسِنا نَصرُالله : سید حسن نصرالله ، افتخار ماست الشيخُ النمرُ شهيدُ العَدالَةِ والإسلامِ : شیخ نمر شهید راه عدالت و اسلام بود عاشَ کُلُّ الأحرارِ في عِراقِ الحسين(ع) ویَمَنِ الإیمانِ وسوريا الصُّمودِ وفلسطين الجِهاد: زنده باد همه ی انسانهای آزاده در عراقِ حسین(ع) ، یمن ِ ایمان ، سوریه ی ایستادگی و فلسطینِ جهاد لا نَنسى الدعاءُ لأهلنا الشرفاء فی البحرين المحتلة من قبل آل سعود : دعا برای عزیزانمان در بحرین که تحت اشغال عربستان هستند را فراموش نکنیم اللهم خَلِّصْ إخوانَنا المظلومينَ فی نيجيريا والبحرينِ والسعوديةِ مِنَ الطُّغاةِ : خدایا برادران ما را که در نیجریه ، بحرین و عربستان در ظلم به سر می برند رهایی بخش! اللهم خَلِّص الشيخ الزكزكي مِن سِجنِ الظالمين : خدایا شیخ زکزکی (رهبر جنبش اسلامی نیجیریه) را از زندان ظالمان نجات بخش! اللهمَّ انْصُر أهلَنا في كشمير : خدایا عزیزانمان را در کشمیر یاری فرما! عضویت در کانال حقایق:👇 @haghighah @haghighah

#وقایع_بعد_از_شهادت_امام_حسین‌ ▪️حوادث پس از شهادت امام حسین علیه السلام در کتب اهل سنت 📒طبرانی از علمای اهل سنت در کتاب معجم الکبیر خود می نویسد: 🖊 لحظه اي كه امام حسين سلام الله عليه به شهادت رسيد، شش روز حيران بوديم و بعد از نماز عصر نگاه ميكرديم كه روي ديوارها گويا چادرهاي قرمز كشيده شده است و به ستاره ها نگاه ميكرديم، گويا اين ها همه به يكديگر برخورد ميكردند. 📚 المعجم الكبير، ج۳ص۱۲۱ 🚩کانال حقیقت شیعه 🆔 @hagigatshia14

💢پاسخ به خرافات آیا ماه صفر #نحس است؟ دعایی در مفاتیح آمده در مورد محفوظ ماندن از نحوست این ماه، این #صحت دارد؟ خلاصه مقاله کانال #مباهله_قرن_21 ✅ در مورد ماه صفر ، به غلط معروف گشته که ماه صفر «نحس» است؛ به خصوص روز #چهارشنبه آخرین آن ماه را که به نحس‏ بودن بیشتر معروف شده است ولی درباره نحس بودن این ماه، روایت خاصی از پیشوایان دینی(ع) نرسیده و در منابع روایی ما از اهل بیت (ع) در مورد #نحس بودن این ما سخنی وجود ندارد. ✅تکمیلی بین مردم مشهور شده است که ماه صفر ماه نحسی است و برای رفع نحوست آن باید ادعیه ای خواند یا صدقه داد و ... اما جالب توجه است وقتی به منابع روایی رجوع می کنیم حدیثی در مجامع روایی دال بر نحوست ماه صفر نمی یابیم. ✅مرحوم شیخ عباسی قمی ره صاحب مفاتیح الجنان نیز در ابتدا اعمال ما صفر می گوید: بدان که این ماه به نحوست معروف است. یعنی ایشان نیز صرفاً شهرت این امر را بیان می کنند و روایتی دال بر این مطلب نمی آورند. ✅حتی دعایی هم که برای رفع این نحوست ایشان در کتابش به نقل از فیض کاشانی ره و ... آورده است؛ در هیچ یک از مجامع روائی ما #موجود_نیست طبق جستجوهای انجام شده. حتی در آثار چاپی خود فیض کاشانی ره نیز این دعا به چشم نمی خورد. حتی در مجامع روائی و کتب عامه نیز همچین دعایی به چشم نمی خورد. ✅اما علامه مجلسی ره نیز در کتاب «زادالمعاد» درباره ماه صفر بیان کرده که این ماه مشهور به نحوست و شومی است و این مطلب به دو معنی می تواند باشد: اول آنکه طبق قول علمای امامیه رسول الله(ص) در این ماه وفات یافتند. دوم اینکه چون این ماه پس از ماههایی است که جنگ در آنها حرام است [یعنی ماههای ذی القعدة، ذی الحجة و محرم الحرام]؛ پس ماه صفر که شروع قتال است شوم باشد. وی در ادامه می گوید که در احادیث شیعه چیزی که دلالت بر نحوست این ماه داشته باشد؛ ندیده و صرفاً در برخی روایات غیرمعتبر عامه چنین مطلبی آمده است. بنابراین دلیلی از آیات و احادیث برای نحس بودن ماه صفر نداریم اما صدقه دادن و دعا کردن در همه ماهها و همه روزها پسندیده است. @haghighah @haghighah

نقطه آغاز سیر و سلوک الی الله و بیدار کردن نیاز معنوی در انسان کلیپ بسیار زیبا از استاد پناهیان @haghighah @haghighah

روایت معتبر درباره روز شهادت امام حسن مجتبی (ع) ؛ 28 صفر یا هفتم این ماه ؟ نمونه ای از تحریف تاریخ در اثر اعتماد به غیرمتخصص و پیروی از فضاسازی برخی جریانهای مذهبی اینکه در سالهای اخیر برخی اصرار دارند شهادت امام مجتبی (ع) را در هفتم صفر وانمود کنند سند محکمی ندارد. وقتی منابع تاریخی و حدیثی شیعه و سنی تا پایان قرن 7 را جستجو می کنیم هیچ نویسنده شیعه یا سنی نمی یابیم که گفته باشد شهادت امام حسن (ع) در اوایل صفر یا در هفتم صفر یا حتی در اواسط این ماه بوده است. عموم مورخان و محدثان شیعه « 28 صفر » یا « آخر صفر » را نقل کرده اند (1) و مورخان اهل سنت نیز یکی از روزهای آغازین ماه ربیع را مطرح کرده اند(2). یعقوبی نیز گرچه شیعه است اوایل ربیع را ذکر کرده است(3). اگر بخواهیم بین روایات مورخان سنی با روایات علمای شیعه سازگاری برقرار کنیم باید بگوییم وفات امام حسن (ع) تقریبا همزمان با سالروز وفات رسول الله ص بوده(اواخر صفر یا اوایل ربیع) بوده یا سه چهار روز دیرتر(طبق قول اهل سنت). بنابراین بسیار با اوایل ربیع نزدیک است لذا عجیب نیست که مورخان اهل سنت چند روز اشتباه کرده باشند و اوایل ربیع را مطرح کنند(4). بنابراین اینکه در سالهای اخیر یک جریان سازماندهی شده از منبری ها و مداحان محترم ، اصرار دارند شهادت امام مجتبی (ع) را در «هفتم صفر» وانمود کنند مبتنی بر روایت یا مستند محکمی نیست زیرا نخستین کتابی که این روز را به عنوان روز شهادت حضرت(ع) ذکر کرده کتاب «الدروس الشرعیه» نوشته «شهید اول»(قرن 8) است(5) که گویا در نسخه خطی آن در هنگام استنساخ (رونویسی از روی نسخه خطی) اشتباه شده و عبارت «آخر صفر» به صورت «سابع صفر» ثبت شده است. پس از آن ، کفعمی نیز – قاعدتا در اثر اعتماد به نسخه کتاب «الدروس» - همین اشتباه را نقل کرده است(6). وقتی تنی چند از علمای معاصر ادعا می فرمایند که « مشهور این بوده که شهادت امام مجتبی(ع) در هفتم صفر رخ داده»!! باید از آن جهت باشد که این عزیزان صرفا سرگرم مباحث فقه و اصول هستند و فرصت مراجعه به کتب حدیث و تاریخ را ندارند. از این رو از «اجماع کتب قدیمی و معتبر تاریخ و حدیث فریقین» در این موضوع ناآگاه مانده اند و به یک اشتباه در نسخه کتاب «الدروس» را – که اساسا یک کتاب فقهی است –اعتماد کرده اند. دستکم برخی از این عزیزان تحت تاثیر طیفی از فضلای اطراف خود قرار دارند و در مسائل تاریخی و حدیثی ، بیش از حد به آنان اعتماد دارند که آنان نیز به نوبه خود تحت تأثیر طراحی های برخی از منبری ها و مداحان هستند که اصرار دارند در روز هفتم صفر نیز عزاداری برپا کنند. عجیب اینست که برخی از فقهای ما گاهی «بدون مطالعه کافی» ، قاطعانه در مسائل غیرفقهی اظهارنظر می کنند حال آنکه اولا تخصص یا مطالعات کافی در این زمینه ندارند ثانیا این مباحث اولویتهایی نیست که مراجع به آن بپردازند بلکه تجدیدنظرهای احساسی و بی پایه درباره تقویم مناسبتهای دینی ، صرفا منجر به «بحث های حاشیه ای» ، «دودستگی شیعیان» و «کاسته شدن اعتماد عمومی به علما» می گردد. ----- پاورقی: (1) حسن بن موسی نوبختی (متوفای 310هـ) فرق الشيعه ، ص24 و کلینی (متوفای 329هـ)، الكافي ، ج:1 ، ص:461 و شیخ مفید(متوفای 413هـ) ، مسارّ الشیعه ، ص47 و شیخ طوسی(متوفای 460هـ) ، مصباح المتهجد، ج2، ص: 790 و فتال نیشابوری (مقتول در سال 508هـ) ، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (چاپ قدیم)، ج1، ص: 168 و طبرسی(متوفای 548هـ) ، إعلام الورى بأعلام الهدى (چاپ قدیم)، ص: 206 و همو ، تاج المواليد، ص: 82 و ابن شهرآشوب(متوفای 588هـ) ، مناقب آل أبي طالب (ع)، ج4، ص: 29 و محمدتقی شوشتری(التستری – متوفای 1415ق)، رسالة في تواريخ النبي و الآل، ص: 33 (2) محمد بن سعد (متوفای 230هـ) ، الطبقات الكبرى، خامسة1، ص:354 و بلاذری(متوفای 279هـ) ، أنساب الأشراف، (چاپ زكار)، ج3، ص:299 و طبری،تاريخ الطبري (تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم - بیروت)، ج11، ص:514 و ابن عبدالبر(متوفای 463هـ) ، الاستيعاب، ج1، ص:389 (3) تاريخ اليعقوبى(متوفای 284هـ) ،ج2، ص:225 (4) در میان مؤلفان شیعه ، علی بن عیسی اربلی(متوفای 692هـ) در دو جای کتاب خود دو گونه سخن گفته است. وی نخست قول اهل سنت یعنی 5 ربیع الاول را آورده ولی در صفحه بعد روایتی نقل کرده که شهادت حضرت را در ماه صفر (بدون اشاره به روز خاصی) می داند. اربلی، کشف الغمة(چاپ قدیم) ، ج1، صص: 584-585 (5) شهید اول (متوفای 786هـ) ، الدروس الشرعية ، ج2 ، ص7 (6) كفعمي (متوفای 905هـ) ، جنة الأمان الواقية(مصباح الکفعمی) ، ص: 510 http://arabi-maleki.blogfa.com/post/518 @shenakhtehadis @shenakhtehadis

🌷 بدترین عمل، گمراه کردن یک انسان 🌷بهترین عمل، تربیت یا ارشاد یک انسان 🌷مَن قَتَلَ نفساً ... فکأنّما قَتَلَ الناس جمیعا و مَن احیاها فکأنّما احیا الناسَ جمیعا (بخشی از آی 32 سوره مائده) اگر حیات معنوی و مرگ معنوی را از این آیه الهام بگیریم معنایش اینست که اگر یک نفر را جهنمی کنی، گویا همه مردم را جهنمی کرده ای و اگر راه هدایت را به یک نفر نشان بدهی گویا همه مردم را هدایت کرده ای. 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 @GgaroGhati @GgaroGhati

غلو درباره اهل بیت (ع) - بخش 1 روایت صحیح السندی که می گوید نباید کلمه «ربّ» را برای امامان (ع) به کار برد: در روایتی با سند صحیح آمده که ابوبصیر می گوید امام صادق(ع) به من فرمودند: " ای ابومحمد! از هرکس که ادعا کند ما (امامان) ، ربّ هستیم اعلام برائت و بیزاری کن!" من عرض کردم: "خدا از او بیزار باد!" آنگاه حضرت فرمودند: " از هرکس که ادعا کند که ما (امامان) ، پیامبر هستیم اعلام برائت و بیزاری کن!" عرض کردم: "خدا از او بیزار باد!" منبع: 📚 رجال‏ الكشي صص: 297-298 توضیح: 1- یکایک راویانی که در سند این روایت هستند از شیعیان ثقه(معتبر) هستند و درباره صحت سند آن تردیدی نیست. 2 - امام صادق(ع) این سخن را در جواب گروهی از غالیان (افراطی های منحرف مدعی تشیع) بیان فرمودند که ادعا می کردند که امامان(ع) «ربّ زمین و آسمان» هستند!! این افراطیها(غالیان) احادیثی نیز برای اثبات عقاید باطل خود جعل می کردند که برخی از این روایات جعلی در کتابهای حدیث نیز نقل شده بلکه گاهی برخی از مبلغانِ کم سواد یا غافل به آنها استناد می کنند. عضویت در کانال «بررسی روایات»👇 @shenakhtehadis @shenakhtehadis

محمد و زندگی و پیامش محمد - که درود خدا بر او باد- خود را انسانی معرفی می‌کرد از هر جهت شبیه دیگر انسان‌ها با این تفاوت که به او وحی می‌شود. پیامبر ما هیچگاه داعیۀ الوهیت در هیچ سطحی نداشت. زندگی روزمره‌اش مثل دیگر ابناء بشر، طبیعی بود و با همۀ مظاهر خیر و زیبای زندگی سر آشتی داشت. اهل عشق و عطر و نیایش بود. موهایش را بلند می‌گذاشت تا به دوشش برسد. موهای بلندش را همیشه روغن می‌زد و خوشبو نگه می‌داشت. ... گاه سوار بر الاغ برهنه می‌شد و کسی را هم پشت خود سوار می‌کرد. هیبت و عظمت ساختگی زمامداران را خوار می‌شمرد و از این رو، وقتی پیرزنی در گفتگو با او به ترس و لکنت افتاد، در مقابلش زانو زد و با تواضع و مهربانی به او گفت؛ من پسر همان زنی هستم که شیر گوسفندان را می‌دوشید! هیچ علقه‌ای به مال و منال دنیا نداشت. به قول علی، سنگی بر سنگی ننهاد. زندگی‌اش چندان ساده و بی‌تجمل بود که گاه یارانش بر وضع او نگران می‌شدند. گاه هفته‌ها می‌گذشت که از اجاق خانه‌شان دودی به هوا برنمی‌خاست، زیرا غذایی در منزل‌شان طبخ نمی‌شد. این را از زبان عبدالرحمن بن عوف گفته‌اند که روزگاری در عهد عثمان، سینی پر از گوشتی را نزد مهمانانش نهاد؛ اما ناگهان به گریه افتاد و گفت گمان نکنم این رفاهی که به ما رو کرده است، علامت رستگاری ما باشد چرا که رسول خدا هفته‌ها می‌شد که دودی از مطبخ خانه‌شان بلند نمی‌شد. محمد بنا به عرف زمانه‌اش، زن‌های متعدد داشت، زنانی که گاه با مقایسۀ وضع زندگی خود با حاکمان روم و مصر و ایران، بر او می شوریدند و طالب تجملات می‌شدند. او هیچگاه بر این زنان سخت نمی‌گرفت و در برابرشان چندان نرمخویی پیشه می‌کرد که یارانش بی‌تاب می‌شدند. هر وقت اعتراض زنان به جای باریک می‌کشید او با بانگ بلند در پی خاموش کردن‌شان برنمی‌آمد. به گوشۀ انزوایی می‌رفت تا آب‌ها از آسیا بیفتد. روزی عمر او را که به حال قهر در گوشه‌ای بر حصیری از لیف خرما خفته بود، پیدا کرد. ردِّ حصیر بر پهلوی محمد نقش بسته بود. عمر اشک در چشم آورد و گفت یا رسول‌الله اجازه بده من به حساب این زنان برسم! پیامبر اما او را نهی کرد. جنگ و صلح و داوری محمد نیز مصداق انأبشر مثلکم بود. این موارد را در هاله‌ای از ابهام نپیچید تا به صورت رازی سر به مهر در تاریخ بماند. منطق رفتارش روشن و علنی و همه فهم بود. آنچه اما پیام محمد را در سطح جهان گسترش داد همان جهان‌بینی ساده و شفاف و جذابش بود. او به خلاف نظام‌های فکری چند خدایی، تثلیث یا ثنویت‌گرایی، توحید نابی را عرضه کرد که انسان‌های معمولی نیز آن را درک می‌کردند. در نظام توحید فکری او فقط یک خداست که هم اول است و هم آخر است و هم ظاهر است و و هم باطن است. هو الاول و والاخر و الظاهر و الباطن! انسان‌ها در برابر او همه از یک سنخ و گوهراند و کاملاً برابر. از این رو، هر انسانی در نزد خدا غایتی فی‌نفسه است و هیچ عذر و بهانه‌ای برای فرارش از مسئولیت اخلاقی‌اش قابل پذیرش نیست. چنین انسانی طفیلی و وابسته به موجود دیگری نیست. استقلال رأی و قدرت تفکر دارد. از همین روست که من بر خلاف برخی بدفهمی‌هایی که از فردگرایی وجود دارد، پیامبر اسلام را بزرگترین مروج فردگرایی تعالی‌بخش در تاریخ می‌دانم. با این همه، پیام پیامبر اسلام مانند هر پیام دیگری در تاریخ سبب کژفهمی پاره‌ای از پیروان و منکرانش شده است. با آنکه پیام توحیدی محمد، ساده و روشن است، اما درونی کردن این پیام مشروط به نوعی پالودگی باطنی است. اهل عدل و احسان آن را درونی می‌کنند چرا که ان‌الله یامر بالعدل و الاحسان. فردی که درونش از آلودگی تیره باشد بهره‌ای از این پیام نمی‌برد گرچه قائم الیل و دائم الصیام باشد! و اگر فردی دست اش به تعدی و ظلم و ستم و جور بر بندگان خدا دراز شده باشد که در آن صورت واویلا! بهره‌ای از پیام پیامبر نمی‌برد که هیچ بلکه: ما یزید ظالمین الا خسارا! باری از همین رو، پیام محمد امری فرا قومی و انسانی است. جوهر پیام او رنگ هیچ نوع تعلق قومی را نمی‌پذیرد، بنابراین، آنچه در سیرۀ او رنگ و لعاب قومیت گرفته از جوهر پیام او نیست. در حقیقت، انسان امروز، ماهیت غیر قومی و فراملی دین را پذیرفته است، زیرا جوهر دین ورای همۀ اختلافات انسانی است. فقط برخی از ایرانیان خشمگین از تداخل دین و دولت در ایران، اخیراً خصلت قومی دین را پیش کشیده‌اند؛ چنانکه گویی پیامبر هم می‌تواند خودی یا بیگانه باشد! آیا تاکنون هیچ شنیده‌اید که یک روس یا یونانی یا برزیلی یا آمریکایی یا رومی یا قبطی یا آلمانی دیانت مسیح را نفی کند به این دلیل که عیسی مردی یهودی از ناصره یا بیت لحم بوده است؟ احمد زیدآبادی @haghighah @haghighah

چرا نماز بخونیم؟ پاسخ: با وجود عظمت خدا اصلا چرا نماز نخونیم؟! @pasokhtext @pasokhtext

ایام محسنیه و نقل یک ماجرا در جلسه‌ای که اساتید بزرگوار، حاج آقای نظری منفرد، حاج آقای فرحزاد، حاج آقای عابدینی، حاج آقای حسینی قمی، حاج آقای بهشتی، حاج آقای سعیدی، بنده و جناب آقای رکنی، کارشناسان و تهیه کننده برنامه سمت خدا در قم در منزل آقای حسینی قمی برگزار شد، ایشان گفتند من از حضرت آیت الله وحید سوال کردم، آقا شما بعد از صفر، و در آغاز ربیع عزاداری دیگری دارید؟ پاسخ ایشان منفی بود و آمادگی و کمک به شور و حرارت مردم برای فاطمیه را ترجیح دادند( روایت هفتاد و پنجم به بعد و البته آقای وحید، اول و هشتم ربیع، هر دو نقل را برای امام عسکری علیه السلام عزاداری میکنند.) (نقل قریب به مضمون) بعد آقای حسینی گفتند، برای نقل این مطلب از آیت الله وحید، چه قدر حرف های کذایی به من زدند. حاج آقای نظری منفرد فرمودند، من هم همین را از حضرت آیت الله وحید پرسیدم و مثل پاسخی که به شما دادند را به من هم فرمودند و برای ایام محسنیه در اوایل ربیع به صورت عمومی نظری نداشتند. پ ن؛ دوستان میدانند سال پیش از بنده نکات نه‌گانه‌ای درباره اوایل ربیع منتشر شد، که با مطلب بالا تفاوت‌هایی داشت. در نقل بالا فقط راوی و شاهد ماجرا هستم. پ ن۲؛ ای کاش دفاتر مراجع عظام تقلید حفظهم الله برخی سوالات مردم و درگیری‌های فکری مومنین را زود و رسمی پاسخ دهند، تا مردم از تحیر بیرون بیایند. پ ن۳؛ طبعا موضع رسمی اجتماعی در این گونه مسائل با رهبر معظم انقلاب است، که آن هم روشن است. بنده نیز نکات نه‌گانه پارسال خود را گرچه به آن باور دارم، به احترام این موضع باز‌نشر نکردم. پ ن۴؛ البته این را اضافه کنم، توسل و روضه خوانی برای صدیقه طاهره سلام الله علیها و حضرت محسن، حتی در تمام روزهای سال خیلی خوب است و توفیق میخواهد. @kashani1395

تبریک یا تسلیت؟ چند سالی است که رسم شده تا افراد در عصر روز هشتم ربیع‌الاول که بنا بر مشهور سال‌روز شهادت امام عسکری (ع) است، به بهانه آغاز امامت امام عصر (عج) به هم تبریک می‌گویند و این اواخر حتی مراسم جشن و سرور هم بر پا می‌کنند. امامت هر امام در همان روز و لحظه شهادت امام قبل آغاز می شود و تبریک گفتن در آن سنت نیست و تا چند دهه قبل هم مرسوم نبوده است، چرا که با غم امام بعد به خاطر از دست دادن پدر خویش همراه است. چنان که در روز شهادت امیرالمؤمنین (ع) یا سال های بعد آن کسی به امام مجتبی (ع) تبریک نمی‌گوید، یا در عصر روز عاشورا کسی به امام سجاد (ع) تبریک نمی گوید. به همین ترتیب در روز شهادت امام عسکری (ع) هم تبریک گفتن به امام زمان (عج) معنا ندارد. درست مانند آنکه بعد از مرگ پدری، به فرزند ارشدش تبریک بگوییم که بزرگ و راهنمای خاندان شده است. این سنتی است مربوط به پادشاهان و سلاطین و نه تنها بعید است مورد تأیید معصومین باشد که به جرأت می‌توان چنین چیزی را مردود دانست. امام زمان (عج) در روز شهادت پدرشان محزونند و شیعه در حزن ائمه محزون است نه شادمان. نویسنده: استاد علی ریاحی نبی @pasokhtext @pasokhtext

اعتراف شیخ احمد الکبیسی (عالم آزاده اهل سنت) به اینکه مهدی (عج) از نسل امام باقر (ع) و امام صادق (ع) خواهد بود @haghighah @haghighah

سخنان سوزناک یکی از علمای شیعه افغانستان درباره ضرورت کنار نهادن خونریزی های فرقه ای و تفرقه بین شیعه و سنی @haghighah @haghighah

تکبر چیست؟ @haghighah @haghighah

ماجرای شیعه شدن یکی از استادان دانشگاه عرب پس از 6 سال تحقیق @haghighah @haghighah

🔹 ازدواج زن در فرهنگ کهن اروپایی رهبر معظم انقلاب: در فرهنگ اروپایی، وقتی زن با همه موجودی و املاک خود ازدواج می‌کرد و به خانه شوهر می‌رفت، نه فقط جسم او در اختیار شوهر قرار می‌گرفت، بلکه تمام اموال و املاک و دارایی‌های او هم که از پدر و خانواده او به او رسیده بود، متعلق به شوهر می‌شد. این چیزی است که غربی‌ها نمی‌توانند آن را انکار بکنند؛ این در فرهنگ غربی بوده، در فرهنگ غربی، زن وقتی به خانه شوهر می‌رفت، شوهر در واقع اختیار جان او را هم داشت. لذا شما در داستان‌های غربی و در اشعار اروپایی بسیار می‌بینید که شوهر به خاطر یک اختلاف اخلاقی، همسر خود را می‌کشد و کسی هم او را ملامت نمی‌کند! دختر در خانه پدر، حق هیچ‌گونه گزینشی را نداشت. 🔊 بیانات در اجتماع خواهران در ورزشگاه آزادی به مناسبت جشن میلاد کوثر؛ 30/7/76 ♨️ "بپیوندید" ↙️ " JOIN "👇 http://eitaa.com/jangenaarm

#دست_در_دست_هم_ندهید_به♥️ گاهی دیده می‌شود زن و شوهرها در اماکن #عمومی و در منظر دیگران دستان یکدیگر را میگیرند . یقینا در جامعه افرادی هستند که مجردند و در حال حاضر به دلایلی توانایی و یا شرایط #ازدواج ندارند و دیدن این صحنه ممکن است خاطر آنها را مشوش کند . همانطور که ما آدمها خوردن غذا در مقابل فرد #گرسنه و یا نوازش فرزندمان در مقابل کودک #یتیم را عملی غیر منصفانه و ناپسند می‌دانیم باید نسبت به دیگر #محرومیتهای انسانها نیز حساس باشیم و ناخواسته به آنها #بی‌رحمی نکنیم. @Dlnvshte @Dlnvshte

موضوع «تظاهر به لعن با ذکر نام مقدسات اهل سنت» بعضی می گویند: حضرت زهرا س در ماجرای هجوم حزب غاصب خلافت به خانه آن حضرت ، آنها را علنی و با ذکر نام لعن فرمودند پس تظاهر به لعن با ذکر نام نوعی اقتدا به سیره ایشان است!! در جواب باید گفت: شرایط رویارویی با شرایط آتش بس فرق دارد. در آن زمان عده ای آتش برای سوزاندن خانه حضرت آورده بودند و شرایط رویارویی بود و طبیعی بود حضرت هم آنها را لعن کند و افکار عمومی هم به ایشان حق می داد که واکنش متناسب نشان بدهند. اما بعدا امام علی ع که مولا و مقتدای ما هستند با حزب غاصب خلافت آتش بس کردند و این آتش بس تا زمان ما نیز ادامه دارد. در شرایط آتش بس ، اصل بر همزیستی و ادبیات ملایم است. امام علی ع در شرایط آتش بس ، در نماز جماعت ابوبکر شرکت می کرد. بنابراین شرایط ما با شرایط خاص حضرت زهرا س هنگام حمله به خانه ایشان تفاوت جدی دارد. البته دو سه روایتی که می گویند باید لعن با ذکر نام کنیم اولا هیچیک از آنها سند صحیح ندارند ثانیا در عصر حاضر مرز محفل خصوصی و عمومی خیلی کمرنگ است و لعن با ذکر نام حتی اگر خصوصی باشد مفسده دارد. اولا وحدت شیعه و سنی که دنبالش هستیم اصلا به معنای انکار مسایل تاریخی مسلّم مثل غصب خلافت نیست. ثانیا برائت از ظلم مورد تایید مدافعان وحدت است اما «تظاهر به لعن با ذکر نام مقدسات سنی ها» درست نیست و اهل بیت ع نیز به شیعیان اینطور تعلیم نداده اند. وحدت یعنی همزیستی و رفتار نیکو و عدم تظاهر به لعن با ذکر نام. یعنی باید به شیوه زیارتنامه هایی که از معصومین ع رسیده است لعن کنیم یعنی «لعن ظالمان بطور کلی». البته افرادی مثل شمر و عمر سعد را با ذکر نام نیز لعن می کنیم زیرا از مقدسات اهل سنت نیستند. @pasokhtext @pasokhtext

نکات مهمی درباره روایات تحقیر زنان و بدگویی از آنها که به پیامبر (ص) و مولا علی (ع) نسبت شده است آیا صد درصد مطالب کتاب نهج البلاغه کلام امیرالمؤمنین (ع) است یا برخی از جملاتش از حضرت (ع) نیست؟ آیا واقعا رسول الله (ص) و امام علی (ع) فرموده اند که زن ناقص العقل است و نباید با او مشورت کرد؟ 7 دقیقه صوت مهم عضویت در کانال👇 @pasokhvoice @pasokhvoice

بعضــے ها ... لباسِ #دامـــادی هـم گرفتہ بودند ولے ... لباس #غواصـــے پوشیدند ... و بہ معشوق رسیدند #شهادت... 🍃 @SALAMbarEbrahimm 🍃

ترانه معنوی به زبان انگلیسی

✅ اشتباه بزرگ برخی جوانان؛ نه هر انسان سنت‌گرایی مخالف آزاد اندیشی است و نه هر فرد سنت‌شکنی آزاداندیش است #عکس_نوشت 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

#من_لذت_میخواهم #استاد_پناهیان #کلیپ_صوتی @panahian14

#امام_علی_علیه_السلام می فرمایند : 🍃راضی باش تا به آسایش دست یابی🍃 #حدیث_رو‌ز 🔖#توصیه_های_اخلاقی_علما 🔖 http://eitaa.com/joinchat/3024879616Ce095b35cfa