‼️به وقت اخلاق (۴) اساساً حرمت مؤمن، طبق روایات، از حرمت کعبه و از حرمت ملک مقرّب بالاتر است: «الْمُؤْمِنُ‏ أَعْظَمُ‏ حُرْمَةً مِنَ‏ الْکَعْبَةِ»[۱۰]  «وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ‏ أَعْظَمُ‏ حُرْمَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أَکْرَمُ عَلَیْهِ مِنْ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ»[۱۱] همه باید مواظب گفتار و کردارشان باشند که در آن: ▪️جسارت و توهین به دیگران نباشد ▪️کسی را خوار و ذلیل نکنند ▪️آبروریزی نکنند ▪️شخصیت دیگران را نکوبند ▪️زخم زبان نزنند ▪️سرزنش نکنند ▪️از غیبت، تهمت و شایعه خودداری کنند که همۀ این گناهان، مصادیق #اهانت و #ذلیل_کردن است و مثل #جنگ_با_خداست. بیشتر این گناهان و اهانت‌ها نیز به واسطۀ #زبان رخ می‌دهد، از این جهت همه باید مواظب و مراقب زبان خود باشند. مردی نزد پیامبر اکرم(ص) آمد و گفت: یا رسول‌الله! مرا نصیحت کنید. فرمودند: «احْفَظْ لِسَانَکَ»؛ مواظب زبانت باش! دو مرتبه گفت: من را نصیحت کنید. پیامبر(ص) باز فرمودند: مواظب زبانت باش! برای مرتبۀ سوّم گفت: مرا نصیحت کنید و باز هم همان جواب را شنید: مواظب زبانت باش! سپس پیامبر به او فرمودند: «هَلْ یَکُبُّ النَّاسَ عَلَی مَنَاخِرِهِمْ فِی النَّارِ إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ»[۱۲]؛ بیشتر کسانی که به جهنّم می‌روند، به واسطۀ زبانشان جهنّمی می‌شوند. گاهی حضرت امام(ره) در درس‌ اخلاق می‌فرمودند: ✓«کسی که به دیگران اهانت کند، ولایتش قطع می‌شود.» معنای این سخن آن است که دست عنایت خداوند از روی سرش برداشته می‌شود؛ و وای به کسی که یک لحظه دست عنایت خدا از روی سرش برداشته شود. معنای دیگرش هم این است که دست عنایت اهل‌بیت(س) از روی سر او می‌رود و در قیامت نمی‌تواند بدنبال امیرالمؤمنین(س)، زیر لوای حمد برود. این مطلب در روایات نیز بیان شده است. امام صادق(س) می‌فرمایند: هرکس بر ضرر یک مؤمن حرفی بزند و قصدش آبروریزی و افشای عیب او باشد و بخواهد او از چشم مردم بیفتد، خداوند او را از ولایت خود به ولایت شیطان می‌راند و شیطان هم او را نمی‏‌پذیرد: «مَنْ رَوَی عَلَی مُؤْمِنٍ رِوَایَةً یُرِیدُ بِهَا شَیْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِیَسْقُطَ مِنْ أَعْیُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَایَتِهِ إِلَی وَلَایَةِ الشَّیْطَانِ فَلَا یَقْبَلُهُ الشَّیْطَانُ»[۱۳]. امام صادق(س) در روایتی از قول پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: 🔻لغزش‌های مؤمنان را دنبال نکنید. 🔻هر که بدنبال لغزش مؤمنی باشد، خداوند تمام لغزش‌های او را دنبال خواهد کرد و او را حتی در میان خانه‌اش رسوا می‌سازد: «‏لَا تَطْلُبُوا عَثَرَاتِ الْمُؤْمِنِینَ فَإِنَّ مَنْ تَتَبَّعَ عَثَرَاتِ أَخِیهِ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَثَرَاتِهِ وَ مَنْ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَثَرَاتِهِ یَفْضَحْهُ وَ لَوْ فِی‏ جَوْفِ‏ بَیْتِهِ»[۱۴] ▪️بردن آبروی مردم ▪️غیبت ▪️تهمت ▪️شایعه ▪️زخم زبان ▪️و سرزنش، در تعالیم دینی بسیار نکوهش شده و چنین عواقب ناگواری نیز دارد. وای بحال کسی که: ▪️به دیگران زخم زبان بزند ▪️کسی را مسخره کند ▪️غیبت کند ▪️آبروی اشخاص را بریزد ▪️و به این طرف و آن طرف بزند تا یک نقطۀ ضعف از مردم پیدا کند و آن را به دیگران بگوید. این گناهان خیلی بزرگ است و همان‌طور که گفتم، کیفر آن هم در دنیا و آخرت، سخت و سنگین است. جنگ انسان با خدا و جنگ خدا با انسان، عقوبت کمی نیست. همچنین تصوّر اینکه دست عنایت خداوند و اهل‌بیت(س) از سر انسان برداشته شود و در قیامت، او را به زیر لوای حمد راه ندهند، کافی است که مواظب باشد آبروی دیگران را نریزد، غیبت نکند، گناه و عیب کسی را فاش نکند و بالأخره، حتی به همسرش یا فرزندش زخم‌ زبان نزند. گاهی یک زخم زبان، مثل آتش زغال در کف دست، دل انسان را می‌سوزاند. حتی دیده شده است که زخم زبان یا تحقیر فرزند، او را در اثر لجاجت با پدرش، منحرف و بی‌دین می‌کند. یک تندی بیجا با دختر، دلش را می‌سوزاند و کم کم او را به انحراف اخلاقی می‌کشاند. ادامه دارد.... 🔴کانال حق‌الناس @hagholnas