روایت است که روزى امیرمؤمنان على(علیه السلام) نشسته بودند و ابن عبّاس نیز در محضرشان حاضر بود. شخصى خدمت آن حضرت رسید و پس از سلام و احوالپرسى عرض کرد: آقا! در منطقه ما باران نمى بارد و مردم گرفتار خشکسالى شده اند چه کنیم؟
حضرت فرمود: به مردم بگویید استغفار کنند و از گناهان و خطاها و لغزش هایشان توبه نمایند. این شخص تشکّر کرد و رفت.
شخص دیگرى وارد شد و پس از تعارفات معمول از حضرت پرسید: آقا! باغهاى منطقه ما آفت گرفته و میوه ها به ثمر نمى نشیند. براى رهایى از این مشکل چه کنیم؟ حضرت فرمودند: به باغدارها سفارش کنید استغفار نموده و به طور جدّى از گناهانشان توبه کنند تا به لطف و عنایت الهى، مشکلشان برطرف شود.
نفر سومى وارد شد و مشکلش را چنین مطرح کرد:
یا علی! بچّه هاى ما پس از تولّد مدّت کمى زنده هستند، سپس مى میرند. چه کنیم که مرگ و میر فرزندانمان متوقّف شود؟
حضرت فرمود: به تمام مادران و زنان آن محل بگویید از گناهانشان توبه کرده و استغفار نمایند، تا ان شاءالله مشکل آن ها حل شود.
ابن عبّاس که شاهد سؤال هر سه نفر و پاسخ یک نواخت حضرت على(علیه السلام) بود، به عنوان اعتراض به آن حضرت عرض کرد: چرا براى همه مردم علیرغم مشکلات متعدّد آنها نسخه واحدى مى پیچید؟
حضرت فرمود: ابن عبّاس! مگر قرآن نخوانده اى؟ خداوند در سوره نوح پاسخ سؤال شما را داده است. سپس آیات مورد بحث از سوره مبارکه نوح را تلاوت فرمودند:
🔹فقلت استغفروا ربكم انه كان غفارا (۱۰)
🔸 كه از پروردگارتان طلب مغفرت كنيد كه او بسيار آمرزنده است (۱۰).
🔹 يرسل السماء عليكم مدرارا (۱۱)
🔸كه اگر چنين كنيد ابر آسمان را مرتب بر شما مى باراند (۱۱).
🔹 و يمددكم باموال و بنين و يجعل لكم جنات و يجعل لكم انهارا (۱۲)
🔸و به وسيله اموال و فرزندان ياريتان مى كند و برايتان باغها رويانيده و نهرها جارى مى سازد (۱۲).
🔹 ما لكم لا ترجون لله وقارا (۱۳)
🔸 راستى شما را چه مى شود كه براى خدا عظمتى قائل نيستيد (۱۳)
📚سوره مبارکه نوح آیات ۱۰ نا ۱۳