بسم الله الرحمن الرحیم خدايا! اگر #عمل من در جنب اطاعت تو #کوچک است ولى آرزويم در کنار #اميد تو #بزرگ است خدايا! چگونه من از پيش تو محروم برگردم با اينکه چنان حسن ظنى من به جود و #بخششت داشتم که مرا مورد رحمت خويش قرار داده با نجات بازم خواهى گرداند خدايا! من عمرم را در حرص #غفلت از تو سپرى کردم و جوانيم را در مستى دورى از تو از بين بردم و از اينرو خدايا! #بيدار نشدم در آن روزگارى که به کرم تو مغرور بودم و به راه خشم تو متمايل گشته بودم خدايا! من بنده تو و فرزند بنده توام که در برابرت ايستاده و به وسيله کرم تو به درگاهت #توسل جويم خدايا! من بنده اى هستم که مى خواهم از #آلودگى آنچه بدان با تو روبرو شدم از #بى‌حيايى خودم در پيش روى تو خود را #پاک سازم و از تو گذشت مى خواهم زيرا گذشت وصف شناساى کرم تو است خدایا! من آن #نیروئى که بتوانم به وسیله آن خود را از #نافرمانیت منتقل سازم ندارم، مگر در آن وقت که تو براى دوستیت #بیدارم کنى، و آن طور که خواهى باشم، پس تو را سپاس گویم که مرا در کرم خویش داخل کرده‌اى، و دلم را از #چرکی‌هاى بی‌خبرى و #غفلت خویش پاکیزه ساختى. (مناجات شعبانیه)