#بسم_رب_الشهداء_و_الصدیقین "در حسرت شهادت" به بهانه شهادت فداکارانه #شهید_علی_لندی_(ره) یک نوجوان چو سروِ بلندی که قد کشید نامش شود مجاهدِ لندی، شود شهید شایسته است، اینهمه تجلیلِ رهبرم از یک نمادِ سبکِ فداکاریِ جدید یک لحظه است، فرصتِ محبوبِ او شدن تصمیم عاشقانه و پروازِ ناپدید شاید هنوز این دلِ در عشق مدعی در جانِ خود، شجاعت پروانه را ندید من مانده ام ز بعد چهل سال پشت در دارم به لطفِ شاه شهیدان ولی امید او قول داده بابِ شهادت نبندد و من قول داده ام که چو یاران شوم شهید مهر۱۴۰۰/ماه ربیع الاول @hajmahmoodzholideh

#پنجم_ربیع_الاول_سالروز_شهادت_پیام_آور_کربلا_حضرت_سکینه_بنت_الحسین_علیهماسلام #مدح_و_مرثیه_حضرت_سکینه_بنت_الحسین_س ای دل اگر ز مدحِ سکینه ست، گفتگو کن در تَرازِ مادرِ سادات، جستجو وقتی حسین می‌کند انشا مقامِ او سیده ی نساءِ قریش است نامِ او وقتی مقامِ قرب، کنارش دهد حسین او را وصیِ خویش، قرارش دهد حسین فرمود با سکینه: بگو یادمان کنند یادِ لبانِ تشنه ی من، شیعیان کنند فرمود: از برای من اصلاً مدینه است آن خانه ای که بیتِ رباب و سکینه است □ □ □ آن خواهری که با علی اصغر چو مادر است بانو سکینه ، خواهرِ شهزاده اصغر است گهواره دارِ کودکِ لب تشنه ی رباب چون سایبان، به طفلِ حرم، زیر آفتاب لالائی اَش برای علی، چشمه ی حیات آرامشِ رباب، در آن حسرتِ فرات همتای عمه اَش، جَبَلُ الصَّرِ خیمه گاه پیغمبرِ شهادت و روایِ قتلگاه نوحه گرِ مصائبِ جانسوزِ نینوا یارِ امام و محرمِ اَسرار کربلا آنچه که دیده، چشمِ ملک هم ندیده است قبل از حسین، اهلِ فلک هم ندیده است حلقومِ عشق دیده، که در خون شناور است فریادِ "یابُنَیَّ" به حلقومِ مادر است رگهای پاره پاره ی باباش دیده است در زیر سمّ اسب، سراپاش دیده است دیده شقاوتِ علَنی را، نه در نهان دیده چگونه نیزه فرو رفت در دهان دیده چگونه حرمت بابای او شکست دیده چگونه شمر روی سینه اَش نشست نورِ دو عین را ، که به هر سو کشیده اَند راس الحسین را ، که چگونه بریده اند دیده چگونه نیزه به پهلوی او زدند چون فاطمه، غلاف به بازوی او زدند دور از دو چشمِ غیرتیِ ماهِ علقمه دیده اسیریِ حرمِ آل فاطمه دور از نگاهِ نافذِ دشمن کُشِ عمو دیده چگونه نیزه به کِتفش زده عدو دیده در آن فرار، به خون گریه ی زنان دنبالِ دخترانِ حرم، خولی و سنان برخیز ای عمو که دگر حرمتی نماند بعد از تو از برای حرم عصمتی نماند عباس! سایه ی تو که بر سر نداشتم باور نمیکنی تو ، که معجر نداشتم #مدح_و_مرثیه_حضرت_سکینه_بنت_الحسین_س @hajmahmoodzholideh

#روضه_شهادت_امام_حسن_عسکری_ع از غریبی می‌کشم پیوسته آه می‌برم بر مادرم زهرا پناه هست عمری خانه ام تبعیدگاه بیتِ من زندان و زندان قتلگاه گر چه در عالم ندارم یاوری مادری اَم، مادری اَم، مادری هر چه بر عالم امامت کرده ام در رهِ دین استقامت ‌کرده ام شیعیان را کِی ملامت کرده ام در وفاداری قیامت کرده ام خود نبودم غافل از احوالشان با خبر بودم همه از حالشان سالها در خلوتِ راز و نیاز با خدای خویش کردم عقده باز دوستانم جملگی در خوابِ ناز پرچم اسلام شد در اهتزاز همچو اَجدادم، به اوجِ اِبتلا من خریدم بر خودم، درد و بلا در جوانی، راهِ پیری رفته ام چون حسن، مشکل مسیری رفته ام سَروَم و با سربزیری رفته ام همچنان عمه، اسیری رفته ام یادِ زهرا، یادِ زینب، یادِ درد گاه در تبعید، گه زندان، نبرد دردهایی که بجانم ریخته داغ بر روح و روانم ریخته تاقت و صبر و امانم ریخته ذکرِ یارب از زبانم ریخته هر سحر، با خویش دارم زمزمه روضه های سختِ آلِ فاطمه درد دارم، دردِ مسمار و غلاف دردِ محراب و سرِ دیده شکاف دردِ مقتل، چکمه ی اهل خلاف دردِ کوفه، آل عصمت را طواف! هر یکی میخواست فریادِ بلند روضه ی ناموسی و دادِ بلند وای از دشنام و ننگ و عارها اهلبیت و کوچه و بازارها کاروان و بدترین رفتارها عمه ها و تهمتِ خَمّارها آلِ زهرا و کنیزی، آه آه عترتِ طاها و هیزی، آه آه آلِ عصمت در نظاره وای وای چشم سرخان و اشاره، وای وای پوشیه ها پاره پاره، وای وای گوشِ پاره، گوشواره، وای وای دست هایی بسته بود، از پشتِ سر راس هایی در میانِ طشتِ زر اینهمه درد و بلا بر سینه ام من شهیدِ غربتی دیرینه ام کشته ی دشنام و بغض و کینه ام روز و شب در حسرتِ آدینه ام آمد از رَه، چون امیدِ رفتنم شد شبیهِ جدّ من، جان دادنم باید از این گوشه ی تبعید رفت با دلِ پر خون و پر امید رفت دمبدم با ظالمان جنگید رفت گر چه قاتل بر غمم خندید رفت ناله های مُنسجم دارم به لب اِنتقم یا منتقم دارم به لب آری آری، میرسد صبح قیام عَن قریب آید ز ره، فجرِ سلام مهدی اَم آید برای انتقام ای مرا اَحباب! با هم انسجام هست واجب، بر تمامِ شیعیان یاریِ مهدی به پنهان و عیان #روضه_شهادت_امام_حسن_عسکری_ع @hajmahmoodzholideh

#رباعیات_امامت_و_ولایت_امام_عصر_و_ظهور_منتقم_قائم_آل_محمد_عج بر صاحبِ پرچم هدایت صلوات بر آنکه بما کند عنایت صلوات شد یوسفِ فاطمه امام دو جهان بر تاجِ امامت و ولایت صلوات شد ذکرِ زبان هر فرشته مهدی بر تارُک اسلام نوشته مهدی بر نور ولایتش دمادم صلوات ما را ز گِلِ علی سرشته مهدی ایکاش همیشه جمکرانی باشیم آماده برای جانفشانی باشیم خواهیم اگر زینتِ مهدی بشویم از یوسف فاطمه نشانی باشیم هر عاشق صادقی تولا دارد از دشمنِ فاطمه تبرا دارد قلبِ همه اهلبیت، با زمزمه ی "یا منتقم اِنتقم" تسلا دارد ما منتظر امامِ بر حق هستیم تا خاتمه با قیامِ بر حق هستیم تا سوختنِ ریشه ی جبت و طاغوت با صاحبِ انتقامِ بر حق هستیم ما منتظر امام عاشورائیم جان باخته ی قیام عاشورائیم تا حال اگر شهید نهضت نشدیم پس کشته ی انتقام عاشورائیم ما تکیه به کشتیِ حسینی داریم سربازیِ نهضت خمینی داریم با نایبِ صاحب الزمان، خامنه‌ای ما عزت و فخر عالمینی داریم #رباعیات_امامت_و_ولایت_امام_عصر_و_ظهور_منتقم_قائم_آل_محمد_عج @hajmahmoodzholideh

#ولادت_حضرت_رسول_اکرم_و_امام_صادق_علیهما_الصلات_والسلام دیوانه ی نگاه توام یامحمدا گرد و غبار راه توام یامحمدا مشتاق روی ماه توام یامحمدا عمریست در پناه توام یامحمدا دستی اگر بروی سرم می‌شود بکش دستی دگر به چشمِ ترم می‌شود بکش خوش آمدی تو ای سرو سامان عصرها با مقدمت بخاک بیافتند قصرها مستضعفین به یُمنِ تو بینند نصرها مستکبران روند بدامانِ حصرها با مقدم تو بر دل ما غم نمانده است جایی برای غصه بعالم نمانده است نقش ترا خدا چو در این دیده قاب کرد ما را برای فخرِ بشر انتخاب کرد خورشید را ز نور رخَت آفتاب کرد نام تو در تمام جهان انقلاب کرد "عبدالمطلب" آمد و قنداقه اَت بدست فرمود: این نشان الهی "محمد" است قنداقه ی مبارک تو در شهود بود از آسمانِ مکه ملَک در فرود بود هر کس که دید روی ترا در سجود بود تنها به بغض و کینه قلوبِ یهود بود امت، امامِ رحمتِ خود را که خوب دید قومِ عنود هستیِ خود، در غروب دید تو آمدی و مَه سرِ جایش خجل نشست نام ترا که گفت خدایت، به دل نشست تخت شهنشهان ز طلوعت به گِل نشست آتشکده ز نور رخَت منفعل نشست تو آمدی که جلوه دهی اقتدار را آن سیزده ستاره ی دنباله دار را وقتی علی به گِردِ تو در اقتدار شد زهرا ز عطر و بوی تو کوثر مدار شد آری حسن به یُمنِ شما سفره دار شد پس تا ابد حسین، ترا اعتبار شد بعد از حسین، داده خدا لطفِ تام را از صُلبِ تو رسانده به او نُه امام را تو مقتدای صادق آل عبا شدی تو رهنمای مکتبِ شیعه بما شدی تو ابتدای دانش و علمِ خدا شدی تو انتهای جاده ی قالوا بلا شدی ما نورِ فقهِ جعفری از تو گرفته ایم آیاتِ راهِ رهبری از تو گرفته ایم شکرِ خدا که یکّه و تنها نیامدی بی نسل و بی دوام بدنیا نیامدی بی انتصابِ یوسف زهرا نیامدی بی نعمتِ شفاعتِ عقبا نیامدی یعنی خدا ز نسلِ تو منّت نهاده است تا آخرِ جهان بتو برنامه داده است تو آمدی و دینِ خدا با تو آمده هم مصحفِ مبینِ خدا با تو آمده هم ختمِ مرسلینِ خدا با تو آمده سلطانِ مومنینِ خدا با تو آمده وقتی علی امینِ خدا تا قیامت است یعنی که جانشینِ خدا تا قیامت است تو آمدی به اصلِ عدالت عمل کنی یعنی به آیه های رسالت عمل کنی فطرت نشان دهی، به اصالت عمل کنی بر ذاتِ عقل، ضدِ جهالت عمل کنی تو آمدی بشر به هدایت قدم زند یعنی که در صراطِ ولایت قدم زند هر چند امت تو تو غدیری نمانده اند بر محورِ امام پذیری نمانده اند تا انتها میانِ مسیری نمانده اند جز اندکی، بپای امیری نمانده اند اما قلیل، چون غلبه بر کثیر داشت همواره راه پاکِ تو اهلِ غدیر داشت □ □ □ دست از حمایتِ تو که امت نمی‌کشد این دست را ز دست ولایت نمی‌کشد بر موهِنانِ پَست که منّت نمی‌کشد این انتقام را به قیامت نمی‌کشد کوته کنیم، دستِ خیانت کنندگان ای ننگ بر تمام اهانت کنندگان فرموده ای: یهود و نصارا رفیق نیست هر مدعی که یار و رفیقِ شفیق نیست قرآن کتاب و مصحفِ عهدِ عتیق نیست آیاتِ آن، بجز کلماتی دقیق نیست باید ز دشمنانِ خدا ناامید بود باید هماره پیروِ راهِ شهید بود ما حمزه های دین "محمد" شویم باز پس همصدای یاری احمد شویم باز بر روی خصم، سیلیِ بی حد شویم باز با "بولهب" چو آیه ی سرمد شویم باز "تَبَّت یدی اَبی لَهَب" آیات سرمد است یعنی خودِ خداست که یار "محمد" است آن طایفه که مَردمِ قعر جهنمند تا روز حشر هیزم قعر جهنمند آن غاصبین سه چارمِ قعر جهنمند آتشفشانِ گندم قعر جهنمند شد انتقام از قَتَله، آرزوی ما "یا منتقم" بیا و بخر آبروی ما #ولادت_حضرت_رسول_اکرم_و_امام_صادق_علیهما_الصلات_والسلام @hajmahmoodzholideh

#یا_مولا_ادرکنی ذکرِ خدای قادر است، اَینَ مُعِزّالاولیاء معنای هَل مِن ناصر است، اَینَ مُعِزُّالاولیاء ذکر نبی، ذکر علی. ذکر حسن، ذکر حسین با فاطمه، با باقر است، این معزالاولیاء هم چارده معصوم را، هم سیزده مظلوم را خود یاور و خود ناصر است، این معزالاولیاء حتی بدرگاه خدا، با التماس و التجا وِردِ امامِ حاضر است، این معزالاولیاء در هر غم و در هر بلا ، اوجِ بلا و اِبتلا نجوای عبدِ شاکر است، این معزالاولیاء در امتحان ها صبر کن، چشمِ دعا پر ابر کن حرفِ دلی که صابر است، این معزالاولیاء هر کس که بر حبلُ المتین، گوید مُذِلُّ المومنین! پس بر ولایت کافر است، این معزالاولیاء مانند ستارُالعیوب، آقاست چون غیب الغیوب او بر گناهان ساتر است، این معزالاولیاء بیننده ی اعمال ما، آگاه از احوال ما عَینُ الله است و ناظر است، این معزالاولیاء خواهی بدانی او کجاست، در خیمه یا در بینِ ماست او کربلا را زائر است، این معزالاولیاء گاهی مدینه، گاه طوس، گاهی نجف، گه مکه اوست کِی غائب است، او حاضر است، این معزالاولیاء ما را ندارد او نیاز، ما در نیاز و او به ناز مَحوِ خدای قادر است، این معزالاولیاء روضه فقط همرازِ اوست، منصور هم آوازِ اوست او را فرشته ذاکر است، این معزالاولیاء گِریَد برای عمه ها، سوزد ز داغ خیمه ها مادر به اشکش ناظر است، این معزالاولیاء یَابنَ الامام العسکری، تو انتقامِ کوثری نام تو هم یاجابر است، این معزالاولیاء زهرا بگوید پشتِ در ، زینب بگوید در سفر مهدی بیا غم ظاهر است، این معزالاولیاء #یا_مولا_ادرکنی @hajmahmoodzholideh

#سالروز_ورود_حضرت_معصومه_س_به_شهر_قم سوی قم از مدینه یار آمد با وجودیکه بی قرار آمد همۀ شهر غرق استقبال خواهر اینبار با وقار آمد همه اش احترام می کردند دسته دسته سلام می کردند همه جا مِهر بود و گلباران حقِّ او را تمام می کردند هیچکس ناسزا نگفت به او جز درود و ثنا نگفت به او هیچکس وقت آمدن غیر از آیۀ انّما نگفت به او قم عجب میهمان نوازی کرد تا ابد ماند و سر فرازی کرد قم عجب کرد آبروداری کوفه با آبرو چه بازی کرد خوب شد که سری به نیزه ندید خوب شد هیچ حرف بَد نشنید خوب شد وقت دست و پا زدنِ نیمه جانِ برادرش نرسید ای امان از غریبیِ زینب وای از غم نصیبی زینب هیچ چشمی به شام و کوفه ندید در بلا بی شکیبیِ زینب #سالروز_ورود_حضرت_معصومه_س_به_شهر_قم @hajmahmoodzholideh

#مرگ_بر_آمریکا صلابت تو عجب باصفاست ای ایران شکوه دیدنی اَت کیمیاست ای ایران ز یک هجومِ دلیرانه ی سپاهِ غیور به قعر، هیمنه ی آمریکاست ای ایران دوباره مهد دلیران سفیر مهدی شد سپاهِ روح خدا با خداست ای ایران سلامِ ماست به دریا دلان مان تقدیم درود ما همه حمد و ثناست ای ایران امامِ امتِ ما سید خراسانی است کسی که هدیه به ما از رضاست ای ایران برای ملتِ تو ارمغانِ پیروزی عمل به دغدغه ی مقتداست ای ایران اگر علیِ زمان، مردِ جنگ احزاب است دعای حضرتِ خیرالنساست ای ایران تمام کفر، به جنگ تمام حق آمد و دید یاور ما هل اتاست ای ایران قرینِ خفتِ پی در پی است استکبار رفیعِ پرچمِ تو کبریاست ای ایران رود ز صفحه ی این روزگار اسرائیل که انتقامِ شهیدان ماست ای ایران قسم به خونِ سلیمانی و ابومهدی عزیز فاطمه نزدیکِ ماست ای ایران بُتِ فساد شود ریشه کن اگر ز جهان... از این دیار به عالم، سزاست ای ایران طلایه دار سپاهِ امامِ عصر و زمان سپاه و ارتشِ خون خداست ای ایران شده سراسرِ عالم، بسیجِ حزب الله ندای صبحِ فرج آشناست ای ایران اگر ندای لِثارات سر دهد مهدی امامِ کعبه در آغوشِ ماست ای ایران #مرگ_بر_آمریکا @hajmahmoodzholideh

#مثنوی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع دوباره شهر مدینه بوی جنان آمد نوید روشنی از هفت آسمان آمد فضای شهر که از عطرِ گل معطر شد ز نسل پاک حسن عالَمی منور شد به چند واسطه، اَنوار ظاهری تابید ز سبط مجتبوی نور باقری تابید قدم به خاک جهان زد گُلی خدایی بو محدثِ علوی، یارِ مصطفایی بو بنازم آنکه ز حکمت، رساند امدادش به علم و حلم و صبوری، شبیهِ اجدادش کسی که نور ولایت ز صورتش پیداست کسی که در ره اهدافِ فاطمی شیداست کسی که از پَرِ قنداق، عاشق علی است چه عاشقی، سه امامِ هُمام را ولی است اگر چه خوبیِ آلِ کریم باید گفت کنون مدیحه ی عبدالعظیم باید گفت مدیحِ عبدالعظیم است مدحِ پیغمبر چنانکه مُلکِ ری اَش کربلاست تا محشر خدا وکیلی از آندم، که تازه مهمان شد به لطفِ هادی دین، چلچراغ ایران شد چه ناب رهبرمان، وصف میکند او را ری است قبله ی تهران و اوست قبله نما وجودِ اوست، که شد مُلکِ ری به قم پیوند همانکه مکتب اسلام، زد از او لبخند همانکه عرضه ی دینش رَهی مجرب شد به محضرِ سه امام، آیتی مقرب شد همانکه از شهِ دین، شیعه را پیام آورد بما ز سوی امامِ رضا سلام آورد همانکه درسِ امامِ جواد را خوانده به نزد هادیِ دین اعتقاد را خوانده حدیث سلسله را نقل کرده از معصوم پیامِ کرب و بلا را گرفته از مظلوم □ □ □ شبیهِ هادی دین، درد و داغ و هجران دید به دوره ی متوکل، هزار هرمان دید در آن زمان که حرم، شاهدِ تخاصم بود به چشمِ خویش نظاره گرِ تهاجم بود حریم کرب و بلا ردِ پای عدوان شد سه بار شخم زدند و بخاک یکسان شد به امرِ حاکمِ ظالم، حرم به آب افتاد ولی حسین، خودش از عطش ز تاب افتاد نبود عبدالعظیم آنزمان که در گودال تنِ حسین به سُمِ ستور شد پامال اگر چه شد حرمِ یار بر سرش ویران ولی ندید تنش را بزیرِ نیزه ، نهان ندید حنجره اَش را، یهود نیزه زدند چه نیزه ها به دهانی که جرعه جرعه زدند ندید دخت علی، راهِ چاره میگیرد ندید بوسه ز رگهای پاره میگیرد ندید رختِ اسیری به جسمِ ناموسش و ماند اینهمه روضه، همیشه کابوسش به ذکر دائمِ یا منتقم که عادت کرد ز غصه بر تنِ خود جامه شهادت کرد هنوز مجلسِ روضه بپاست در حرمش دعا و ذکر و مناجات، فیضی از کرَمش #مثنوی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع @hajmahmoodzholideh

#رباعی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع ای عبد العظیمِ حسنی، از برکات داری چقدر صفا و لطف و حسنات آخر تو که هستی که همه آل الله نام تو برند با سلام و صلوات #رباعی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع @hajmahmoodzholideh

#ولادت_حضرت_امام_حسن_عسکری_ع زمین و زمان و جهان و جنان همه آسمانها کران تا کران تمام کُرات و همه کهکشان و تا مِهر ، تا ماه ، تا اختران به درگاهِ ذوالفضلِ وَالامتنان به ذکر و دعا و ثنا ، یک زبان تشکر نمایند از داوری که شد عیدِ فرخنده ی عسکری فلک بود دلتنگِ نام حسن ملَک بود سرمستِ جام حسن جنان بود ذکرِ مدام حسن جهان بود محوِ مرام حسن حسن بود وجهِ تمام حسن خدا بود حُسنِ ختام حسن چو معبود،دوم حسن آفرید دوباره حسن را خدا برگزید اباالمهدی آمد ، دل آباد شد دگر فاطمه از غم آزاد شد علی خنده بر لب ، نبی شاد شد حسن شاکرِ حق ، حسین یاد شد ز هادی ، گلِ نرگس ایجاد شد سمانه ز شادی بفریاد شد که شد در سرا پرده ی مصطفی ز چارم علی ، دومین مجتبی ببین در جمالش ، کمالات را پدر را ، پسر را ، ملاقات را به محضِ تولّد ، حکایات را به بَدوِ ورودش ، مناجات را از این طفل ، نشرِ عبادات را مباهات را ، افتخارات را رَضی و زَکی است و اِبنُ الرضا تقی و نقی است و هم مرتضا نسیمِ مسیحا از او میرسد بهارِ مُصفا از او میرسد گشایش به دلها از او میرسد شفاعت به فردا از او میرسد به حاجات ، زهرا از او میرسد ز رَه یوسفِ ما از او میرسد همان یستجیب دعائی لکم همان شاهکار امامِ دهم تویی وارث المرسلینم حسن تویی عصمت المتقینم حسن تویی قبله المومنینم حسن تویی حجت راستینم حسن تمنای دنیا و دینم ، حسن ولی الله بی قرینم ، حسن غدیر ولا را منادی تویی جمال خدا ، یابن هادی تویی صراط هدا ، راه قرآنی ات نگاهم به چشمان بارانی ات ستم لرزد از چشم طوفانی ات کرم ریزد از دستِ بارانی ات مکرر چو آیم به مهمانی ات سخا بارد از لطفِ رحمانی ات شهیدان دفاع از حرم کرده اند مرا تا حریم تو آورده اند به درگاه ایزد مقرّب تویی همه عمر در طاعتِ رب تویی کرامات را اصلِ مطلب تویی مطهّر ، منزّه ، مهذّب تویی بحق ، روحِ احیای مکتب تویی دعای حسین ، اجر زینب تویی تویی هشتمین یادگار حسین چه در قرب و در بُعد ، یار حسین خودت گرچه از دشمن آزرده ای برای حرم ، غصه ها خورده ای تو از کربلا ، ارث ها برده ای دلت را بجز روضه نسپرده ای تو همدردِ گلهای پژمرده ای عجیب از غمِ عمه افسرده ای چو مولات خانه نشین ، گشته ای چو عمه خرابه نشین ، گشته ای نگویم که چشمت جسارت ندید ولی اهل بیتت اسارت ندید تنت زیر مرکب خسارت ندید خیام حریم تو غارت ندید عزیزت ، تو را در حقارت ندید به دریای خون ، رهسپارت ندید نرفتی به گودال ، یا عسکری نگشتی تو پامال ، یا عسکری گروهی به جدت به پا میزدند گروهی به او نیزه ها میزدند گروهی به سنگ جفا میزدند گروهی به تیغ بلا میزدند گروهی به ضرب عصا میزدند گروهی لگد از قفا میزدند امان از دل زینب و کاروان که دیدند انگشت را ساربان ... #ولادت_حضرت_امام_حسن_عسکری_ع @hajmahmoodzholideh

#شهادت_حضرت_فاطمه_معصومه_س - شکوه از گناهان - دعا و نمازِ باران - روضه خواهر شاه خراسان میزنم حرف دلِ مردم را حرفِ هر عاشقِ سر در گم را آه چندیست ندیدم قم را شده دلها بخدا تنگِ حرم حرمِ خواهرِ سلطانِ کرم غمِ عالم به دل از هجر نشست شیشه‌ی صبر از این درد شکست دلِ احباب به یک حرف خوش است بانوی قم! بتو از دور سلام بتو از وصله ی ناجور سلام حرمِ قم حرمِ اهلِ وفاست جای جایش چو مزارِ زهراست مَهدِ مهدی و قدمگاهِ رضاست این حریمِ حرمِ اَمنِ خدا... منتظر مانده به دیدار شما بارهای رد شده ایم از جاده بی تفاوت به چنین آزاده حال، دور از حرمش افتاده شِکوه از حالِ بدِ خویش کنیم گریه بر فالِ بدِ خویش کنیم □ □ □ کاش خوبان، قدمی پیش نهند جنبشی بر قلمِ خویش دهند یک نَهیبی ز دلِ ریش زنند یادِ آن مرجع تقلید بخیر که شد از فاطمه تایید به خیر آن دل افکار به خیلِ یاران داد فرمان به نمازِ باران شد اجابت غمِ حاجت داران یک جلودار که بانی بشود توبه دیگر همگانی بشود هر زمانی که گنه، بسیار است بی گمان دستِ بلا در کار است مردمان! موسمِ استغفار است دست باید ز گنه برداریم رحم باید به ضعیفان آریم ناله ی دل اگر ابراز شود بانوی قم به شبِ راز شود گِره از کارِ همه باز شود کیست بانوی جنان؟ معصومه آبروی دو جهان، معصومه □ □ □ بانویی که همه یارش بودند اهلِ قم صبر و قرارش بودند در غم و درد، کنارش بودند داشت از عشقِ رضا جان میداد جان ز هجرِ رخِ جانان میداد گر چه او داغِ برادرها دید کی دگر بر سرِ نِی، سرها دید کی دگر غارتِ معجرها دید کی شده غارت از او خلخالی کی عبورش، شده از گودالی او که خود اینهمه هجران دیده کی تنِ بی سر و عریان دیده کی بخود سیلیِ عدوان دیده آری آن واسطه ی شادیِ قم با شکوه آمده تا وادیِ قم او به همراهیِ غمهای رباب کی دلِ شب شده در شامِ خراب کی شده شاهد یک بزمِ شراب لحظه ای طعم جسارت نچشید تهمتِ سختِ کنیزی نشنید وای از دختر زهرا زینب وای از تهمتِ اعدا، زینب! وای از بزم جفا یا زینب صبر از صبر تو فریاد آمد سرِ ببریده به امداد آمد آری ای همسفرِ ثارالله میرسد منتقم آل الله در رکابش، سپهِ جندالله لشکری گِردِ حرم، منسَجمَت تا که گردند همه منتقمَت #شهادت_حضرت_فاطمه_معصومه_س @hajmahmoodzholideh